ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ: Ο Γοργοπόταμος δεν χωρά, δεν μπορεί να χωρέσει στα αστικά “καλούπια” της Ιστορίας
«Υποκλινόμαστε μπρος στο μεγαλείο της ψυχής, το θάρρος και την αυτοθυσία των μαχητών του ΕΛΑΣ, που με αρχηγό τον θρυλικό Άρη Βελουχιώτη ήταν αυτοί που συνέβαλαν τα μέγιστα για την επιτυχία της ανατίναξης της γέφυρας του τρένου, ανακόπτοντας το μόνο δρόμος ανεφοδιασμού των κατοχικών στρατευμάτων»
Ανακοίνωση της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ με αφορμή τα 79 χρόνια από την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου:
«Φέτος τιμάμε τα 79 χρόνια από την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου μιας από τις κορυφαίες πράξεις του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του λαού μας κατά της ιταλικής-γερμανικής-βουλγάρικης κατοχής. Αποδίδουμε φόρο τιμής και υποκλινόμαστε μπρος στο μεγαλείο της ψυχής, το θάρρος και την αυτοθυσία των μαχητών του ΕΛΑΣ, που με αρχηγό τον θρυλικό Αρη Βελουχιώτη ήταν αυτοί που συνέβαλαν τα μέγιστα για την επιτυχία της ανατίναξης της γέφυρας του τρένου, ανακόπτοντας το μόνο δρόμος ανεφοδιασμού των κατοχικών στρατευμάτων.
Έτσι το πρωί της 26ης Νοέμβρη βρίσκει τη μεγάλη γέφυρα γκρεμισμένη στην κοίτη του ποταμού. Η επιτυχία ήταν πλήρης. Για έξι εβδομάδες θα κοπεί η συγκοινωνία.Η ανατίναξη της γέφυρας από τις αντάρτικες ομάδες του ΕΛΑΣ, με επικεφαλής τον πρωτοκαπετάνιο του, τον Αρη Βελουχιώτη, αποτέλεσε και αποτελεί μια λαϊκή πράξη αληθινού ηρωισμού. Η επιτυχία αυτή της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου στα 1942, ανύψωσε το ηθικό του Ελληνικού Λαού που έδειξε αμέριστη εμπιστοσύνη στον ΕΛΑΣ με τη μαζική συμμετοχή του στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα κατά των φασιστών κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους. Η φλόγα του Γοργοποτάμου φώτισε το δρόμο στους σκλαβωμένους ανθρώπους του μόχθου για να πυκνώσουν τις γραμμές του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ. Και να γράψουν μια από τις λαμπρότερες σελίδες της λαϊκής πάλης στην ιστορία της νεώτερης Ελλάδας. Να γράψουν τη μεγάλη εποποιία της Αντίστασης και της λαϊκής απελευθέρωσης. Όταν μάλιστα η αστική τάξη συνεργάστηκε με τον κατακτητή ενώ ο αστικός πολιτικός κόσμος στήριξε τις κατοχικές κυβερνήσεις, ακόμη και αυτό το τμήμα του που έφυγε στο εξωτερικό και δεν πολέμησε, το άλλο συνεργάστηκε με τους ναζί.
Ο Γοργοπόταμος πέρασε στην ιστορία ως σύμβολο του αγώνα της Εθνικής Αντίστασης, ενάντια σε ένα εχθρό που η δύναμή του φάνταζε ανίκητη. Ηταν μια λαϊκοεπαναστατική πράξη που φούντωσε τ’αντάρτικο με τη φλόγα της ανατίναξης. Μα πάνω απ’όλα φούντωσε στο νου και την καρδιά του αδούλωτου λαού πως κανείς εχθρός δεν είναι ανίκητος. Πως η δική του δύναμη είναι ανεξάντλητη και σαν ξεχυθεί μέσα από τη δική του οργάνωση στον αγώνα για το δίκιο του, γίνεται νικηφόρα για το δικό του δίκιο. Και αυτό φωτίζει το δρόμο του αγώνα στο σήμερα.
Ο Γοργοπόταμος στην ιστοριογραφία των αστών και των οπορτουνιστών, παρουσιάζεται ως μια στιγμή “εθνικής ενότητας”, και μάλιστα αξιοποιείται με αυτό το συμβολισμό στις σύγχρονες συνθήκες προκειμένου να επιβάλλει στις εργατικές, στις λαϊκές συνειδήσεις την ύπουλη προπαγάνδα περί ταύτισης των συμφερόντων των καπιταλιστών και της εργατικής τάξης, του λαού για να τους τραβά στο άρμα στήριξης του σάπιου καπιταλισμού, της εκμετάλλευσης. Είναι η ίδια σάπια αυτή προπαγάνδα περί “εθνικών συμφερόντων” που πασχίζει να υποτάξει την εργατική τάξη το λαό στην βαθιά αντεργατική αντιλαϊκή πολιτική του κεφαλαίου.
Ιστορικά επιδιώκουν να ακυρώσουν ή να υποβαθμίσουν το ρόλο του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και του ΚΚΕ, που ήταν ο “αιμοδότης” και ο “νους” της λαϊκής αντίστασης, προκειμένου να χρησιμοποιείται μια κορυφαία στιγμή της λαϊκής πάλης ως δημιούργημα των αστών. Με στόχο το σήμερα. Την παραίτηση από τους αγώνες, την ταξική πάλη ενάντια στην εξουσία του κεφαλαίου, ενάντια στο εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα. Άλλωστε στην ίδια ρότα βρίσκεται και η άθλια αστική θεωρία της εξίσωσης φασισμού-κομμουνισμού.
Όμως ο Γοργοπόταμος δεν χωρά, δεν μπορεί να χωρέσει στα αστικά “καλούπια” της Ιστορίας. Έδειξε τη δύναμη της λαϊκής πάλης, την ώρα που οι αστοί και οι σύμμαχοί τους καλούσαν το λαό σε αδράνεια απέναντι στους κατακτητές.
Σηματοδοτεί το ανυπόταχτο πνεύμα της αντίστασης και της αντεπίθεσης του λαού μας κόντρα στους αρνητικούς συσχετισμούς εκείνης της εποχής, κόντρα στο φασισμό, που αποτελεί δημιούργημα, γέννημα των μονοπωλίων και επιλογή της αστικής τάξης. Και αυτό συμβάλλει στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης στο σήμερα. Φωτίζοντας και το δρόμο της αντιφασιστικής πάλης που πρέπει να κατευθύνεται ενάντια στο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα που γεννά και αναπαράγει το φασισμό.
Ως ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή, ενάντια σε αυτή την επίθεση ώστε να αποτραπεί η χειραγώγηση των νέων, των λαϊκών δυνάμεων, προκειμένου να οργανώσουν με αποφασιστικότητα τον αγώνα κατά των επικίνδυνων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και των αντιλαϊκών πολιτικών της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων.
Αγωνιζόμαστε ώστε οι ελληνικές κυβερνήσεις να διεκδικήσουν από το Γερμανικό κράτος τις πολεμικές επανορθώσεις αποζημιώσεις και έχουν τεράστια ευθύνη γιατί δεν το πραγματοποιούν.
Βασιζόμαστε στα διδάγματα που προκύπτουν από τη μεγάλη δεκαετία του 1940 τα οποία αποτελούν υλική δύναμη για το δυνάμωμα της λαϊκής πάλης σήμερα, του αγώνα για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και αδικία, για το σοσιαλισμό.
Ο δρόμος της αντίστασης, της ανυπακοής, της μαζικής λαϊκής οργανωμένης πάλης, της αντικαπιταλιστικής αντιμονοπωλιακής πάλης, η πάλη για την ανατροπή, είναι ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος για να δικαιωθούν οι αγώνες και οι θυσίες των παλιότερων γενιών, για να ανοίξει ο δρόμος και να εκπληρωθούν τα όνειρα και οι σύγχρονες ανάγκες του λαού και των νέων με την εργατική – λαϊκή νίκη και εξουσία».