Νίκος Πλουμπίδης: «Είμαι κομμουνιστής, ακολουθώ μέχρι το θάνατο τις εντολές του Κόμματός μου…»
Σαν σήμερα, στις 31 του Δεκέμβρη 1902, γεννήθηκε ο κομμουνιστής ήρωας Νίκος Πλουμπίδης.
Σαν σήμερα, στις 31 του Δεκέμβρη 1902, γεννήθηκε ο κομμουνιστής δάσκαλος, ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ, Νίκος Πλουμπίδης.
Γεννημένος στο χωριό Λαγκάδια της Αρκαδίας από φτωχή αγροτική οικογένεια, κατάφερε με πολλές στερήσεις να τελειώσει το Διδασκαλείο Πύργου, τον Ιούλη του 1924, και τον ίδιο χρόνο διορίστηκε δάσκαλος σε χωριό της Ελασσόνας.
Ο Νίκος Πλουμπίδης εντάχθηκε στο ΚΚΕ το 1926. Στο μεσοπόλεμο ανέπτυξε συνδικαλιστική δράση μέσα από την «Αριστερή Παράταξη» των δασκάλων (στηριζόταν από το ΚΚΕ).
Τον Μάρτη του 1933 εκλέχθηκε στην Εκτελεστική Επιτροπή της ταξικής Ενωτικής ΓΣΕΕ, της οποίας ήταν και εκπρόσωπος στην Κόκκινη Συνδικαλιστική Διεθνή.
Υπήρξε μέλος της αντιπροσωπείας του ΚΚΕ στο 7ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς, το 1935, ενώ κατά το 6ο Συνέδριο του Κόμματος, το Δεκέμβρη του ίδιου έτους, αναδείχθηκε αναπληρωματικό μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής. Τον Ιούνη του 1938, σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, εξελέγη μέλος του ΠΓ της ΚΕ, αναλαμβάνοντας την καθοδήγηση του Γραφείου Περιοχής Μακεδονίας – Θράκης.
Την περίοδο της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης υπήρξε Γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας του ΚΚΕ, ενώ στη συνέχεια διετέλεσε και πρώτος καθοδηγητής της Οργάνωσης Προστασίας Λαϊκού Αγώνα (ΟΠΛΑ). Είχε σημαντικό ρόλο στη μεγάλη διαδήλωση στις 5 Μάρτη 1943 ενάντια στην επιστράτευση.
Στο 7ο Συνέδριο του Κόμματος, το 1945, αναδείχθηκε και πάλι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Στη διάρκεια του Εμφυλίου παρέμεινε στην Αθήνα, ενώ από την άνοιξη του 1949 ανέλαβε υπεύθυνος του παράνομου κομματικού κλιμακίου στην Ελλάδα.
Πιάστηκε στις 25 Νοέμβρη του 1952 κι έμεινε στη φυλακή έως την έναρξη της δίκης, στις 24 Ιούλη 1953. Μαζί του δικάζονταν ερήμην και οι Ν. Ζαχαριάδης, Γ. Ιωαννίδης, Β. Μπαρτζιώτας, Μ. Πορφυρογένης, Π. Ρούσος, Λ. Στρίγγος, Μ. Βλαντάς, Γ. Βοντίτσιος – Γούσιας κ.ά., με βασική κατηγορία την «παράβαση» του ΑΝ 375 της μεταξικής δικτατορίας περί κατασκοπείας.
“(…)Ήταν η 25 του Νοέμβρη του 1952. Κι έγραφαν οι εφημερίδες: «…Η Γενική Ασφάλεια επέτυχε να εντοπίση το σπίτι, όπου εκρύπτετο ο Νικόλαος Πλουμπίδης, μια μονώροφη μονοκατοικία στην οδό Πρεβέζης. Αμέσως όλη η αστυνομική ηγεσία με ισχυρή δύναμη αστυφυλάκων κινητοποιήθηκε. Ήταν 2:45 απομεσήμερο. Το σπίτι και το τετράγωνο κυκλώθηκε. Και μια ομάδα αξιωματικών με επικεφαλής το Διοικητή Γενικής Ασφαλείας Αθηνών Θ. Ρακιτζή χτύπησε την πόρτα. Καθώς άνοιγε, για να φανεί μια ανύποπτη γυναίκα, οι αστυνομικοί την απώθησαν και εισόρμησαν με τα πιστόλια στο χέρι. Στην κουζίνα έτρωγε ένας μεσήλιξ με φαλάκρα και χλωμή φυσιογνωμία. Τους κοίταζε ήρεμος…
Γεια σου, Πλουμπίδη, του είπε ο Ρακιτζής…
Τον άρπαξαν και σηκωτό τον πήγαν στην Ασφάλεια. Ατάραχος έλεγε και ξανάλεγε απαντώντας στις ερωτήσεις: «Δεν θα σας πω τίποτα. Ναι, εγώ είμαι ο υπεύθυνος του ΚΚΕ.»
Την επομένη ακούσαμε εκείνη την εκπομπή του ραδιοφωνικού σταθμού του ΚΚΕ… που αποκήρυσσε τον Πλουμπίδη σαν πράκτορα της Ασφάλειας… Και κατάγγελνε πως η σύλληψή του ήταν σκηνοθεσία της κυβέρνησης… κλπ…
Κι ο Πλουμπίδης απαντούσε:
…Είμαι κομμουνιστής, ακολουθώ μέχρι το θάνατο τις εντολές του κόμματός μου. Το κόμμα μου κάνει λάθος. Εγώ όμως είμαι και θάμαι πιστός σ’ αυτό…(…)”
(εδώ)
Η δίκη ολοκληρώθηκε στις 3 του Αυγούστου 1953 με τον Πλουμπίδη και την καθοδήγηση του ΚΚΕ να καταδικάζονται δύο φορές σε θάνατο.
Στις 25 του Ιούλη 1952 το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στηριζόμενο σε μεγάλο βαθμό και σε πληροφορίες στελεχών από την Ελλάδα, καθώς και στην πρωτοβουλία του Πλουμπίδη να δημοσιοποιήσει επιστολή με την οποία αναλάμβανε την ευθύνη του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ, ενώ υπεύθυνος ήταν ο Μπελογιάννης, βγάζει Απόφαση «για τον Νίκο Πλουμπίδη (Μπάρμπα)», με την οποία τον διαγράφει, χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα σκληρούς, άδικους και απαράδεκτους χαρακτηρισμούς (προδότης, χαφιές κ.λπ.).
Χαρακτηρισμένος άδικα από την ηγεσία του Κόμματος ως πράκτορας, όχι μόνο δεν αποκήρυξε αλλά και υπεράσπισε το ΚΚΕ. «Εκείνοι που με αγαπούν και με σέβονται οφείλουν να πειθαρχήσουν στο Κόμμα, να διαφυλάξουν την ενότητά του και να έχουν εμπιστοσύνη στην ηγεσία του (…) Τιμή μου εγώ πάνω απ’ όλα έχω την τιμή του Κόμματος», είναι τα συγκλονιστικά λόγια που συνοψίζουν την παρακαταθήκη που άφησε. Διατηρώντας την εμπιστοσύνη του, μέσα σε τόσο δύσκολες συνθήκες, εκτίμησε πως «το Κόμμα όταν θα ελέγξει τα πράγματα θα αναγνωρίσει τα λάθη του και θα αποκαταστήσει την αλήθεια». Πράγματι, το ΚΚΕ αποκατέστησε πλήρως τον Νίκο Πλουμπίδη από το 1958 με Απόφαση Ολομέλειας της ΚΕ, ενώ στο Δοκίμιο Ιστορίας του Κόμματος για την περίοδο 1949 – 1968 τονίζεται πως «η απόφαση του ΠΓ για τον Πλουμπίδη ήταν άδικη».
Εκτενές αφιέρωμα στη ζωή, τη δράση, το τέλος του κομμουνιστή ήρωα, καθώς και στις εκτιμήσεις του Κόμματος για την περίπτωσή του και την κομματική του αποκατάσταση, μπορείτε να δείτε εδώ:
Την ομιλία που εκφώνησε ο Ιστορικός Γιώργος Μαργαρίτης στην Επιστημονική Ημερίδα και Έκθεση για τον Νίκο Πλουμπίδη, που αφορά τη συμβολή του στη ματαίωση της επιστράτευσης, το Μάρτη του 1943, αφού έγειρε η πλάστιγγα υπέρ των Σοβιετικών στη μάχη του Στάλινγκραντ, μπορείτε να δείτε εδώ:
Πατώντας εδώ μπορείτε να περιηγηθείτε σε όλες τις πολύ ενδιαφέρουσες αναρτήσεις του περιοδικού για τον Νίκο Πλουμπίδη.
