«Από το σκοτάδι της ιταλογερμανικής Κατοχής, στο φως της σοσιαλιστικής κοινωνίας…» – Στερνό «αντίο» στον σύντροφο Κώστα Τάτση

Χτες το μεσημέρι στο χωριό Κλειστό Πέτα Άρτας ειπώθηκε το στερνό «αντίο» στον σύντροφο Κώστα Τάτση, ενώπιον της οικογένειάς του και αντιπροσωπείας του ΚΚΕ. Ανάμεσα στα στεφάνια ήταν αυτά της «Σύγχρονης Εποχής», της ΤΕ Αρτας του ΚΚΕ και της ΚΟ Ν. Ιωνίας της ΚΟ Αττικής του Κόμματος.

Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, τον Κώστα Τάτση αποχαιρέτησε ο Παναγιώτης Παπαγεωργόπουλος, μέλος της ΚΕΟΕ και του Γραφείου Περιοχής της ΚΟ Αττικής. Επίσης μίλησε ο Χρήστος Γκράτσας, Γραμματέας της ΤΕ Αρτας του ΚΚΕ.

Ο Π. Παπαγεωργόπουλος μεταξύ άλλων σημείωσε: «Αποχαιρετούμε έναν αγωνιστή από τους χιλιάδες που σφυρηλατήθηκαν στη φωτιά της 10χρονης εποποιίας της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ. Που χωρίς να διστάσουν, χωρίς να υπολογίσουν παράγοντες και παραμέτρους, βρέθηκαν με θάρρος στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, με την πλευρά των πολλών, των καταπιεζόμενων, ενάντια στους λίγους καταπιεστές. Για αυτό από νεαρή ηλικία συντάχθηκαν και πολέμησαν μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ, του ΔΣΕ, που ψυχή, νους και οργανωτής ήταν το ΚΚΕ. (…)

Η πορεία της ζωής του συντρόφου Κώστα Τάτση, όπως την περιγράφει στο βιβλίο του αλλά και στις πολλές ιστορίες που πάντα του άρεσε να εξιστορεί σε εμάς τους νεότερους αγωνιστές, ήταν μια πορεία από το σκοτάδι της ιταλογερμανικής Κατοχής στο φως της σοσιαλιστικής κοινωνίας στη Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Ουζμπεκιστάν ως πολιτικός πρόσφυγας.

Η σχεδόν μυθιστορηματική του επιβίωση από τις σπηλιές και τις λούφες των Αγράφων ως τραυματίας μετά τη μάχη του Κοράκου στον Αχελώο ποταμό τον γέμισε με τεράστια θέληση και αγάπη για τη ζωή, για μια ζωή αντίστοιχη με τα όνειρα των απλών ανθρώπων της υπαίθρου που πολέμησαν στις γραμμές του ΔΣΕ για την κοινωνική τους απελευθέρωση, την απελευθέρωσή τους από τη φτώχεια, την αμάθεια, τη χαμοζωή που τους επιφύλασσε η εξουσία στην Ελλάδα πριν και μετά την Κατοχή. Για αυτό ο σύντροφος Κώστας, όπως πολέμησε με το όπλο στο χέρι για τα ιδανικά του, έτσι μαχητής στάθηκε σε όλη του τη ζωή, ανυποχώρητος στις επαναστατικές ιδέες, είτε βρισκόταν στη Σοβιετική Ένωση είτε μετά την επιστροφή του στην πατρίδα. (…)

Μέχρι το τέλος της ζωής του συνέχισε να αγωνίζεται για τα ιδανικά του μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, πάντα παρών στο κάλεσμα της Οργάνωσης της ΚΟΒ Κέντρου Ν. Ιωνίας. Παρέμεινε πιστός στα ιδανικά της σοσιαλιστικής κοινωνίας, που και ο ίδιος ως εξέχων επιστήμονας έβαλε το λιθαράκι του για να οικοδομηθεί. Η πορεία του, η πίστη του, η ανιδιοτέλειά του μας διαπαιδαγωγούν με το παράδειγμά τους όλους εμάς τους νεότερους. Καλό δρόμο, σύντροφε Κώστα. Θερμά συλλυπητήρια στα παιδιά σου, στα εγγόνια και τον αδερφό σου. Θα σε θυμόμαστε πάντα!».

902.gr

«Ο σοσιαλισμός που γνώρισα…» – Έφυγε από τη ζωή ο Επονίτης, μαχητής του ΔΣΕ, Κώστας Τάτσης