Σεμίνα Διγενή:”Οι φασίστες και η 4η Αυγούστου”

Πριν μέρες, επισκέφτηκα στο Βερολίνο, το θρυλικό πενταώροφο καταφύγιο Berlin Bunker, που χτίστηκε το 1942 και που στέγαζε τις τελευταίες ημέρες του πολέμου, ως και 12.000 άτομα.

Πριν φτάσω στη μακέτα του σαλονιού του Χίτλερ, που χρησιμοποιούσε και ως γραφείο, (στο οποίο αυτοκτόνησε στις 30/4/1945), είδα πρώτα μέσα από συγκλονιστικά ντοκουμέντα, ολοζώντανη τη φρίκη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η επίσκεψη στο Berlin Bunker, μου θυμίζει σήμερα, τέσσερις Αυγούστου, πως κάτι τέτοιες μέρες, πριν 83 χρόνια, η Εθνική Φοιτητική Νεολαία Μεταξά, προσκαλούσε κόσμο, (όπως ακριβώς και τα SS, στους Στύλους του Ολυμπίου Διός, στην Αθήνα, στον Λευκό Πύργο της Θεσσαλονίκης και στο Πασαλιμάνι του Πειραιά, στο κάψιμο βιβλίων των Γκόρκι, Ντοστογιέφσκι, Τολστόι, Γκαίτε, Δαρβίνου, Φρόυντ, Παπαδιαμάντη, Καζαντζάκη κα..

Η δικτατορία του Μεταξά, που επιβλήθηκε την 4η Αυγούστου του 1936, με τον «Τρίτον Ελληνικόν Πολιτισμόν» της, έτρεμε τη γνώση κι όλα όσα δεν καταλάβαινε ή φοβόταν. Με διαταγή του διαβόητου Μανιαδάκη, απαγόρευσε τότε, 445 βιβλία. Λογοκρίθηκαν μέχρι και αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς.

Τα “επικίνδυνα” βιβλία που έκαιγαν οι φασίστες του Μεταξά, μεταξύ άλλων, ήταν: Η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, ο «Περικλέους Επιτάφιος» του Θουκυδίδη, έργα του Πλάτωνα και του Ξενοφώντα, «Τα ψηλά βουνά» του Παπαντωνίου και «Η ζωή εν τάφω» του Μυριβήλη.

Φόβο προκαλούσε και το θέατρο. Ο Κάρολος Κουν έχει πει: «Με κάλεσαν στην Ασφάλεια για απολογία, επειδή παρουσίαζα.. κομμουνιστικά έργα. Τον “Πλούτο” του Αριστοφάνη και το “Κατά φαντασίαν ασθενή” του Μολιέρου».

Η “4η Αυγούστου” αισθανόταν ασφαλής, αν τα παιδιά μάθαιναν να προδίδουν φίλους, αν κατέδιδαν ακόμη και τους γονείς τους.

Έλεγε κάποτε ο Καζαντζάκης: «Ομοιώματα ανθρώπων, που δεν είναι ανώτερα από χιμπατζήδες! Μην επιτρέψουμε να κάψουν τον κόσμο».

*Σεμίνα Διγενή, Real news 4/8/2019