Σε κλίμα συγκίνησης το μνημόσυνο για τους 54 απαγχονισμένους πατριώτες από τους ναζί στο Πικέρμι (ΦΩΤΟ)
Η Κατιούσα βρέθηκε στο ετήσιο μνημόσυνο προς τιμήν των 54 πατριωτών, αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, που απαγχονίστηκαν από τους Γερμανούς φασίστες καταχτητές στο Πικέρμι Αττικής, την 21η του Ιούλη 1944.
Σε κλίμα συγκίνησης πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 15 του Ιούλη το ετήσιο μνημόσυνο για τους 54 πατριώτες, αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, που απαγχονίστηκαν από τους Γερμανούς φασίστες καταχτητές στο Πικέρμι Αττικής, την 21η του Ιούλη 1944.
Η εκδήλωση τιμής και μνήμης πραγματοποιήθηκε στο χώρο του μνημείου που βρίσκεται στον τόπο εκτέλεσης των 54 πατριωτών, στο 19ο χιλιόμετρο της λεωφόρου Μαραθώνος, στο Πικέρμι, από την Αδελφότητα οικογενειών των 54 Ελλήνων πατριωτών που απαγχονίστηκαν από τους Γερμανούς κατακτητές, σε συνεργασία με τα παραρτήματα Μεσογείων και Λαυρεωτικής της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ.
Παραβρέθηκαν και κατέθεσαν στεφάνια συγγενείς και απόγονοι των εκτελεσθέντων, αντιπροσωπεία από τα παραρτήματα ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Αρτέμιδος και Ραφήνας – Πικερμίου και άλλων αντιστασιακών οργανώσεων, ο δήμαρχος Ραφήνας – Πικερμίου Ευ. Μπουρνούς, ο δημοτικός σύμβουλος Μαραθώνα Νίκος Στεφανίδης, η Γ. Μαχαίρα από την ΠΕΑΦΕ κ.ά.
«Κάθε χρόνος που περνάει βαραίνει τις ευθύνες μας παρά τις απαλύνει» τόνισε στην ομιλία του ο Μιχάλης Μάνος, πρόεδρος της Αδελφότητας: «Καμιά θυσία, κανενός προγόνου αίμα δε χύθηκε μάταια. Μέσα από τους αγώνες του λαού μας η πρόθεση ήταν πάντα πατρίδα ελεύθερη και αξιοπρεπής. Αυτό είναι το κάλεσμα που ακολούθησαν οι 54 μάρτυρες που σήμερα μας τιμούν, δεν τους τιμούμε, που μας επέτρεψαν να είμαστε εδώ και τους χρωστάμε ευγνωμοσύνη γι’ αυτό».
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν άνθρωποι όλων των ηλικιών, μεταξύ των οποίων παιδιά των 54 αγωνιστών, ασπρομάληδες γέροντες που δεν έκρυβαν τη συγκίνησή τους.
Ξεχωριστή στιγμή αποτέλεσε το διάβασμα του ποιήματος «Διαβάτη στάσου», του Βασίλη Ρώτα, από τη Γεωργία Μαχαίρα, εκπρόσωπο της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών και Φίλων της ΕΠΟΝ (ΠΕΑΦΕ):
«Διαβάτη, στάσου προσοχή/ Δω χάμω κείτονται νεκροί/ Που δεν επρόδωσαν ποτέ,/ Ποτέ δεν είπαν ψέματα,/ Τύραννο δεν προσκύνησαν. /Διαβάτη, στάσου προσοχή/ Και μ’ άξιο νου μελέτα τους,/ Τι αν χαίρεσαι τ’ ωραίο φως/ Κι αν όλο θάρρος περπατάς/ Κι αν σ’ αγαπάνε κι αγαπάς/ Κι ό,τι καλό ’χεις στη ζωή/ Στο χάρισαν τούτ’ οι νεκροί./ Διαβάτη, στάσου προσοχή/ Και μ’ άξιο νου μελέτα τους.»
Μετά την κατάθεση στεφανιών και λουλουδιών στον τόπο της θυσίας, ακολούθησε προσκλητήριο νεκρών και τραγουδήθηκε από τα στόματα όλων το πένθιμο εμβατήριο («Επέσατε θύματα αδέρφια εσείς…»).
Η φασιστική θηριωδία στο Πικέρμι και σ’ αμέτρητες ακόμα γωνιές της Ελλάδας δεν θα ξεχαστεί. Η μεγαλύτερη δικαίωση για τους 54 απαγχονισμένους πατριώτες δεν είναι άλλη από το να μη σβήσει από τη μνήμη η θυσία τους, να γίνει ξεκάθαρο στις νεώτερες γενιές τι σημαίνει ναζισμός – φασισμός και ποιο ρόλο έπαιξε διαχρονικά και σήμερα· από την πάλη ενάντια στο ναζισμό – φασισμό και το σύστημα της εκμετάλλευσης που τον γεννά και τον αξιοποιεί.