Πυρηνικά σε 30 πόλεις της Σοβιετικής Ένωσης σχεδίαζε να ρίξει ο Τσόρτσιλ

Η “Επιχείρηση Αδιανότητο” (Operation Unthinkable), το σχέδιο δηλαδή του Ουίνστον Τσώρτσιλ που εκπόνησε σε δύο φάσεις από το Μάη του 1945, σε συνεργασία με την ηγεσία του Βρετανικού Στρατού, για “επιβολή της θέλησης της Βρετανίας και των ΗΠΑ στη Σοβιετική Ένωση”, πρόκειται για μια από τις πτυχές του αρχόμενου Ψυχρού Πολέμου που έγιναν γνωστές μόλις στα τέλη της δεκαετίας του ’90, παρότι ο Βρετανός κατάσκοπος υπέρ της ΕΣΣΔ Guy Burgess φαίνεται να είχε ενημερώσει τους Σοβιετικούς από νωρίς. Μπορεί τελικά να μην υλοποιήθηκε, ωστόσο η επιχείρηση αυτή παρέμενε το “σχέδιο Β” όλων των βρετανικών κυβερνήσεων  για την αντιμετώπιση της Σοβιετικής Ένωσης σε όλες τις δεκαετίες που ακολούθησαν μέχρι τη διάλυση της τελευταίας. Ο ίδιος ο Τσόρτσιλ, όπως έγινε γνωστό το 2014, είχε ζητήσει από το ρεπουμπλικανό γερουσιαστή Στάιλς Μπρίτζες να πιέσει τον πρόεδρο Χάρι Τρούμαν ώστε να ρίξει πυρηνικά και να “εξαλείψει την ΕΣΣΔ”, μετατρέποντάς την “σε ένα εύκολα διαχειρίσιμο πρόβλημα”.

Μια από τις στιγμές που – και πάλι ο αρχικός εμπνευστής του σχεδίου – φάνηκε να σκέφτεται και πάλι σοβαρά την προσφυγή στο “αδιανόητο” φέρνει στο φως αποκάλυψη του καθηγητή ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Έξετερ Ρίτσαρντ Τόι.  Σύμφωνα με τα νέα έγγραφα ο Τσώρτσιλ είχε συναντηθεί τον Απρίλη του 1951, λίγους μήνες πριν την επάνοδό του στην εξουσία, με το διευθυντή της εφημερίδας New York Times, Τζούλιους Οκς Άντλερ. Εκεί του εκμυστηρεύτηκε την πρόθεσή του να μελετήσει ξανά αυτά τα σχέδια επίθεσης, που εν προκειμένω αφορούσαν το βομβαρδισμός της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά και της Κίνας του Μάο, παρότι η χώρα μόλις είχε αποδεχθεί ότι το Χονγκ Κονγκ θα παρέμενε βρετανική αποικία.

Σε εσωτερικό μνημόνιο, ο Άντλερ μετέφερε τη συζήτηση προς στελέχη της εφημερίδας του, αλλά και της αμερικανικής κυβέρνησης, όπου ανέφερε πως:: «Αν εξασφάλιζε τη συμφωνία της αμερικανικής κυβέρνησης, ο Τσώρτσιλ είπε ότι θα έθετε ορισμένους όρους στη Ρωσία, υπό μορφήν τελεσιγράφου. Η αναμενόμενη άρνηση του Κρεμλίνου θα έπρεπε να συνοδευθεί από προειδοποίηση ότι, εφόσον οι Ρώσοι δεν συμμορφώνονταν, θα βομβαρδίζαμε με ατομικά όπλα μία από 20 ή 30 προεπιλεγμένες ρωσικές πόλεις. Ταυτόχρονα, θα τους καλούσαμε να προχωρήσουν σε επείγουσα εκκένωση όλων αυτών των πόλεων από τον πληθυσμό τους. Ο Τσώρτσιλ πίστευε ότι η Μόσχα θα αρνείτο και πάλι να μελετήσει τους όρους μας. Τότε, θα έπρεπε να βομβαρδίσουμε μια πόλη και αν κρινόταν αναγκαίο, να βομβαρδίζαμε και άλλους στόχους. Ο πανικός –από τη δεύτερη και την τρίτη επίθεση– θα έπληττε όχι μόνο τον ρωσικό λαό, αλλά και το Κρεμλίνο και οι όροι μας θα γίνονταν αποδεκτοί».

Ο Τσώρτσιλ σχεδίαζε επίσης να βομβαρδίσει στρατιωτικές βάσεις και μονάδες στρατού στην Κίνα, σε μια περίοδο που βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη ο πόλεμος της Κορέας, με τα Κινέζικα στρατεύματα να προελαύνουν, στηρίζοντας το σύμμαχό του Κιμ Ιλ – Σουνγκ, προς τη Σεούλ, ακριβώς τις μέρες της συνάντησης του Βρετανού ηγέτη με τον Άντλερ.

Την επόμενη φορά που θα ακούσετε για “σταλινική παράνοια”, “σοβιετική επιθετικότητα” και άλλα παρόμοια, σκεφτείτε ποιοι είναι αυτοί που καταμαρτυρούν τέτοιες προθέσεις στην ΕΣΣΔ και τους ηγέτες της, αγνοώντας, διαστρεβλώνοντας και αντιστρέφοντας την ίδια την ιστορική πραγματικότητα, που αργά και βασανιστικά αποκαλύπτεται, μην αφήνοντας περιθώρια για το φύραμα των ηγετών του “ελεύθερου κόσμου”.