Συγκλονιστική μαρτυρία για το πραξικόπημα και την εισβολή στην Κύπρο από μέλος του Εφεδρικού Σώματος του Μακαρίου

Άναυδοι έμειναν οι 350 περίπου παρευρισκόμενοι στην εκδήλωση τιμής και μνήμης που πραγματοποιήθηκε πριν λίγες μέρες στη Λεμεσό, για όσους αντιστάθηκαν στην προδοτική δράστη της Χούντας και της ΕΟΚΑ Β’. Διοργανώτρια αρχή ήταν ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Δημοκρατικών Αντιστασιακών και κύριος ομιλητής ο πρώην αρχηγός της Αστυνομίας Ιάκωβος Παπακώστας. Ο Παπακώστας είχε αναλάβει το αξίωμα αυτό για ένα διάστημα επί προεδρίας Δημήτρη Χριστόφια. Ο ίδιος έζησε από πρώτο χέρι τα τραγικά γεγονότα του καλοκαιριού του 1974 στη Μεγαλόνησο, ως μέλος του Εφεδρικού Σώματος που είχε συστήσει ο Μακάριος. Βασικός στόχος του σώματος η καταπολέμηση της ΕΟΚΑ Β. Η μαρτυρία και τα στοιχεία που έφερε στο φως με την ομιλία του ο Παπακώστας, φωτίζουν περαιτέρω με νέα στοιχεία την προδοτική δράση της οργάνωσης, ενώ έμφαση δίνεται και στη μεγαθυμία του Μακαρίου έναντι των επίδοξων δολοφόνων του. Πικρία εκφράζεται και για την ατιμωρησία των ενόχων και συνενόχων της προδοσίας ως σήμερα, ενώ στηλιτεύονται οι προθέσεις τους για διχοτόμηση του νησιού. Η ομιλία αναδημοσιεύεται από τον τοίχο του Nicolas Papacostas:

«ΣΤΗΝ ΜΑΚΡΑΙΩΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΠΟΤΕ TΟΣΟΙ ΛΙΓΟΙ, ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΚΟ»

Τιμημένοι αντιστασιακοί,
Aγαπητοί φίλοι,
Kυρίες και κύριοι,

Ημέρα μνήμης και τιμής της αντίστασης στο πραξικόπημα, σήμερα. Γυρίζουμε τη σκέψη μας 45 χρόνια πίσω και μνήμες πικρές πλημμυρίζουν το μυαλό και μαραίνουν την ψυχή μας. Πραξικόπημα, εισβολή, προδοσία, ξεριζωμός, νεκροί και αγνοούμενοι.
Βρεθήκαμε εδώ σήμερα για να αποδώσουμε τις πρέπουσες τιμές στους νεκρούς μας που έπεσαν κατά την αντίσταση στο πραξικόπημα. Βρεθήκαμε όμως εδώ για ακόμη ένα, πολύ σημαντικό λόγο. Να θυμίσουμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας τη μεγάλη προδοσία της πατρίδας μας. Να τους μιλήσουμε καθαρά και ξάστερα. Όχι μασημένα λόγια. Ποιοι είναι οι ένοχοι, οι συνένοχοι και οι υποκινητές. Ποιοι τέλος πάντων ευθύνονται για την καταστροφή της πατρίδας μας.

Εμείς, πιστοί στην αποστολή μας για προάσπιση της Δημοκρατίας, κάναμε ότι μπορούσαμε. Αψηφήσαμε τον κίνδυνο και τον θάνατο. Υπερασπιστήκαμε τον εξελεγμένο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπο Μακάριο.

Δυστυχώς όμως, δεν μπορέσαμε να συγκρατήσουμε τις υπέρτερες στρατιωτικές δυνάμεις της Εθνικής Φρουράς, της ΕΛΔΥΚ και τα τανκς που μας επιτέθηκαν. Και το κακό έγινε. Ακολούθησαν συλλήψεις, δολοφονίες, κακοποιήσεις και φυλακίσεις. Γέμισαν οι φυλακές από Αστυνομικούς της Προεδρικής Φρουράς, του Εφεδρικού, των Ο.Π.Ε. / Τ.Α.Ε. / Κ.Υ.Π. και εκατοντάδες Δημοκρατικούς πολίτες.
Η συνταγματική τάξη ανατράπηκε. Η Τουρκία έτριβε τα χέρια από χαρά και ετοιμάστηκε για εισβολή.

Και όταν το πρωινό της 20ης Ιουλίου, άρχισε η τουρκική εισβολή και ο ουρανός της Λευκωσίας γέμισε με Τούρκους αλεξιπτωτιστές, τι έκαναν νομίζετε οι ψευτοπαλληκαράδες της Ε.Ο.Κ.Α. Β; Μας άφησαν κλειδωμένους, 3000 ψυχές, στα κελιά των Κεντρικών Φυλακών κι έφυγαν. Ευτυχώς, οι ελάχιστοι δεσμοφύλακες που παρέμειναν, μας άνοιξαν, μετά από ένα πανδαιμόνιο που προκαλέσαμε με τις φωνές και τα κτυπήματα μας στα κάγκελα.

Ξεχυθήκαμε στους δρόμους, άλλοι ξυπόλυτοι και άλλοι ημίγυμνοι, ενώ τα τουρκικά αεροπλάνα βομβάρδιζαν και πολυβολούσαν τη Λευκωσία. Αντί να πάμε στα σπίτια μας, τρέξαμε στα στρατόπεδα και ζητούσαμε επίμονα όπλα να πάμε να πολεμήσουμε. Ούτε λόγος να γίνεται για όπλα γιατί μας θεωρούσαν επικίνδυνους.

Οι παράνομοι της ΕΟΚΑ Β από την πρώτη μέρα του πραξικοπήματος φόρεσαν αστυνομικές και στρατιωτικές στολές και αυτοδιορίστηκαν άλλοι Αρχηγοί Αστυνομίας, άλλοι Αστυνομικοί Διευθυντές και άλλοι Αξιωματικοί. Προσέξετε όμως … Κανένας δεν αυτοδιορίστηκε Λοχίας. Τους έπεφτε λίγος ο βαθμός. Οι υπηρεσίες τους προς την ΕΟΚΑ Β ήταν πολύ πιο μεγάλες … (4 αστέρια)

Όλα έγιναν μέσα σε ένα μήνα. Από 15 Ιουλίου μέχρι 15 Αυγούστου, 1974. Όλα τα κακά μαζεμένα. Πρώτα το πραξικόπημα, ακολούθησε η πρώτη φάση της τουρκικής εισβολής και ολοκληρώθηκε με τη δεύτερη φάση. Η μισή Κύπρος μέσα σε τσαντίρια. Θρήνος και οδυρμός. Περιμέναμε τον Σωτήρα μας. Περιμέναμε με αγωνία την επιστροφή του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου από την εξορία του.
Η ευλογημένη μέρα έφτασε στις 7 του Δεκέμβρη, 1974. Περιμέναμε πως και πως … Τρέφαμε ελπίδες ότι επιτέλους θα επικρατήσει δικαιοσύνη και οι ένοχοι θα τιμωρηθούν για την καταστροφή που προκάλεσαν στον τόπο μας.

Ο Μακάριος όμως μας ξάφνιασε. Έφερε μαζί του «κλάδο ελαίας». Έδωσε άφεση αμαρτιών σε ενόχους και συνενόχους, με την ελπίδα ότι όλοι μαζί μονιασμένοι, θα προχωρούσαμε μπροστά για την ανοικοδόμηση της καταστρεμμένης μας πατρίδας. Πίστωνε ο Μακάριος με πατριωτισμό και λογική τους αμετανόητους, ότι ήταν δήθεν πατριώτες που παρασύρθηκαν και παραπλανήθηκαν από τα ξένα κέντρα αποφάσεων.

Ο χρόνος όμως, διέψευσε κι εμάς και τον Μακάριο. Μάταια περιμέναμε από τους προδότες, εδώ και 45 χρόνια, μια συγνώμη. Κανένας από αυτούς δεν μετανόησε, κανένας από αυτούς δεν αυτοκτόνησε από τύψεις, για το μεγάλο κακό που προκάλεσε στην πατρίδα. Όλοι ζουν και βασιλεύουν.

Παραποίηση της ιστορίας

Δυστυχώς οι αμετανόητοι, δεν σταμάτησαν μέχρι εδώ. Προσπαθούν εδώ και χρόνια, μεθοδικά και έντεχνα να παραποιήσουν την ίδια την ιστορία.

Κάνουμε αρχή από τα σχολεία. Τι διδάσκονται τα παιδιά μας; Τι αναφέρουν τα διδακτικά βιβλία της ιστορίας; Πολύ λίγα. Μια δυο παραγράφους, μόνο. Ότι έγινε πραξικόπημα και ότι η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο και κατέλαβε το 40% του νησιού. Αναφορές γενικές, αόριστες και επιγραμματικές. Ωσάν να αναφέρονται για πραξικόπημα που έγινε από εξωγήινους που ήρθαν από τη Σελήνη, τον Άρη ή τον Δία.

Η μεγαλοψυχία του Μακαρίου

Ο Μακάριος είχε μεγάλη καρδιά και ευαίσθητη ψυχή. Ήταν πάντα μεγαλόψυχος και συγχωρούσε εύκολα, ακόμη και τους επίδοξους δολοφόνους του. Τι να πρωτοθυμηθούμε!
(α) Το Εθνικό Μέτωπο (1970 – 1972)
(β) Την απόπειρα δολοφονίας του, με κατάρριψη του ελικοπτέρου του (Μάρτης, 1970).
(γ) Την αμνηστία που έδωσε στους καταζητούμενους και συλληφθέντες της ΕΟΚΑ Β με το θάνατο του Γρίβα (Γενάρης, 1974)

Θα επεκταθώ λίγο σ’ αυτό το τελευταίο και θα αναφέρω επιπρόσθετες λεπτομέρειες. Αρχές του Γενάρη, 1974, δύο λόχοι του Εφεδρικού μετασταθμεύσαμε στη Λάρνακα, σ’ έναν παλιό αστυνομικό σταθμό. Από εκεί, εκτελούσαμε επιχειρήσεις στην πόλη και στην επαρχία Λάρνακας. Οι επιτυχίες μας μεγάλες. Με τη συνεργασία έμπιστων Δημοκρατικών πολιτών, μέσα σε 20 μέρες ξηλώσαμε κυριολεκτικά την ΕΟΚΑ Β στη Λάρνακα και τα γύρω χωριά. Συλλάβαμε δεκάδες μέλη και συνεργάτες της ΕΟΚΑ Β. Εντοπίσαμε όπλα, πυρομαχικά, κρησφύγετα και γεμίσαμε ολόκληρα φορτηγά με δυναμίτες, προϊόντα κλοπής, από μεταλλείο της περιοχής.

27 Ιανουαρίου, 1974. Πέθανε ο Γρίβας. Εντολή του Μακάριου «Αναστολή των επιχειρήσεων. Το Εφεδρικό να επιστρέψει στη βάση του». Το ίδιο βράδυ, συγκεντρωθήκαμε σ’ ένα μικρό δωμάτιο για να παρακολουθήσουμε τις ειδήσεις από το ΡΙΚ. Επικρατούσε απόλυτη ησυχία … Ξαφνικά, σαν βόμβα πέφτει η είδηση «ο Μακάριος έδωσε αμνηστία σε όλους τους καταζητούμενους και συλληφθέντες της ΕΟΚΑ Β». Παγώσαμε. Βλέπαμε αμίλητοι και αμήχανοι τις εκατοντάδες μέλη της ΕΟΚΑ Β να φεύγουν από τις φυλακές, ψάλλοντας τον εθνικό ύμνο και με το χέρι ψηλά να κάνουν το σημείο της νίκης. Αναγνωρίσαμε ανάμεσα σ’ αυτούς και όλους εκείνους που συλλάβαμε τις προηγούμενες μέρες. Φανταστείτε τη ψυχολογία μας. Τόσοι κόποι, τόσοι μόχθοι, τόσα ξενύχτια, τόσοι κίνδυνοι και τόση αγωνία, όλα χάθηκαν μέσα σε μια νύχτα. Κοιτάζαμε ο ένας τον άλλο και διερωτόμασταν τι θα γίνει τώρα;

Η δράση των ΟΠΕ / ΤΑΕ / ΚΥΠ

Εμπροσθοφυλακή στη μάχη κατά της δράσης της ΕΟΚΑ Β ήταν τα επαρχιακά ΟΠΕ, τα ΤΑΕ και η ΚΥΠ. Τα Τμήματα αυτά, στελεχωμένα από Δημοκρατικούς Αξιωματικούς και Αστυνομικούς, ήταν στην πρώτη γραμμή του πυρός. Εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στις επιτυχίες των πιο πάνω Τμημάτων, έπαιξε η συνεργασία τους με Δημοκρατικούς πολίτες, οι οποίοι με κίνδυνο της ζωής τους έδιναν πληροφορίες για τις κινήσεις της ΕΟΚΑ Β.

Εφεδρικό Σώμα

Όμως η αιχμή του δόρατος στις επιχειρήσεις κατά της ΕΟΚΑ Β ήταν το Εφεδρικό Σώμα. Πολλά πικρόχολα λέχτηκαν και πολλές υπερβολές γράφτηκαν. Η αλήθεια είναι πως με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ιδρύθηκε τον Απρίλη του 1973, το Εφεδρικό Σώμα, του οποίου αποστολή ήταν να αντιμετωπίσει και να διαλύσει την ΕΟΚΑ Β.

Διοικητής διορίστηκε ο Ταγματάρχης Παντελάκης Πανταζής της Εθνικής Φρουράς πλαισιωμένος με εννέα Λοχαγούς της Εθνικής Φρουράς.
Τους: Νίκος Βαρναβίδης
Ευτύχιος Σαλάτας
Κώστας Παπακώστας
Τάκης Τσαγκάρης
Νίκος Παστελλόπουλος
Χρυσάφης Χρυσάφη
Χριστάκης Μασωνίδης
Σάββας Σολωμού
Άγης Ιωακείμ

Ήταν μια σύγχρονη, ευέλικτη μονάδα, στελεχωμένη από Δημοκρατικούς Αστυνομικούς και οργανωμένη στα πρότυπα του στρατού. Ήταν εξοπλισμένη με ότι πιο σύγχρονο για την εποχή εκείνη. Όπλα, αυτοκίνητα και αυτόνομο δίκτυο ασυρμάτων. Αριθμητική δύναμη μόνο 330 άνδρες. Λειτουργούσαμε όπως ακριβώς ο στρατός. Κοιμόμασταν και τρώγαμε στο στρατόπεδο. Καθήκον 24 ώρες το 24 ώρο και έτοιμοι να αναχωρήσουμε για επιχειρήσεις, ανά πάσα στιγμή. Δεν υπήρχε ωράριο όπως σήμερα (6ωρο, 8ωρο, 12ωρο). Μόνο ολιγόωρες εξόδοι. Όσο για άδειες; Μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Μονοήμερη άδεια για κηδεία συγγενούς πρώτου βαθμού και τριήμερη άδεια για όσους θα τελούσαν τους γάμους τους (Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα).

Το Εφεδρικό πέτυχε απόλυτα στην αποστολή του. Έφερε σε πέρας με επιτυχία δεκάδες επιχειρήσεις. Επιτρέψατε μου να αναφερθώ μόνο σε μια επιχείρηση, η οποία για τους περισσότερους ίσως να είναι άγνωστη. Έμελλε όμως η συγκεκριμένη επιχείρηση να αποβεί καθοριστική και να επηρεάσει τις εξελίξεις που ακολούθησαν. Η επιχείρηση έφερε την ονομασία «Τα άλογα είναι στο στάβλο».
• Θάνατος του Γρίβα
• Αποχώρηση Γεώργιου Καρούσου (Ταγματάρχης του Ελληνικού στρατού, Κύπριος στην καταγωγή)
• Θαλαμηγός ΙΑΣΩΝ
• Αρματαγωγό ΛΕΣΒΟΣ

Με την απομάκρυνση του ταγματάρχη Γεώργιου Καρούσου, η ΕΟΚΑ Β, έμεινε ακέφαλη. Οι τομεάρχες και τα υψηλόβαθμα στελέχη της ΕΟΚΑ Β συγκεντρώθηκαν για να εκλέξουν τον επόμενο αρχηγό της παράνομης οργάνωσης. Εντοπίστηκαν όμως μετά από πληροφορία στην κατοικία του Γιώργου Μίτσιγγα στην Δασούπολη στη Λευκωσία. Ημερομηνία 11 Ιουλίου, 1974, ώρα 2100 το βράδυ, το Εφεδρικό κινητοποιήθηκε άμεσα και με ,ια στρεαπιαία επιχείρηση συνέλαβε τους:-

Συλληφθέντες: Λευτέρης Παπαδόπουλος, δημοσιογράφος (Ψευδώνυμο «Κεραυνός»)
Ανδρέας Παπαπέτρου, Λοχαγός Ε.Φ.
Κυριάκος Σαβεριάδης, δικηγόρος (Μετέπειτα Υπουργός)
Άρης Χ’’Γεωργίου, οικονομολόγος (Υπουργός)
Γεώργιος Μίτσιγγας, λογιστής (ιδιοκτήτης της κατοικίας)

Επιστολές / τεκμήρια για εμπλοκή της ΕΟΚΑ Β στο πραξικόπημα

Τη νύχτα της 11ης Ιουλίου μετά τη σύλληψη των ανωτάτων στελεχών της ΕΟΚΑ Β, ακλούθησε σχολαστική έρευνα στη συγκεκριμένη κατοικία. Ανάμεσα στα διάφορα τεκμήρια, όπλα και έγγραφα εντοπίστηκαν δύο επιστολές. Στην πρώτη, ο λοχαγός του ελληνικού στρατού, Κύπριος στην καταγωγή, Κροίσος Χριστοδουλίδης (ψευδώνυμο Ποσειδώνας) ζητούσε έγκριση από τον Λευτέρη Παπαδόπουλο (ψευδώνυμο Κεραυνός) να αποχωρήσει από την ΕΟΚΑ Β για οικογενειακούς λόγους. Η δεύτερη επιστολή, την οποία παραθέτω αυτούσια είναι η επιστολή απάντηση του Λευτέρη Παπαδόπουλου προς τον Κροίσο Χριστοδουλίδη.

«Δεν θα υποβάλεις την παραίτηση προ της 15ης Ιουλίου επ’ ουδενί λόγο. Δεν μπορείς να γράφεις ότι παραιτείσαι για οικογενειακούς λόγους. Θα σε φτύσουν όλοι. Άκουσε με και δεν θα ζημιωθείς. Και όπως σου τόνισα, μέχρι τις 15 του μηνός Ιουλίου. Όχι πιο μπροστά, σε παρακαλώ θερμώς. Επιμένω σε τούτο».

Τα συμπεράσματα δικά σας. Γνώριζε ή όχι η ΕΟΚΑ Β για το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου;

Η πέμπτη φάλαγγα στην Αστυνομία

Είναι λυπηρό αλλά αληθές. Καθόλη τη διάρκεια της έκρυθμης κατάστασης που δημιουργήθηκε με την παράνομη δράση της ΕΟΚΑ Β, δρούσε μέσα στους κόλπους της Αστυνομίας, η Πέμπτη φάλαγγα. Αξιωματικοί, Λοχίες και Αστυνομικοί συνεργάστηκαν με την παρανομία. Διοχέτευαν πληροφορίες, τοποθετούσαν βόμβες σε Αστυνομικούς Σταθμούς και οχήματα, έκλεβαν όπλα και ασυρμάτους τα οποία παρέδιδαν στην ΕΟΚΑ Β.

Θα ακουστεί παράξενα αλλά δυστυχώς η Πέμπτη φάλαγγα έδρασε και μέσα στο Εφεδρικό. (Υπαστυνόμος Γιάγκος Λάμπρου)

Αγαπητοί φίλοι,

ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Δεν ζητούμε εκδίκηση. Δεν αναξέουμε πληγές. Μας πικραίνει η αδικία και μας πνίγει το παράπονο από την ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ.

• Πώς είναι δυνατόν όλοι αυτοί που αναφέρονται ονομαστικά στα δύο πορίσματα για το Φάκελο της Κύπρου (και στην Κύπρο και στην Ελλάδα), αντί να βρίσκονται πίσω από τα σίδερα με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας, να κυκλοφορούν ακόμη ελεύθεροι;

• Πώς είναι δυνατόν όλοι αυτοί που είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην καταστροφή του νησιού μας να διεκδικούν ξεδιάντροπα αξιώματα και πολιτειακούς θώκους;

• Πώς είναι δυνατόν όλοι αυτοί που έπρεπε να έχουν αυτοκτονήσει από ντροπή και τύψεις να χλευάζουν, να κοροϊδεύουν όλους εμάς που αψηφώντας τον κίνδυνο, υπερασπιστήκαμε τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και την Δημοκρατία;

• Μήπως γνωρίζετε τι απέγιναν όλοι εκείνοι οι Χουντικοί πραξικοπηματίες αξιωματικοί που υπηρετούσαν στην Κύπρο το 1974; Σας απαντώ: Γύρισαν σαν ήρωες στην, κατά τα άλλα, δημοκρατική Ελλάδα. Πήραν τις προαγωγές τους, πήραν τα παράσημά τους, και όταν έφτασε η ώρα να αποστρατευτούν, εισέπραξαν τα πλούσια εφάπαξ τους και τις παχουλές συντάξεις. Κάποιοι δε από αυτούς για να αποπροσανατολίσουν και αποσείσουν τις βαρύτατες τους ευθύνες έγραψαν και βιβλία. Έβγαλαν τη γλώσσα τους περίπατο κατηγορώντας τους Κύπριους ως δειλούς και ότι είναι δειλοί δεν είχαν το θάρρος να πολεμήσουν.

• Ένοχοι της μεγάλης προδοσίας για μας δεν ήταν μόνο εκείνοι που έστρεψαν τα όπλα εναντίον των νόμιμων δημοκρατικών Μακαριακών Δυνάμεων.

• Ένοχοι της μεγάλης προδοσίας δεν ήταν μόνο εκείνοι που αλαλάζοντας και παραληρώντας για Ένωση με την Ελλάδα, ανέβηκαν στα τανκς και τα φορτηγά και κατευθύνθηκαν προς το Προεδρικό Μέγαρο.

• Συνένοχοι είναι και όλοι εκείνοι που γνώριζαν, που έβλεπαν την παρανομία της ΕΟΚΑ Β αλλά σιωπούσαν.

• Συνένοχοι είναι και όλοι εκείνοι που στο άκουσμα της φυγής του Μακαρίου στο εξωτερικό, έτρεξαν να προσκυνήσουν και να δηλώσουν υπακοή στην πραξικοπηματική κυβέρνηση του Νίκου Σαμψών.

• Και δεν σταματούν δυστυχώς μέχρι εδώ … Διακωμωδούν τις προσπάθειες για επαναπροσέγγιση με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας και υπονομεύουν κάθε προσπάθεια για επανένωση. Είναι οπαδοί του «τζιήνοι ποτζιεί, τζιαι εμείς ποδά».

• Αγνοούν οι κοντόφθαλμοί ότι σε περίπτωση που οδηγηθούμε σε λύση δύο κρατών, θα έχουμε σκληρά σύνορα με την Τουρκία. Ότι η Τουρκία είναι ένας κακός γείτονας.

• Αγνοούν οι άμυαλοι ότι το ούτω καλούμενο κράτος της Βόρειας Κύπρου θα μείνει για πάντα τουρκική επαρχία και θα είναι πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά εξαρτώμενο από την Τουρκία.

• Αυτοί θα είναι οι γείτονες μας. Και με την υπεροπλία που διαθέτουν, πώς είναι δυνατόν να επιβιώσει δίπλα της, το μικροσκοπικό Κυπριακό Κράτος και πώς μπορούμε να νιώθουμε ασφάλεια δίπλα στον κακομαθημένο Γίγαντα.

Τιμημένοι αγωνιστές της Αντίστασης,

• Χρέος μας αιώνιο είναι να κρατήσουμε άσβεστη τη φλόγα της Αντίστασης που εσείς ανάψατε.

• Χρέος μας αιώνιο είναι να αγωνιστούμε για δικαίωση και επανένωση του νησιού μας.

• Τιμή και δόξα στους ηρωικούς νεκρούς της Αντίστασης. Αιωνία να είναι η μνήμη τους.

Σας ευχαριστώ

Ιάκωβος Παπακώστας
Πρώην Αρχηγός Αστυνομίας Κύπρου

Λεμεσός 18.7.2019