Έφυγε από τη ζωή ο συναγωνιστής Σταύρος Σκοπελίτης

Ο Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974 αποχαιρετά τον Σταύρο Σκοπελίτη:

Ο συναγωνιστής Σταύρος υπήρξε ένας σεμνός και ακούραστος αγωνιστής, με ισχυρούς δεσμούς με τον λαϊκό και αγροτικό κόσμο του νησιού του, ιδιαίτερα με τις οικογένειες των αγωνιστών της Λέσβου.

 Στάθηκε αλύγιστος στις διώξεις που υπέστη και παρέμεινε συνεπής στην ιδεολογία και τους αγώνες του για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. 

Ο  Σταύρος Σκοπελίτης γεννήθηκε το 1941 στον Παλαιόκηπο της Λέσβου από γονείς οι οποίοι από τα νεανικά τους χρόνια υπέστησαν διώξεις, φυλακίστηκαν και εξορίστηκαν για την πολιτική και αντιστασιακή τους δράση.

Ο Σταύρος από μικρός δούλεψε στην οικοδομή και σε αγροτικές εργασίες για να βοηθήσει την οικογένεια του, όταν ο πατέρας του ήταν για πολλά χρόνια εξόριστος.

Από μικρός πήρε μέρος στο λαϊκό κίνημα. Στις εκλογές του 1956, οργανώθηκε στη νεολαία της ΕΔΑ. Μαζί με τη μητέρα του, ενώ  ο πατέρας του ήταν εξορία, οργανώνει την προεκλογική δουλειά, για τις εκλογές του 1961, εμψυχώνοντας τους οπαδούς της ΕΔΑ του χωριού του, που καθημερινά η Χωροφυλακή τους καλούσε στο τμήμα «για υπόθεσίν τους». Συλλαμβάνεται από τη χωροφυλακή για διακίνηση ψηφοδελτίων της ΕΔΑ και αφήνεται ελεύθερος χάρη στις διαμαρτυρίες του 95χρονου παππού του.

Μετά την απόλυσή του από το Στρατό, δουλεύει δραστήρια για το στήσιμο των Οργανώσεών της  Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη (ΔΝΛ) στο νησί της Λέσβου.

Εκλέχτηκε  μέλος του Νομαρχιακού Συμβουλίου της ΔΝΛ και αντιπρόσωπος στο 1ο συνέδριο των «Λαμπράκηδων», ενώ συμμετείχε στην πανελλαδική σύσκεψη της ΕΔΑ για τα αγροτικά θέματα, εκπροσωπώντας τους νέους αγρότες του νησιού του.

Το 1967 συλλαμβάνεται και στέλνεται, μαζί με τον πατέρα του, εξορία στη Γιούρα. Από εκεί μεταφέρεται στο Λακκί της Λέρου και στη συνέχεια με άλλους νεολαίους εξόριστους μεταφέρεται στον Ωρωπό και ξανά πίσω Γιούρα και πάλι στο Λακκί της Λέρου.

Ενώ βρίσκεται στο Λακκί πραγματοποιείται η 12η ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ. Ο Σταύρος, μαζί με άλλους εξόριστους, με γραφτό μήνυμα στήριξε τις αποφάσεις της και χαιρέτησε την ίδρυση της ΚΝΕ.

Μετά την απόλυσή του από την εξορία το φθινόπωρο του 1970, δραστηριοποιείται ως μέλος της ΚΝΕ και παίρνει μέρος στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Για τη συμμετοχή του στην εξέγερση  συλλαμβάνεται και αργότερα αφήνεται ελεύθερος.

Μετά τη μεταπολίτευση αναλαμβάνει διάφορες χρεώσεις ως μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και του Γραφείου Πόλης της Αθήνας. Το 1975 εκλέγεται μέλος του Γραφείου της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας. Τα επόμενα χρόνια μετακομίζει στη Μυτιλήνη και αναλαμβάνει διάφορες χρεώσεις στην καθοδήγηση της Λέσβου και της Χίου. Από το 1978 και για τα επόμενα 10 χρόνια ήταν γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Λέσβου του ΚΚΕ.

Από το 1990 και για έξι χρόνια ανέπτυξε πρωτοπόρα δράση στο αγροτικό κίνημα ως αντιπρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Λέσβου.

Ο Σταύρος Σκοπελίτης υπηρέτησε το λαό της Λέσβου και των άλλων νησιών ως βουλευτής του ΚΚΕ από το 1999 ως το 2012, βρέθηκε πάντα κοντά στους νησιώτες και τα προβλήματά τους, μπροστάρης στους αγώνες τους, υπήρξε η δική τους φωνή στη Βουλή.

Ο Σταύρος ως αντιδικτατορικός αγωνιστής υπήρξε δραστήριο μέλος του ΣΦΕΑ 1967-1974 στηρίζοντας το έργο του.

Το Δ.Σ. του ΣΦΕΑ, με θλίψη για την απώλειά του, εκφράζει τα θερμά του  συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.