«Ζήτω ο Λένιν, ζήτω ο Στάλιν, ζήτω ο Κόκκινος Στρατός!…»

Ιστορική μέρα η σημερινή. Μέρα μνήμης και τιμής, μέρα γιορτής για κάθε κομμουνιστή,  κάθε επαναστάτη που εμπνέεται από τη Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση.  23 Φλεβάρη, η μέρα του Κόκκινου Στρατού!

Ο Κόκκινος Στρατός δεν δημιουργήθηκε αυτή την ημερομηνία. Είχε προηγηθεί Διάταγμα της Προσωρινής Εργατοαγροτικής Κυβέρνησης (Συμβούλιο των Επιτρόπων του Λαού) στις 18 του Γενάρη 1918 για τη δημιουργία του Κόκκινου Στρατού Εργατών – Αγροτών σε εθελοντική βάση.

Όμως στις 23 του Φλεβάρη 1918 ο στρατός του νεοσύστατου κράτους των σοβιέτ, ματαίωσε τα σχέδια του γερμανικού ιμπεριαλισμού για κατάληψη της Πετρούπολης, σώζοντας έτσι όχι μόνο την πρωτεύουσα της χώρας, αλλά μαζί μ’ αυτήν και τη σοσιαλιστική του πατρίδα. Οι πρώτες μονάδες του νέου επαναστατικού στρατού διακρίθηκαν αμέσως στη μάχη κατά των Γερμανών στις τοποθεσίες Νάρβα και Πσκοβ. Η ημέρα που δόθηκαν αυτές οι μάχες ορίστηκε τιμητικά ως Μέρα του Κόκκινου Στρατού.

Το Διάταγμα για τη Δημιουργία του Κόκκινου Στρατού επεξεργάστηκε το Συμβούλιο των Επιτρόπων του Λαού και υπέγραψε ο Λένιν στις 15/28 Γενάρη του 1918:

«ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ

(28 ΤΟΥ ΓΕΝΑΡΗ 1918)

Ο παλιός στρατός χρησίμεψε για την καταπίεση των εργαζομένων μαζών απ’ την αστική τάξη. Αφού η εξουσία πέρασε στις εργαζόμενες μάζες και τους καταπιεζόμενους, είναι ανάγκη να δημιουργηθεί ένας καινούργιος στρατός που θα χρησιμέψει για στήριγμα στην εξουσία των σοβιέτ και στο μέλλον σαν βάση για την αντικατάσταση του μόνιμου στρατού από έναν εθνικό στρατό, που θα ‘ναι το στήριγμα της μέλλουσας κοινωνικής επανάστασης στην Ευρώπη.

I

Γι’ αυτό το λόγο το Συμβούλιο των Επιτρόπων του λαού αποφασίζει την ίδρυση ενός καινούργιου στρατού που θα ονομαστεί κόκκινος στρατός των εργατών και αγροτών πάνω στην επόμενη βάση.

1.Ο κόκκινος στρατός των εργατών και των χωρικών θα αποτελείται από τα πιο συνειδητά και τα πιο οργανωμένα στοιχεία των εργαζόμενων τάξεων.

2.Θα γίνονται δεκτοί στον κόκκινο στρατό όλοι οι πολίτες της Ρωσσικής Δημοκρατίας πάνω από 18 χρόνων. Κάθε πολίτης που θέλει να μπει στον κόκκινο στρατό πρέπει να ‘ναι έτοιμος να θυσιάσει όλες του τις δυνάμεις, τη ζωή του για την υπεράσπιση της επανάστασης του Οχτώβρη, της εξουσίας των Σοβιέτ και του Σοσιαλισμού. Για να γίνει κανένας μέλος του κόκκινου στρατού χρειάζεται να έχει σύσταση των επιτροπών του συντάγματος ή των δημοκρατικών οργανώσεων που δέχονται το πρόγραμμα της εξουσίας των Σοβιέτ, των κομματικών ή επαγγελματικών οργανώσεων ή τουλάχιστον δύο μελών αυτών των οργανώσεων. Αν ομάδες ολάκερες μπαίνουν στον κόκκινο στρατό, οι στρατιώτες πρέπει να απαντήσουν οι μεν για τους δε και η παραδοχή τους θα υποβληθεί στην ψήφο όλων.

II

1.Οι στρατιώτες του κόκκινου στρατού των εργατών και χωρικών θα διατρέφονται ολοκληρωτικά απ’ το Κράτος και θα παίρνουν 50 ρούβλια το μήνα.

2.Τα μέλη της οικογένειας των στρατιωτών, που είναι ανίκανα για δουλειά και που διατρεφόντανε πριν απ’ αυτούς, θα παίρνουν ό,τι τους είναι αναγκαίο μέσα στα όρια που θα οριστούν απ’ τα όργανα της εξουσίας των τοπικών Σοβιέτ.

III

Ανώτερο διευθυντικό όργανο του κόκκινου στρατού των εργατών και χωρικών θα ‘ναι το Συμβούλιο των Επιτρόπων του λαού. Η άμεση διοίκηση του στρατού θα συγκεντρωθεί στο επιτροπάτο στρατιωτικών. Πλάι δε σ’ αυτό θα συσταθεί ένα εθνικό συμβούλιο».

Ο ρόλος του Κόκκινου Στρατού, της ΕΣΣΔ, στην Αντιφασιστική Νίκη των Λαών κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν καθοριστικός. Η ΕΣΣΔ συνέτριψε τη στρατιωτική μηχανή της Γερμανίας και των συμμάχων της που είχαν εισβάλει στο έδαφός της και απελευθέρωσε σειρά χωρών της Ευρώπης από τα γερμανικά  στρατεύματα κατοχής. Για αυτή τη σοσιαλιστική πατρίδα  έδωσαν τη ζωή τους πάνω από 20 εκατομμύρια Σοβιετικοί πολίτες, ενώ περίπου 10 εκατομμύρια ακόμα έμειναν ανάπηροι ή τραυματίστηκαν.

Οι νίκες του Κόκκινου Στρατού ώθησαν σημαντικά την ανάπτυξη των εθνικοαπελευθερωτικών και αντιφασιστικών κινημάτων, στα οποία πρωτοστατούσαν τα κομμουνιστικά κόμματα. Είναι χαρακτηριστική η ορμητική τους ανάπτυξη ακριβώς μετά από την εποποιία του Στάλινγκραντ, που σηματοδότησε τη στροφή στην πορεία του πολέμου σε βάρος των δυνάμεων του άξονα.

Στην Ελλάδα η Εθνική Αντίσταση είναι έργο και εποποιία του λαού μας, του ηρωικού ΕΑΜ που οργανώθηκε με πρωτοβουλία και την καθοδήγηση του αθάνατου Κόμματος της εργατικής τάξης, του τιμημένου ΚΚΕ.

«Ζήτω ο Λένιν, ζήτω ο Στάλιν
Ζήτω ο κόκκινος στρατός
Ζήτω το σφυρί – δρεπάνι
Ζήτω κι ο κομμουνισμός!»