Σεργκέι Μιρόνοβιτς Κίροφ: Η ζωή-υπόδειγμα ενός επαναστάτη μπολσεβίκου

Σαν σήμερα, την 1 Δεκέμβρη 1934 δολοφονείται στο Λένινγκραντ ο Σεργκέι Μιρόνοβιτς Κίροφ, ένας από τους βασικότερους οργανωτές και καθοδηγητές της ένοπλης πάλης στη διάρκεια της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης.

Ο Σεργκέι Μιρόνοβιτς Κίροφ γεννήθηκε στις 27 Μάρτη 1886 στη μικρή πόλη Ουρζούμ της Επαρχίας Βιάτκα από μικροαστική οικογένεια. Έχασε μικρός τους γονείς του και μεγάλωσε αρχικά με τις δυο αδελφές του κοντά στη γιαγιά του σε συνθήκες μεγάλης φτώχειας. Η γιαγιά του όμως δεν ήταν δυνατό, εξαιτίας της φτώχειας, να τον μεγαλώσει και σε ηλικία 7 χρόνων μεταφέρθηκε στο Ορφανοτροφείο. Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο στο Ουρζούμ το 1901 και το 1904 τη μηχανοτεχνική Σχολή του Καζάν. Οργανώθηκε στο Κόμμα το 1904 και οι πρώτοι του δάσκαλοι του μαρξισμού ήταν οι εξόριστοι στο Ουρζούμ επαναστάτες.

Το φθινόπωρο του 1904 πήγε στο Τομσκ όπου διακρίνεται για τη μαχητική επαναστατική του δράση και τις οργανωτικές του ικανότητες και το 1905 εκλέγεται μέλος της Κομματικής Επιτροπής του ΣΔΕΚΡ της περιοχής. Το Γενάρη του 1905 παίρνει δραστήρια μέρος στην προετοιμασία ένοπλης δράσης σαν απάντηση στη «ματωμένη Κυριακή» της Πετρούπολης. Η τσαρική μυστική αστυνομία τον συλλαμβάνει στις 2 Φλεβάρη του ίδιου χρόνου σε μια παράνομη συγκέντρωση και κρατήθηκε μερικούς μήνες στη φυλακή. Μετά την απελευθέρωσή του, το Κόμμα του ανέθεσε τη διεύθυνση του παράνομου τυπογραφείου. Ολόκληρο το 1905 το πέρασε στο Τομσκ, όπου, ανάμεσα στ’ άλλα, οργάνωσε με επιτυχία μια απεργία των σιδηροδρομικών. Στα χρόνια 1905-1906 πιάστηκε μερικές φορές απ’ την αστυνομία και το Φλεβάρη του 1907, μετά από 7μηνη προφυλάκιση, καταδικάστηκε σε 3 χρόνια φυλακή. Αυτά τα 3 χρόνια δυνάμωσαν και ατσάλωσαν ακόμα περισσότερο την ισχυρή θέληση του επαναστάτη μπολσεβίκου Κίροφ.

Όταν αποφυλακίστηκε, αναχώρησε για το Ιρκούτσκ, πρωτεύουσα της Ανατολικής Σιβηρίας, με σκοπό την ανασυγκρότηση της διαλυμένης απ’ τη μυστική αστυνομία Οργάνωσης του Κόμματος. Το Μάη του 1909 πηγαίνει στο Βλαντικαβκάζ όπου συγκροτεί Οργάνωση και ζει ως στέλεχος του Κόμματος στην παρανομία. Στα χρόνια 1910-1914 και κατά τον Α’ παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό πόλεμο (1914-1918) καθοδηγεί τις Κομματικές Οργανώσεις στο Βόρειο Καύκασο. Το 1915 συλλαμβάνεσαι για 4η φορά. Τον Οκτώβρη του 1917 ήταν αντιπρόσωπος στο 2ο Πανενωσιακό Συνέδριο των Σοβιέτ και συμμετείχε άμεσα στην εξέγερση στην Πετρούπολη.

Το 1917, όταν οι φλόγες της επανάστασης εξαπλώνονται στον Καύκασο, ο επαναστάτης μπολσεβίκος Κίροφ είναι απ’ τους πιο δραστήριους οργανωτές και ένας απ’ τους πιο βασικούς καθοδηγητές της ένοπλης πάλης ενάντια στις συμμορίες των Κοζάκων του Ντενίκιν και παίρνει δραστήρια μέρος στην επανεγκαθίδρυση της Σοβιετικής Εξουσίας και στο Βόρειο Καύκασο και το Μπακού.

Το Κόμμα, που γνωρίζει το δοκιμασμένο, αδιάλλακτο και σταθερό επαναστάτη Κίροφ και την απεριόριστη αφοσίωσή του στην υπόθεση της προλεταριακής επανάστασης, του αναθέτει να υπερασπιστεί το Αστραχάν απ’ την αντεπανάσταση. Εδώ φάνηκαν οι ικανότητες του κομμουνιστή ηγέτη Κίροφ, που πέτυχε να παραμείνει το Αστραχάν στα χέρια των Σοβιέτ και στη συνέχεια, μετά από τη συντριβή του Ντενίκιν, να επανεγκαθιδρυθεί η Σοβιετική Εξουσία στο Βόρειο Καύκασο και στο Μπακού. Το προλεταριάτο του Μπακού εκτιμούσε πολύ και αγαπούσε τον ηγέτη του.

Στο Αζερμπαϊτζάν δούλεψε σαν Γραμματέας της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος του Αζερμπαϊτζάν και σαν μέλος της υπερκαυκασιανής Επιτροπής του ΚΚΣΕ (μπ.). Στο 10ο Συνέδριο (Μάρτης 1921) του Κόμματος εκλέγεται αναπληρωματικό μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και στο 11ο (Μάρτης – Απρίλης 1922) μέλος της ΚΕ του Κόμματος. Στο 12ο συνέδριο εκλέχτηκε μέλος της Κ.Ε.

Στις περίπλοκες συνθήκες του αγώνα ενάντια στην αντιπολίτευση των Τρόστκι – Ζηνόβιεφ στάλθηκε στο Λένινγκραντ και τον Φλεβάρη του 1926 εκλέχτηκε πρώτος γραμματέας της Ν.Ε του ΠΚΚ (μπ) του Βόρειου – Δυτικού Γραφείου της Κ.Ε και αναπληρωματικό μέλος του Π.Γ της ΚΕ του ΠΚΚ (μπ). Από το 1928 ήταν Γραμματέας του ΚΚΣΕ της περιοχής του Λένινγκραντ, από το 1930 μέλος του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΣΕ και από το 1934 γραμματέας και μέλος του Οργανωτικού Γραφείου της ΚΕ του ΠΚΚ (μπ) και μέρος του Προεδρείου της Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΣΣΔ.

Την 1η Δεκέμβρη 1934 και ώρα 16.30 μια σφαίρα των εχθρών του σοσιαλισμού – κομμουνισμού έκοψε το νήμα της επαναστατικής ζωής του μπολσεβίκου Κίροφ. Η εργατική τάξη της Σοβιετικής Ένωσης έχασε έναν απ’ τους καλύτερους γιους της και το διεθνές προλεταριάτο ένα ικανότατο και εξέχον ηγετικό στέλεχος. Όμως, το παράδειγμά του θα εμπνέει τους κομμουνιστές όλων των χωρών.

Ο Σεργκέι Κίροφ τιμήθηκε με το παράσημο Λένιν και το παράσημο της Κόκκινης Σημαίας. Ενταφιάστηκε στη Μόσχα στην κόκκινη πλατεία στα τείχη του Κρεμλίνου. Μετά τη δολοφονία του Σεργκέι Κίροφ, και προς τιμήν του το μπαλέτο Μαρίνσκι μετονομάστηκε σε μπαλέτο Κίροφ. Επίσης το όνομα του πήραν μια σειρά πόλεις όπως: Κιρόφ (Βιάτκα της Ρωσίας) , Κιροβοχράντ, Κιροβακάν, Κίροφσκ (Χιμπινοκόρσκ) και Κιροβαμπάντ, πλήθος κωμοπόλεων, καθώς και ολόκληρη περιφέρεια της Ρωσίας. Επίσης σε «Κίροφ» στα 1938 ονομάστηκε καταδρομικό, το εργοστάσιο Δυναμό της Μόσχας το εργοστάσιο Πουτίλοφ του Λένιγκραντ κ.α.

Βασική πηγή κειμένου: Ριζοσπάστης     

Οπορτουνιστολόγος