«Στη μνήμη του Νίκου Πλουμπίδη εμείς οι κομμουνιστές δεν κάνουμε μνημόσυνο» – Στιγμιότυπα από την εκδήλωση για τα 65 χρόνια από την εκτέλεση του κομμουνιστή ηγέτη (ΦΩΤΟ)

Στο μνημείο που έχει στηθεί στον τόπο που εκτελέστηκε ο Νίκος Πλουμπίδης, στις 14 του Αυγούστου 1954, στη θέση Αγία Μαρίνα, στο Δαφνί, η Τομεακή Οργάνωση Περιστερίου – Νοτιοδυτικών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, τίμησε τη ζωή, τη δράση και την αλύγιστη στάση του κομμουνιστή ηγέτη.

Στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 21 Αυγούστου 2019, κατατέθηκε στεφάνι εκ μέρους της ΚΟ Αττικής, από την η Λουίζα Ράζου, μέλος του ΠΓ του Κόμματος, στο μνημείο που έχει τοποθετηθεί στον χώρο προς τιμή του Νίκου Πλουμπίδη, από τον Δήμο Χαϊδαρίου και την ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ. Λουλούδια κατέθεσε στο μνημείο, εκ μέρους των Κομματικών Οργανώσεων, ο Μιχάλης Σελέκος. Στη συνέχεια τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του Νίκου Πλουμπίδη.

“Στη μνήμη του Νίκου Πλουμπίδη εμείς οι κομμουνιστές δεν κάνουμε μνημόσυνο. Η καλύτερη τιμή στους ήρωες κομμουνιστές που έπεσαν για το δίκιο του λαού, που έφτασαν μέχρι το τέλος με το κεφάλι ψηλά είναι η καθημερινή σύγχρονη πάλη για να ορθώσει ο λαός το ανάστημά του, ενάντια στην κυριαρχία των μονοπωλίων”, τόνισε στην ομιλία του ο Ηλίας Καραγκαδάκης, μέλος της Τομεακής Επιτροπής, ο οποίος συνοψίζοντας το πλούσιο σε αγώνες βιογραφικό του Νίκου Πλουμπίδη, στάθηκε ιδιαίτερα στη στάση που κράτησε στο στρατοδικείο, όπου δικάστηκε με την κατηγορία της κατασκοπείας.

Ακολουθεί ένα απόσπασμα από την ομιλία (ολόκληρη μπορείτε να τη διαβάσετε στο πόρταλ 902.gr απ’ όπου προέρχονται και οι φωτογραφίες):

“(…)Ο Νίκος Πλουμπίδης παραπέμφθηκε στο Στρατοδικείο Αθηνών με την κατηγορία της κατασκοπίας, γνωστό εφεύρημα της τότε εποχής από τους καταπιεστές του λαού για να συκοφαντήσουν τους κομμουνιστές. Μαζί του δικάστηκε ερήμην και όλη η ηγεσία του ΚΚΕ. Στην απολογία του, ο Νίκος Πλουμπίδης ανάμεσα στα άλλα στήριξε: “Η υπόθεση που δικάζεται δεν είναι υπόθεση κοινή, δεν είναι μια υπόθεση κατασκοπείας, είναι υπόθεση πολιτική, ιδεολογική. Δε δικάζετε τον Πλουμπίδη σα δράστη του άλφα ή βήτα εγκλήματος, αλλά τον δικάζετε σαν κομμουνιστή ηγέτη. Το ίδιο ισχύει και με τους υπόλοιπους δικαζόμενους. Κατά την προετοιμασία της δίκης οι αντικομμουνιστικοί κύκλοι και οι εχθροί του λαού, προσπάθησαν με κάθε μέσο να δυσφημίσουν το ΚΚΕ και τους ηγέτες του. Είναι η συνέχεια της σκηνοθετημένης κατηγορίας που έγινε με τη δίκη του Μπελογιάννη. Επειδή δεν μπορούν να σταματήσουν την ανάπτυξη του ΚΚΕ πάνε να βρουν στοιχεία για να το μειώσουν στα μάτια του λαού και να το συκοφαντήσουν. Οι κομμουνιστές δεν είναι κατάσκοποι, γιατί οι κατάσκοποι αγοράζονται και πωλούνται, ενώ οι κομμουνιστές ενώ μπορούν με μια δήλωσή τους να σωθούν δεν προδίδουν την ιδεολογία τους. Δικάζετε το ΚΚΕ”.

Ο Πλουμπίδης απομονωμένος και χαρακτηρισμένος άδικα από την ηγεσία του Κόμματος ως πράκτορας, όχι μόνο δεν αποκήρυξε, αλλά και υπεράσπισε το ΚΚΕ. Δήλωσε ότι η ιστορία θα αποκαταστήσει την αδικία που έγινε σε βάρος του. Ο θάνατος του Πλουμπίδη είναι ο ηθικός θρίαμβος των κομμουνιστών, των αρχών μας, της ιδεολογίας μας αλλά και του ότι τα λόγια μας συμβαδίζουν με τα έργα.

Ας σκεφτούμε τι λέει ο ίδιος λίγο πριν πάει στο εκτελεστικό απόσπασμα: “Τιμή μου εγώ πάνω απ’ όλα έχω την τιμή του Κόμματος”.

“Εκείνοι που με αγαπούν και με σέβονται οφείλουν να πειθαρχήσουν στο Κόμμα, να διαφυλάξουν την ενότητά του και να πειθαρχήσουν στην ηγεσία του. Έχω εμπιστοσύνη στην τελική του κρίση.” Τα λέει αυτά τη στιγμή που οι στρατοδίκες θέλουν να τον κάνουν να υποκύψει, να κιοτέψει. Θέλουν να τον φέρουν ενάντια στο Κόμμα, στο ΚΚΕ προσπαθώντας να αξιοποιήσουν και τις λανθασμένες πληροφορίες που είχε τότε η ηγεσία του Κόμματος και λόγω αυτών είχε άδικα κατηγορήσει τον Πλουμπίδη. Κι όμως, ο Πλουμπίδης βρίσκει το κουράγιο, δεν ταλαντεύεται στιγμή και από κατηγορούμενος γίνεται κατήγορος με αταλάντευτη προσήλωση στο ΚΚΕ. Πρόκειται για στάση ηρωική και μεγαλειώδη. Το ΚΚΕ έχει αποκαταστήσει πλήρως το Νίκο Πλουμπίδη από το 1958 με απόφαση ολομέλειας της ΚΕ. Στο δοκίμιο ιστορίας του Κόμματος για την περίοδο 1949-1968 τονίζεται: “Η απόφαση του ΠΓ για τον Πλουμπίδη ήταν άδικη. Στηριζόταν σε μεγάλο βαθμό σε πληροφορίες που έδιναν στελέχη του Κόμματος από την Ελλάδα, καθώς και σε παραβιάσεις από τον Πλουμπίδη του κομματικού-καταστατικού πλαισίου”.(…)”