Θοδωρής Κωτσαντής: «Σε κάθε εμπόδιο που συναντάμε, οφείλουμε να θυμόμαστε την παλικαριά των μαχητών και μαχητριών του ΔΣΕ»

Τα τιμημένα τραγούδια του αγώνα του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ, αντήχησαν και πάλι στις πλαγιές του Γράμμου, στο αφιέρωμα στο αντάρτικο τραγούδι, που πραγματοποιήθηκε στην 32η Αντιιμπεριαλιστική Κατασκήνωση της ΚΝΕ.

Το αφιέρωμα ξεκίνησε με την ανάγνωση του όρκου του μαχητή του ΔΣΕ, ενώ ακολούθησαν τρεις ομοβροντίες προς τιμήν των όπλων του ΔΣΕ.

Αμέσως μετά ακολούθησε το τραγούδι «Τα οχυρά της Νάουσας». «Επαναστατικό αντάρτικο τραγούδι στην Ελλάδα σημαίνει τραγούδι του ΚΚΕ», δήλωσαν από σκηνής οι σύντροφοι που επιμελήθηκαν το αφιέρωμα και συνέχισαν με μια όμορφη διασκευή του ύμνου του λόχου Σπουδάζουσας «Λόρδος Μπάυρον» σε μουσική του ιρλανδικού αγωνιστικού τραγουδιού «Johnny I hardly knew you».

«Αυτοί που είμαστε σήμερα εδώ είμαστε η συνέχεια των μαχητών του ΔΣΕ, αυτού του κόκκινου ποταμιού», ανέφεραν τα μέλη του συγκροτήματος και κάλεσαν τους κατασκηνωτές να χορέψουν τα αντάρτικα κάνοντας πράξη το σύνθημα πολεμάμε και τραγουδάμε!

Ένας μεγάλος κύκλος σχηματίστηκε δίνοντας το στίγμα για την όμορφη βραδιά που μόλις είχε ξεκινήσει…

Ακολουθεί η ομιλία του Θοδωρή Κωτσαντή, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, στα εγκαίνια της μόνιμης υπαίθριας έκθεσης για το Νοσοκομείο του ΔΣΕ στη θέση «Σκάλα» του Γράμμου:

«Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλοι και φίλες,

Με την παρουσία μας σήμερα εδώ εκπληρώνουμε ένα ακόμα χρέος.

Χρέος στον Νώντα Σακελλαρίου, αρχίατρο του ΔΣΕ, που, όπως είπε πριν και ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, είχε ζητήσει να αναδειχθούν αυτά τα χαλάσματα της νοσοκομειούπολης του ΔΣΕ, να μπορούν να μιλήσουν στις νέες γενιές κομμουνιστών.

Χρέος στην ιστορική μνήμη να την κρατήσουμε ζωντανή, να διδαχθούμε από τον τιτάνιο αγώνα του λαού μας, με καθοδηγητή το ΚΚΕ, που έγραψε χρυσές σελίδες στις κορφές και τις χαράδρες του Γράμμου, αυτού του περήφανου βουνού, του φτιαγμένου για αντάρτικο.

Δεν είναι τυχαίο πως στα 32 χρόνια των ταξιδιών της Αντιιμπεριαλιστικής Κατασκήνωσης της ΚΝΕ, επιστρέφουμε πάντα εδώ, μετρώντας 5 κατασκηνώσεις στον Γράμμο.

Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ έμαθαν τη δύναμη της επαναστατικής οργάνωσης και πειθαρχίας, τον ηρωισμό που μπορεί να κατακτήσει ο άνθρωπος όταν η καρδιά φλογίζεται από ανώτερα ιδανικά.

Όσα ζήσαμε για ακόμα μια φορά στον Γράμμο προσθέτουν μια νέα σελίδα στην αγωνιστική μας ζωή και δράση, μια ακόμα υπενθύμιση ότι στους ώμους μας κουβαλάμε μια απόφαση ζωής:

Να βαδίζουμε πάντα μπροστά. Να μην κάνουμε πίσω στις δυσκολίες και να φτάσουμε ως το τέλος, ως την οριστική κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής – κομμουνιστικής κοινωνίας.

Σε κάθε εμπόδιο που συναντάμε, οφείλουμε να θυμόμαστε την παλικαριά των μαχητών και μαχητριών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

Αυτούς, που, όσο διδασκόμαστε από την ιστορία τους, θα μαθαίνουμε κι εμείς “να πολεμάμε καλά, να τραγουδάμε πολύ και να δακρύζουμε με το τίποτα”, όπως έγραφε ο Τάκης Χατζής για τους αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού στη “Μουργκάνα”.

Εδώ που πατάμε, πολέμησαν για τη λευτεριά χιλιάδες αγωνιστές. Κάθε γωνιά την πότισαν με το αίμα τους, κάθε πέτρα έχει τα σημάδια τους.

Σε αυτά τα άπαρτα βουνά, δεν θα επιτρέψουμε να απλώσουν χέρι τα επιχειρηματικά συμφέροντα, να καταστρέψουν τον φυσικό πλούτο και την ιστορική φυσιογνωμία της περιοχής, να υποβαθμίσουν τη ζωή και την παραγωγική δραστηριότητα των κατοίκων των γύρω χωριών.

Οι επενδυτές της “πράσινης ενέργειας”, με τις ευλογίες της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, με κρατικές και ευρωενωσιακές επιδοτήσεις, ακονίζουν τα νύχια τους για να στήσουν ανεμογεννήτριες στον Σμόλικα και μικρά φράγματα – υδροηλεκτρικούς σταθμούς στον Γράμμο. Ένα από αυτά, εδώ παραδίπλα, απειλεί να εξαφανίσει ένα τμήμα του νοσοκομείου ανταρτών.

Όμως, εδώ, θα βρούνε απέναντί τους το ΚΚΕ, τον λαό της περιοχής, τα σωματεία και τους φορείς για να τους φράξουμε τον δρόμο!

Σύντροφοι και συντρόφισσες, φίλες και φίλοι,

Φέτος το Κόμμα μας συμπληρώνει 105 χρόνια αγώνων και θυσιών και η ΚΝΕ βαδίζει δίπλα του 55 χρόνια.

Κρατάμε γερά τη σκυτάλη που παραλαμβάνουμε στο στίβο της ταξικής πάλης. Είμαστε περήφανοι για τα επαναστατικά χαρακτηριστικά που σφυρηλατεί η ΚΝΕ στις σημερινές συνθήκες.

Στο 13ο Συνέδριο, φέτος τον Φλεβάρη, θέσαμε ως στόχο να δυναμώσουμε την ΚΝΕ οργανωτικά και πολιτικά. Να περάσουμε σε μια νέα ανοδική και ενιαία για όλες τις Οργανώσεις μας πορεία.

Σε αυτήν την προσπάθεια έχουμε πολύτιμο οδηγό και συμπαραστάτη τα όσα μαθαίνουμε για τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας.

Σε κάθε ψηφίδα της ηρωικής του διαδρομής μπορούμε να βρούμε παραδείγματα για το πώς να παλεύουμε κι εμείς σήμερα:

• Οι συσκέψεις των μαχητών και μαχητριών πριν από τη μάχη, η δομή και η οργάνωση του λαϊκού – επαναστατικού στρατού επιβεβαιώνουν τη δύναμη της οργάνωσης, της συνειδητής πειθαρχίας και της ακούραστης προσφοράς, αρετές που “φυτρώνουν” στο έδαφος της συντροφικότητας και της αφομοίωσης της επαναστατικής στρατηγικής του Κόμματος.
• Το βιβλίο που κρατούσαν μαζί με το όπλο οι μαχητές, τα μαθήματα για την πολιτική οικονομία στην ανάπαυλα, οι θεατρικές παραστάσεις, τα τραγούδια και οι χοροί τους “φωτίζουν” την ανάγκη να μελετάμε πολύ και διαρκώς. Να μαθαίνουμε για την ομορφιά και τη δύναμη που κρύβει μέσα της η ζωή για να τραβάει μπροστά.
• Η βοήθεια που έλαβε και έδωσε ο ΔΣΕ από τον λαό και τη νεολαία των “ελεύθερων περιοχών”, οι σχέσεις εμπιστοσύνης που αναπτύχθηκαν μάς δείχνουν τη σημασία που έχει να αγαπάμε τους ανθρώπους του μόχθου και να έχουμε εμπιστοσύνη στη δύναμή τους. Να φιλοδοξούμε να γίνουμε ηγέτες στην οργάνωση των αγώνων σε κάθε χώρο που ζει, μορφώνεται και εργάζεται η νέα γενιά.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλοι και φίλες,

Στην τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ βρέθηκαν δυο κόσμοι σε σύγκρουση.

Ο λαός, με την πρωτοπορία του, το ΚΚΕ, συγκρούστηκε με τα παράσιτα της κοινωνικής ζωής, την αστική τάξη, τους ντόπιους και ξένους συμμάχους τους, που έκαναν τα πάντα για να διατηρήσουν την εξουσία τους.

Συγκρούστηκε η ηθική των ανθρώπων που πολεμούσαν για “το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό” με αυτούς που περιέφεραν κομμένα κεφάλια στις πλατείες χωριών και πόλεων.

Συγκρούστηκε το κεφάλαιο με την εργατική τάξη, χαράσσοντας στη χώρα μας μια αιμάτινη διαχωριστική γραμμή που δεν μπορεί να σβήσει.

Αυτοί οι κόσμοι βρίσκονται σε ανειρήνευτη πάλη και σήμερα, παρά τις προσπάθειες του συστήματος να “μακιγιάρει” την αποκρουστική εικόνα της δικτατορίας του κεφαλαίου.

Όμως η πραγματικότητα είναι αμείλικτη και τα διλήμματα συγκεκριμένα.

Δεν υπάρχει καμία καπιταλιστική ανάπτυξη που μπορεί να έχει οφέλη για όλους. Δεν υπάρχει “γιατροσόφι” για τις ανισότητες που “νομοτελειακά παράγει ο καπιταλισμός”, όπως δήλωσε πρόσφατα ο Μητσοτάκης.

Η καπιταλιστική παραγωγή καθορίζεται από τον σιδερένιο νόμο του αδυσώπητου ανταγωνισμού για το μέγιστο κέρδος.

Για να χτίζεται το “θαύμα” του τουρισμού, για να κολυμπάνε οι μεγάλοι επιχειρηματίες στα κέρδη, οι εργαζόμενοι πρέπει να κολυμπάνε στη θάλασσα με τον δίσκο στο χέρι!

Για να παίρνουν οι εργαζόμενοι ένα κομμάτι ψωμί δεν φτάνει μόνο η δουλειά τους… Τους ζητούν να παραδώσουν την ψυχή και την αξιοπρέπειά τους.

Για να αναπτύσσεται ο κλάδος της ναυπηγοεπισκευής πρέπει να πεθαίνουν άνθρωποι, επειδή δουλεύουν μέσα στον καύσωνα ή γιατί τα μέτρα προστασίας κοστίζουν περισσότερο από την ανθρώπινη ζωή, με βάση τα μαθηματικά και τα κέρδη της εργοδοσίας.

Για να υλοποιούνται οι στόχοι της αστικής τάξης για Ελλάδα “κόμβο μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων”, πρέπει να πηγαίνουν δισεκατομμύρια για τη σιδηροδρομική διασύνδεση, για νέες επενδύσεις στις ΑΠΕ, αλλά την ίδια ώρα 57 άνθρωποι να μη φτάνουν ποτέ στον προορισμό τους, γιατί δυο τρένα συγκρούστηκαν πηγαίνοντας στα τυφλά, χιλιάδες να βυθίζονται στην ενεργειακή φτώχεια και το σκοτάδι, να λιώνουν στον καύσωνα, γιατί δεν έχουν να πληρώσουν τον λογαριασμό.

Και τα παραδείγματα που επιβεβαιώνουν το δίλημμα “τα κέρδη τους ή οι ζωές μας” πληθαίνουν καθημερινά. Γιατί καθημερινά το σύστημα θα γίνεται όλο και πιο αντιδραστικό, όλο και πιο βάρβαρο.

“Είναι εδώ πέρα ένας κόσμος τόσο παράξενος που μες στην αφθονία κανείς πεθαίνει”, έλεγε ο Ναζίμ Χικμέτ. Ζούμε σε ένα σύστημα τόσο άναρχο και ξεπερασμένο που τα αμύθητα κέρδη που συσσωρεύουν οι καπιταλιστές από την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης γίνονται η αιτία για την εκδήλωση νέων καπιταλιστικών κρίσεων, κρίσεων που βρίσκονται σήμερα προ των πυλών, με την Ευρωζώνη να βουλιάζει ήδη στην ύφεση και προμηνύουν νέες βαριές θυσίες για τους λαούς, για να σωθούν τα κέρδη των αφεντικών.

Θυσίες που πληρώνουν οι λαοί με δάκρυα, ιδρώτα, αλλά και με αίμα, με τους πολέμους των ιμπεριαλιστών για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των αγορών, των δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων και Ενέργειας.

Όλα τα κόμματα του συστήματος έχουν επιλέξει στρατόπεδο. Αυτό των μακελάρηδων και των ληστών.

Αυτό που αναγνωρίζει στο κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ να ρίχνει άρματα μάχης ακόμα και σε νοσοκομεία της Παλαιστίνης, όπως έγινε πρόσφατα στην Τζενίν.

Αυτό που μετατρέπει Ρώσους και Ουκρανούς σε κρέας, στην αιματοχυσία που γίνεται στην Ουκρανία, μέσα σε συνθήκες που γιγαντώνεται ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα αντίπαλα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα.

Αυτό που στο όνομα δήθεν της ειρήνης και της ευημερίας ετοιμάζει απαράδεκτους συμβιβασμούς και παραχωρήσεις σε κυριαρχικά δικαιώματα του ελληνικού λαού, στο παζάρι που γίνεται για να «δεθεί» η Τουρκία στο ΝΑΤΟ, συσσωρεύοντας νέα καύσιμη ύλη στον ανταγωνισμό ανάμεσα στην τουρκική και ελληνική αστική τάξη, με θύματα τους λαούς των δύο χωρών.

Έχουν διαλέξει, λοιπόν, όντως πλευρά στην Ιστορία. Έχουν ταχθεί να υπηρετούν τη βαρβαρότητα. Έχουν διαλέξει τους συμμάχους τους.

Όσο λοιπόν αυτοί θα θαυμάζουν τον Μακρόν, εμείς θα ενθουσιαζόμαστε με την εργατική τάξη της Γαλλίας, με τους σύγχρονους Αγιάννηδες, που θυμούνται, μαθαίνουν και θα προχωρήσουν σίγουρα μπροστά, φτιάχνοντας με την πάλη τους νέες πόλεις του φωτός.

Όσο θα μας λένε “να γίνουμε ένα κανονικό ευρωπαϊκό κράτος”, εμείς θα ενώνουμε τη φωνή μας με τους αγώνες των λαών της Γερμανίας, της Βρετανίας, της Ισπανίας, που οι ζωές τους τσακίζονται και από “προοδευτικές” και από συντηρητικές κυβερνήσεις.

Όσο θα μας παρουσιάζουν ένα κράτος αυταρχικό και επιλεκτικά ανίκανο να προστατέψει ακόμα και την ανθρώπινη ζωή ως “σύγχρονο και ψηφιακό” με μια τεχνολογική εφαρμογή που θα μειώσει τις ουρές στο Δημόσιο, εμείς θα είμαστε παντού όπου οι άδικοι νόμοι τους πρέπει να ανατραπούν, όπου οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί θα ξεσπιτώνουν λαϊκές οικογένειες, όπου οι εργαζόμενοι θα χτυπάνε “ψηφιακή κάρτα” στην εντατικοποίηση και την απλήρωτη δουλειά.

Όσο θα προσπαθούν να διαχειριστούν την ακραία φτώχεια, να μας κάνουν να συνηθίσουμε στα ελάχιστα, εμείς θα παλεύουμε για τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες. Για όλα όσα σήμερα, με βάση τις απίστευτες εξελίξεις στην τεχνολογία και την επιστήμη, μπορούν να γίνουν πράξη, αν βγει από τη μέση το καπιταλιστικό κέρδος.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι,

Είμαστε αισιόδοξοι, αφού και στις τελευταίες εκλογές επιβεβαιώθηκε ότι μέσα σε έναν αρνητικό συσχετισμό που παραμένει, υπάρχει ένα αχνό “κόκκινο” που δυναμώνει.

Η άνοδος του ΚΚΕ, το ακόμα μεγαλύτερο κύρος και απήχηση που συναντούν οι θέσεις του Κόμματος σε μεγάλα τμήματα του λαού και της νεολαίας δείχνει ότι μέσα στη μαυρίλα του συστήματος, ενισχύεται και ένα ρεύμα αμφισβήτησης στην κυρίαρχη πολιτική.

Η δύναμη του ΚΚΕ δεν αθροίζεται με τα ποσοστά άλλων κομμάτων. Πολλαπλασιάζεται με την πάλη του λαϊκού κινήματος για να τους βάλουμε εμπόδια, να ανοίξουμε τον δρόμο της ριζικής ανατροπής.

Πανηγυρίσαμε, χαμογελάσαμε, γιατί έχουμε μάθει να δίνουμε τις μάχες μας με ενθουσιασμό και μαχητικότητα. Γιατί ξέρουμε ότι με περισσότερες δυνάμεις θα συνεχίσουμε τον όμορφο αγώνα που δίνουμε.

“Αυτό το χαμόγελο κι αυτόν τον ουρανό δεν μπορούν να μας τα πάρουν”…

Ούτε η κυβέρνηση της ΝΔ που έρχεται με φόρα να υλοποιήσει το αντιλαϊκό της πρόγραμμα ούτε η αμαρτωλή σοσιαλδημοκρατία, που αγωνιά για το πώς θα μπορέσει πιο αποτελεσματικά να προσφέρει τις υπηρεσίες της στο σύστημα.

Ακόμα και την ώρα που στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ “νεκρολογούν” για το παρόν και ψάχνουν να βρουν την ταυτότητά τους για το μέλλον, στηρίζουν όλα τα αίσχη που υπέγραψαν τα προηγούμενα χρόνια: Το ξεγύμνωμά τους στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, τα ματωμένα πλεονάσματα των μνημονίων και τόσα άλλα.

Είναι, λένε, περήφανοι γιατί αυτοί τουλάχιστον δεν έκλεψαν ποτέ. Το τι εννοεί ο καθένας κλεψιά είναι ένα θέμα. Γιατί αυτοί έκλεψαν τις ελπίδες, την αγωνιστικότητα, τις αξίες προοδευτικών ανθρώπων και τις μετέτρεψαν σε υποταγή και μοιρολατρία.

Την ώρα, μάλιστα, που, εύλογα ένας κόσμος προβληματίζεται και οργίζεται από την είσοδο στη Βουλή διάφορων ακροδεξιών και φασιστικών μορφωμάτων, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ παπαγαλίζουν ξανά τα περί “προοδευτικού μετώπου απέναντι στην επέλαση της ακροδεξιάς”.

Είναι οι ίδιοι που εδώ και μήνες προσπαθούν ξανά να βαφτίσουν αυτά τα μορφώματα “αντισυστημικά”, την ίδια στιγμή που με χίλιους δύο τρόπους επιβεβαιώνονται τα νήματα που τους συνδέουν με μηχανισμούς του αστικού κράτους και με τμήματα του κεφαλαίου. Αρκεί να δούμε τα αποτελέσματα στα εκλογικά τμήματα που ψήφισαν τα Σώματα Ασφαλείας, τις προτάσεις τους για νέα προνόμια σε εφοπλιστές, τους όρκους πίστης στην ΕΕ και θα διαπιστώσουμε πόσο αντισυστημικοί είναι.

Αλήθεια, τα κόμματα που κυβέρνησαν και συγκυβέρνησαν με ακροδεξιούς, που ευθύνονται για την καθυστέρηση της δίκης της ναζιστικής εγκληματικής Χρυσής Αυγής, που χειροκροτούσαν τους ναζί Αζόφ στη Βουλή, που προσκυνάνε την ΕΕ του αντικομμουνισμού, της ανιστόρητης θεωρίας των δύο άκρων, της αντιπροσφυγικής πολιτικής, που συναντιόντουσαν με τις φασιστοενώσεις αποστράτων, όπως έκανε ο Τσίπρας εδώ στην Καστοριά, που χάιδευαν “παραπλανημένους” χρυσαυγίτες, δεν ξέρουν ποιος έδωσε αέρα στα πανιά τέτοιων μορφωμάτων;

Και τώρα όλοι αυτοί -στο όνομα της “προόδου”- καλούν τον λαό και τη νεολαία να τους εμπιστευτούν ότι μπορούν να αντιμετωπίσουν την ακροδεξιά. Το έργο το έχουμε ξαναδεί να παίζεται στην Ευρώπη.

Η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της Γερμανίας δεν απέτρεψε την άνοδο του AfD. H στήριξη στον Μακρόν δεν εμπόδισε την Λεπέν στη Γαλλία. Στην Ισπανία της “προοδευτικής” κυβέρνησης- πρότυπο του ΣΥΡΙΖΑ, οι υμνητές του δικτάτορα Φράνκο, το VOX, κερδίζουν δυνάμεις.

Όλα αυτά συμβαίνουν, ακριβώς γιατί όλες οι κυβερνήσεις στο έδαφος του καπιταλισμού υλοποιούν μια βάρβαρη πολιτική που γίνεται όλο και πιο αντιδραστική. Μια πολιτική που αντικειμενικά, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ενισχύει τα ακροδεξιά μορφώματα και “νομιμοποιεί” την ατζέντα τους.

Όλα αυτά συμβαίνουν, γιατί ο φασισμός είναι σάρκα από τη σάρκα του σάπιου συστήματος και πάντα θα αξιοποιείται εναντίον του λαού, ειδικά σε περιόδους που φουντώνουν οι ανταγωνισμοί και οι αντιπαραθέσεις ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές.

Όμως, εμείς ούτε μοιρολογούμε, ούτε εκπλησσόμαστε. Είμαστε σίγουροι ότι μπορούμε να τους τσακίσουμε μαζί με τον λαό και το οργανωμένο κίνημα. Όπως κάναμε με πολλούς από τους προγόνους τους. Όπως κάναμε και στο πρόσφατο παρελθόν, στα σχολεία, στη Θεσσαλονίκη, στον Πειραιά και αλλού.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλοι και φίλες,

Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση της ΝΔ κάνει μια αναβαθμισμένη προσπάθεια να παρουσιάσει την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής ως μέτρα που δεν είναι “ούτε αριστερά ούτε δεξιά”, όπως λέει, αλλά “ρεαλιστικά, προοδευτικά και σύγχρονα”.

Το θανατικό που μυρίζει η πολιτική τους στην Υγεία, το ονομάζουν εξορθολογισμό και αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων πόρων.

Την ακόμα μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση της Παιδείας, με τον σχεδιασμό για την πλήρη απελευθέρωση της αγοραπωλησίας πτυχίων, μέσω και της κατάργησης του άρθρου 16, την βαφτίζουν εκσυγχρονισμό. Είναι κρίμα λέει να μην μπορεί να σπουδάσει όποιος θέλει και στην Ελλάδα με τους όρους που μπορεί να το κάνει στην Κύπρο, τη Βρετανία, τη Βουλγαρία κ.α.

Οι σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες της νεολαίας, όμως, δεν ικανοποιούνται με το να γεμίσει και η Ελλάδα από την μπόχα των σκανδάλων και της εμποροπανήγυρης, που συνοδεύει εν πολλοίς και τα συγκεκριμένα παραδείγματα, αλλά με το να απολαμβάνουν υψηλού επιπέδου, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση, πτυχία με αξία και δουλειά με δικαιώματα.

Την ανάγκη ενός ανθρώπου στην ξεκούραση, στον πολιτισμό, στις διακοπές την θεωρούν πολυτέλεια. Δε φτάνουν τα πανάκριβα εισιτήρια και οι επιδοτήσεις που χαρίζουν στους ακτοπλόους εφοπλιστές… Θέλουν να λέμε κι ευχαριστώ για τα διάφορα youth pass με τα οποία δεν ξέρεις πού να πρωτοπάς, ποια τρύπα να βουλώσεις.

Τα όποια μέτρα παίρνουν για τη στέγη, πέρα από το ότι γίνονται με λεφτά που ήδη εδώ και χρόνια κατακρατούνται από τους εργαζόμενους και δένουν χιλιάδες νέους ανθρώπους στα νύχια των τραπεζών, δεν καλύπτουν τις στεγαστικές ανάγκες. Ακριβώς γιατί η περιβόητη “αγορά” αντικειμενικά αυτορρυθμίζεται και το εμπόρευμα-στέγη ακριβαίνει.

Απέναντι, λοιπόν, σε αυτόν τον “ρεαλισμό” της υποταγής, εμείς προβάλλουμε τον ρεαλισμό των σύγχρονων αναγκών μας.

Γιατί σήμερα μπορεί να γίνουν θαύματα στην αντιμετώπιση του ανθρώπινου πόνου, στην καταπολέμηση ασθενειών.

Σήμερα μπορεί να μειωθεί δραστικά ο εργάσιμος χρόνος, οι μονότονες και επιβαρυντικές εργασίες και ο εργαζόμενος άνθρωπος να εξελίσσεται συνεχώς αξιοποιώντας και τον ποιοτικό ελεύθερο χρόνο που θα διαθέτει.

Σήμερα μπορούν να καλλιεργούνται ολοκληρωμένες προσωπικότητες που θα απολαμβάνουν τη γενική μόρφωση και παιδεία, θα γνωρίζουν σε βάθος το αντικείμενο της επιστήμης τους και θα μπορούν να παρακολουθούν τις επιστημονικές εξελίξεις, θα έρχονται σε επαφή και θα απολαμβάνουν τα οφέλη του Πολιτισμού και του Αθλητισμού.

Σήμερα είναι υπερώριμο να λυθεί η μεγάλη αντίθεση της εποχής που συνεχώς οξύνεται. Σε μια εποχή που κανένας δεν μπορεί να πει “αυτό το έφτιαξα εγώ”, καθώς ακόμα και η πιο μικρή βίδα κρύβει μέσα της τη δουλειά εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, ο πλούτος που παράγεται πηγαίνει σε όλο και λιγότερα χέρια.

Σήμερα, αν το αποφασίσει ο λαός, μπορεί να οργανωθεί με ριζικά διαφορετικό τρόπο η οικονομία και η κοινωνία, να περάσει οριστικά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας το καπιταλιστικό κέρδος.

Σήμερα μπορούν “να γενούνε τα σκοτάδια λάμψη”, με το ΚΚΕ στην πάλη για τον σοσιαλισμό.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Εδώ που η Ιστορία της κορυφαίας ταξικής σύγκρουσης του λαού μας μοιάζει ακόμα τόσο ζωντανή που νομίζεις ότι μπορείς να ακούσεις τις κλαγγές των όπλων, εδώ που τα μονοπάτια των ανταρτών έχουν χαράξει αγέραστα στο χρόνο τη γεωγραφία της περιοχής, εδώ που οι σύντροφοί μας ύψωσαν το μπόι του ανθρώπου ίσα με την κοινωνία του αύριο, είμαστε αισιόδοξοι ότι θα τα καταφέρουμε!

Προχωράμε μπροστά και ετοιμαζόμαστε για τις συγκλονιστικές μάχες που έχουμε να δώσουμε.

Πάντα ακολουθώντας τα ματωμένα ίχνη των συντρόφων μας, για να δικαιωθούν οι αγώνες και οι θυσίες τους. Μέχρι το τέλος.

Καλή δύναμη και καλούς αγώνες».

Δείτε ακόμα: