ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ: Συνεχίζουμε με παρακαταθήκη το πραγματικό νόημα του απελευθερωτικού αγώνα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ
“Τιμούμε την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Τιμούμε τον ξεσηκωμό του λαού μας για την απόκρουση του ιταλικού φασισμού και στη συνέχεια τον τιτάνιο αγώνα του κατά της τριπλής φασιστικής κατοχής (Ιταλίας, Βουλγαρίας Γερμανίας), της κατοχής της πατρίδας μας κυρίως από τους Γερμανούς ναζί που αποτελούσαν την βασική κατοχική δύναμη.”
«Συνεχίζουμε στις σημερινές συνθήκες την πάλη, έχοντας παρακαταθήκη το πραγματικό νόημα του απελευθερωτικού αγώνα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ» τονίζει η ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ σε ανακοίνωση της για την επέτειο της 28ης Οκτώβρη 1940. Αναλυτικά η ανακοίνωση:
«Τιμούμε την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Τιμούμε τον ξεσηκωμό του λαού μας για την απόκρουση του ιταλικού φασισμού και στη συνέχεια τον τιτάνιο αγώνα του κατά της τριπλής φασιστικής κατοχής (Ιταλίας, Βουλγαρίας Γερμανίας), της κατοχής της πατρίδας μας κυρίως από τους Γερμανούς ναζί που αποτελούσαν την βασική κατοχική δύναμη.
Η αστική τάξη με την κυβέρνηση και τα κόμματά της γιορτάζουν αυτή την επέτειο πασχίζοντας να περάσουν στις λαϊκές και νεολαιίστικες συνειδήσεις την πολιτική της λεγόμενης “εθνικής ομοψυχίας και ενότητας”, η οποία τάχα κατακτήθηκε τότε και χρειάζεται σήμερα για να αντιμετωπιστεί η καπιταλιστική οικονομική κρίση, η πανδημία, η όξυνση των αντιθέσεων με την Τουρκική αστική τάξη, ενώ όλα αυτά τα διαχειρίζονται σε όφελος της αστικής τάξης ενάντια στο λαό μας και σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων. Όμως, ούτε τότε υπήρξε “εθνική ομοψυχία”, όπως δεν μπορεί να υπάρξει και σήμερα. Ο αγώνας της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού μας, με την καθοδήγηση του ΚΚΕ, με την πρωτοπόρα δράση, την αυτοθυσία των κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών έγραψε το μεγαλειώδες έπος της ΕΑΜικής Αντίστασης, που συνέτριψε το φασισμό, τους ναζί κατακτητές.
Το ΚΚΕ σάλπισε τον ξεσηκωμό, αμέσως με το πρώτο από τα τρία γράμματα του ΓΓ Ν.Ζαχαριάδη, από τα μπουντρούμια της Ασφάλειας όπου ήταν φυλακισμένος, μαζί με χιλιάδες άλλους κομμουνιστές, από το φασιστικό καθεστώς της Μεταξικής δικτατορίας. “ … κάθε σπίτι, κάθε βράχος, καλύβα με καλύβα να γίνει μετερίζι του αγώνα…” ήταν το κάλεσμα για γενικό ξεσηκωμό και αγώνα για την απόκρουση του Ιταλού φασίστα επιδρομέα, για μια Ελλάδα με κυρίαρχο το λαό της, με κοινωνική προκοπή.
Το Μεταξικό καθεστώς επεδίωκε να μετατρέψει το ΟΧΙ του ελληνικού λαού σε “τουφεκιά στον αέρα για την τιμή των όπλων”, γιατί δεν πίστευε στη λαϊκή δύναμη και ορμή που έδιωξε έξω από τα σύνορα τον Ιταλό φασίστα εισβολέα. Αυτό επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια όταν η στρατιωτική ηγεσία του καθεστώτος υπέγραψε άρον – άρον την παράδοση της χώρας στους Γερμανούς ναζί, ενώ ακόμα εξελισσόταν το μέτωπο στην Ήπειρο. Όταν ένα μέρος των αστών στήριξαν τους φασίστες κατακτητές, ενώ ένα άλλο έφυγε από τη χώρα μαζί με τους Άγγλους για τη Μέση Ανατολή. Στην πατρίδα μας έμεινε ο λαός της που οργάνωσε την αντίσταση και την απελευθέρωση με επικεφαλής το ΕΑΜ και το ΚΚΕ.
Η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, οι αγωνιστές της Αντίστασης, οι φίλοι και απόγονοι, οι επαναπατρισθέντες πολιτικοί πρόσφυγες συνεχίζουμε στις σημερινές συνθήκες την πάλη, έχοντας παρακαταθήκη το πραγματικό νόημα του απελευθερωτικού αγώνα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Ενώνουμε τις δυνάμεις μας με τα εργατικό, λαϊκό κίνημα, με το αντιιμπεριαλιστικό φιλειρηνικό κίνημα, στον αγώνα κατά του φασισμού που είναι αγώνας κατά του καπιταλισμού ο οποίος τον γεννά, τον αναπαράγει και τον αξιοποιεί ενάντια στις λαϊκές δυνάμεις που τον αντιπαλεύουν. Ο φασισμός δεν είναι μια παραφωνία, μια παρέκκλιση από τον καπιταλισμό. Εδώ και 100 χρόνια οι αστικές τάξεις στην Ελλάδα και σε άλλες καπιταλιστικές χώρες ενισχύουν και αξιοποιούν φασιστικές δυνάμεις και σε διάφορες φάσεις τους δίνουν και την κυβερνητική διαχείριση. Το κεφάλαιο, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες, οι μεγαλέμποροι ήταν αυτοί που ανέβασαν Μεταξάδες και Χίτλερ. Γι’ αυτό και η μόνη αποτελεσματική αντιφασιστική πάλη συνδέεται άρρηκτα με τον αντικαπιταλιστικό, αντιμονοπωλιακό αγώνα. Η οργανωμένη πάλη των εργατών, των αγροτών, των λαϊκών στρωμάτων συνέτριψε το φασισμό, με την αποφασιστική συμβολή του πρώτου εργατικού κράτους στον κόσμο, της ΕΣΣΔ και του ηρωικού Κόκκινου Στρατού.
Μόνο η λαϊκή πάλη μπορεί να συντρίψει το τέρας του φασισμού, το δηλητήριο, το μίσος, τα εγκλήματά του. Αποτέλεσμα της λαϊκής πάλης ήταν η πρόσφατη δικαστική καταδίκη της εγκληματικής Χρυσής Αυγής, η οποία, κατά δήλωση της ηγεσίας της, είναι “η σπορά των ηττημένων του ’45”, δηλαδή οι απόγονοι των ναζί, των δοσιλόγων, των κουκουλοφόρων, των Ταγμάτων Ασφαλείας, των συνεργατών των Γερμανών ναζί.
Τιμώντας την επέτειο της 28ης Οκτώβρη δυναμώνουμε την πάλη μας κατά της εμπλοκής της χώρας στα επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην ευρύτερη περιοχή. Οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί είναι αυτοί που δημιουργούν τις επικίνδυνες για τους λαούς συνθήκες και δεν είναι “οι εγγυητές” της ασφάλειας του λαού και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.
Οι επιλογές, τόσο της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ όσο και της προηγούμενης του ΣΥΡΙΖΑ, που προάγουν τη στρατηγική της γεωπολιτικής αναβάθμισης της αστικής τάξης και της θωράκισης του καπιταλιστικού κέρδους, ευθύνονται για το δυνάμωμα του ήχου των τυμπάνων του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην περιοχή, με μοχλό το ΝΑΤΟ. Σ’ όλα αυτά συμμετέχει και η Ελλάδα που οι κυβερνήσεις και η αστική τάξη της χώρας την έχουν μετατρέψει σε πολεμικό ορμητήριο με τις στρατιωτικές βάσεις, βάζοντας σε κίνδυνο τον λαό μας. Επιλογές ενταγμένες στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς ανάμεσα σε ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσία, Κίνα, για την ενέργεια τις πρώτες ύλες και τους δρόμους μεταφοράς τους στην ευρύτερη περιοχή μας από τα Βαλκάνια μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα, τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή. Εδώ εντάσσονται και οι ελληνοτουρκικοί ανταγωνισμοί με την έξαρση της επιθετικότητας της Τουρκικής αστικής τάξης.
Οι ίδιες πολιτικές ευθύνονται για το γεγονός ότι αφήνεται απροστάτευτος ο λαός στην πανδημία, με δεδομένη την κακή κατάσταση στα νοσοκομεία, τους τόπους δουλειάς, τα μεταφορικά μέσα, τα σχολεία. Το σύστημα με τους κρατικούς θεσμούς και τα κόμματά του φορτώνουν τα βάρη της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης στο λαό.
Η επική πορεία του αντιστασιακού αγώνα του λαού μας, τη μεγάλη δεκαετία του 1940, δείχνει ότι αυτή την ώρα που τα αστικά επιτελεία κουνάνε το δάχτυλο στο λαό με τα περί “ατομικής ευθύνης και ατομικής λύσης”, ο λαϊκός παράγοντας πρέπει πιο αποφασιστικά να οργανώσει τον δίκαιο αγώνα του για τα δικαιώματά του, που απορρέουν αντικειμενικά από τις δυνατότητες της εποχής μας για την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Δείχνει επίσης ότι ο λαός μπορεί να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, όταν οι αστοί τα παζαρεύουν με τη συνεκμετάλλευση. Δεν μπορούμε να τους εμπιστευόμαστε.
Συνεχίζουμε τον αγώνα παλεύοντας για να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου, να γυρίσουν πίσω στην Ελλάδα όλα τα στρατεύματα που βρίσκονται εκτός συνόρων. Για αποδέσμευση από ΝΑΤΟ και ΕΕ. Καμιά αλλαγή συνόρων και των Συνθηκών που τα καθορίζουν. Υπερασπίζουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.
Συνεχίζουμε τον αγώνα για κοινωνική προκοπή με την ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος.».
