«Βασίλισσά μας ξακουστή στον κόσμο πέρα ως πέρα, εσένα θε να έχουμε παντοτινά μητέρα…» – Σελίδες απ’ την Εθνική Αντίσταση και τον ΔΣΕ

«Βασίλισσά μας ξακουστή στον κόσμο πέρα ως πέρα εσένα θε να έχουμε παντοτινά μητέρα…» (Από τα «ποιήματα» που αφιέρωναν στη βασίλισσα παιδιά των παιδοπόλεων)

Ένα από τα μέτρα για την αποδυνάμωση, εξάντληση και τελικά την ήττα του ΔΣΕ ήταν και το άδειασμα των χωριών από τους κατοίκους τους, στις οικογένειες των οποίων υπήρχαν πολλοί νέοι και ανήλικα παιδιά. Με το μέτρο αυτό στερούσαν τη δυνατότητα ενίσχυσής του με νέους μαχητές. Τα παιδιά της μικρής ηλικίας μπορούσαν για λόγους πολεμικής ανάγκης να χρησιμοποιηθούν, είτε ως μάχιμοι είτε σε διάφορες βοηθητικές υπηρεσίες. Και αυτό δεν έπρεπε να συμβεί…

Με διαμορφωμένη αντιδραστική και αντικομμουνιστική νοοτροπία, που είχε τη γενεσιουργό της αιτία και τις βαθιές ρίζες της είτε στην ταξική τους προέλευση είτε στην πολύχρονη συστηματική πλύση εγκεφάλου που τους γίνονταν από γεννησιμιού τους από τα μέσα της κρατικής προπαγάνδας (σχολείο, εκκλησία, μέσα μαζικής ενημέρωσης κτλ.), πίστευαν ότι τα παιδιά που θα έφευγαν από τη δική τους ιδεολογική και πολιτική επιρροή -και πολύ περισσότερο που θα πήγαιναν στις σοσιαλιστικές χώρες- θα έχαναν την ελληνικότητά τους, θα γίνονταν εχθροί της πατρίδας και θα μετατρέπονταν σε γενίτσαρους! Οι εθνοκάπηλοι έχουν δική τους αντίληψη για το έθνος και την προστασία του, κρίνουν με τα δικά τους κριτήρια και ζυγίζουν με τη δική τους ξίκικη ζυγαριά τον πατριωτισμό των Ελλήνων.

Υπήρξαν και οι άλλοι, οι πολλοί, οι πραγματικοί πατριώτες, με αγνές προθέσεις, αλλά που το μυαλό τους ήταν εμποτισμένο από το δηλητήριο της κάλπικης, αντιδραστικής προπαγάνδας, με διαβρωμένη από την ψευτιά και τη συκοφαντία τη σκέψη τους. Έκριναν με λαθεμένα κριτήρια, με εθνικιστικό φανατισμό, μέσα σε πλήρη ιδεολογική σύγχυση, και πολλές φορές, καλοπροαίρετα, κατέληγαν στην ίδια αντίληψη σχετικά με τους «κινδύνους» που «απειλούσαν» το έθνος μας από τα «πέραν του σιδηρού παραπετάσματος» προσφυγόπουλα…

Για τους παραπάνω λόγους έπρεπε να εμποδισθούν τα παιδιά να χρησιμοποιηθούν με οποιονδήποτε τρόπο από τον ΔΣΕ, να μην μπορέσουν να φύγουν για τις ανατολικές χώρες και όσα πρόλαβαν να φύγουν να επαναπατρισθούν το γρηγορότερο…

Είναι περισσότερο από βέβαιο ότι αν αυτά τα παιδιά στέλνονταν τότε στην Αμερική ή σε κάποιες άλλες χώρες της Δύσης στην οποία «ανήκομεν», η κυβέρνηση, η βασίλισσα και όσοι βρίσκονταν πίσω απ’ αυτούς, όχι μόνο δεν θ’ ανησυχούσαν γι’ αυτό, αλλά θα διαλαλούσαν στα πέρατα του κόσμου την από τα βάθη της καρδιάς τους απέραντη ευγνωμοσύνη τους προς τις «φίλες» κυβερνήσεις αυτών των χωρών που θα φιλοξενούσαν τα παιδιά μας. Όλα τότε θα ήταν καλώς καμωμένα, τα παιδιά δεν θα έχαναν την εθνικότητά τους και κανένας κίνδυνος δεν θ’ απειλούσε την Ελλάδα.

Αν αυτοί που τότε έσχιζαν τα ιμάτιά τους για τα παιδιά που διασώθηκαν από τον ΔΣΕ και ζούσαν ήσυχα, καλοντυμένα και χορτάτα στις χώρες της προσφυγιάς τους, πονούσαν πραγματικά τον λαό και τα παιδιά του, θα ’πρεπε στα χρόνια της σκλαβιάς μας να παραμείνουν στην κατεχόμενη Ελλάδα για να συμπαρασταθούν στον λαό και να αγωνιστούν μαζί του για την απελευθέρωση της πατρίδας μας από τους κατακτητές της. Αντί να κάνουν αυτό το πατριωτικό τους καθήκον, αυτοί, που με τη βοήθεια των Άγγλων ξαναπήραν την εξουσία μετά την απελευθέρωση, και όλος ο εσμός της μοναρχίας, παίρνοντας και το χρυσάφι του ελληνικού λαού, εγκατέλειψαν κατατρομαγμένοι την Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στις μεγαλουπόλεις της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής, όπου πέρασαν ανώδυνα, ήσυχα και με όλες τις ανέσεις τους τα δύσκολα χρόνια της κατοχής…

Πού ήταν τότε η Φρειδερίκη και όλες οι μεγαλόσχημες και αργόσχολες σουσούδες που εμφανίστηκαν, σαν μανιτάρια μετά τη βροχή, όταν η πατρίδα μας ελευθερώθηκε, για ν’ ασχοληθούν με το «χόμπι» της «φιλανθρωπίας» και να διασκεδάζουν την ανία τους;

Οι απλοί άνθρωποι του λαού και οι εθνικοαπελευθερωτικές του οργανώσεις ήταν εκείνοι που οργάνωσαν τα λαϊκά συσσίτια στην κατεχόμενη Ελλάδα και έσωσαν τον πεινασμένο λαό και τα παιδιά του από τη θανατηφόρα πείνα…

Αυτοί οι πατριώτες, που στάθηκαν τότε δίπλα στο λαό, ήταν που τώρα διώκονταν, φυλακίζονταν και δολοφονούνταν ανυπεράσπιστοι, είτε, όσοι απ’ αυτούς γλίτωναν, κατατάσσονταν στον ΔΣΕ για να ξαναπολεμήσουν το φασισμό. Αυτοί ήταν εκείνοι που πονούσαν πραγματικά τα παιδιά μας και έκαναν ό,τι μπόρεσαν να τα γλιτώσουν από τις κακουχίες του πολέμου και τον βέβαιο θάνατο.

H βασίλισσα Φρειδερίκη σε παιδούπολη

Οι παιδοπόλεις της Φρειδερίκης

Πίσω από το «εθνικό» και «φιλανθρωπικό» έργο τής τότε βασίλισσας Φρειδερίκης, όπως δημαγωγικά διακήρυσσαν ότι είναι το «παιδοφύλαγμα» που αυτή οργάνωσε στις παιδοπόλεις, κρυβότανε ο πραγματικός αλλά ανομολόγητος σκοπός αυτής της έγνοιας της, καθώς και της κυβέρνησης της «Μεγάλειότητάς» της, για τα παιδιά.

Η Φρειδερίκη, χαρακτηρίζοντας το δικό της «παιδοφύλαγμα» άμυνα κατά του «παιδομαζώματος», ζητούσε με συνεχείς εκκλήσεις της προς διάφορες κατευθύνσεις να τη συνδράμουν στο «εθνικόν και ανθρωπιστικόν έργον» της.

Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειάς της με βασιλικό διάταγμα που εκδόθηκε στις 10-7-1947 ιδρύθηκε Ειδική Επιτροπή Εράνου με την επωνυμία «Πρόνοια Βορείων Επαρχιών Ελλάδος» ή «Έρανος Βασιλίσσης». Η επιτροπή εκείνη ήταν νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου και είχε φανερό σκοπό της

«την περίθαλψιν των συνεπεία του συμμοριτοπόλεμου προσφυγοπαίδων και ορφανών και εν γένει την παροχήν πάσης δυνατής βοήθειας εις τους απομακρυνθέντας των εστιών των πληθυσμούς».

Τη γενική εποπτεία του Εράνου είχε αναλάβει η ίδια η Φρειδερίκη. Λογαριασμός για τη διαχείριση αυτού του εράνου δεν δημοσιεύτηκε ποτέ. Από τα χρηματικά ποσά που συγκεντρώθηκαν από εκείνο τον έρανο, που διεξήχθη στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ιδρύθηκαν οι παιδοπόλεις και οι εστίες διανομής συσσιτίου σε διάφορες πόλεις της χώρας όπως Γρεβενά, Γιάννενα, Καρδίτσα, Λαμία, Μακρακώμη, Στυλίδα, Σπερχειάδα, Δομοκός κ.ά. Απ’ αυτά τα χρήματα ιδρύθηκαν οι επαγγελματικές σχολές στη Λέρο για 1.300 νέους και στη Νεάπολη Κρήτης για 400 κορίτσια.

Ανάμεσα στις προσφορές που έγιναν για την εκπλήρωση του σκοπού που επιδιωκόταν με τον έρανο, ήταν και το ποσό των 120 εκατομμυρίων δραχμών που διέθεσε ο πάπας Πίος ο ΙΒ’.

Στη διάρκεια του 1947 η «Βασιλική Πρόνοια» ίδρυσε επτά παιδοπόλεις στις οποίες συγκέντρωσε μερικές εκατοντάδες παιδιά.

Όταν τον Μάρτη του 1948 -δηλαδή ένα χρόνο μετά την έναρξη συγκέντρωσης των παιδιών από την ελληνική κυβέρνηση και τη βασίλισσα- η Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση του βουνού αποφάσισε να συγκεντρώσει τα μικρά παιδιά και να τα στείλει στις Λαϊκές Δημοκρατίες, η ελληνική κυβέρνηση του μοναρχοφασισμού, σε συνεργασία με διάφορες φιλανθρωπικές οργανώσεις και ιδρύματα της χώρας, ενέτεινε τις προσπάθειές της ώστε να συγκεντρώσει όσο το δυνατό μεγαλύτερο αριθμό παιδιών από τα χωριά της ελληνικής υπαίθρου. Για το σκοπό αυτό με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου συνεστήθη Επιτροπή Συντονισμού που δημιούργησε αμέσως ειδική υπηρεσία περίθαλψης των συγκεντρωμένων παιδιών.

Τα παιδιά που συγκεντρώνονταν τα πήγαιναν αρχικά σε διάφορα κέντρα που θεωρούνταν ασφαλή από την απειλή των ανταρτών και σε συνέχεια τα μετέφεραν στις παιδοπόλεις. Πολύ γρήγορα, σ’ όλη την Ελλάδα, ιδρύθηκαν 53 παιδοπόλεις.

Στις παιδοπόλεις αυτές είχαν συγκεντρωθεί περισσότερα από 20.000 παιδιά, στη διάρκεια των ετών 1947-1950. Μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου, πολλές χιλιάδες από τα παιδιά των παιδοπόλεων επιστράφηκαν στις οικογένειές τους. Έμειναν όμως στις παιδοπόλεις πολλά ορφανά που χρειάζονταν φροντίδα και περίθαλψη…

Μετά την επιστροφή των περισσότερων παιδιών στα σπίτια τους, οι περισσότερες παιδοπόλεις έπαψαν να λειτουργούν και έμειναν μόνο εννέα.

Η «διάπλαση»

Ποια ήταν η ηθικοπολιτική διαπαιδαγώγηση που γινότανε στα παιδιά των παιδοπόλεων της Φρειδερίκης; Αναφέρθηκα σ’ αυτό το θέμα και σε προηγούμενες σελίδες αυτής της εργασίας. Στις αγνές και άδολες ψυχές αυτών των νεαρών βλασταριών της ελληνικής κοινωνίας εμφύτευαν το μίσος και την οργή κατά των συγγενών και συμπατριωτών τους «ληστοσυμμοριών», καλλιεργούσαν φιλοαμερικανικά και φιλοβρετανικά αισθήματα, δημιουργούσαν νοοτροπία ραγιαδισμού και ξενοδουλείας, τα εμπότιζαν με το αντικομμουνιστικό, αντιδημοκρατικό, φιλομοναρχικό, φασιστικό πνεύμα. Οι περισσότεροι από τους τροφίμους αυτών των παιδοπόλεων βρέθηκαν και βρίσκονται, όσοι ζουν, στα κόμματα της Δεξιάς και υπήρξαν φανατικοί αντίπαλοι των προοδευτικών, δημοκρατικών και αριστερών οργανώσεων, κινημάτων και ιδεών.

Ενδεικτικά, δίνω αμέσως πιο κάτω μερικά παραδείγματα για του λόγου το αληθές:

Το «παιδομάζωμα»

«Προχθές όλη η Ελλάδα, γονατιστή εμπρός εις την εικόνα της Παναγίας, προσευχήθηκε για τη σωτηρία των 28.000 παιδιών της που βρίσκονται σκορπισμένα σε εχθρικές χώρες, μακρυά από τη θερμή αγκαλιά των οικογενειών τους.

Έκαψαν χωριά, κατέστρεψαν σπίτια, εξόντωσαν οικογένειες, δολοφόνησαν αθώους και, το χειρότερο, άρπαξαν από την αγκαλιά τής μάνας τους τα Ελληνόπουλα και τα έστειλαν σε εχθρικές χώρες. Η ελληνική ψυχή αντιστάθηκε με όλη της τη δύναμη και τα ελληνικά νειάτα, με τ’ όπλο στο χέρι, ελευθέρωσαν τον τόπο μας απ’ τις Σλαυικές ορδές.

Ευτυχώς για μας, βρέθηκε στοργική μανούλα μας η Μεγάλη μας Βασίλισσα και μας προστάτεψε για να μας γλυτώσει από τα νύχια των εχθρών της πατρίδας μας μαζεύοντάς μας στις παιδοπόλεις…

Αλλά τα αδέλφια μας που το προδοτικό χέρι τα έστειλε στο σκότος και στη σκλαβιά ζουν κάτω από τη χειρότερη δουλεία, μακριά απ’ τους γονείς τους και δεν πηγαίνουν στην εκκλησία ν’ ακούσουν τα θεία λόγια του Χριστού μας, να μεταλάβουν.

…Σας περιμένουμε αδέλφια μας και προσευχόμαστε για σας».

Κώστας Βαλούρδος
Μαθητής σχολών Πύργου Βασιλίσσης
Περιοδικό «Παιδόπολις», τ. 1, σελ. 182

Το «παιδοφύλαγμα»

«Μια ηλιόλουστη μέρα που μόλις άπλωνε ο ήλιος τις χρυσές ακτίνες του σε μια γωνιά του αγαπημένου μου χωριού, βγήκαμε στην κορυφή ν’ αγναντέψουμε την όμορφη φύση. Στο δρόμο είδαμε αυτοκίνητα να έρχονται βαρυφορτωμένα προς το χωριό! Τα αυτοκίνητα αυτά ήταν τα αμάξια της σωτηρίας. Ήταν εκείνα που μας γλύτωσαν από τα χέρια βάρβαρου εχθρού. Η στιγμή ήταν συγκινητική. Θα φεύγαμε από την αγκαλιά της αγαπημένης μητέρας. Θ’ αφήναμε το λατρευτό μας χωριό, όπου ως τότε αντηχούσαν τ’ αγαπημένα μας τραγούδια. Τ’ αυτοκίνητα μάς οδήγησαν σ’ ένα μεγάλο και στοργικό λιμάνι που λέγεται «Παιδόπολη». Το λιμάνι αυτό στολίζει εσωτερικός και εξωτερικός τις ψυχές μας και το σώμα μας με τα στολίδια της αγάπης… Γιατί στο χωριό μας δεν ξέραμε καλά καλά τι θα πει αγάπη, δεν ξέραμε καλά καλά τι θα πει θρησκεία, τι Πατρίδα! Βρήκαμε νέους γονείς που μέρα και νύχτα προσπαθούν πως να μας καλλιεργήσουν την ψυχή μας και να μας κάνουν ανθρώπους με καλά αισθήματα και πολλές γνώσεις…»

Νικ. Παναγιώτου
Γ’ τάξη Γυμνασίου
Παιδόπολις Λαμίας
Περιοδικό «Παιδόπολις», Τ. 1, σελ. 110

Και τα σχετικά ποιήματα

Βασίλισσα μου

Βασίλισσά μας ξακουστή
στον κόσμο πέρα ως πέρα
εσένα μόνο εφώτισε
το Πνεύμα του Πατέρα.

Κι έριξες γύρω μια ματιά
στα δύστυχα τα χρόνια
σώζοντας τόσα ορφανά
μέσα απ’ την καταφρόνια.

Βασίλισσά μας ξακουστή
στον κόσμο πέρα ως πέρα
εσένα θε να έχουμε
παντοτινά μητέρα.

Β. Μαστροδήμος
μαθητής ΣΤ Γυμνασίου Βόλου

*

Η Μεγάλη μας Προστάτισσα

Ήρθαμε πέρα απ’ τα χωριά
μέσ’ την υγεία και χαρά
είμαστε όλα ορφανά
δυστυχισμένα, ταπεινά.

Μα κάποια σκέφθηκε για μας
και να, μας μάζεψε με μιας
ήταν η Βασίλισσά μας
η ευσπλαχνική Κυρά μας.

Και μ’ ένα σύνθημα γοργό
μας έφερε όλους μας εδώ
μας πήρε μέσ’ απ’ τη φωτιά
μέσα απ’ τα καμένα μας χωριά.

Θα κρύβομε όλα τα παιδιά
ευγνωμοσύνη στην καρδιά
για την καλή βασίλισσά μας
την Μεγάλη αυτή Προστάτισσά μας.

Κούλα Τσατάλη
ΣΤ Δημοτικού
Παιδόπολις «Άγιος Γεώργιος»

*

Στη Βασίλισσά μας

«Μητέρα μας εσύ που είσαι περήφανη γιατί είχες τη μεγάλη τύχη να βάλης στο κεφάλι σου την ατίμητη κορώνα, που πάντα τη στολίζει της δάφνης το κλωνάρι, εσύ που τότε που η δυστυχία μάς βάραινε, με την αγάπη σου απόδειξες ότι η καρδιά σου πονούσε για μας και σαν μάνα μας άνοιξες την αγκαλιά σου και μας έσωσες από του εχθρού τα χέρια. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ την αγάπη σου. Θα στρώσουμε ρόδα να πατάς και η γλυκειά σου μορφή θα μας δώση ξανά τη χαρά που ποθούμε. Μητέρα μας γλυκειά, εμείς τα παιδιά σου θα σου αποδείξουμε πως Εσύ είσαι η μάνα που μας έσωσες από τη δυστυχία και μας χάρισες τη σημερινή ευτυχία μέσα στην Παιδόπολη. Με βαθειά ευγνωμοσύνη φωνάζουμε και δίνομε υπόσχεση, ότι σε αγαπούμε σαν τη μάνα μας και καθημερινά γονατίζομε μπροστά στην Παναγία και παρακαλούμε θερμά τη μητέρα του Θεού μας να χαρίζη πάντα δόξα και μεγαλείο στο λαμπρό σου στέμμα».

Ευάγγελος Στεφανίδης
Παιδόπολις «Άγιος Χαράλαμπος»
Ιωσηφόγλειο

–Απόσπασμα από το βιβλίο του Κώστα Γκριτζώνα “Τα παιδιά του εμφυλίου πολέμου – προσωπική μαρτυρία”, εκδόσεις Φιλίστωρ.

«Σελίδες απ’ την Εθνική Αντίσταση και τον ΔΣΕ». Η στήλη παρουσιάζει πτυχές από γνωστά και λιγότερο γνωστά γεγονότα, φιλοξενεί αναμνήσεις αγωνιστών και καταγράφει μικρές και μεγάλες στιγμές, που χαράχτηκαν με αγώνες και αίμα στις χρυσές σελίδες της Εθνικής μας Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

Σελίδες απ’ την Εθνική Αντίσταση και τον ΔΣΕ: Δείτε τις όλες εδώ.