«Για τον πρόεδρο του Συνδικάτου μας, που έκανε τους εργάτες να μη νιώθουν μόνοι…» – Έτσι θα σε θυμόμαστε Σταύρο…

Τέτοιες μέρες, το 2018, έφευγε πρόωρα από κοντά μας, στα 44 του χρόνια, ο Σταύρος Λίτσας πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας και στέλεχος του ΚΚΕ.

Τον Σταύρο τον γνώριζαν και τον εκτιμούσαν χιλιάδες οικοδόμοι, πράγμα που το κέρδισε με τη στάση και τη δράση του, μέσα στα εργοτάξια, στους τόπους δουλειάς, στα γιαπιά. Ξεχώριζε για την απλότητα, τη μαχητικότητα και τη σεμνότητά του. Υπήρξε μαχητικός κι ακούραστος σύντροφος για τους συντρόφους και αντίπαλος για τους αντιπάλους, πρωτοστατώντας στον αγώνα των εργαζομένων του κλάδου του και συνολικά της εργατικής τάξης.

Ο Σταύρος Λίτσας γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα. Τις πρώτες αγωνιστικές εμπειρίες τις απόκτησε μαθητής. Τελειώνοντας το Λύκειο μπήκε στη μάχη της βιοπάλης, όπου βρέθηκε να εργάζεται τελικά στις οικοδομές. Ως οικοδόμος εντάχθηκε στις γραμμές του εργατικού κινήματος και το 2001 οργανώθηκε στην ΚΝΕ. Υπήρξε Γραμματέας του Τομέα Κατασκευών της ΚΝΕ, μέλος του Συμβουλίου Πόλης της Αθήνας και στο 9ο Συνέδριο μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ.

Το 2003 οργανώνεται στο ΚΚΕ και το 2007 περνά αποκλειστικά στη δουλειά του Κόμματος, ως Γραμματέας της Αχτίδας Κατασκευών και μέλος της Επιτροπής Πόλης της ΚΟΑ από το 2009. Το 2013 αναλαμβάνει πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας. Ταυτόχρονα ήταν εκλεγμένος στο ΔΣ της Ομοσπονδίας Οικοδόμων και στο ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Αθήνας.

Έφυγε από τη ζωή το Σάββατο 24 του Μάρτη 2018, μετά από σύντομη αλλά παλικαρίσια μάχη, σε ηλικία μόλις 44 ετών.

«…Είμαστε τυχεροί που σε γνωρίσαμε, που σταθήκαμε δίπλα σου στους αγώνες, που αντιμετωπίσαμε μαζί τις δυσκολίες, που μαζί κάναμε σχέδια για το αύριο…Να ξέρεις σύντροφέ μας ότι επικοινώνησαν μαζί μας εκατοντάδες συνάδελφοι από χώρους δουλειάς, από γειτονιές, από όλη την Ελλάδα. Είναι συγκλονισμένοι γιατί χάθηκε ένας δικός τους άνθρωπος. Μας είπαν ο καθένας τους μικρές ιστορίες για το πώς σε γνώρισαν, πόσο σε εκτιμούσαν. Μας είπαν πόσο συντάραξε η είδηση του χαμού σου αυτούς και τις οικογένειές τους. Ότι χάθηκε ο πρόεδρος του Συνδικάτου μας που πήγαινε στους χώρους δουλειάς να υπερασπιστεί τους εργάτες. Το πόσο μεγάλη ανακούφιση ένιωθαν με την παρουσία σου, όταν μαζί με τους συναδέλφους από το Συνδικάτο μπαίνατε στα εργοτάξια γιατί ήξεραν ότι ήρθαν αυτοί που δεν “χαμπαριάζουν”, αυτοί που κάνουν την εργοδοσία και “μαζεύεται”. Για τον πρόεδρο του Συνδικάτου μας, που έκανε τους εργάτες να μη νιώθουν μόνοι, αδύναμοι, ξεμοναχιασμένοι απέναντι στην εργοδοσία, που άνοιγε δρόμο για να αισθάνονται τη δύναμή τους…» είπε ανάμεσα σε άλλα, ο Γιάννης Τασούλας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, αποχαιρετώντας τον Σταύρο…

Ο Σταύρος Λίτσας είχε προσωπική συμβολή τόσο στην έμπνευση, στη δημιουργία της πρώτης μακέτας όσο και στην κατασκευή του Μνημείου του ΔΣΕ στη Λυκόρραχη, στο Γράμμο. Σε μια συνέντευξη που είχε δώσει στον “Ριζοσπάστη” για την κατασκευή του Μνημείου, ανάμεσα σε άλλα είχε πει:

«Ήμασταν προετοιμασμένοι για τις δυσκολίες, κύρια σε ό,τι είχε να κάνει με τις καιρικές συνθήκες. Για να κατορθώσουμε να είμαστε εντός του χρονικού πλαισίου χρειάστηκε να δουλέψουμε υπό βροχή, ακόμα και τη νύχτα. Και αυτό με χαμόγελο και τραγούδι, χωρίς να υπολογίζουμε κούραση και αναποδιές, αλλά με πείσμα και περηφάνια για το Κόμμα μας και την Ιστορία του».

Έτσι θα σε θυμόμαστε Σταύρο… Για όλους εμάς θα παραμείνεις ζωντανός στην καρδιά και το μυαλό μας.