Πόλεμοι, χούντες, θηριωδίες – Τι έχει να θυμάται η Ελλάδα από τη συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ
Επιβάλλεται να δυναμώσει η πάλη για απεμπλοκή της Ελλάδας από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και αποδέσμευσή της από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Η γιγάντωση του αγώνα για την ανατροπή της δικτατορίας των μονοπωλίων, που σπέρνει φτώχεια και πόλεμο, είναι η μεγαλύτερη συνεισφορά του ελληνικού λαού στην ειρήνη και την ευημερία όλων των λαών της περιοχής.
Ελλάδα: Συμμετοχή στους πολέμους των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ
Ούτε φρεγάτες στην Ερυθρά Θάλασσα, ούτε στρατιωτικοί έξω από τα σύνορα. Πανελλαδικός απεργιακός ξεσηκωμός στις 28 Φλεβάρη, μέρα που συμπληρώνεται ένας χρόνος από το έγκλημα στα Τέμπη, που στοίχησε τη ζωή σε 57 συνανθρώπους μας.
Ακόμα πιο δυνατό το ΚΚΕ στις ευρωεκλογές στις 9 Ιούνη.
Εβδομήντα εννιά (79) χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, τα διδάγματα από αυτόν ενισχύουν τη θέση ότι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα η μόνη εναλλακτική λύση είναι ο σοσιαλισμός – κομμουνισμός. Τα ιμπεριαλιστικά «κέντρα» συγκαλύπτουν ότι οι άδικοι πόλεμοι ξεπηδούν από την καρδιά και τις φλέβες του καπιταλιστικού συστήματος, ότι δεν οφείλονται σε κάποιους μανιακούς, όπως συχνά παρουσιάζουν τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι.
Η διεθνής πραγματικότητα μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στην Ευρώπη και τη διάλυση της ΕΣΣΔ κατέδειξε με βεβαιότητα το πού βαδίζει η ανθρωπότητα. Ηδη από το 1991 και μετά, είχαμε τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου με την επέμβαση των ΗΠΑ στο Ιράκ, τη διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας με την επέμβαση ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, αρχικά στη Βοσνία – Ερζεγοβίνη και κατόπιν στη Σερβία και στο Κοσσυφοπέδιο – Μετόχια. Μετά ήρθε η σειρά της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (FYROM).
Για πρώτη φορά μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου οι λαοί της Ευρώπης έβλεπαν ξανά την ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα να επιστρέφει στην καρδιά της Ευρώπης, να επεμβαίνει στρατιωτικά και να διαλύει χώρες, να χαράζει νέα σύνορα και να δημιουργεί προτεκτοράτα κάτω από τον πλήρη έλεγχο ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Στα τέλη του 2001 ήρθε η επέμβαση των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν με πρόσχημα την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, ως απάντηση στα τρομοκρατικά πλήγματα της 11.9.2001 στη Νέα Υόρκη και το αμερικανικό Πεντάγωνο. Βρήκαν το πρόσχημα οι ΗΠΑ να εφαρμόσουν τον σχεδιασμό τους για παγκόσμια ηγεμονία και να καθυποτάξουν με κάθε μέσο κάθε φωνή αντίστασης, εκμεταλλευόμενες τη μεγάλη στρατιωτική τους υπεροχή.
Νέα επικίνδυνα δόγματα έκαναν την εμφάνισή τους, όπως η τρομοκρατία, οι κυβερνοεπιθέσεις, ο «αόρατος εχθρός» που μπορεί να βρίσκεται παντού κ.ά. Με την ευκαιρία αυτή, οι ΗΠΑ πήραν μέτρα περιορισμού θεμελιωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών μέσω του «Πατριωτικού Νόμου». Η CIA είχε το ελεύθερο και επίσημα να δολοφονεί ξένους ηγέτες ή πρόσωπα που κρίνονται επικίνδυνα για τα συμφέροντα των ΗΠΑ.
Ανάλογα μέτρα άρχισαν να εφαρμόζονται και στην ΕΕ, αλλά και στα αραβικά κράτη, στη Ρωσική Ομοσπονδία, στην Ινδία καθώς και στις περισσότερες άλλες χώρες.
Με τη διατύπωση του «άξονα του κακού» οι ΗΠΑ μπορούν να επεμβαίνουν σε κάθε χώρα που θεωρούν ότι έχει σχέσεις με τρομοκράτες ή αντιτίθεται στα συμφέροντά τους. Στην πρώτη γραμμή του «άξονα» είναι το Ιράκ, το Ιράν, η Κούβα, η Β. Κορέα και ακολουθούν πάνω από 60 χώρες.
Οι ΗΠΑ διατύπωσαν ένα ακόμη επικίνδυνο δόγμα, του προληπτικού πολέμου. Με την υποψία ότι απειλούνται από κάποιο κράτος, θεωρούν ότι έχουν δικαίωμα να επεμβαίνουν στρατιωτικά! Επιπλέον, με το νέο πυρηνικό τους δόγμα, οι πυρηνικοί τους πύραυλοι στοχεύουν όχι μόνο άλλες πυρηνικές δυνάμεις όπως η Ρωσική Ομοσπονδία ή η Κίνα αλλά και χώρες που δεν έχουν πυρηνικά, αλλά είναι ύποπτες ότι διαθέτουν όπλα μαζικής καταστροφής και μπορούν να απειλήσουν τα συμφέροντα των ΗΠΑ!
Αυτά τα δόγματα εφαρμόστηκαν πρώτα στο Αφγανιστάν και κατόπιν, το 2003, στη στρατιωτική επέμβαση κατά του Ιράκ. Τουλάχιστον στην περίπτωση του Ιράκ, τα επίσημα επιχειρήματα που χρησιμοποίησαν οι ΗΠΑ αποδείχτηκαν ένα τεράστιο φιάσκο, που πλήρωσε και πληρώνει ο λαός του Ιράκ!
Επίσης, το 2011, ξέσπασε ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος κατά του λαού της Λιβύης. Εγινε με πρόσχημα την υπεράσπιση και διάσωσή του από το βάρβαρο αντιδραστικό καθεστώς του Καντάφι, όπου το ΝΑΤΟ παραδέχτηκε ότι έπληξε και κατοικημένες περιοχές τόσο στην Τρίπολη όσο και σε γειτονικές πόλεις, αναφερόμενο σε «λάθη», αν και επρόκειτο για «πλήγματα ακριβείας».
Σε αυτό το ασταθές, γεωπολιτικά, περιβάλλον είναι σε εξέλιξη δύο μεγάλα μέτωπα. Ενα στην Ουκρανία, μια ανοιχτή πληγή επί δύο χρόνια, όπου παρά τις αρχικές αισιόδοξες προβλέψεις της συνολικής Δύσης, οι εξελίξεις δεν είναι θετικές. Ηδη οι φωνές να σταματήσει η ενίσχυση της Ουκρανίας στο Κογκρέσο πληθαίνουν, ενώ και στην ΕΕ το αρραγές μέτωπο της συμμαχίας αρχίζει να παρουσιάζει ρωγμές, καθώς οι φωνές που αντιδρούν αυξάνονται. Η ομάδα Ζελένσκι φαίνεται να βρίσκεται υπό δυσμένεια, αν και ακόμη αντέχει αφού η ενίσχυση από τις ΗΠΑ, παρά τις αντιδράσεις, συνεχίζεται. Ηδη έχει ξεκινήσει η «Steadfast Defender 2024», η μεγαλύτερης κλίμακας στρατιωτική άσκηση του ΝΑΤΟ από τον λεγόμενο Ψυχρό Πόλεμο, στην οποία συμμετέχουν περισσότεροι από 90.000 στρατιώτες από τις 31 χώρες της Συμμαχίας συν τη Σουηδία, καθώς και το πλήρες σύνολο των πολεμικών πλοίων και των αεροπορικών δυνάμεων. Το σενάριο της «Steadfast Defender 2024» είναι μια προσομοιωμένη σύγκρουση «εναντίον ενός σχεδόν ισάξιου αντιπάλου». Οι ασκήσεις έχουν σκοπό να αποτρέψουν τη Ρωσία από το να στοχεύσει μια χώρα – μέλος. Το Κρεμλίνο αρνείται ωστόσο ότι έχει τέτοια σχέδια. Σύμφωνα με τα αμυντικά σχέδια του ΝΑΤΟ, οι κύριοι αντίπαλοί του είναι η Ρωσία και οι τρομοκρατικές οργανώσεις.
Το άλλο μέτωπο είναι στη Μέση Ανατολή. Μια πληγή ανοιχτή για πολλές δεκαετίες, καθώς οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και τα μονοπωλιακά συμφέροντα στην περιοχή είναι τεράστια. Εκεί το Ισραήλ συνεχίζει με αμείωτη ένταση τη βάρβαρη επίθεση στον Παλαιστινιακό λαό, με τις πλάτες ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, ΕΕ και των συμμάχων τους, με τον τελευταίο απολογισμό να πλησιάζει τους 28.000 νεκρούς, στην πλειονότητά τους γυναίκες και παιδιά.
Στο μέτωπο της Μέσης Ανατολής, η κυβέρνηση αποδέχτηκε να στείλει φρεγάτα στην περιοχή της Ερυθράς Θάλασσας, προτείνοντας μάλιστα την ανάληψη ηγετικού ρόλου μέσω της ενεργοποίησης του Στρατηγείου της Λάρισας, χωρίς και εδώ να λαμβάνει υπόψη της τις επιπτώσεις, κλιμακώνοντας την εμπλοκή της χώρας στις κόντρες του ευρωατλαντικού άξονα με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων, όταν όλα τα εύφλεκτα μέτωπα της περιοχής είναι στο «κόκκινο». Θέμα ημερών θεωρείται η εντολή σε φρεγάτα του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού για ανάληψη αποστολής στο «στόμα του λύκου», στο πλαίσιο της, υπό τους Αμερικανούς, επιχείρησης «Prosperity Guardian».
Κρίσιμο ζήτημα είναι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, όπως υπαγορεύονται από ΗΠΑ και ΝΑΤΟ. Στη ΝΑΤΟική Σύνοδο Κορυφής, τον Ιούλη, συμφωνήθηκε μεταξύ Μητσοτάκη – Ερντογάν ο λεγόμενος «οδικός χάρτης» για πάση θυσία διευθέτηση των ελληνοτουρκικών διαφορών, προκειμένου να ενισχυθεί η Νοτιοανατολική Πτέρυγα του ΝΑΤΟ και να προχωρήσει η συνεκμετάλλευση σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο, κάτι που συνεπάγεται μεγάλους κινδύνους για την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.
Για την υλοποίηση αυτού του στόχου αξιοποιούνται η κοινή διακήρυξη ως μπούσουλας συμβιβασμού και οι επιχειρηματικές συμφωνίες, από τις οποίες δεν έχουν να κερδίσουν κάτι οι λαοί, όπως ουδέποτε κέρδισαν οτιδήποτε από τις προηγούμενες συνεδριάσεις του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας – Τουρκίας.
Προωθείται εφ’ όλης της ύλης παζάρι, στο οποίο η τουρκική ηγεσία θέτει απαράδεκτες διεκδικήσεις για την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών και την αμφισβήτηση των δικαιωμάτων τους.
Κατακαλόκαιρο το Κογκρέσο ψήφισε αναθεώρηση 1.264 σελίδων του προϋπολογισμού των ΗΠΑ, στον οποίο περιλαμβανόταν η εγκατάσταση αμερικανικών βάσεων στα ελληνικά νησιά. Το θέμα ανέδειξε το ΚΚΕ ενώ όλα τα αστικά κόμματα, ακόμη και σήμερα, δεν έχουν πει το παραμικρό για το θέμα, καθησυχάζοντας τον λαό και ιδιαίτερα τον λαό των νησιών.
Η προστασία των συνόρων μας από το ΝΑΤΟ είναι ένας μεγάλος μύθος. Το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει σύνορα ανάμεσα στα μέλη του και θεωρεί το Αιγαίο ενιαίο επιχειρησιακό χώρο. Το ΝΑΤΟ καλεί τις δύο χώρες «να τα βρούνε», δηλαδή να παζαρέψουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Η Δύση θέλει πάση θυσία να κρατήσει την Τουρκία γιατί της είναι εξαιρετικά χρήσιμη και προκειμένου να πετύχει αυτό είναι έτοιμη να δεχτεί τον αναθεωρητισμό της Τουρκίας. Το ΝΑΤΟ, αλλά και ΗΠΑ, ΕΕ ούτε ήταν ούτε και είναι πραγματικοί σύμμαχοι της Ελλάδας στη διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της.
Εκστρατεία στην Κορέα, όπου οι απώλειες των Ελλήνων ανήλθαν σε 186 νεκρούς και 566 τραυματίες. Επίσης, απωλέσθηκαν και 4 αεροσκάφη C-47 Ντακότα, με άλλους 12 νεκρούς.
Σφαγές Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη τον Σεπτέμβρη του 1955, όπου πάλι το ΝΑΤΟ δηλώνει «παρόν», με τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζ. Ντάλες, να στέλνει επιστολή στην Αθήνα καλώντας την να μην αντιδράσει και να επιδείξει πνεύμα καλής θέλησης.
Επιβολή της χούντας των συνταγματαρχών τον Απρίλη του 1967, που ΝΑΤΟ και ΗΠΑ σχεδίασαν και οργάνωσαν το πραξικόπημα.
Στην Κύπρο, δικτατορία, τουρκική εισβολή και κατοχή, το 1974, με τη σφραγίδα του ΝΑΤΟ.
Στη Γιουγκοσλαβία, όπου η Ελλάδα αποτέλεσε το 1999 το προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ στη θηριωδία ενάντιά της.
Στο Ιράκ, όπου ήταν παρούσα η Ελλάδα στο έγκλημα του ΝΑΤΟ, όταν 5.270 αεροσκάφη της λυκοσυμμαχίας με κατεύθυνση το Ιράκ προσγειώθηκαν ή, περνώντας από τον εθνικό εναέριο χώρο μας, έδωσαν αναφορά πορείας στη Σούδα!
Στη Μαδρίτη, όπου τα Ιμια και οι «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο ήρθαν να επικυρωθούν με τη ΝΑΤΟική συμφωνία το 1997.
Και η ιστορία συνεχίζεται και θα συνεχίζεται, όσο η χώρα παραμένει «δεμένη» σε αυτούς τους οργανισμούς που έχει αποδειχτεί πως είναι λυκοσυμμαχίες. Λειτουργούν σε βάρος των λαών και υπέρ των επιχειρηματικών συμφερόντων, μη υπολογίζοντας στους σχεδιασμούς τους και την υλοποίηση των στόχων τους το παραμικρό.
Η Ελλάδα είναι πρώτη σε αμυντικές δαπάνες χώρα του ΝΑΤΟ, τη στιγμή που οι διαδοχικές κυβερνήσεις αρνούνται να καλύψουν βασικές ανάγκες του ελληνικού λαού.
Τώρα να ενταθεί ο αγώνας:
– Για άμεση απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και επεμβάσεις.
– Για να κλείσουν όλες οι ξένες στρατιωτικές βάσεις στη χώρα μας.
– Για να επιστρέψουν εδώ και τώρα όλα τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που υπηρετούν σε αποστολές των ΝΑΤΟ – ΗΠΑ – ΕΕ εκτός συνόρων.
– Για να μη συμμετάσχουν σε καμία αποστολή στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων σε καμία περιοχή του πλανήτη.
– Για αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, με τον λαό αφέντη και νοικοκύρη στον τόπο του.
Σχης (ΜΧ) ε.α.Επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» του Νότιου ΑιγαίουΠεριφερειακός σύμβουλος
Αναδημοσιεύεται από τον Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου 3-4/2/2024