ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ: Η 5η Μάρτη 1943 διδάσκει πως «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό στον δρόμο της αντεπίθεσης»!

«Η 5η Μάρτη 1943 διδάσκει πως “μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό στον δρόμο της αντεπίθεσης!», τονίζει η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, σε ανακοίνωσή της, για την πολιτική επιστράτευση στις 5 Μάρτη 1943.

Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής:

«Άσβεστη θα μένει για πάντα στη συλλογική ιστορική μνήμη του ελληνικού λαού η 5η Μάρτη 1943. Ημέρα του μεγαλειώδους ξεσηκωμού των εργαζομένων της Αθήνας, του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας, του Βόλου, της Καλαμάτας και πολλών ακόμα ελληνικών πόλεων, με τα τεράστια σε όγκο απεργιακά συλλαλητήρια, μετά από πρόσκληση του ΕΑΜ, που ματαίωσαν την πολιτική επιστράτευση που είχαν δρομολογήσει οι Γερμανοί ναζί κατακτητές με τη συμβολή των συνεργατών της τότε κατοχικής δοσιλογικής κυβέρνησης Λογοθετόπουλου.

Οι μεγάλες απώλειες που είχαν εκείνη την εποχή οι χιτλερικοί στο ανατολικό μέτωπο, ύστερα από τη συντριβή τους στο Στάλινγκραντ, έθεταν μπροστά τους με οξύτητα το πρόβλημα των εφεδρειών. Κι αυτές μπορούσαν να τις εξασφαλίσουν επιστρατεύοντας εργατικά χέρια από τις κατακτημένες χώρες, για ν’ απελευθερωθούν Γερμανοί εργάτες και να σταλούν στο μέτωπο, εναντίον του Κόκκινου Στρατού της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ) που πάλευε ενάντια στους ναζί κατακτητές για την απελευθέρωση της σοσιαλιστικής πατρίδας και όλων των κατεχόμενων, τότε, ευρωπαϊκών χωρών, για το τσάκισμα του φασισμού – ναζισμού.

Στις 30 Γενάρη 1943 ετοιμάστηκε το διάταγμα “περί υποχρεωτικής εργασίας του πληθυσμού της Ελλάδας” και το υπουργείο Εσωτερικών άρχισε τη σύνταξη καταλόγων επίστρατων, με σκοπό να σταλούν χιλιάδες σε οχυρωματικά έργα στο Ανατολικό Μέτωπο ή και σε πολεμικά εργοστάσια, σε αντικατάσταση Γερμανών εργατών.

Στις 19 Φλεβάρη 1943 ο Γκέμπελς είχε δηλώσει: “Ο γερμανικός λαός δίνει το αίμα του. Η υπόλοιπη Ευρώπη θα δώσει την εργασία”. Το γεγονός αυτό επισημάνθηκε από το ΕΑΜ και αποφασίστηκε η οργάνωση του αγώνα για τη ματαίωση της επιστράτευσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι χιτλερικοί έκαναν και επίσημα γνωστά τα σχέδιά τους με τη δημοσίευση διαταγής του στρατιωτικού διοικητή Ελλάδας στρατηγού Σπάιντελ, που πρόβλεπε ότι “έκαστος κάτοικος της Ελλάδας, ηλικίας 16-45 ετών, είναι υποχρεωμένος, εάν το απαιτήσουν οι περιστάσεις, ν’ αναλάβει υποδεικνυομένην εις αυτόν εργασίαν διά γερμανικάς ή ιταλικάς υπηρεσίας”. Όσοι δεν θα συμμορφώνονταν, θα τιμωρούνταν με πρόστιμο ή φυλάκιση ή ειρκτή ή κλείσιμο σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας.

Η δημοσίευση της διαταγής αυτής αποτέλεσε και τη σπίθα για τη φωτιά του ξεσηκωμού και ξεκίνημα του αγώνα ενάντια στην επιστράτευση. Η πρώτη μαχητική διαδήλωση έγινε στις 24 Φλεβάρη 1943. Οι διαδηλωτές εισέβαλαν στο υπουργείο Εργασίας, όπου έβαλαν φωτιά και έκαψαν ένα μέρος των αρχείων του και πήραν τα τρόφιμα που είχαν συγκεντρώσει στα υπόγεια οι εγκάθετοι του υπουργείου.

Αλλά η σημαντικότερη και η πιο αποφασιστική ημέρα ήταν η 5η Μάρτη. Τη μέρα εκείνη πριν 80 χρόνια, με απόφαση του ΕΑΜ και του Εργατικού ΕΑΜ, με την καθοδήγηση των κομμουνιστών, κηρύχτηκε γενική απεργία για τις 5 Μάρτη που πέτυχε απόλυτα. Είχε προηγηθεί απόφαση του ΚΚΕ μπροστά στον κίνδυνο της πολιτικής επιστράτευσης.

Από το πρωί, κατά εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι απ’ όλους τους κλάδους, οι κάτοικοι της Αθήνας, που ενημερώνονταν από το βράδυ της προηγούμενης με τα ΧΩΝΙΑ της νεοϊδρυμένης νεολαιίστικης ΕΠΟΝ, κατέκλυσαν τους δρόμους της πόλης με τα συνθήματα: “ΚΑΤΩ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ, ΨΩΜΙ, ΔΟΥΛΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ”.

Όλα νεκρώθηκαν… Και τότε άρχισε να ξεχύνεται στο κέντρο της Αθήνας ο λαϊκός χείμαρρος των συνοικιών. Για πρώτη φορά παρουσιάστηκε μια τόσο μεγάλη σε όγκο και μαχητικότητα ΠΑΛΛΑΪΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ. Ο παλλαϊκός ξεσηκωμός ήταν τέτοιος που, παρά τη χρήση όπλων και τις εκατοντάδες δολοφονίες και τους τραυματισμούς διαδηλωτών, δεν μπόρεσαν να τον τσακίσουν.

Οι κατακτητές αναγκάστηκαν να ανακαλέσουν την απόφασή τους και να δηλώσουν ότι ΔΕΝ τίθεται ζήτημα πολιτικής επιστράτευσης για την Ελλάδα. Κι αυτό ενώ είχαν ήδη έτοιμο στο Τυπογραφείο το σχετικό διάταγμα για την επιστράτευση και είχαν ετοιμάσει τις καταστάσεις για πολιτική επιστράτευση τις οποίες έκαψαν οι διαδηλωτές τη μέρα εκείνη.

Στις 5 Μάρτη 1943 οι λαϊκοί άνθρωποι προτάξανε τα σκελετωμένα από την πείνα κορμιά τους και συμμετέχοντας καθολικά στην παλλαϊκή διαδήλωση, με μαχητικότητα και αυτοθυσία, νίκησαν τους πάνοπλους Γερμανο-Ιταλούς κατακτητές με το να ματαιώσουν την επιστράτευση. Ήταν οι πρώτες μαζικές, δυναμικές τεράστιες διαδηλώσεις στην κατακτημένη Ευρώπη ενάντια στους ναζί. Ο λαός της πρωτεύουσας και των άλλων ελληνικών πόλεων, προτάσσοντας τα στήθη του στις κάννες των πολυβόλων των κατακτητών, πέτυχε το ακατόρθωτο(!), να μην επιστρατευθεί ούτε ένας Έλληνας για να ενισχυθούν οι ναζί στο Ανατολικό Μέτωπο ενάντια στη Σοβιετική Ένωση.

“Κάτω η πολιτική επιστράτευση του Χίτλερ!”.

“Κανένας στα κάτεργα της Γερμανίας!”.

“Δεν ετοιμάζουμε μόνοι τις βόμβες για τα κεφάλια μας!”.

“Δεν σφυρηλατούμε τα δεσμά μας!”.

Αυτά ήταν μερικά από τα συνθήματα που μαζί με ζητωκραυγές για το ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ κυριαρχούσαν στους δρόμους της αδούλωτης Αθήνας.

Η 5η Μάρτη 1943 θα αποτελεί παντοτινό σύμβολο του αγώνα του ελληνικού λαού. Χάραξε για πάντα στην Ιστορία ότι ο λαός είναι παντοδύναμος όταν πιστέψει στη δύναμή του και το αποφασίσει. Με οργάνωση και αγώνα, με συμπόρευση με το ΚΚΕ, μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω ! Όσο κι αν είναι οι συσχετισμοί αρνητικοί και οι αντίπαλοι μοιάζουν ανίκητοι!

Η μάχη αυτή δεν έσωσε μόνο τα Ελληνόπουλα από τα γερμανικά κάτεργα, αλλά συντέλεσε και στην πορεία και εξέλιξη του πολέμου και έδειξε τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν οι λαοί για να επιβάλουν τη θέλησή τους. Είναι ένα διαχρονικό συμπέρασμα για τους αγωνιζόμενους λαούς: Πως μόνο με την ασίγαστη πάλη τους μπορούν ν’ αλλάξουν προς το καλύτερο τη ζωή τους, να πάρουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι την τύχη τους στα δικά τους χέρια.

Η ένδοξη 5 Μάρτη 1943 είναι μία από τις πολλές μορφές μαζικής δράσης και αντίστασης που, με την πρωτοβουλία και την καθοδήγηση του ΚΚΕ, αξιοποίησε το λαϊκό απελευθερωτικό κίνημα στην Ελλάδα κατά την περίοδο της Κατοχής μαζί, βεβαίως, με την ένοπλη αντίσταση στον κατακτητή.

Η μαζική λαϊκή δράση, που ξεκινούσε από την οργάνωση για την επιβίωση του λαού και για την απελευθέρωση από τον ναζί κατακτητή, εκφραζόταν με την ίδρυση του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ, της Εθνικής Αλληλεγγύης και του Εργατικού ΕΑΜ, αλλά και των άλλων ΕΑΜογενών μαζικών οργανώσεων, που συνέβαλαν τα μέγιστα στην κινητοποίηση για τη διεκδίκηση τροφίμων, αυξήσεων στους μισθούς, συσσιτίων, και άλλων δικαιωμάτων των εργαζομένων και του λαού γενικότερα, του δικαιώματος της Νεολαίας για μόρφωση και πολιτισμό, δουλειά και δικαιώματα.

Όπως τότε έτσι και σήμερα αγωνιζόμαστε ενάντια στις βάρβαρες αντιλαϊκές πολιτικές των καπιταλιστικών κυβερνήσεων, που οδηγούν τον λαό και τη νεολαία μας στη φτώχεια και στην εξαθλίωση. Αγωνιζόμαστε ενάντια στη συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο και σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου, να γυρίσουν πίσω τα στρατιωτικά τμήματα που δρουν εκτός συνόρων. Για την αποδέσμευση από ΝΑΤΟ – ΕΕ, με τον λαό νοικοκύρη στον τόπο του.

Η Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, οι φίλοι και απόγονοι της Αντίστασης, της ένοπλης ταξικής αναμέτρησης του ΔΣΕ, οι πολιτικοί πρόσφυγες αποτίουμε φόρο τιμής στα θύματα της 5ης Μάρτη 1943 και σε όλα τα θύματα του απελευθερωτικού αγώνα, σε όλους όσοι, αψηφώντας κάθε κίνδυνο, πήραν μέρος στον απελευθερωτικό αγώνα κατά των ναζί κατακτητών και των συνεργατών τους. Στη συνέχεια όταν οι αστοί με τους Άγγλους συμμάχους τους χτύπησαν με τα όπλα τον λαό, δεν τα δίπλωσε το απελευθερωτικό λαϊκό κίνημα, αλλά με την καθοδήγηση του ΚΚΕ ξαναπήρε τα όπλα για μια Ελλάδα του λαού της.

Διδασκόμαστε και εμπνεόμαστε απ’ αυτούς τους αγώνες, βγάζοντας διαχρονικά συμπεράσματα πως όταν ο λαός πιστέψει στη δύναμή του μπορεί να σώσει τον λαό στον δρόμο της ανατροπής με ισχυρό ΚΚΕ! Με οργάνωση του αγώνα, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ και σήμερα όπως τότε. Με το ΚΚΕ που συνεχίζει σταθερά να αγωνίζεται για τα συμφέροντα και τα δικαιώματα των εργαζομένων, όλων των λαϊκών ανθρώπων, να οργανώνει τον αγώνα για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, με εργατική εξουσία.

Γι’ αυτό καλούμε τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα τη νεολαία μας να βασιστούν στα συμπεράσματα που βγαίνουν από την αληθινή ιστορία των ηρωικών αγώνων του λαού και να τους τιμήσουν ενισχύοντας τη δράση και τη δύναμή τους σήμερα, δυναμώνοντας και με την ψήφο τους το ΚΚΕ.

Δόξα και τιμή στους ήρωες του απελευθερωτικού αγώνα και τον αγωνιζόμενο λαό μας!

Δόξα και τιμή στο ηρωικό ΚΚΕ που οργάνωσε και καθοδήγησε τους μαζικούς και ένοπλους αγώνες της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ!

Ζήτω η 5η Μάρτη 1943!».