ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ: Τιμούμε τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών – Αντιπαλεύουμε κάθε προσπάθεια παραχάραξης της Ιστορίας

Ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ) με αφορμή την επέτειο της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών:

«Την 9^η Μάη του 1945 έληξε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος στην Ευρώπη, ο φονικότερος πόλεμος που γνώρισε η ανθρωπότητα, με την άνευ όρων παράδοση της ναζιστικής Γερμανίας.

Τιμούμε όσες και όσους έδωσαν τη ζωή τους, έμειναν ανάπηροι, μετείχαν στον αγώνα μαχόμενοι στα διάφορα μέτωπα του πολέμου. Τιμούμε τα εκατομμύρια των νεκρών από πείνα, των στρατοπέδων συγκέντρωσης, κάθε τόπο μαρτυρίου και φρίκης, όπου καταγράφηκε απόλυτη απαξίωση της ανθρώπινης ύπαρξης.

Στη Νίκη επί του Άξονα συνέβαλαν όλες οι δυνάμεις που μετείχαν στον αντι-χιτλερικό συνασπισμό. Καθοριστικός όμως υπήρξε ο ρόλος της ΕΣΣΔ και του Κόκκινου Στρατού, καθώς και ο ρόλος των απελευθερωτικών λαϊκών κινημάτων, των οποίων ψυχή και οργανωτής ήταν τα Κομμουνιστικά Κόμματα.

Η ΕΣΣΔ έδωσε σε αυτόν τον γιγάντιο αγώνα πάνω από 20 εκατ. νεκρούς, τα μισά μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος των Μπολσεβίκων, εκτός από τις ανυπολόγιστες καταστροφές στις υποδομές, στην οικονομία.

Στην Ελλάδα, ο αστικός πολιτικός κόσμος είτε εγκατέλειψε τη χώρα είτε συνεργάστηκε με τους κατακτητές, ενώ η αστική τάξη αποκόμιζε τεράστια κέρδη μέσα στην Κατοχή και ο λαός πέθαινε από την πείνα.

Ο λαός μας, βασισμένος στη δύναμή του, με το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, το ΚΚΕ, το οποίο ήταν ο καθοδηγητής και αιμοδότης της λαϊκής αντίστασης, ανέπτυξε ένα από τα πιο ισχυρά αντάρτικα κινήματα και έγραψε λαμπρές σελίδες της σύγχρονης Ιστορίας του. Έδωσε σημαντικές στρατιωτικές υπηρεσίες, συνέβαλε στη Νίκη.

Ο τιτάνιος, ηρωικός αγώνας του λαού μας και των άλλων λαών γράφτηκε με αίμα. Με αίμα είναι γραμμένη η διδαχή του έπους της αντιστασιακής απελευθερωτικής πάλης, που λέει ότι ο λαός μπορεί να βγει νικητής όταν το αποφασίσει, μπορεί να αντιμετωπίσει και να νικήσει οποιονδήποτε ισχυρό αντίπαλο.

Ο Β΄ ΠΠ  ήταν αποτέλεσμα της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και της παγκόσμιας κρίσης του 1929-1933. Ο πόλεμος αποτελούσε το μέσο για το εδαφικό ξαναμοίρασμα του κόσμου ανάμεσα στις τότε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Πρώτα απ’ όλα στόχευε στη συντριβή του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους στον κόσμο, της ΕΣΣΔ.

Οι αστικές κυβερνήσεις δεν εγκατέλειψαν ποτέ τα σχέδιά τους να τσακίσουν τον σοσιαλισμό με την ένοπλη βία. Έτσι, ΗΠΑ, Αγγλία και Γαλλία εξόπλισαν τη Γερμανία, ενίσχυσαν την οικονομία της με σκοπό να τη στρέψουν κατά της ΕΣΣΔ.

Η επιδίωξη του ναζιστικού γερμανικού καθεστώτος ήταν η συντριβή της ΕΣΣΔ, του κέντρου του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος και η διεύρυνση του ζωτικού χώρου του γερμανικού ιμπεριαλισμού.

Τα γερμανικά μονοπώλια έφεραν τον Χίτλερ στην εξουσία, μαζί με τα αμερικανικά, αγγλικά, γαλλικά, όπως και τον Μουσολίνι. Έβλεπαν τον φασισμό ως δύναμη κρούσης κατά του επαναστατικού κινήματος. Με την άμεση συμβολή και της σοσιαλδημοκρατίας που είχε στη σημαία της: “Κύριος εχθρός είναι ο μπολσεβικισμός”.

Στόχος των εμπόλεμων αστικών χωρών ήταν η διατήρηση και ενίσχυση της αστικής εξουσίας, μετά τη λήξη του πολέμου και η αντιμετώπιση της ΕΣΣΔ ως ταξικού αντιπάλου.

Στη διάρκεια του πολέμου η σύγκρουση “φασιστικού άξονα” και “αντιφασιστικής συμμαχίας” συνυπήρχε με τη σύγκρουση σοσιαλισμού – καπιταλισμού. Στις καπιταλιστικές χώρες συνυπήρχε η αντίθεση ανάμεσα στα αστικά και στα εργατικά – λαϊκά συμφέροντα. Στην Ελλάδα εκφράστηκε με τη σύγκρουση του ΕΛΑΣ με τον ΕΔΕΣ, τα Τάγματα Ασφαλείας και τους Χίτες, με τις μηχανορραφίες των Εγγλέζων και εγχώριων αστών κατά του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ.

Η αστική προπαγάνδα αποσιωπά ότι ο πόλεμος και ο φασισμός είναι τέκνα της ίδιας μήτρας, του καπιταλισμού, ότι ο φασισμός δεν είναι παρέκκλιση του συστήματος, αλλά είναι οργανικό στοιχείο του, που στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο αναλαμβάνει προωθημένο ρόλο όταν χρειάζεται. Οι φασιστικές δυνάμεις τάσσονται πάντα στην υπηρεσία των κεφαλαιοκρατών και απέναντι στο εργατικό – λαϊκό κίνημα.

Η πορεία του αντιστασιακού κινήματος στη χώρα μας και στην Ευρώπη απέδειξε ότι απέβησαν σε βάρος του αγώνα, απέναντι στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, οι αντιλήψεις για εθνική ενότητα με στόχο την αντιμετώπιση του φασισμού, ενός αγώνα αποσυνδεδεμένου από την αντικαπιταλιστική πάλη για την ήττα του συστήματος που γεννά πολέμους και φασισμό.

Ως ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ αντιπαλεύουμε κάθε προσπάθεια κλιμάκωσης των αστικών επιτελείων με στόχο την παραχάραξη της Ιστορίας.

Δίνουμε συνέχεια στη δράση μας για τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών – πολεμικών αποζημιώσεων στη χώρα μας.

Σήμερα, 77 χρόνια μετά από τη λήξη του Β΄ ΠΠ, ξέσπασε ένας ακόμα ιμπεριαλιστικός πόλεμος, στο έδαφος της Ουκρανίας. Οι αιτίες και αυτού του πολέμου είναι οι ίδιες με αυτές των προηγούμενων. Είναι η γεωστρατηγική ισχύς, οι σφαίρες επιρροής, η ληστεία των φυσικών πόρων, της Ενέργειας από τους πολεμοκάπηλους σε βάρος των λαών που πληρώνουν ακριβά το τίμημα, με ανθρώπινες ζωές Ουκρανών και Ρώσων και με δραματική μείωση του λαϊκού εισοδήματος σε όλες τις χώρες του κόσμου, ενώ απογειώνουν τα κέρδη τους τα μεγάλα μονοπώλια. Οι εξελίξεις εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους για κλιμάκωση και γενίκευση της πολεμικής σύγκρουσης, με τις αστικές κυβερνήσεις να προετοιμάζονται εντατικά με υπέρογκες δαπάνες για στρατιωτικά πολεμικά μέσα.

Στο έδαφος της τεράστιας όξυνσης και κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης για την πρωτοκαθεδρία στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα ανάμεσα σε ΗΠΑ – Κίνα, έχουν διαμορφωθεί τα δύο στρατόπεδα του ιμπεριαλιστικού πολέμου, για μια ακόμα φορά μετά από το 1945 σε ευρωπαϊκό έδαφος.

Από τη μια πλευρά είναι οι δυτικές καπιταλιστικές χώρες, το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ, η ΕΕ που το 2014 οργάνωσαν το πραξικόπημα στην Ουκρανία ανατρέποντας το φιλορώσικο, αντιδραστικό καθεστώς Γιανουκόβιτς, χρησιμοποιώντας τα φασιστικά τάγματα εφόδου, επιδιώκοντας την εγκαθίδρυση φιλοδυτικού εθνικιστικού καθεστώτος και το τράβηγμα της Ουκρανίας στο ”άρμα” του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Τώρα ενισχύουν και εξοπλίζουν πολύμορφα το αντιδραστικό καθεστώς αυτής της χώρας με τη συμμετοχή και άλλων κρατών. Δεν μπορεί το ΝΑΤΟ να γίνει φιλειρηνικό και η ΕΕ να γίνει φιλολαϊκή όπως προπαγανδίζουν οι αστικές δυνάμεις στη χώρα μας.

Από την άλλη πλευρά είναι η Ρωσία, που έκανε τη στρατιωτική εισβολή, η Κίνα και άλλα κράτη. Η καπιταλιστική Ρωσία, με πρόσχημα την αποναζιστικοποίηση και το δικαίωμα αυτοδιάθεσης των ρωσόφωνων, καπηλεύεται τα αντιφασιστικά αισθήματα του ρωσικού λαού και προωθεί με αυτό τον πόλεμο τα δικά της στρατηγικά σχέδια, διεκδικώντας κι άλλο ζωτικό χώρο και την εκμετάλλευση των λαών και χωρών.

Έτσι προετοιμάστηκε αυτός ο άδικος πόλεμος από ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ και από τη Ρωσία. Τον πόλεμο τον κάνουν οι αστικές τάξεις των μεγάλων οικονομιών και η αστική τάξη της Ουκρανίας.

Οι σχεδιασμοί και των δύο στρατοπέδων συνοδεύονται από μεγάλες δόσεις αντισοβιετισμού/αντικομμουνισμού και επίθεσης στην ιστορική μνήμη των λαών, που ζούσαν ειρηνικά και αδελφωμένοι στο πλαίσιο του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, πολέμησαν μαζί το ναζισμό – φασισμό στον Β’ ΠΠ. Η ανατροπή του σοσιαλισμού άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για τους λαούς. Αποδεικνύεται ότι οι ιμπεριαλιστικές συμφωνίες, η ιμπεριαλιστική ειρήνη δεν αποτρέπουν, αλλά προετοιμάζουν τον επόμενο άδικο πόλεμο.

Είναι φανερό ότι το συμφέρον των λαών Ρωσίας και Ουκρανίας επιβάλλει να αγωνιστούν ενάντια στις αστικές τάξεις και τις κυβερνήσεις των χωρών τους μέχρι να απαλλαγούν οριστικά από αυτούς ανοίγοντας τον δρόμο στον σοσιαλισμό.

Στη χώρα μας είναι τεράστιες οι ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ και των προηγούμενων ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, όλων των αστικών κομμάτων που υιοθετούν τη ΝΑΤΟική προπαγάνδα και συναινούν, με μικρές διαφοροποιήσεις, στην εμπλοκή της χώρας, μετατρέποντάς τη σε απέραντη ΝΑΤΟική βάση, σε ορμητήριο πολέμου, σε στόχο αντιποίνων για να υπηρετηθούν τα γεωστρατηγικά συμφέροντα της αστικής ελληνικής τάξης.

Η πολύτιμη εμπειρία από τους αγώνες του λαού μας, την περίοδο 1940-1949, απαντάει στις σύγχρονες συνθήκες, ενισχύει τον αγώνα της εργατικής τάξης, τη δύναμη του λαού, που μπορεί να αποδειχτεί μεγαλύτερη από εκείνη του ισχυρού ταξικού αντίπαλου.

Αυτή η πείρα μάς διδάσκει ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό παλεύοντας για την ανατροπή. Μπορεί να υπερασπιστεί την πατρίδα από ξένη εισβολή, να αγωνιστεί για την παντοτινή Ειρήνη, την ελευθερία με πίστη στο δίκιο του, για ένα καλύτερο μέλλον.

Το συμφέρον του λαού μας δεν είναι να διαλέξει στρατόπεδο ληστών. Βρίσκεται στην οργάνωση του αγώνα ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, την αστική τάξη και το κράτος της, για την υπεράσπιση του λαϊκού εισοδήματος από την ακρίβεια και την ενεργειακή φτώχεια, για την κατάκτηση των σύγχρονων δικαιωμάτων και αναγκών. Για την απεμπλοκή της Ελλάδας από τον πόλεμο. Για την επιστροφή όλων των στρατιωτικών μονάδων που δρουν εκτός συνόρων. Για να κλείσουν τώρα όλες οι στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ στη χώρα μας. Για αποδέσμευση από ΝΑΤΟ και ΕΕ. Για να ανοίξει ο δρόμος της λαϊκής ευημερίας, με την ανατροπή της αστικής εξουσίας».