Μια βόλτα στα Εξάρχεια είναι εγγύηση κατά της πλήξης, αν και όχι πάντα με ευχάριστο τρόπο, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Στο γνώριμο ντεκόρ της περιοχής δε θα μπορούσαν αυτή την περίοδο να λείπουν και οι προεκλογικές αφίσες, συνδυαζόμενες (δυσ)αρμονικά μεταξύ τους αλλά και με άλλες, διαφορετικής, μα πάντα πολιτικής θεματολογίας, αποτύπωμα της ετερόκλητης κινηματικής βιοποικιλότητας της περιοχής.
Μινιμαλιστική διάθεση στα γραφικά, αλλά και χάσταγκ κάνε τη διαφορά. Περί “τεχνοφοβίας” του Περισσού ο λόγος…
Ένα “Ενάντια στη λυκοσυμμαχία” έλειπε για να το απογειώσει
Κάθε δήμος και διαδήλωση…
Μία από τις “ανταρσύες” (sic) που κατεβαίνουν για το δήμο της Αθήνας, με σύνθημα που παραπέμπει σε ένα φαντασιακό προμνημονιακό παρελθόν που καλούμαστε να επαναδιεκδικήσουμε
Η Κόκκινη Βιβλιοθήκη για τη Μίρκα Γκίνοβα, που “τίμησε με το αίμα της το επαναστατικό ΚΚΕ”. Το πιάσατε το υπονοούμενο, έτσι;
Μία ακόμα εκδήλωση – βιβλιοπαρουσίαση για τη χαμένη Ατλαντίδα του εξωκοινοβουλίου. Να ξαναγίνει πράσινη η Ροζάβα, αλλά δεν πρέπει πρώτα να γίνει κόκκινη;
Την προσοχή μας τράβηξε “η μεταφραστική ομάδα Λυσσασμένοι προλετάριοι”. Σκύλες της (προλεταριακής) λύσσας, τρέξτε γρήγορα στα Εξάρχεια αμοληθείτε…
Ένα παζάρι βιβλίου που θα ικανοποιήσει όσους πιστεύουν ότι στρίβοντας θα γίνουν Μπένγιαμιν…