Η Σφαγή του Geochang στις 9-11 Φλεβάρη 1951 -Ένα άγνωστο έγκλημα πολέμου του νοτιοκορεατικού στρατού

Ο πόλεμος της Κορέας (1950-1953), στον οποίο ως γνωστόν συμμετείχαν και ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις, είναι ένα από εκείνα τα γεγονότα της παγκόσμιας ιστορίας για τα οποία οι περισσότεροι “κάτι έχουν ακούσει”, ελάχιστοι όμως γνωρίζουν λεπτομέρειες γι’αυτό. Ακόμα λιγότερο σε ό,τι αφορά τη δράση του νοτιοκορεατικού στρατού, ο οποίος έδρασε ως αιχμή του δόρατος του “ελεύθερου κόσμου” κατά της κομμουνιστικής κυβέρνησης του Βορρά. Η αντιμετώπιση των πληθυσμών που θεωρούνταν ύποπτοι για φιλοκομμουνιστική δραστηριότητα ήταν αμείλικτη. Η πιο μαζική σφαγή κομμουνιστών και συμπαθούντων έλαβε χώρα από το στρατό και την αστυνομία των νοτιοκορεατικών δυνάμεων το καλοκαίρι του 1950, όταν 100.000 (κατ’άλλους 1,2 εκ) άνθρωποι εκτελέστηκαν στο λεγόμενο μακελειό της Λέγκας του Μπόντο. Ωστόσο και τα επόμενα χρόνια οι  εκκαθαρίσεις σε βάρος αμάχων συνεχίστηκαν, σε μία τουλάχιστον περίπτωση με άμεσους δράστες τα αμερικανικά στρατεύματα, που τον ίδιο χρόνο εκτέλεσαν μεταξύ 300 και 400 πρόσφυγες από τη Βόρειο Κορέα, θεωρώντας πως μεταξύ τους υπήρχαν κομμουνιστές πράκτορες. Οι πρώτοι μήνες του 1951 ήταν επίσης αιματηροί, καθώς το Γενάρη εκείνης της χρονιάς  στη σφαγή του Ganghwa έχασαν τη ζωή τους 1300 άνθρωποι από δυνάμεις της νοτιοκορεατικής αστυνομίας. Το Φλεβάρη σε απόσταση λίγων ημερών πραγματοποιήθηκαν δύο σφαγές αμάχων, εκείνη του Sancheong-Hamyang στις 7 του μηνός και εκείνη του Geochang μεταξύ 9 και 11 Φλεβάρη, με θύματα συνολικά πάνω από 1.400 άτομα, η πλειονότητα των οποίων ήταν γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι. Υπεύθυνο για τη σφαγή ήταν το τρίτο τάγμα του 9ου συντάγματος της 11ης μεραρχίας του νοτιοκορεατικού στρατού, με διοικητή των Choe Deok-sin. Το Μάρτιο της ίδιας χρονιάς ένας τοπικός βουλευτής κατήγγειλε στην Εθνοσυνέλευση το έγκλημα, η οποία αναγκάστηκε να προχωρήσει στη σύσταση ερευνητικής επιτροπής. Ωστόσο η επιχείρηση συγκάλυψης εκ μέρους του στρατού είχε σε πρώτη φάση το αποτέλεσμα να εκτελεστεί ο ίδιος ο καταγγέλων βουλευτής μετά από καταδίκη σε στρατοδικείο. Λίγους μήνες αργότερα, μια νέα ερευνητική ομάδα της Εθνοσυνέλευσης κατόρθωσε να αποδείξει την εμπλοκή του στρατού στη σφαγή και ένα στρατοδικείο καταδίκασε σε ισόβια τον ταγματάρχη Han και το συνταγματάρχη Oh Ik-gyun. Ωστόσο ο αυταρχικός αντικομμουνιστής πρόεδρος Syngman Rhee, προσωπικά υπεύθυνος για χιλιάδες θανάτους αντιφρονούντων εξάλλου ακόμα και πριν το ξέσπασμα του πολέμου, απένειμε χάρη στους εγκληματίες στρατιωτικούς. H λησμονημένη αυτή σφαγή αναβίωσε πριν λίγα χρόνια στο ντοκυμανταίρ του νοτιοκορεάτη κινηματογραφιστή Kim Jae-soo “Η σφαγή του Geochang-Ματωμένος Χειμώνας” (2013) που ανιχνεύει το ταξίδι μιας νεαρής κοπέλας που ταξιδεύει στο Geochang, προσπαθώντας να βρει τη σύνδεση μιας παλιάς φωτογραφίας κοριτσιού και του ετοιμοθάνατου και πάσχοντα από άνοια παππού της, πρώην συνταγματάρχη. Όπως αναφέρει ένας από τους επιζήσαντες “Επιζήσαμε των Ιαπώνων (εννοεί την ιαπωνική κατοχή της Κορέας από το 1910 ως το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, σ.σ), αλλά δε φανταστήκαμε ότι θα απειλούμασταν από τους δικούς μας στρατιώτες.”

Δύσκολες Νύχτες