Χρόνια πολλά Barbie: Από “sex toy” στην πολιτική ορθότητα 60 χρόνια ιστορία…

Στις 9 Μαρτίου η Barbie εξηνταρίζει και φαίνεται πιο νέα από ποτέ! Πλαστική από γεννησιμιού της, δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Στα 60 χρόνια ζωής πρόλαβε να κάνει τα πάντα. Να ζήσει ένα μεγάλο έρωτα με τον Κεν, να ακολουθήσει πάνω απο 100 διαφορετικά επαγγέλματα, να μπλέξει σε δικαστικές διαμάχες και να αποτελέσει ένα από τα μεγαλύτερα είδωλα της ποπ κουλτούρας μας.

Η Barbie μπαίνει στη 6η δεκαετία της ζωής της και κανένας δε θα μπορούσε να σκεφτεί πιο διάσημη κούκλα μόδας απο εκείνη. Κατάφερε να κρατήσει το θρόνο της παρά τις όποιες πιέσεις μέσα στις δεκαετίες, και να αγαπηθεί σχεδόν από κάθε κορίτσι του κόσμου, ασχέτως εθνικότητας ή θρησκείας.

Στην αρχή μελαχρινή, καθιερώθηκε ως ξανθιά, γαλανομάτα με πλούσιο στήθος, μικρή μέση και ανύπαρκτο πωπό… Αναλογίες που στηλιτεύτηκαν μέσα στα χρόνια τόσο από το anti – body shaming κίνημα, όσο και από την πολιτική ορθότητα σχετικά με τη φυλή και τη θρησκεία.

Μια πονηρή γερμανιδούλα Lilli : Από τσαπερδόνα σε κυρία

O Reinhard Beuthien υπήρξε σκιτσογράφος της Lilli, ενός αθώου και σέξυ κοριτσιού, το οποίο είχε μοναδικό σκοπό στην ζωή του να βρει ένα πλούσιο σύζυγο και να ζήσει μια υπέροχη ζωή.  Τα σκίτσα της Lilli δημοσιεύονταν στη γερμανική Bild  από τον Ιούνιο του 1952, με μοναδικό σκοπό να καλύψουν ένα μικρό κενό στο τέλος  της  σελίδας στην εφημερίδα. Στην αρχή η Lilli ήταν ένα χαριτωμένο μωράκι, αλλά ο αρχισυνάκτης της εφημερίδας απέρριψε την ιδέα. Τότε ο σκιτσογράφος σχεδίασε μια ενήλικη κοπέλα με μικρά χαριτωμένα χαρακτηριστικά, σέξυ σώμα, η οποία μιλούσε για το σεξ και δεν έχανε την ευκαιρία να ξεντύνεται μπροστά σε όλους.

Το κόμικ έγινε ανάρπαστο και το 1955 Lilli βρέθηκε  στα γερμανικά καταστήματα παιχνιδιών μαζί με μια πλούσια γκαρνταρόμπα και αξεσουάρ. Υπερβολικά βαμμένη, ντυμένη πάντα  με την τελευταία λέξη της μόδας, αποτελούσε το γεμάτο υπονοούμενα δώρο των νεαρών φίλων του γαμπρού στο bachelor πάρτυ του ενώ λίγες ήταν οι μαμάδες που επέλεγαν να δώσουν μια τέτοια κούκλα στα χέρια των κοριτσιών τους.

Εκείνη την εποχή οι κούκλες έμοιαζαν με υπερμεγέθη μωρά και ο κύριος ρόλος που έπαιζε ένα κοριτσάκι ήταν εκείνος της μαμάς. Η εμφάνιση μιας σέξυ ενήλικης κούκλας που μιλούσε για σεξ στην εφημερίδα δεν ήταν και το καλύτερο πρότυπο για ένα κοριτσάκι την δεκαετία του 1950…

Η ιδιοκτήτρια  Ruth Handler αντίκρυσε στα μάτια της Lilli όμως μεγάλες πιθανότητες κέρδους αν το … γερμανικό “ξεκωλάκι” αποφάσιζε να ξεβαφτεί, να ντυθεί σαν κιούρια και να βουλώσει το στόμα της σχηματίζοντας ένα απλό χαμογελάκι…

Αγοράζοντας τις πατέντες της  κούκλας Lilli, την μετέφερε στην άλλη γωνιά του Ατλαντικού, της προσέφερε ένα γερό makeover και την επανακυκλοφόρησε με το όνομα Barbie, όνομα της κόρης της, στις 9 Μαρτίου του 1959. Μελαχρινή ή ξανθιά, με κομψότητα μέσα στο ζεβρέ μαγιό της, με κατακόκκινα χείλη και μπλε σκιά, έκανε την πρώτη της εμφάνιση στα ράφια των Ηνωμένων Πολιτειών και … ήταν μια αποτυχία…

Όπως οι Γερμανίδες μαμάδες, έτσι και οι Αμερικανίδες δεν καλοείδαν τη μελαχρινή ή ξανθιά  bimbo ως παιχνίδι για τις κόρες τους παρα μόνο όταν η κοπελιά μας αποφάσισε να διαφημιστεί με νυφικό.. Ναι, αυτό σε έκανε να είσαι κυρία και κατάλληλο παιχνίδι για κορίτσια…

Το σώμα της κούκλας ήταν το ”ιδανικό” ώστε να δημιουργηθούν μια σειρά απο ατελείωτα αξεσουάρ σε ρούχα, παπούτσια, τσάντες ώστε τα κορίτσια να ντύνουν και να ξεντύνουν την κούκλα τους, βάζοντας ταυτόχρονα την φαντασία τους να σκεφτεί πώς θα την έντυναν σε κάθε περίσταση. Από την αρχή η εταιρία επένδυσε χρήματα στο σχεδιασμό των ρούχων και αξεσουάρ, ενώ οι πιο διάσημοι οίκοι μόδας έχουν ράψει για την Barbie τουλάχιστον ένα ρούχο στα 60 χρόνια ζωής της.

Το  παιχνίδι απέκτησε μια άλλη διάσταση πέρα απο το κλασικό μαμά -μωρό. Η κούκλα τους ”έμοιαζε” με την ενήλικη γυναίκα, ντυνόταν σαν εκείνη και μπορούσαν να την βάλουν ως πρωταγωνίστρια σε διάφορες ιστοριούλες.

H Barbie και οι άλλοι

Καθώς η Barbie άρχισε να μπαίνει δυναμικά στο κοριτσίστικο παιχνίδι και να αποκτά μια τεράστια ντουλάπα απο αξεσουάρ, έπρεπε και η εταιρία να κατασκευάσει γύρω της μια ιστορία ώστε να δεσμεύσει το ανήλικο κοινό της να ζητά να αγοράζει τα προϊόντα της κούκλας απο τους γονείς του.

Η Barbie σταδιακά άρχισε να αποκτά οικογένεια, φίλους και επαγγελματική σταδιοδρομία ώστε τα κορίτσια να αναζητούν εκείνο το ρούχο ή εκείνη την κούκλα που θα εμπλούτιζε το παιχνίδι τους.

To 1961 ήταν η χρονία που η Barbie μας σύστησε για πρώτη φορά τον αιώνιο αρραβωνιάρης της Ken.  O Ken σχεδιάστηκε, όπως η Barbie με μαλλιά, αλλά ενα κατασκευαστικό λάθος τον έκανε να τα χάνει όταν έπεφτε πάνω τους νερό. Έμπαινε Μπομπ Μάρλεϊ και έβγαινε Τέλης Σαββάλας, πράγμα όχι καλό… Αυτό οδήγησε την εταιρία να του φτιάξει αυτό το υπέροχο πλαστικό μαλλί μέχρι και σήμερα.

Το όνομα Ken ήταν επίσης το όνομα του γιού της Ruth Ηandler και αν νιώθετε πως οι γονείς σας, σας έχουν συμπεριφερθεί χάλια στην ζωή σας, σκεφτείτε πως αυτό το μικρό αγόρι σε όλη του την ζωή έπρεπε να αντιμετωπίσει το γεγονός ότι μια κούκλα χωρίς γεννητικά όργανα και γελοίο μαλλί έφερε το όνομα του.

Χωρίς γεννητικά όργανα δεν είναι να απορεί κάποιος γιατί τον έχει στο περίμενε αυτό το χρυσό κορίτσι η Barbie ούτε γιατί είχαν ένα  χωρισμό απο το 2004 έως το 2011, το παράξενο είναι γιατί μια πλούσια πετυχημένη και καριερίστα Βarbie βγαινει με δαύτον; Γι’ αυτό και μόνο θα έπρεπε να είχε απαγορευτεί.  Ωθεί τις  γυναίκες να μένουνμε losers. Γνώμη μου…

Τους γονείς της Barbie δεν τους είδαμε ποτέ στην σειρά παιχνιδιών, αλλά γνωρίζουμε σίγουρα λίγα πράγματα γι’ αυτούς. Πρώτον, η μητέρα της γεννοβολούσε συνεχώς, αφού πέρα απο την Βarbie είχε αλλά 7 κορίτσια… Ναι, τόσες είναι οι αδερφές της Βarbie.. Δεύτερον, ότι ο πατέρας έψαχνε διακαώς τον γιό και τελικά έπρεπε να κάνει δίδυμα για να τον βρει…Τρίτον, είχαν άθλιες επιλογές ονομάτων όλες τους. Ποιός ονομάζει στα σωστά του το παιδί του Skipper και το μοναδικό του γιο Todd ;

Για την Skipper,  η εταιρία πέρα απο άθλιο όνομα, επιφύλλασε και άθλια εφηβεία.  Εμφανίστηκε το 1964 και περίπου το 1975, το τμήμα μάρκετινγκ αποφάσισε να την κυκλοφορήσει πλέον σαν έφηβη κουκλίτσα..Και πήγαν όλα τόσο λάθος. Η ιδέα ήταν πως με ένα απλό γύρισμα του χεριού το μικρό κορίτσι μεταμορφωνόταν σε 16χρονο με στήθος.. Ήδη πονά το χέρι μου για το πόσα κοριτσάκια εκείνο το καιρό το δοκίμασαν σε φίλες, ξαδέρφες και αδερφές.

Δίπλα στην Barbie, πέρα απο την πολυμελή της οικογένεια, υπάρχουν καμιά δεκαπενταριά φιλενάδες που μπαινοβγαίνουν στην ζωή της όπως η Teresa, η Μidge, η Kiko κ.α.. Η παρέα της Barbie είναι σταν αφίσα της Benetton.. Eπιθυμώντας να ικανοποιήσει όλες τις εθνικές ταυτότητες στην Αμερική και μετέπειτα για να ανοίξει στα φτερά της στην παγκόσμια αγορά, η Barbie είχε και έχει φίλες σχεδόν απο όλο το κόσμο.

Η πρώτη μαύρη Barbie εμφανίστηκε το 1969 με το όνομα Christie και ήταν σε μια ταραγμένη εποχή για τις φυλετικές σχέσεις μεταξύ αφροαμερικάνων και λευκών αμερικάνων. Λίγα χρόνια νωρίτερα είχε εμφανιστεί μια σκουρόδερμη εκδοχή της κούκλας “Francie”, η οποία όμως είχε ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά προσώπου και αυτό προκάλεσε την αντίδραση της αφροαμερικανικής κοινότητας.  Μόλις το 1968 έλαβε χώρα η δολοφονία του Martin Luther King Jr. ενώ στο τέλος της δεκαετίας φαινόταν ξεκάθαρα πως οι αφροαμερικάνοι άρχιζαν να σκέφτονται πιο δυναμικές παρεμβάσεις απο τα ειρηνικά λόγια του θανόντος, ενισχύοντας ριζοσπαστικές οργανώσεις όπως τους ”Mαύρους Πάνθηρες”. Η κυκλοφορία μιας μαύρης Barbie εκείνη την περίοδο ήταν καθ΄όλα τολμηρή.

Το 1980, εμφανίστηκε η Teresa, η πρώτη ισπανόφωνη φιλενάδα της Barbie. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 η μετανάστευση ισπανόφωνων πληθυσμών προς τις ΗΠΑ άρχισε να λαμβάνει διαστάσεις χιονοστιβάδας. Η φτώχεια και τα δικτατορικά καθεστώτα που η ίδια η Αμερική χρηματοδοτούσε, ωθούσε πολλούς ισπανόφωνούς να μεταναστέψουν στη βόρεια Αμερική. Σήμερα τα ισπανικά θεωρούνται η δεύτερη σε συχνότητα γλώσσα που μιλούν οι κάτοικοι της Βόρειας Αμερικής.

Παρά  τα τόσο πρωτοπόρα βήματα, χρειάστηκαν αρκετά χρόνια να κυκλοφορήσουν την Barbie Ινδιάνα. Μόλις το 1993 κυκλόφόρησε η πρώτη κούκλα Ινδιάνα, δείχνοντας πως μεχρι και πολύ πρόσφατοι μετανάστες Ευρωπαίοι αισθάνονται μια συστολή απέναντι στις φυλές που κατοικούσαν πραγματικά την Αμερικανική ήπειρο και τους οποίους κατέσφαξαν φτάνοντας στην γη τους.

Ο δρόμος του political correct κάθε άλλο παρά σπαρμένος με ροδοπέταλα είναι. Ειδικά όταν μιλάμε για φυλετικές διακρίσεις, ποτέ δεν ξέρεις απο που θα σου΄ρθει. Το 1997 η Mattel αποφάσισε να κυκλοφορήσει την Barbie ΟREO απο το γνωστό και νοστιμότατο μπισκότο να συμπληρώσω εγώ… Πόσο λάθος μπορεί να πήγε και αυτό; Περισσότερο από τη Skipper..

Οreo στην Αφροαμερικάνικη αργκό είναι μια προσβλητική λέξη. Αναφέρεται κατά εκείνων των Αφροαμερικάνων που έχουν ξεχάσει τις ρίζες τους, βγαίνουν με λευκά κορίτσια, ντύνονται και μιλάνε σα λευκοί…

Πιο πρόσφατα, το instragram πήρε φωτιά για το νέο μαλλί μιας Αφροαμερικάνας κούκλας, που το μισό ήταν με πλεξούδες και το άλλο μισό μπουκλωτό και ξανθό. Οι Αφροαμερικάνοι αναρωτήθηκαν γιατί δεν προτιμήθηκε ένα πιο παραδοσιακό μαύρο μαλλί.. Κάποιοι τους απάντησαν πως ήδη υπάρχουν τέτοιες κούκλες στην Barbie με παραδοσιακά κουρέματα.. και αν αναρωτιέστε γιατί τέτοιος πόλεμος για τις τρίχες… δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα.. Για χρόνια στην Αμερική τα μαλλιά των Αφροαμερικάνων ήταν στόχος πειραγμάτων και χλευασμού. Αρκετές γυναίκες έπρεπε να ισιώνουν το μαλλί τους ή να το τιθασεύουν με κάποιο τρόπο, ενώ πολλές λευκαντικές κρέμες για το δέρμα κυκλοφορούσαν στην αγορά.. Αν εμείς είχαμε ζήσει σε μια χώρα που θα έπρεπε να δείχνεις όσο το δυνατόν λιγότερο μαύρος ενώ είσαι μαύρος … θα το καταλαβαίναμε καλύτερα…

Η Barbie και η επαγγελματική της σταδιοδρομία…

Τα πρώτα επαγγέλματα που εξάσκησε ήταν αυτά του μοντέλου,της σχεδιάστριας μόδας, της αεοροσυνοδού,της νοσοκόμας ,της μπαλαρίνας αλλά και της bussinesswoman.  Η Barbie, παρά τα όποια λάθη του τμήματος μάρκετινγκ τα οποία θα δούμε στην συνέχεια, ήταν στην πραγματικότητα πριονέρος σε ότι αφορά την επαγγελματική σταδιοδρομία των γυναικών. Το 1965, κυκλοφόρησε η Barbie αστροναύτης  (5 χρόνια πριν καταφέρει να πατήσει ο Neil Armstong και δυο αφότου η Σοβιετική Βαλεντίνα Τερεσκόβα είχε πετάξει στο διάστημα, κι αυτό δεν μπορούσε να μείνει αναπάντητο από τις ΗΠΑ έστω κι έτσι) και το 1973 η Barbie φόρεσε τη χειρουργική της ποδιά.

Από την αρχή της εισαγωγής της στο παιδικό παιχνίδι, η εταιρία προσπάθησε συμβαδίζει με τις κοινωνικές αλλαγές που συνέβαιναν και να εντάξει μέσα σε αυτό και την ζωή της Barbie. Αυτή η προσαρμόστικότητα της ήταν μια από τις αιτίες που σαν κούκλα δεν έχει χάσει την αίγλη της στα παιδικά μάτια και φυσικά στην τσέπη των γονιών τους.

Παρά τις όποιες φεμινιστικές αντιδράσεις εναντίον της, σε ό,τι αφορά το σωματότυπο της ή στο υπερκαταναλωτισμό που διδάσκει στα κορίτσια ( ή την πραγματική κακή επιλογή σε άνδρα),  η Barbie κατάφερε να εισάγει στο παιχνίδι επαγγέλματα τα οποία ένα μικρό κορίτσι δύσκολα μπορούσε να ακολουθήσει με βάση τα κοινωνικά στερεότυπα. Ο επιτυχημένος τρόπος με τον οποίο έκαμψε τις αντιδράσεις ήταν τα εισάγει παράλληλα με άλλες πιο παραδοσιακές επιλογές, αφήνοντας την επιλογή στον ενήλικα και στις όποιες ή μη αγκυλώσεις του να αγοράσει ή μη την αντίστοιχη κούκλα στο παιδί του.

Βέβαια, τα λάθη στο τμήμα μάρκετινγκ ποτέ δε λείπουν. Σε αρκετές περιπτώσεις η σταδιοδρομία της  Βarbie σταμάτησε ατυχώς… Όπως το 2010, όπου η Βarbie, κοτζάμ μηχανικος ηλεκτρονικών υπολογιστών φαινόταν να τα βρίσκει σκούρα… Με το ροζ λαπτοπάκι της και το ροζ smartphone της εμφανίστηκε περιχάρης πάνω στην ροζ καρεκλίτσα της και αν εξαιρέσουμε τον εμετό ροζ χρώματος που πάντα της χαρακτηρίζει, το εξοργιστικό βρισκόταν μέσα στο βιβλιαράκι – εγχειρίδιο που πήγαινε συνοδεία με την κούκλα.

Η Βarbie κάθε φορά που τα έβρισκε σκούρα ζητούσε την βοήθεια απο έναν άνδρα συνάδελφό της να την ξελασπώσει.

Το 2012, η Barbie αποφάσισε να κατέβει και πάλι στις Προεδρικές εκλογές (η πρώτη της εκλογική αναμέτρηση άργησε πολύ, μόλις το 1992) και πολλές ήταν πάλι οι φωνές διαμαρτυρίας σχετικά με το πως μια κούκλα βουτηγμένη στο ροζ δίνει το καλό παράδειγμα στα κορίτσια ώστε να πάρουν την πολιτική καριέρα στα σοβαρά;

Η Barbie, το body shaming και το φεμινιστικό κίνημα

Φαίνεται περίεργο μια κούκλα να μπει στο μάτι του κυκλώνα για μια σειρά απο ζητήματα που αφορούν το γυναικείο φύλο, ωστόσο αυτό συνέβη από τα πρώτα της βήματα στην αγορά.

 Για πολλά χρόνια η Barbie υπήρξε στόχος αρκετών γυναικών κυρίως για τη μη ρεαλιστική εικόνα που παρουσίαζε σχετικά με το γυναικείο σώμα. Θεωρώ πως η όλη συζήτηση είναι λίγο αστεία, εφόσον μιλάμε για κούκλα και φυσικά δεν θα έπρεπε να μιλάμε για ”ρεαλιστικά χαρακτηριστικά”. Καταλαβαίνω ωστόσο, πως αυτή η όμορφη κουκλίτσα με τα καυκάσια χαρακτηριστικά θα μπορούσε να αποτελέσει ένα σημείο αναφοράς στην στρεβλή εικόνα που μπορεί να αποκτήσει ένα παιδί σχετικά με το ”πρότυπο ομορφιάς”.

Ξεπερνώντας την ανούσια συζήτηση ”αν υπήρχε πραγματική γυναίκα με τις αναλογίες της Barbie θα είχε μόλις μισό συκώτι και δε θα μπορούσε να περπατήσει ”, ανούσια γιατί μιλάμε για αναλογίες κούκλας και όσοι έχουμε δει την ”Kούκλα του Σατανά” δε θα θέλαμε με τίποτα να περπατήσει ή να ζωντανέψει με οποιοδήποτε τρόπο. Αυτό που πράγματικά αποτελούσε πρόβλημα σε σχέση με το σώμα της Barbie, ήταν πως δημιουργούσε το άγχος της αψεγάδιαστης ομορφιάς.

Ξανθιά, γαλανομάτα, με ψηλά πόδια, λεπτή με μεγάλο στήθος.. Πόσες από μας είναι ετσι; Σίγουρα όχι εγώ. Η υπερπροβολή και η τέλεια ζωή της κούκλας βρίσκοταν σε τέλεια δυσαρμονία με την διαφορετικότητα που υπάρχει γύρω μας σε ό,τι αφορά το χρώμα δέρματος και ματιών, τα ύψη ή το σωματότυπο.

Τη σύνδεση ομορφιάς και επιτυχίας τη συναντάμε πολύ πριν εμφανιστεί η Barbie στην ζωή μας. Οι ακραίες προσπάθειες των γυναικών να δείχνουν όσο όμορφες μπορούσαν για να προσελκύσουν τα ανδρικά βλέμματα, επίσης δεν ήταν κάτι το οποίο μας δίδαξε η Βarbie. Υπήρχε απο τα αρχαία χρόνια τότε που οι γυναίκες χρήσιμοποιούσαν επικίνδυνες ουσίες για να δείχνουν πιο λευκές , έσφιγγαν μέσες με κορσέδες, έβαζαν ούρα στα μαλλιά τους για να ανοίξουν και πίεζαν τις πατούσες τους σε μικρά παπουτσάκια… Η Barbie απλά σωματικοποιήσε όλη αυτή την κακοποίηση του γυναικείου σώματος και γι’ αυτό τράβηξε και τις περισσότερες κατηγορίες.

Το 1963 κυκλοφόρησε η Barbie Babysitter με βιβλιαράκι το οποίο στο εξώφυλλο ”Μην τρως”και μια ζυγαριά κολλημένη στα 50 κιλά. Η κούκλα αποσύρθηκε άρον -άρον κάτω από γενική κατακραυγή.

Μια μικρή δικαίωση ήρθε με την παραγωγή κούκλων Barbie με διαφορετικό σωματότυπο μόλις το 2016. Η ψηλή, η μικρή, η ”κανονική” και η καμπυλόγραμμη Barbie μπήκε στα ράφια των καταστημάτων και καθησύχασε για λίγο μαμάδες και φεμινίστριες προς την κατευθυνση πως ”κάτι πάει και έρχεται”. Επιπλέον, η εταιρία κυκλοφόρησε παράλληλα Barbie με διαφορετικές αποχρώσεις δέρματος, μαλλιών και ματιών.

Ακόμη και αν ”λύθηκε” ένα μέρος της κατηγορίας του body shaming, κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει την σειρά ”Teen Talk” το 1992 και την απίστευτη ατάκα” Τα μαθηματικά είναι δύσκολα ” που ξεστόμιζε με ευκολία η κούκλα. Στο χώρο των θετικών επιστημών μέχρι και σήμερα υπάρχει ο μύθος πως τα κορίτσια δεν τα καταφέρνουν τόσο καλά όσο τα αγόρια. Αν κρίνουμε και απο την κυκλοφορία σειρών όπως της Barbie μηχανικός υπολογιστών, η εταιρία δεν φαίνεται να μαθαίνει από τα λάθη της.

Τα προβοκατόρικα σέξυ ρούχα τα οποία συχνά φορά η κούκλα έχουν γίνει αντικείμενο κριτικής, καθώς αποτελούν την πρώτη επαφή των κοριτσιών με το ”ενήλικο γυναικείο σώμα” και τον τρόπο με τον οποίο αυτό μπορεί να ντυθεί. Η κυκλοφορία της Barbie με τατουάζ πίσω χαμηλά στην μέση αποτέλεσε ακόμα μια φορά αντικείμενο διαμάχης για το αν ένα μικρό παιδί πρέπει να έρχεται σε επαφή με τη δερματοστιξία σε ”σέξυ σημεία” του γυναικείου κορμιού. 

Αν και η Barbie κυκλοφόρησε αρκετές φορές σε μορφή συλλεκτικής κούκλας, ”ενσαρκώνοντας” ή καλύτερα πλαστικοποιώντας σπουδαίες γυναίκες από το χώρο των Τεχνών  ή της πολιτικής δεν κατάφερε μέχρι και σήμερα να συγκινήσει το φεμινιστικό κίνημα, το οποίο κρίνει τις περισσότερες επιλογές της σαν προώθηση γυναικών τις οποίες δε θεωρεί ιδανικά πρότυπα πάντα.. όπως ροκ σταρς και αμφιλεγόμενα ποπ είδωλα, παρά γυναίκες που έγραψαν ουσιαστικά ιστορία.

Ακόμα και όταν τολμά το πράξει ακούει τα εξ’ αμάξης…Οι συγγενείς της Φρίντα Κάλο  δεν είδαν με καλό μάτι την Barbie να λαμβάνει την μορφή της, ενώ αρκετές είναι οι γυναίκες απο τον χώρο των επιστημών που έχουν αρνηθεί κατά καιρούς. Για πρώτη φορά πλέον, μέσω αυτή της συλλεκτικής σειράς, θα συμπεριληφθεί και μια ελληνίδα. Η Ελένη Αντωνιάδου, ερευνήτρια της NASA, που είναι η πρώτη Ελληνίδα Barbie που μπαίνει στην γραμμή παραγωγής της εταιρίας για τους συλλέκτες.

Ένα ακόμα βέλος στη φαρέτρα των φεμινιστριών μπήκε όταν το 2017 η Barbie κυκλοφόρησε με μαντήλα προς τιμή της Αμερικανίδας Ολυμπιονίκης ξιφασκίας Ibtihaj Muhammad. Η μαντήλα αποτελεί σύμβολο καταπίεσης και μισογυνισμού απέναντι στις γυναίκες και χαιρετιστηκε σαν “κακή επιρροή” στα μικρά κορίτσια, παρότι υπήρξαν και θετικές αντιδράσεις από τους οπαδούς της θρησκευτικής ανεκτικότητας και ανεξιθρησκείας.

Η Barbie και το προλεταριάτο

Πώς θα ζούσαν η Barbie κι ο Κεν στην ΕΣΣΔ, σύμφωνα με την αντικομμουνιστική φαντασία Ρωσίδας καλλιτέχνη.

Η Barbie ενσαρκώνει υπέροχα τις αμερικανικές αξίες και μας τις σερβίρει χαμογελαστή σε κάθε ευκαιρία. Το πιασάρικο μότο ”Μπορείς να γίνεις ό,τι θες” αποκρύπτει στην πραγματικότητα την αλήθεια, πως όχι δεν μπορεις να γίνει ότι θες… Γίνεσαι αυτό που μπορεί η κοινωνική σου τάξη να σε κάνει.

Η αμερικάνικη κοινωνία έχει γαλουχηθεί με την άποψη πως ”Μπορείς να γίνεις ότι θες ..ακόμα και Πρόεδρος ”. Η μοναδική προϋπόθεση είναι να δουλέψεις σκληρά και να έχεις στοχοπροσήλωση σε αυτό που επιθυμείς. Δεν είναι έτσι.. Η κοινωνική κινητικότητα δεν είναι τόσο εύκολη όσο αφήνουν να εννοηθεί και αν κάποιοι φτωχοί πλούτισαν, είχε να κάνει καθαρά με συγκυρίες της εποχής και όχι πραγματικές ευκαιρίες. Το ”American dream” ενσαρκώνει και η γλυκιά Barbie.

Κάθε κορίτσι που θα λάβει μια Barbie αστροναύτη δεν πρόκειται να καταλήξει αστροναύτης, αν οι δικοί της δεν βρουν ένα τρόπο να την πληρώσουν τις σπουδές της για κάτι τέτοιο.

Η υπέροχη ζωή με τα τεράστια σπίτια και τα καμπριολέ αυτοκίνητα διαφέρει πολύ απο τις φτωχές γειτονιές των φτωχών, όπου θα καταλήξει η μαύρη φίλη της ή η ισπανόφωνη και ποτέ δεν κυκλοφόρησε Barbie εργάτρια. Η Barbie είναι να μην το πάρει απόφαση να πάρει δίπλωμα… μετά ποιος την πιάνει … Τη μοναδική στιγμή που πραγματικά αντίκρυσε την πραγματική ζωή;

Η Barbie ως ποπ είδωλο.

Η Barbie βρίσκεται ανάμεσα στα πιο 100 δημοφιλή ποπ είδωλα της εποχής μας. Το brand είναι μια ολόκληρη ομπρέλα, η οποία περιλαμβάνει εκτός απο κούκλες, ταινίες, σειρές, βιβλία, τραγούδια, περιοδικά,αξεσουάρ, είδη ένδυσης και φυσικά παιχνίδια.

Τόσο η συλλεκτική σειρά της, όσο και οι παλιότερες mainstream σειρές της, πωλούνται εντός και εκτός διαδικτύου σε εξωφρενικές τιμές. Αν θεωρείτε τρελό να πληρώνει κάποιος εκατομμύρια για να έχει μια αυθεντική Barbie του 1959, αναρωτιέμαι τι θα πείτε για εκείνους τους τύπους και τις τύπισσες που θέλουν να μοιάσουν ακριβώς όπως η Barbie και ο Ken…

Δε θα επεκταθώ στο πεδίο της ψυχιατρικής…

Η Barbie έχει πρωταγωνιστήσει 23 δικές της ταινίες οι οποίες αντλούν την θεματική τους, κυρίως, από τα παραμύθια, αλλά και σύγχρονες ιστορίες, πάντα με ηθικά διδάγματα την αγάπη, τη φιλία και την καλοσύνη.

Στην τηλεόραση πρωταγωνίστησε σε 3 σειρές, εκ των οποίων τη μια σας λέω να την τσεκάρετε, γιατί τα σπάει ακόμα και για μεγαλύτερα παιδιά όπως εμείς.

Τώρα θέλω να ρωτήσω ποιός θυμάται αυτή την μπάντα; Κατεβάστε χέρια που μου πήρατε και θάρρος… Μόνο Jem and the Holograms  ακούμε.

Η Mattel σε αυτή την περίπτωση το 1987, έπαιξε βρώμικα. Η εταιρία Hasbro είχε στα σκαρία το συγκρότημα των κοριτσιών Jem and the Holograms, τα τσακαλάκια της βιομηχανικής κατασκοπείας το σφύριξαν στη Mattel, και η εταιρία λάνσαρε σε χρόνο ρεκόρ το ροκ συγκρότημα της Barbie 15μέρες πριν το ντεμπούτο της Jem. Δεν πειράζει Jem κορίτσι μου, εγώ σε πίστεψα και σ’ αγάπησα περισσότερο..

Και ναι, έχω την κασέτα ακόμα και ναι την ακούω ακόμα…

Πολλά κορίτσια θα έχουν σίγουρα 3-4 Barbie κάπου καταχωνιασμενες στο σπίτι τους σήμερα. Οι κούκλες μας έχουν πάντα μια συναισθηματική αξία για μας, γιατί μας συντροφεύουν στις παιδικές μας αναμνήσεις. Άσχετα απο την πραγματική της ιστορία, η δικιά μας Barbie ή οι δικές μας Barbie έχουν την δική τους ξεχωριστή. Είναι η κούκλα που προσπαθούσαμε να ντύνουμε και ναι ξεντύνουμε με μανία, που τις φτιάχναμε τα μαλλιά ή πιο σωστά την ξεμαλλιάζαμε στην προσπάθεια μας, την βουτούσαμε μαζί μας στην μπανιέρα ή στην θάλασσα, την καθίζαμε δίπλα μας στο οικογενειακό τραπέζι και την σφίγγαμε πάνω μας για να μην φοβόμαστε στο σκοτάδι.. Για κάθε μια μας ήταν ξεχωριστή…

Η δική μου αγαπημένη είναι η παρακάτω:

Ήμουν πολύ μικρούλα και κατεβαίναμε απο ένα χωριό της Αχαϊας. Εγώ έπαιζα συνέχεια μαζί της, ταυτόχρονα όμως ανακατευόμουν μέσα στο αυτοκίνητο… Ε, το κακό δεν άργησε να συμβεί, έβγαλα όλο το φαγητό μου πάνω στο κάθισμα του οδηγού. Συγκεκριμένα μισό στο κάθισμα και μισό σε όλοκληρο το μανίκι του πατέρα μου που οδηγούσε. Έπειτα άνετη και ξεζαλισμένη γύρισα στην κούκλα μου και της είπα ” Δε θε λέρωθα μικό μου κουκλιτσούκι”. Ο πατέρας μου είχε φυσικά παγώσει στη θέση του και πρέπει να του πέρασαν μπροστά απο τα μάτια όλες οι υπέροχες στιγμές που έζησε ως εργένης.

Χρόνια πολλά και είμαι σίγουρη πως θα τα εκατοστήσεις Barbie γιατί παίζονται πολλά money!

Ελάτε Aqua, η σειρά σας, κάντε κλείσιμο.