Κυριακή 16 Δεκέμβρη 2018 – Τι… παίζει σήμερα;
Μουσική, Θέατρο, Κινηματογράφος, Εικαστικά, Βιβλίο, Εκθέσεις και άλλες εκδηλώσεις – προτάσεις για έξοδο.
Μουσική
Ζαμπέτας κατά Ξαρχάκο: Ο Σταύρος Ξαρχάκος και η Χάρις Αλεξίου στο Gazarte
Έχουν διανύσει χιλιάδες χιλιόμετρα στο ελληνικό τραγούδι, χωρίς να έχει δοθεί η ευκαιρία μιας στενής συνεργασίας μεταξύ τους. Ο Σταύρος Ξαρχάκος και η Χάρις Αλεξίου για πρώτη φορά μαζί στη σκηνή. Μια σύμπραξη που αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία, αφού οι δυο τους θα μας ξεναγήσουν στα τραγούδια του μεγάλου Γιώργου Ζαμπέτα.
Τον Γιώργο Ζαμπέτα τον γνωρίζουν από πρώτο χέρι. Ο Σταύρος Ξαρχάκος έχει συνεργαστεί επανειλημμένως μαζί του, και θαυμάζει πάντα την αξία κάθε νότας από το μπουζούκι του. Η Χάρις Αλεξίου έχει ερμηνεύσει τραγούδια του, που έγραψε ειδικά για τη φωνή της, και έχει ανασάνει τις μελωδίες του. Στη σκηνή του Gazarte μας περιμένει μια παράσταση που υπόσχεται να μας πλανέψει. Ο πάντα ανήσυχος μαέστρος μπαίνει στην ψυχή των τραγουδιών του Γιώργου Ζαμπέτα και τα ενορχηστρώνει μέσα από τη δική του, αστείρευτη μουσική φλέβα με τόλμη και φαντασία.
Η Χάρις Αλεξίου συγκλονίζει με τις ερμηνείες της, που έχουν την ενέργεια και τη χαρά της επιστροφής της στο τραγούδι, μετά από ένα μεγάλο δημιουργικό διάλειμμα στη θεατρική σκηνή. Μαζί τους, μια ορχήστρα εξαίρετων μουσικών που κεντάει με ήχους μαγικούς.
Μαζί τους οι μουσικοί:
Νεοκλής Nεοφυτίδης – Πιάνο
Βασίλης Δρογκάρης – Ακορντεόν
Αλέξανδρος Καψοκαβάδης – Κιθάρα, Νυκτά, Έγχορδα
Ηρακλής Ζάκκας – 1ο Μπουζούκι
Δημήτρης Ρέππας – Μπουζούκι
Γιώργος Λιμάκης – Κιθάρες
Αντώνης Τσίγκας – Κοντραμπάσο
Επιμέλεια ήχου: Χάρης Κρεμμύδας, Στέφανος Χατζόπουλος
Φωτισμοί: Δημήτρης Λάιος
INFO
Σταύρος Ξαρχάκος – Χάρις Αλεξίου / «Ζαμπέτας κατα Ξαρχάκο»
Gazarte Main Stage
Aπό 8 Δεκεμβρίου 2018 κάθε Σάββατο και Κυριακή
Σάββατο oι πόρτες ανοίγουν στις 20:30 – Ώρα έναρξης: 21.30
Κυριακή oι πόρτες ανοίγουν στις 19:00 – Ώρα έναρξης: 20.00
Προπώληση εισιτηρίων
VIVA.GR
Παραγωγή
gazarte cultural hub
Τηλ. 210 3460347
www.gazarte.gr
O Γιώργος Μεράντζας στη μπουάτ Απανεμιά
Ο Γιώργος Μεράντζας συνοδευόμενος από τον Μανώλη Πάππο στο μπουζούκι, τον Dasho Kurti στο ακορντεόν και τον Δημήτρη Σίντο στο πιάνο κάθε Κυριακή στη μπουάτ Απανεμιά (Θόλου 4, Αθήνα – Πλάκα) Τηλ. κρατήσεων: 210 32 48 580
Θέατρο
Τα ανανεωμένα «Σκουπίδια» του Γ. Ξανθούλη στο Από Κοινού Θέατρο
«Τα σκουπίδια» του Γιάννη Ξανθούλη ξεπηδούν μέσα από τους κάδους της σκηνής του Από Κοινού, ανανεωμένα για τη χειμερινή θεατρική σεζόν 2018-2019 και κάνουν πρεμιέρα την Παρασκευή 9 Νοέμβρη.
Το εμβληματικό αυτό έργο του Γιάννη Ξανθούλη είναι μια πικρή σάτιρα για μια πραγματικότητα επίκαιρη ακόμα. Σκουπίδια είναι τα όνειρα κάποιων ανθρώπων που ζωντανεύουν για να καυτηριάσουν όσα συμβαίνουν στις ζωές μας χωρίς δική μας υπαιτιότητα.
‘Ένα έργο σπονδυλωτής απελπισίας με γελαστικό έρεισμα. Παροπλισμένες φιγούρες και αισθήματα που έρχονται στην επιφάνεια με την επίφαση μιας γιορτής εκατό χρόνια μετά τον παρόντα χρόνο. Αυτό ήταν το σκεπτικό – αφορμή για να παρελάσουν τα πρόσωπα των σκουπιδιών με τα τραγελαφικά αφηγήματά τους’ (Γιάννης Ξανθούλης)
Σ’ αυτή, λοιπόν, την τρελή φουτουριστική γιορτή ζωντανεύουν τα «σκουπίδια-όνειρα» που μας προετοιμάζουν για όσους ‘γνώριμους’ θα συναντήσουμε επί σκηνής:
Τον μικροκλέφτη Οδυσσέα που μπαινοβγαίνει στις φυλακές, ενώ οι πάσης φύσεως Μεγάλοι Αρχικλέφτες μένουν ατιμώρητοι,
την αποκλειστική νοσοκόμα Σάντα Ζουμπουλιά την Απαλλάχτρια που ‘λυτρώνει’ τους ασθενείς της βαριά άρρωστης Ελλάδας,
τη μάνα-φάντασμα που στοιχειώνει τα όνειρα του γιού της θυρωρού στην οδό Σκουφά, στην πρωτεύουσα τω σκουπιδιών,
τον βιοπαλαιστή Στέλλιο Μανίτσα που δε σταματάει να δουλεύει ακόμα και στον ύπνο του, σε μία Ελλάδα πρωινή, μία βραδινή και μία του ονείρου,
τους υπερήλικες συνταξιούχους που αποφασίζουν να ενώσουν τις μισές τους συντάξεις μ’ ένα γάμο,
και τη μάνα φρικιό, Βασιλική Μετατρούλου, που βρίσκει τον πραγματικό της εαυτό προσφέροντας τις υπηρεσίες της καρδιάς της σ’ αυτούς που οι ‘χρηστοί πολίτες’ αποκαλούν περιθώριο.
Συντελεστές παράστασης
Σκηνοθεσία: Κοραής Δαμάτης
Μουσική: Φίλιππος Παχνιστής
Χορογραφίες: Άκης Σιδέρης
Σκηνικά-Κοστούμια: Κοραής Δαμάτης
Διδασκαλία τραγουδιών: Νένη Ζάππα
Φωτογραφίες: Δημήτρης Λυκουρέζος
Αφίσα: Ελένη Κανιώτη
Παίζουν οι:
Ελένη Γερασιμίδου
Αντώνης Ξένος
Άκης Σιδέρης
Αγγελική Ξένου
Φωνή πόντικα: Νικολέτα Βλαβιανού
Έναρξη παραστάσεων: Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2018
Διάρκεια παράστασης: 105 λεπτά
Παραστάσεις: Παρασκευή-Σάββατο στις 21:00 & Κυριακή στις 20:00
Εισιτήρια: 12 € κανονικό, 10€ (φοιτητές, άνεργοι, ΑμΕΑ, 65+)
Από Κοινού Θέατρο
Ευπατριδών 4, Γκάζι
(μετρό Κεραμεικός)
Τηλ. 211 4057249
Χορηγός Επικοινωνίας: Κατιούσα
«Άνθρωποι και ποντίκια» του Τζον Στάινμπεκ στον Τεχνοχώρο Cartel
«Ο ίδιος ο άνθρωπος έχει γίνει η μεγαλύτερη μας απειλή και η μοναδική μας ελπίδα». Στη φράση αυτή συμπυκνώνεται με τον πιό εύγλωττο τρόπο η συγκλονιστική ιστορία των ηρώων του Στάινμπεκ στο «Άνθρωποι και ποντίκια». Η αγωνιώδης και συγκινητική προσπάθεια των ανθρώπων του μόχθου για επιβίωση μέσα στις πιό δυσμενείς οικονομικές συνθήκες, ο ρατσισμός, το απατηλό όνειρο για μια μικρή ιδιοκτησία, η δύναμη της φιλίας, η σημασία της ελπίδας, τα ιδανικά της αφοσίωσης, της πίστης, της αυτοδιάθεσης και της αλληλεγγύης, καθιστούν το έργο επίκαιρο και διαχρονικό, ενώ επιτρέπουν μια σύγχρονη ανάγνωση και σκηνοθετική προσέγγιση που υπογράφει ο Βασίλης Μπισμπίκης. Μια μάντρα ανακύκλωσης, στην περιοχή του Βοτανικού δίπλα από τα hot spot των μεταναστών και προσφύγων, γίνεται ο χώρος μέσα στον οποίο οι ήρωες δουλεύουν σκληρά, συγκρούονται, παλεύουν, απογοητεύονται αλλά ταυτόχρονια ονειρεύονται και ελπίζουν.
Οι χαρακτήρες του έργου αναγκαστικά σκληροί για να επιβιώσουν, ζουν σε ένα βρώμικο, αηδιαστικό κόσμο, η γλώσσα τους χυδαία πολλές φορές, οι σκηνές με σεξουαλικές στιγμές, αλλά και η κριτική που γίνεται για το κοινωνικό συστημα, δεν έχουν τίποτε άσεμνο, ή διαφορετικό από τους συνήθεις διαλόγους μιας σκληρής πραγματικότητας. Με λίγα λόγια ο Στάινμπεκ αναφέρεται με απόλυτο ρεαλισμό για ό,τι συμβαίνει την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ενώ οι «βρώμικες» λεπτομέρειες είναι μέρος της μεγέθυνσης του Στάινμπεκ προς όφελος της Τραγωδίας, με στόχο τον «εκδημοκρατισμό» του τραγικού αυτού κόσμου. Από το 1937 που εκδόθηκε, ως νουβέλα, έχει παρουσιαστεί πολλές φορές στο θέατρο, έχει διασκευαστεί για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, και θεωρείται από τα αναμφισβήτητα αριστουργήματα της αμερικανικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα. Παρότι όπως ο ίδιος είχε πει ότι το έργο είναι έτσι γραμμένο που εύκολα μπορεί να παρουσιαστεί στο θέατρο, ο Στάινμπεκ κατέθεσε και την δική του σκηνική μεταφορά, στην οποία στηρίχθηκε η μετάφραση – ελεύθερη απόδοση από την Σοφία Αδαμίδου για την παράσταση του Τεχνοχώρου Cartel.
Ο Τζον Στάινμπε θεωρώντας ότι ο ρόλος του συγγραφέα: «…είναι επιφορτισμένος με το καθήκον να αποκαλύπτει τα τρωτά σημεία και τα σφάλματα μας, να φέρει στο φως τα σκοτεινά και επικίνδυνα όνειρα μας, με σκοπό να βελτιώσει τη ζωή μας» σωστά χαρακηρίζεται εκπρόσωπος του νατουραλισμού και της κοινωνικής πεζογραφίας στη χώρα του. Παρά το γεγονός ότι καταγόταν από σχετικά εύπορη οικογένεια, ο Αμερικάνος συγγραφέας, κάτοχος του Νόμπελ Λογοτεχνίας, ασχολήθηκε με τις ζωές των εργατών. Οι ήρωες του είναι απόκληροι, φτωχοί αγρότες και μετανάστες που καλλιεργούν τη γη και ελπίζουν για ένα καλύτερο αύριο.
Στο «Ανθρωποι και ποντίκια», απεικονίζονται οι συνθήκες ζωής των άπορων εργατών στην αμερικανική ύπαιθρο, ενώ στο προσκήνιο τοποθετούνται η συγκινητική, βαθιά τραγική φιλία δυο φαινομενικά αντίθετων χαρακτήρων, του οξύνους Τζωρτζ και του Λένι, που πάσχει από κάποιου τύπου νοητική ασθένεια, εξαιτίας της οποίας συμπεριφέρεται με την αγαθοσύνη ενός παιδιού.
Καταφέρνοντας να βρουν δουλειά σε κάποιο αγρόκτημα, οι δυο ήρωες δοκιμάζονται πλέον σε συσχετισμό με τους άλλους εργάτες και το γιο του αφεντικού, που αποτελούν στερεότυπους χαρακτήρες, αλλά είναι αριστουργηματικά δομημένοι σε ένα πλαίσιο άκρατου ρεαλισμού. Ο Κρουκς, μοναδικός μαύρος μέσα σε λευκούς, θύμα της απομόνωσης και του βίαιου ρατσισμού, ο γέρος Κάντι που ονειρεύεται μια δική του γωνιά σε ένα ήσυχο αγρόκτημα για να μην έχει την τύχη που έχουν τα γέρικα σκυλιά, όταν πάψει να είναι χρήσιμος, ο σοβαρός Σλιμ, ο συμπλεγματικός και οξύθυμος γιος του αφεντικού, Κέρλι, η γυναίκα του Κέρλι, μοναχική, χειριστική, εντέλει επικίνδυνη, που επιζητά την προσοχή όλων αναζητώντας κάποιον για να του μιλάει, πλαισιώνουν τους δυο πρωταγωνιστές, επιτρέποντας μέσω της αλληλεπίδρασης την κατάδειξη του τρόπου ζωής, των αγωνιών, των ονείρων και των αντιλήψεων των σύγχρονων του συγγραφέα απλών ανθρώπων. Πάνω απ’ όλα όμως ο Λένι και ο Τζορτζ έχουν ένα απλό όνειρο. Κι όμως το απλό είναι και το πιό δύσκολο. Ο Τζώρτζ ξέρει τις δυσκολίες. Ο Λένι όχι. Η αγαθότητα του Λένι παρασύρει και τον Τζωρτζ στην ελπίδα. Θα βρουν και συμμάχους στο όνειρο (Κάντι και Κρουκς). Το όνειρό τους δεν διαφέρει πολύ από το όνειρο των περισσότερων ανθρώπων. Να μπορούμε να ζήσουμε στον παράδεισό μας, ο οποίος είναι μια έκταση γης που να μας προσφέρει του καρπούς της. Ομως η τύχη δεν θα είναι με το μέρος τους. Οσα θα επακολουθήσουν θα διαψεύσουν το όνειρο για μια άλλη ζωή.
Τους ρόλους ερμηνεύουν: Βασίλης Μπισμπίκης, Δημήτρης Δρόσος, Νικολέτα Κοτσαηλίδου, Στέλιος Τυριακίδης, Μάνος Καζαμίας, Γιώργος Σιδέρης, Γιανμάζ Ερντάλ, Θάνος Περιστέρης, Αγγέλα Πατσέλη.
* Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Συντελεστές:
Μετάφραση- Ελεύθερη απόδοση: Σοφία Αδαμίδου
Δραματουργική επεξεργασία – Σκηνοθεσία: Βασίλης Μπισμπίκης
Σκηνικά-Κοστούμια: Αλεξία Θεοδωράκη
Φωτισμοί: Λάμπρος Παπούλιας
Κινησιολογία: Αγγέλα Πατσέλη
Βοηθός Σκηνοθέτη: Στεφανία Βλάχου
Φωτογραφίες: Γιώργος Καπλανίδης
Αφίσα: Παναγιώτης Μητσομπόνος
Υπεύθυνη Παραγωγής: Φαίη Τζήμα
Τεχνική Υποστήριξη: Δημήτρης Κουτάς, Δημήτρης Σαρρής
Κατασκευή Σκηνικού: Ομάδα Cartel
Ηθοποιοί: Βασίλης Μπισμπίκης, Δημήτρης Δρόσος, Νικολέτα Κοτσαηλίδου, Στέλιος Τυριακίδης, Μάνος Καζαμίας, Γιώργος Σιδέρης, Γιανμάζ Ερντάλ, Θάνος Περιστέρης, Αγγέλα Πατσέλη.
Παραστάσεις:
Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή στις 9:15 μμ
Διάρκεια: 120΄ με διάλειμμα
Τιμές εισιτηρίων:
12 ευρώ γενική είσοδος, 10 ευρώ μειωμένο, 5 ευρώ για ανέργους.
Προπώληση: www.viva.gr
- Το πρόγραμμα παραστάσεων του «Αρη» της Σοφίας Αδαμίδου, σε σκηνοθεσία Βασίλη Μπισμπίκη, με τον Τάσο Σωτηράκη από τις 24 Νοέμβρη διαμορφώνεται ως εξής: Σάββατο, Κυριακή και Τετάρτη στις 7 μμ.
Τόπος: Τεχνοχώρος Cartel (Μικέλη 4 & Αγ. Άννης Βοτανικός -Στάση μετρό Ελαιώνας- τηλ. 693989 8258) Facebook page: https://www.facebook.com/CartelTexnoxoros
Website: http://www.carteltexnoxoros.com
***
Δύο άντρες συναντιούνται στη σκηνή ενός θεάτρου. Ο ένας είναι ο Χειριστής του Πειράματος, ο άλλος προσφέρεται να γίνει πειραματόζωο έναντι αμοιβής. Όλα μοιάζουν σχεδόν αστεία, ώσπου κάποια στιγμή τα πράγματα “στραβώνουν” και το Πειραματόζωο έρχεται αντιμέτωπο με την ηθική του. Πόση διαπραγμάτευση του είναι επιτρεπτή; Και πόσο μπορούν να αντέξουν οι θεατές τη θεατρική σύμβαση και να παραμείνουν “θεατές”;
ΧΕΙΡΙΣΤΗΣ: Γιατί ήρθατε εδώ;
ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ: Ξέρετε γιατί.
ΧΕΙΡΙΣΤΗΣ: Για τα χρήματα!
ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ: Εντάξει και γι’αυτό. Είναι σημαντική η αμοιβή που δίνετε, αλλά πάντοτε με ΕΝΔΙΕΦΕΡΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ!
Μία παράσταση-πείραμα… που καταργεί τα όρια ανάμεσα στους ηθοποιούς και το κοινό, στην αθωότητα και την ενοχή, στην κωμωδία και το θρίλερ, στην αλήθεια και το ψέμα. Το έργο έχει ως αφετηρία τη ναζιστική επεκτατική θεωρία του Ζωτικού Χώρου (Lebensraum) και τη μεταγράφει εφιαλτικά στο σήμερα.
Από 13 Οκτώβρη – Σάββατο και Κυριακή στις 8:30 μμ
στη Θεατρική Σκηνή “ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ” – Θεοτόκου 33, Καματερό
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
Κείμενο: Θανάσης Τριαρίδης
Σκηνοθεσία: Σήφης Πολυζωίδης
Ερμηνεύουν: Αλέξανδρος Γεροκομής-Σήφης Μανταδάκης.
Πρωτότυπη μουσική: Φίλιππος Περιστέρης.
Φωτο: Αλεξάνδρα Κελέκου.
Βίντεο: fotopolis.
Σχεδιασμός φωτισμού: Ορφέας Χαριζάνης.
Χειρισμός ήχου-φώτων: Τηλέμαχος Βάσιος.
***
Άγριος Σπόρος, του Γιάννη Τσίρου
Η πετυχημένη παράσταση της Ομάδας Νάμα, Άγριος Σπόρος του Γιάννη Τσίρου, σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη, συνεχίζεται στην Κεντρική Σκηνή του Επί Κολωνώ για 4η συνεχόμενη χρονιά.
Κοινωνικό δράμα με πικρό χιούμορ στο παρακμιακό πλαίσιο ενός ελληνικού επαρχιακού τοπίου. Ένα τοπίο όπου η ανυπακοή σε διατάξεις και νόμους αποτελεί καθημερινή άσκηση επιβίωσης, όπου οι τυχόν κατηγορούμενοι δεν κατανοούν ποτέ με ακρίβεια τους λόγους για τους οποίους κατηγορούνται και όπου οι προκαταλήψεις, όπως όλων μας άλλωστε, μετατρέπουν μισές αλήθειες σε ακράδαντα κατηγορητήρια.
Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου:
Με την αυτοσχέδια καντίνα που έστησε ο Σταύρος σε μια απόμερη παραλία προσπαθεί να φέρνει βόλτα τα χρέη που τον έχουν ζώσει πουλώντας σουβλάκια τα καλοκαίρια στους λιγοστούς τουρίστες. Όμως η μυστηριώδης εξαφάνιση ενός νεαρού γερμανού θα φέρει φέτος τα πάνω κάτω. Οι σε βάρος του υποψίες απ’ τους γερμανούς που κατέφθασαν στην περιοχή διχάζουν στην αρχή το χωριό, αλλά όλοι σιγά-σιγά θα θυμηθούν ότι η καντίνα είναι αυθαίρετη, το φυσικό τοπίο παραβιάζεται, η γεννήτρια δημιουργεί ηχορύπανση, το χοιροστάσιό του, που βρωμάει, δεν έχει και άδεια και… πάει λέγοντας. Άσε που αυτός είναι κι ο σφάχτης της περιοχής. Οι υποψίες που με τα συμφραζόμενα και τις προκαταλήψεις έγιναν βεβαιότητες θα μείνουν μετέωρες όταν οι έρευνες θα στραφούν αλλού. Τίποτα όμως δεν θα είναι όπως πριν. Μόνο η ακλόνητη πεποίθηση του Σταύρου, που θα παλεύει αενάως με νύχια και με δόντια, πως οι άλλοι ευθύνονται για όλα.
Παραγωγή: Ομάδα Νάμα
Κείμενο: Γιάννης Τσίρος
Σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη
Σκηνικά, Κοστούμια, Δ/νση Παραγ.: Γιώργος Χατζηνικολάου
Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Μουσική & Επιμέλεια ήχου: Στέλιος Γιαννουλάκης
Φωτογραφίες: Δημήτρης Στουπάκης
Βοηθός σκηνοθέτη: Περίκλεια Χονδροπούλου
Δημόσιες Σχέσεις/Βοηθός Παραγωγής: Μαρία Αναματερού
Διανομή
Σταύρος: Τάκης Σπυριδάκης
Χαρούλα: Χριστίνα Μαριάννου
Αστυνομικός: Ηλίας Βαλάσης
Εισιτήρια: viva.gr — Μειωμένα εισιτήρια μπορείτε να προμηθευτείτε μόνο από το ταμείο του θεάτρου.
Facebook Page Θέατρο Επί Κολωνώ: https://www.facebook.com/epikolono.gr/
***
«Άρης»: 2ος κύκλος παραστάσεων, στον Τεχνοχώρο Cartel
Το έργο «Άρης» βασίζεται στη ζωή και τους αγώνες του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ, του Άρη Βελουχιώτη, που ταυτίστηκε με τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ενάντια στη γερμανοϊταλική κατοχή. Με τη ζωή και τη δράση του, με τις ηρωικές πράξεις του, έγραψε διδακτικές – και πλούσιες σε περιεχόμενο – σελίδες στην ιστορία του λαϊκού μας κινήματος.
Πρωί 16 Ιουνίου 1945, σταματάει η καρδιά του Πρωτοκαπετάνιου της Αντίστασης. Εδωσε ο ίδιος τέλος στη ζωή του. Ο Αρης πέθανε εκεί πάνω στα βουνά, που τόσο αγαπούσε και ήταν η ζωή του. Το νεκρό σώμα του, δε βρέθηκε ποτέ. Ούτε το κομμένο κεφάλι του, αυτό που εκτέθηκε σε δημόσια θέα από τους διώκτες του, στους φανοστάτες της κεντρικής πλατείας των Τρικάλων. Είχε την εντιμότητα τη μοναδική: Του αγωνιστή και του παλικαριού, να πεθάνει.
Η 11η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (Απρίλιος 1945) διέγραψε τον Αρη και τον αποκήρυξε, χωρίς να δώσει την απόφαση στη δημοσιότητα.
Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ το 2011 αποφάσισε την επίσημη πολιτική αποκατάσταση του Αρη Βελουχιώτη, θεωρώντας ότι είχε δίκιο ως προς την εκτίμηση που έκανε για τη Συμφωνία της Βάρκιζας, ενώ τον Ιούνιο του 2018 αποφάσισε την ολόπλευρη (και κομματική) αποκατάσταση του.
Ο Αρης, το «ΠΑΙΔΙ της Λιάκουρας, σπαθί του Γερανοβουνιού κι αητός της Γκιώνας», αυτός που δεν «ήξερε μαθές από χαρτιά και μπερδεμένα λόγια», αυτός που «με το σπαθί του γύρναγε του κόσμου τις σελίδες και διάβαζε ολόισια την καρδιά χωρίς πολλά τερτίπια μ’ ένα ΝΑΙ, μ’ ένα ΟΧΙ», χρόνια φυλαγμένος στις καρδιές μας, στη σκέψη και στις συζητήσεις μας, «έρχεται» μ’ ένα φανάρι αναμμένο, καλεσμένος μιας ανάγκης. Της ανάγκης του «θέλω», της ανάγκης του «μπορώ», της ανάγκης του «εμείς».
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Βασίλης Μπισμπίκης
Στον ρόλο του Άρη ο Τάσος Σωτηράκης
Συγγραφέας Σοφία Αδαμίδου
Ο ηθοποιός Θοδωρής Τσουανάτος και ο μικρός Πέτρος Φλωράκης «έδωσαν» τις φωνές τους.
Σκηνικά – κοστούμια: Ομάδα Cartel.
Μουσική: Villagers of Ioannina City (VIC). Το τραγούδι «Αρη μου», σε στίχους Αγλαϊας Κλάρα, μελοποίησε και ερμηνεύει η Ερωφίλη. Το μουσικό κομμάτι της έναρξης και του τέλους είναι του Βασίλη Καραγιάννη.
Κινησιολογία: Αγγέλα Πατσέλη
Φωτισμοί: Λάμπρος Παπούλιας
Επιμέλεια video: Ηλίας Φλωράκης
Ειδικά Εφέ: Προκόπης Βλασερός
Φωτογραφίες: Δήμητρα Ψυχογυιού
Σκίτσο αφίσας: Γιώργος Γούσης
Σχεδιασμός αφίσας: Νικολέτα Διολή
Εκτέλεση Παραγωγής: Φαίη Τζήμα
Μέρες και ώρες παραστάσεων: Σάββατο, Κυριακή και Τετάρτη στις 7 μμ. — Από 12 Οκτώβρη 2018 μέχρι 27 Γενάρη 2019
Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ γενική είσοδος, 8 ευρώ μειωμένο, 5 ευρώ για ανέργους. — Προπώληση: www.viva.gr
Τόπος: Τεχνοχώρος Cartel (Μικέλη 4 & Αγ. Άννης Βοτανικός -Στάση μετρό Ελαιώνας- τηλ. 693 989 8258)
Facebook page: https://www.facebook.com/CartelTexnoxoros
Website: http://www.carteltexnoxoros.com
***
«Εγώ, ο Μάρκος Βαμβακάρης»
Για δεύτερη χρονιά, ο Θανάσης Παπαγεωργίου ανεβαίνει στη σκηνή του Θεάτρου Στοά, ερμηνεύοντας την θρυλική και πολυαγαπημένη μορφή του ρεμπέτικου τραγουδιού, τον Μάρκο Βαμβακάρη.
Η Νάνσυ Τουμπακάρη συνέθεσε έναν τρυφερό μονόλογο με τίτλο «Εγώ, ο Μάρκος Βαμβακάρης», που βασίζεται στην αυτοβιογραφία του Μάρκου όπως τη διηγήθηκε στην Αγγελική Βέλλου – Κάιλ το 1969, τρία χρόνια πριν πεθάνει.
Ηθοποιός και συνθέτης «συναντιούνται» στη σκηνή, σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση κι ένα ταξίδι στις δύσκολες εποχές που έζησε και βίωσε ο Μάρκος Βαμβακάρης.
«Με αφορμή τη γνωριμία μας με την ίδια τη βασανισμένη ζωή του Μάρκου, του μεγαλύτερου ίσως συνθέτη του ρεμπέτικου τραγουδιού, που αποζητά, μέσα από την απαρίθμηση των “εγκλημάτων” του, να συγχωρεθεί από τον κόσμο, παρακολουθούμε την δυσκολότερη πορεία της σύγχρονης Ελλάδας, από το 1912 και την καταστροφή του 1922, μέχρι τη δικτατορία του 1967. Αλλά ταυτόχρονα, αντιλαμβανόμαστε την εξέλιξη και τη μετεξέλιξη της σύγχρονης ελληνικής λαϊκής μουσικής, με τις βαθιές επιδράσεις που υπέστη από τη μουσική των προσφύγων που ήρθαν από τη Μικρά Ασία το 1922», σημειώνει ο Θανάσης Παπαγεωργίου.
Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00 και την Κυριακή στις 19.00. Διάρκεια 95′
Θέατρο Στοά – Μπισκίνη 55, Ζωγράφου
Τηλ.. κρατήσεων 210 7702830
***
***
Η Θεατρική ομάδα των AHERUSIA, ανεβάζει την “Βεγγέρα” του Ηλία Καπετανάκη στο Θέατρο της Ημέρας
Αθήνα, τέλη 19ου αιώνα.
Στο σπιτικό της οικογένειας Νερουλού, η οικογένεια Στενού κάνει βεγγέρα, με σκοπό να παντρέψει τον, ώριμο γάμου, ανιψιό της Νίκο.
Ποιάν θα διαλέξει ο Νίκος τελικά, για νύφη, την Κατίνα ή την Μαρίκα; Θα βρει, άραγε ποτέ, η Ελένη Νερουλού, υπηρέτρια αντάξιά της; Υπάρχει σωτηρία για την Δημήτρω; Θα επικρατήσει, τελικά, στην ρητορική δεινότητα ο κος Στενός; Πότε θα χωνέψει ο Νερουλός τελικά την παλαμίδα; Τι ρόλο παίζει η μυστηριώδης και ελκυστική Φρόσω; Ποιά είναι η γνώμη της κας Στενού για όλα αυτά; Αλήθεια, τι συμβαίνει με τον Πίπη;
Αυτά και άλλα πολλά θα ξετυλιχθούν επί σκηνής, σε μια ανεξέλεγκτη πορεία προς το Χάος.
Η Βεγγέρα είναι μία από τις κλασσικότερες ελληνικές κωμωδίες. Βασισμένη στην κωμική ηθογραφία, εξελίσσεται μέσα από συγχρονική δράση. Χτισμένη πάνω σε σφικτό λόγο και ακολουθώντας έναν έντονο ρυθμό στην πλοκή της, η Βεγγέρα, είναι ένα έργο που χαρίζει το γέλιο με έναν σωρευτικό και καθολικό τρόπο, δίχως να προσπαθεί να το εκβιάσει από τον θεατή, χρησιμοποιώντας φθηνά τεχνάσματα.
Το έργο, αν και γραμμένο το 1893, παραμένει επίκαιρο, μιας και η ενσάρκωση των χαρακτήρων της νεοελληνικής κοινωνίας είναι τόσο πλήρης, όσο και αρχετυπική. Το αποτέλεσμα, πέρα από την προφανή διασκεδαστική του πλευρά, προκαλεί -μέσω της σατυρικής του ουσίας- και την ανάγκη για αυτοκριτική και βελτίωση.
Η γλώσσα του έργου αναπτύσσεται ανάμεσα από την σύγκρουση μιας ελιτίστικης καθαρεύουσας και μιας -γεμάτης κομπορρημοσύνες- δημοτικής. Ο λόγος είναι ασύλληπτα δουλεμένος και πλήρης και στις δύο περιπτώσεις, ενώ αυτή ακριβώς η πληρότητά του και η τήρηση ενός μέτρου στην αποφυγή της καρικατούρας δημιουργεί μια βαθιά κωμική αυθεντικότητα στο “χτίσιμο” των χαρακτήρων.
Είδος: Κωμωδία
Συντελεστές
Σκηνοθεσία-Δραματουργία-Κινησιολογία: Γιώργος-Βορέας Μελάς
Σκηνικά, κοστούμια: Γιώργος Βορέας Μελάς, Θεατρική Ομάδα AHERUSIA
Τεχνικός: Γιώργος Σηφάκης
Ήχος: Ντούβρας Δημήτρης
Βοηθός οργάνωσης παραγωγής: Μάνθος Σιδηρόπουλος
Γραφιστική/Μακέτες: Ιωάννα Σπανογιάννη
Δημόσιες σχέσεις & επικοινωνία: Κωνσταντίνος Πλατής
Διανομή
Κύριος Νερουλός: Θεόφιλος Βλάχος
Ελένη Νερουλού: Γεωργία Σπανογιάννη
Κατίνα Νερουλού: Μελίνα Μαστραντώνη
Μαρίκα Νερουλού: Γιούλη Παπανελοπούλου
Πίπης Νερουλός: Joanne David
Φρόσω Φαγωτού: Μαρία Ιωάννου
Δημήτρω: Δημήτρης Χαραμής
Κύριος Στενός: Δημήτρης Κατσιδονιώτης
Κυρία Στενού: Βίκυ Δρίβα
Νίκος Στενός: Πάνος Νίκιας
Παραστάσεις
Από 21 Οκτώβρη έως 30 Δεκεμβρίου 2018
Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Κυριακή: 21:00
Τιμές εισιτηρίων
Γενική είσοδος: 12 ευρώ
Φοιτητικό-Ανέργων: 8 ευρώ
Προπώληση εισιτηρίων
https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-tis-imeras/veggera/
Πληροφορίες-κρατήσεις
2106929090, 6981763095
Διάρκεια παράστασης
70’ χωρίς διάλειμμα
Facebook Page
https://www.facebook.com/events/239436193417983/
***
«Γυναίκες του Παπαδιαμάντη» στο Θέατρο ΧΩΡΑ
«Σα να ΄χαν ποτέ τελειωμό τα πάθια κ΄ οι καημοί του κόσμου…»
Ύστερα από τη μεγάλη επιτυχία της και τη μεγάλη απήχηση σε κοινό και κριτικούς, η παράσταση «ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ» επιστρέφει γιαδεύτερη θεατρική σεζόν, στο Θέατρο ΧΩΡΑ, από τις 11 Οκτωβρίου 2018.
Η Νένα Μεντή συναντά τον Πέτρο Ζούλια και μαζί με την ΄Ερση Μαλικένζου, την Ευγενία Δημητροπούλου, την Χριστιάννα Ματζουράνη, την Μαριάννα Τουντασάκη και την Έφη Σακελλαρίου ζωντανεύουν με ανεπανάληπτο τρόπο τις ηρωίδες του Σκιαθίτη συγγραφέα!
Οι γυναίκες στον Παπαδιαμάντη, μοναχικές αλλά δυναμικές φιγούρες, παλεύουν με τη φύση, τη ζωή, το θάνατο, με τη χαρά και τη λύπη. Μάνες, γυναίκες, κόρες ξενιτεμένων, ναυτικών ή χαμένων ανδρών που συμμαχούν για να κερδίσουν την επιβίωση, το παρόν και το μέλλον των παιδιών τους, αποτελούν το δραματουργικό καμβά αυτής της σκηνικής δημιουργίας με αρωγό το δημοτικό τραγούδι, την παράδοση και το θρησκευτικό πνεύμα του συγγραφέα.
Με προεξάρχουσα γυναίκα-ηρωίδα τη Φραγκογιαννού-Φόνισσα, που αποτελεί το βασικό πρόσωπο της παράστασης αλλά και της παπαδιαμαντικής δημιουργίας, στήνεται ένας χορός από κωμικά και δραματικά περιστατικά ζωής γυναικών στις αρχές του 20ου αιώνα, σε ένα απομονωμένο νησί της Ελλάδας.
Οι μελωδίες και η ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων μπερδεύονται με το πένθιμο πνεύμα της Σταύρωσης και του Πάσχα, η χαρά της γέννας συναντά με το πόνο του θανάτου. Η μαγεία και η δεισιδαιμονία διασταυρώνονται τη θρησκοληψία και την προκατάληψη.
Πλούσιο το υλικό των υπέροχων διηγημάτων του συγγραφέα ζωντανεύει μπροστά μας μια σειρά από μοναδικά πορτραίτα ηλικιωμένων και νεαρών γυναικών. Κοινός τους στόχος η επιβίωση, κόντρα στα εμπόδια, τη φτώχια και τις απώλειες μιας δύσκολης ζωής. Μια δύσκολη εποχή που ακουμπά σε πολλά ζητήματα της σύγχρονης κοινωνίας… «Σα να ΄χαν ποτέ τελειωμό τα πάθια κ΄ οι καημοί του κόσμου», όπως λέει ο Παπαδιαμάντης.
Η πολυσχιδής προσωπικότητα της Φραγκογιαννούς γίνεται το όχημα για να ταξιδέψει κανείς μέσα στο πέλαγο της παπαδιαμαντικής αφήγησης. Στο τιμόνι καπετάνιος, για το θεατρικό ταξίδι στέκει η «γραία» γυναίκα που φτάνει να σκοτώσει για να χαρίσει ζωή και γίνεται δολοφόνος για να ακουμπήσει την αγιοσύνη και την αγνότητα του Θεού, θύτης και θύμα στη διαχρονική ανθρώπινη περιπέτεια.
Ταυτότητα Παράστασης:
Κείμενο- σκηνοθεσία: Πέτρος Ζούλιας
Σκηνικά – Κοστούμια: Αναστασία Αρσένη
Φώτα: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Μουσική επιμέλεια: Παναγιώτης Αυγερινός
Πρωταγωνιστούν:
Νένα Μεντή, ΄Ερση Μαλικένζου,Χριστιάννα Ματζουράνη, Ευγενία Δημητροπούλου, Μαριάννα Τουντασάκη, Έφη Σακελλαρίου.
Χώρος: Θέατρο ΧΩΡΑ
Αμοργού 20, Κυψέλη
Τηλέφωνο, 2108673945
Πρεμιέρα: 11 Οκτωβρίου 2018
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Πέμπτη στις 20:00, Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00,
Κυριακή στις 19:00
Parking με 3 ευρώ (πλησίον του θεάτρου, Αμοργού 18)
Επίσημος δικτυακός τόπος θεάτρου: www.choratheatro.gr
Facebook Page: https://www.facebook.com/choratheatro/
***
«Ο Μαρξ στο Σόχο» στο Θέατρο Άλμα
Ο Άγγελος Αντωνόπουλος σκηνοθετεί και ερμηνεύει τον μονόλογο του Χάουαρντ Ζιν «Ο Μαρξ στο Σόχο», στην κεντρική σκηνή του θεάτρου «Άλμα», με αφορμή τα 200 χρόνια από τη γέννηση του Καρλ Μαρξ. Η αυλαία ανοίγει την Παρασκευή 12 Οκτώβρη.
Ο Χάουαρντ Ζιν, ιστορικός και πολιτικός επιστήμονας, παρουσιάζει μια φανταστική επάνοδο του Μαρξ στη σημερινή εποχή. Δυστυχώς όμως οι αρχές του άλλου κόσμου, όποιες κι αν είναι, τον έστειλαν από γραφειοκρατικό λάθος, όχι στο Σόχο του Λονδίνου όπου είχε ζήσει, αλλά …στο Σόχο της Νέας Υόρκης. Ο Μαρξ «επανεμφανίζεται», λοιπόν, σήμερα στη Νέα Υόρκη, το κέντρο του καπιταλισμού, για «να αποκαταστήσει το όνομά του». Με χιούμορ αλλά και με παράπονο, ο Γερμανός διανοούμενος, που σημάδεψε την παγκόσμια Ιστορία, θυμάται με συγκίνηση και αγάπη την οικογένειά του, «ξεκαθαρίζει» τις περίφημες ρήσεις του, νοσταλγεί και συνδιαλέγεται με τους άλλους μεγάλους της εποχής του και τελικά διαπιστώνει ότι τίποτα δεν άλλαξε στον κόσμο τα τελευταία εκατό χρόνια.
Μετάφραση: Άρης Λασκαράτος
Σκηνοθεσία: Άγγελος Αντωνόπουλος
Δραματουργική επεξεργασία: Άγγελος Αντωνόπουλος
Σκηνικά- Κοστούμια: Γιώργος Ασημακόπουλος
Επιμέλεια σκηνικού : Γιώργος Λυντζέρης
Φωτισμοί-video : Βασίλης Κλωτσοτήρας
Eπεξεργασία video Νίκος Γιαβρόπουλος
Μουσική επιμέλεια-Οργάνωση παραγωγής : Βάνα Πεφάνη
Φωτογραφίες : Παύλος Φυσάκης
Δημιουργικό έντυπου υλικού : Γιάννης Καρδάσης
Μέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή και Σάββατο 21.00, Κυριακή 19.30. Προπώληση εισιτηρίων, στο ταμείο του θεάτρου «Άλμα» (Αγίου Κωνσταντίνου και Ακομινάτου 15-17, Μεταξουργείο, τηλέφωνο ταμείου 210.5220.100) και στο www.viva.gr. Διάρκεια παράστασης: 75 λεπτά χωρίς διάλειμμα.
***
Οι 12 Ένορκοι στο Θέατρο Αλκμήνη
Κάθε ψηφοφορία τους είναι και μία μάχη, αλλά…
μία μάχη που πρέπει να κερδηθεί με μόνο όπλο την αλήθεια!
Ποια θα είναι η ετυμηγορία τους;
Και με τι «κόστος» για τον καθέναν από τους 12;
Οι 12 Ένορκοι του Ρέτζιναλντ Ρόουζ, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνας Νικολαΐδη, η sold-out παράσταση των τελευταίων χρόνων, έχοντας αποσπάσει βραβεία, εξαιρετικές κριτικές και το ενδιαφέρον περισσότερων από 80.000 θεατών, συνεχίζει για 5η χρονιά!
Το ατμοσφαιρικό θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ μετατρέπεται για άλλη μια χρονιά σε δικαστικό μέγαρο, φέρνοντας ενόρκους και θεατές αντιμέτωπους με τις συνειδήσεις τους.
Υπόθεση
Στη Νέα Υόρκη του 1957, ένα αλλοδαπό αγόρι 16 χρόνων κατηγορείται για φόνο. Η τύχη του είναι στα χέρια 12 ενόρκων οι οποίοι θα αποφασίσουν αν είναι ένοχο. Σ’ αυτή την περίπτωση η θανατική ποινή είναι υποχρεωτική. Οι 12 άντρες, κλειδωμένοι σ’ ένα δωμάτιο, άλλοτε ταυτίζονται κι άλλοτε συγκρούονται. Πρέπει να αποφασίσουν ομόφωνα για τη ζωή ενός ανθρώπου, αντιμετωπίζοντας, ο καθένας από αυτούς, τη συνείδησή του αλλά και τις συνειδήσεις των υπολοίπων. Οι 12 ένορκοι αντικατοπτρίζουν τις προκαταλήψεις της κοινωνίας μέσα από 12 πεντακάθαρα ψυχογραφήματα που ξετυλίγονται βίαια μπροστά στα μάτια του θεατή.
Κείμενο: Reginald Rose
Μετάφραση/Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη
Δραματουργική επεξεργασία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη & Νότης Παρασκευόπουλος
Σκηνικά: David Negrin
Κοστούμια: Κική Μήλιου
Πρωτότυπη μουσική: Γιώργος Περού
Κίνηση: Χριστίνα Φωτεινάκη
Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Βοηθοί σκηνοθέτη: Μαγδαληνή Παλιούρα & Κατερίνα Κωνσταντέλλου
Βοηθός ενδυματολόγου: Δανάη Ανεζάκη
Φωτογραφίες: Βαγγέλης Ρασσιάς
Γραφιστική επιμέλεια: Γιάννης Στιβανάκης
Promo video: Κώστας Γεραμπίνης
Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού
Οι 12 ένορκοι (αλφαβητικά):
Νίκος Βατικιώτης, Τάσος Γιαννόπουλος, Σωτήρης Δούβρης, Μάνος Ζαχαράκος, Αλέξανδρος Καλπακίδης, Τρύφων Καρατζάς*, Θανάσης Κουρλαμπάς, Περικλής Λιανός, Κωνσταντίνος Μουταφτσής, Κωνσταντίνος Μπάζας, Τάσος Παπαδόπουλος, Ορέστης Τρίκας
*Διπλή διανομή με τον Παντελή Παπαδόπουλο
Στον ρόλο του φύλακα o Αλέξης Σταυριανός
Τη φωνή της χαρίζει η Νένα Μεντή
Είδος: Δικαστικό Δράμα
Παραγωγή: A PRIORI www.a-priori.gr
Με ελληνικούς κ αγγλικούς υπέρτιτλους κάθε Πέμπτη, από αρχές Νοέμβρη
Στο ταμείο του θεάτρου διατίθενται εισιτήρια για ΑΜΕΑ μαθητές-φοιτητές και ανέργους.
***
«Το Τίμημα», του Άρθουρ Μίλλερ, στο Θέατρο Ιλίσια
Το αριστουργηματικό έργο του Άρθουρ Μίλλερ «Το Τίμημα», από τα γνωστότερα έργα του, με αυτοβιογραφικά στοιχεία, γραμμένο το 1967 και πολυανεβασμένο σε θεατρικές σκηνές παγκοσμίως, ήταν από τα αγαπημένα έργα του Άρθουρ Μίλλερ, καθώς είναι και το μόνο έργο που αποφάσισε να σκηνοθετήσει. Σκιαγραφεί τους χαρακτήρες του περίτεχνα να προσπαθούν να ισορροπήσουν και να αναμετρηθούν με τον εαυτό τους, σε ένα κόσμο χωρίς δικαιοσύνη, όπου το παρελθόν καθορίζει το παρόν σε μια πραγματικότητα χωρίς λογική.
Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος ανεβαίνει στη θεατρική σκηνή του Ιλίσια για να ερμηνεύσει τον Ρωσοεβραίο παλαιοπώλη Gregory Solomon, την πηγή του κωμικού στο έργο, τον ρόλο που κινεί τα νήματα της δράσης. Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης και ο Χρήστος Σαπουντζής ενσαρκώνουν τα δύο αδέλφια που συναντιούνται μετά από πολλά χρόνια για να αντιμετωπίσουν το παρελθόν τους. Μαζί τους η Ρένια Λουιζίδου στο ρόλο της γυναίκας, η οποία διεκδικεί τη ζωή της που τόσα χρόνια βρίσκεται σε αναμονή.
Οι ήρωες του έργου εκπρόσωποι μιας κοινωνίας που κάποτε φαινόταν να αλλάζει, ώστε να ισορροπήσει ανάμεσα στην ευαισθησία και τη δύναμη, το δίκαιο και την ανάγκη… Μιας κοινωνίας που τελικά δεν έχει αλλάξει και τόσο, αλλά πρέπει να συνεχίσει να πιστεύει στη δύναμη της αλλαγής γιατί αλλιώς έχει πεθάνει…
Διάρκεια: 120 λεπτά // Μέρες & ώρες παραστάσεων: Τετάρτη στις 19:00 // Πέμπτη στις 21:00 // Παρασκευή στις 21:00 // Σάββατο στις 21:00 // Κυριακή στις 19:00
Θέατρο Ιλίσια, Παπαδιαμαντοπούλου 4 & Βασιλίσσης Σοφίας, τηλ. 210 7210045
***
«Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν» στο «Θησείον, ένα Θέατρο για τις Τέχνες»
Η καλλιτεχνική εταιρεία «Μυθωδία» (Νικορέστης Χανιωτάκης και Γεράσιμος Σκαφίδας) παρουσιάζει στο «Θησείον, ένα Θέατρο για τις Τέχνες» (Τουρναβίτου 7, Ψυρρή) το αριστούργημα του Μπέρτολτ Μπρεχτ «Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν», ένα από τα κορυφαία έργα της παγκόσμιας δραματουργίας. Η μετάφραση και σκηνοθεσία ανήκει στον Νικορέστη Χανιωτάκη και η μουσική είναι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
Η υπόθεση του έργου:
«Πώς μπορείς να είσαι καλός όταν όλα γύρω σου είναι τόσο ακριβά;»
Τρεις θεοί έρχονται στη Γη με σκοπό να βρουν αρκετούς καλούς ανθρώπους που να ζουν με αξιοπρέπεια, ώστε να δικαιολογήσουν τη θεϊκή ύπαρξή τους και να διατηρηθεί ο κόσμος ως έχει. Έπειτα από πολλές δυσκολίες, εντοπίζουν το μοναδικό καλό άνθρωπο, μια πόρνη στην επαρχία Σετσουάν της Κίνας, την Σεν Τε.
Οι θεοί την ανταμείβουν με ένα μεγάλο χρηματικό ποσό κι εκείνη ανοίγει ένα μικρό καπνοπωλείο. Προκειμένου να αντιμετωπίσει τους συμπολίτες της, που την εκμεταλλεύονται, η Σεν Τε εφευρίσκει ένα alter ego, έναν «φανταστικό» ξάδελφο, τον σκληρό Σουί Τα, παίρνοντας τη μορφή του όποτε οι περιστάσεις το απαιτούν…
Τους ρόλους του έργου ενσαρκώνουν οι: Πέγκυ Τρικαλιώτη, Λήδα Πρωτοψάλτη, Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Γεράσιμος Σκαφίδας, Κωνσταντίνος Κάππας, Μπέτυ Αποστόλου, Γιάννης Καλατζόπουλος, Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος, Βαλέρια Δημητριάδου.
Μέρες και ώρες παραστάσεων: Τέταρτη, Σάββατο και Κυριακή στις 19.00, Πέμπτη και Παρασκευή στις 21.15.
Χριστουγεννιάτικες Γιορτές στην Πετρούπολη, 7 Δεκέμβρη 2018 – 6 Γενάρη 2019
Εκθέσεις
Van Gogh Alive στη Θεσσαλονίκη
Η μεγαλειώδης έκθεση που μάγεψε περισσότερους από 200.000 θεατές στην Αθήνα και περισσότερους από 10.000.000 θεατές σ’ όλο τον κόσμο, έρχεται να εκστασιάσει και το ελληνικό κοινό, στη Θεσσαλονίκη στο χώρο της ΔΕΘ από τις 23 Νοεμβρίου! Όχι με τον συνήθη, αλλά μ’ έναν νέο, επαναστατικό τρόπο, που παρουσιάζοντας το συνολικό έργο του Van Gogh, αφηγείται ταυτόχρονα την δική του ιστορία, διεισδύει στα συναισθήματα και τις σκέψεις του και περιγράφει το περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγαλούργησε, σε μία live συμφωνία φωτισμού, χρωμάτων, ήχων και μουσικής.
Μέσω του SENSORY4™, ενός μοναδικού συστήματος που ενσωματώνει 40 προβολείς υψηλής ευκρίνειας, γραφικά πολλαπλών καναλιών και ήχο surround, δομώντας έτσι ένα από τα συναρπαστικότερα περιβάλλοντα πολλαπλών προβολών στον κόσμο. Που γεμίζοντας τον χώρο (τοίχους, πατώματα) με γιγαντιαίες οθόνες ζωντανεύει τα αριστουργήματα του Βίνσεντ Βαν Γκογκ, αναδεικνύοντας της αποχρώσεις και τις λεπτομέρειες, αποκαλύπτοντας την έμπνευση και την τεχνοτροπία τους, ενώ βυθίζουν ακαριαία τον θεατή μέσα στο σύμπαν του.
Σε μία καθηλωτική ατμόσφαιρα ρέουσων εικόνων, σ’ ένα ιδιότυπο, πανέμορφο και άκρως εντυπωσιακό «πλανητάριο», σε μία πνευματική γλυκιά και πλούσια εμπειρία, που ενσωματώνει τον επισκέπτη, διεγείροντας και θρέφοντας όλες τις αισθήσεις του. Σε μία καθολική και διασφαλισμένη εις βάθος επικοινωνία του θεατή με το έργο, αλλά και τον δημιουργό.
Έως τις 20 Ιανουαρίου 2019, στη ΔΕΘ – HELEXPO Περίπτ. 12.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ:: 13:30 πμ. έως 10:00 μμ – Τελευταία Είσοδος 09:00 μμ
ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΑ : 10π.μ. έως 10:00μμ – Τελευταία Είσοδος 09:00 μμ
ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΜΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ : Καθημερινές 09:00 πμ. έως 13:00 μ.μ
***
Leonardo Da Vinci: Τρεις μεγάλες εκθέσεις!
0 χρόνια μετά το θάνατό του, τρείς εκθέσεις ενώνονται στην πιο ολοκληρωμένη έκθεση που έγινε ποτέ για τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι.
Οι μηχανικές εφευρέσεις
75 μοντέλα των εφευρέσεών του, αναπαραγωγές σε φυσικό μέγεθος, διαδραστικές μηχανές, αντίγραφα των περίφημων κωδίκων του και συνολικά πάνω από 200 εκθέματα σχεδιασμένα σε συνεργασία με το Μουσείο Leonardo da Vinci της Ρώμης.
Με διαδραστικές εμπειρίες που ενθαρρύνουν τη γνώση δια της αφής και με αντιπαραβολή ανάμεσα στο έργο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι και στις σύγχρονες τεχνολογίες και μηχανικές εφαρμογές.
Με κατανοητές επεξηγήσεις των θεωριών και των έργων του Ντα Βίντσι με τη χρήση της διαδραστικής και βιωματικής τεχνολογίας SENSORY4™
Da Vinci Alive – The Experience
Μία καθηλωτική οπτικοακουστική, βιωματική εμπειρία που παρουσιάζει τη ζωή και το έργο αυτού του μεγάλου καλλιτέχνη και εφευρέτη.Με ανάλυση και ιστορικό περιεχόμενο των βασικών έργων του Ντα Βίντσι με τη χρήση διαδραστικών και διασκεδαστικών τεχνολογιών.
Τα Μυστικά της Μόνα Λίζα
Τα μυστικά του πιο διάσημου έργου τέχνης στον κόσμο, αποκαλύπτονται για πρώτη φορά από τον Pascal Cotte και το Lumiere Technology Institute. Μία λεπτομερής επιστημονική ανάλυση και παρουσίαση του αινιγματικού αυτού πίνακα.
Ένα ταξίδι ανακάλυψης της εκπληκτικής ζωής και του έργου του Λεονάρντο ντα Βίντσιστο χώρο και το χρόνο.
Κώδικες
Η ζωή και ο καιρός του Λεονάρντο και η Αναγένννηση
Αρχές Φυσικής και Μηχανικής
Ο πατέρας της πτήσης
Σπουδές ανατομίας
Στρατιωτική Μηχανική
Υδραυλική και μηχανές νερού
Διαδραστικοί σταθμοί – Εκπαιδευτικό παιχνίδι
Αnimation με τον Βιτρούβιο Άνθρωπο
Η τέχνη της Αναγέννησης
Τα μυστικά της Μόνα Λίζα
Η έκθεση θα λειτουργεί στο χώρο του Παλαιού Αμαξοστασίου του Ο.Σ.Υ. – Πειραιώς και Ερμού στο Γκάζι, από 30 Νοέμβρη 2018 έως 30 Μαρτίου 2019.
Κινηματογράφος
«Ο Κονφορμίστας» στο «Studio»
Η «New Star», τιμώντας τη μνήμη του μεγάλου δημιουργού Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, που «έφυγε» από τη ζωή στις 26 Νοέμβρη, θα προβάλλει το μοναδικό, αξεπέραστο και διαχρονικό αριστούργημά του, «Ο Κονφορμίστας» (1970), σε ψηφιακά αποκατεστημένη επανέκδοση. Οι προβολές πραγματοποιούνται από το Σάββατο 1η Δεκέμβρη έως την Τετάρτη 5 Δεκέμβρη, στις 20.45 στο «Studio New Star Art Cinema» (Σπάρτης και Σταυροπούλου 33, πλατεία Αμερικής).
Ένα αριστούργημα του Μπερτολούτσι, με συναισθήματα και πάθη που ξεχειλίζουν μέσα από την υψηλή αισθητική του σκηνοθέτη. Κινηματογράφος υψηλής αισθητικής και φιλοσοφικού στοχασμού. Μια ταινία νεανικής δυναμικής, επαναστατικής σκηνοθετικής τόλμης και απόλυτης φιλοσοφικής ωριμότητας, η διασκευή του μυθιστορήματος του Αλμπέρτο Μοράβια είναι ένα κολοσσιαίο, πολυεπίπεδο καλλιτεχνικό επίτευγμα, από το υλικό που είναι φτιαγμένα τα αριστουργήματα.
Ρώμη, δύο χρόνια πριν το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Μαρσέλο (Ζαν Λουί Τρεντινιάν) ζει μια απόλυτα συμβατική ζωή. Δουλεύει για το φασιστικό καθεστώς του Μουσολίνι, είναι παντρεμένος με μία μικροαστή αλλά κοινωνικά αποδεκτή γυναίκα και πηγαίνει στην εκκλησία σε τακτά διαστήματα. Ο Μαρσέλο θα βρεθεί όμως αντιμέτωπος με τις συνέπειες των πράξεών του όταν το αφεντικό του θα του ζητήσει να σκοτώσει έναν πρώην καθηγητή του. Ετσι, όσο περνάει ο καιρός, αντιλαμβάνεται πως δεν πρόκειται μόνο για μια πολιτική επιλογή, αλλά για συμμετοχή σε πράξεις βίας, καταπίεσης και κοινού εγκλήματος.
Ο δρόμος μας – Στους κινηματογράφους το ντοκιμαντέρ για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ
Από την Πέμπτη 29 Νοέμβρη θα προβάλλεται στους κινηματογράφους σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, το Ντοκιμαντέρ «Ο Δρόμος μας», που είναι αφιερωμένο στα 100 χρόνια του ΚΚΕ.
Καρέ-καρέ μέσα σε 100 λεπτά διατρέχει την πλούσια Ιστορία του ΚΚΕ. Σπάνια αρχειακά ντοκουμέντα, δραματοποιημένο οπτικοακουστικό υλικό, πρωτότυπη μουσική. Πάνω από 100 συντελεστές, οι οποίοι δούλεψαν ακούραστα και εθελοντικά.
Για τα γυρίσματα του Ντοκιμαντέρ δημιουργήθηκε κινηματογραφική ομάδα, αποτελούμενη από τους: Σήφη Στάμου, Παυλίνα Αγαλιανού, με υπεύθυνο τον Κώστα Σταματόπουλο. Ακόμα, για το σενάριο και την έρευνα του Ντοκιμαντέρ δημιουργήθηκε ομάδα αποτελούμενη από τους: Θανάση Λεκάτη, Φάνη Παρρή, Αλέξανδρο Βαλσαμή, με υπεύθυνο τον Γιάννη Κλεφτογιάννη.
Τη διεύθυνση φωτογραφίας έκανε ο Άκης Αποστολίδης. Μουσικά έντυσε το Ντοκιμαντέρ η Σοφία Καμαγιάννη.
Σπικάζ: Δανάη Κατσαμένη, Μίλτος Δημουλής.
Μοντάζ: Σωτήρης Γκέκας.
Στο Ντοκιμαντέρ εμφανίζονται και αφηγούνται on camera οι: Παύλος Ορκόπουλος, Μαριάνθη Σοντάκη, Δημήτρης Αλεξανδρής και Λίλα Καφαντάρη. Σε αφηγήσεις, απαγγελίες λογοτεχνικών κειμένων και ντοκουμέντων δανείζουν επίσης τη φωνή τους οι: Δημήτρης Καταλειφός, Κώστας Καζάκος, Ελένη Γερασιμίδου, Διονύσης Ξενάκης.
Συμμετέχουν ακόμα δεκάδες ηθοποιοί και μουσικοί.
Στην Αθήνα το ντοκιμαντέρ συνεχίζει να προβάλλεται στο «Studio New Star Art Cinema», από 13 – 19/12, από Πέμπτη έως Κυριακή στις 6.30 μ.μ., από Δευτέρα έως Τετάρτη στις 20.30 μ.μ.
Στη Θεσσαλονίκη: Στον κινηματογράφο «Φαργκάνη» (Αγ. Παντελεήμονος 10), από Πέμπτη 13/12 μέχρι Κυριακή 16/12, στις 7 μ.μ. και από 17/12 μέχρι 19/12, στις 9 μ.μ.. Στο Δημοτικό Κινηματογράφο Ευόσμου (μέχρι την Κυριακή 9/12, κάθε μέρα στις 6 μ.μ.) και στο Δημοτικό κινηματογράφο Νεάπολης – Συκεών (Από Πέμπτη 6/12 έως Κυριακή 9/12, στις 7.30 μ.μ.)
Επίσης, μέχρι στιγμής έχουν ανακοινωθεί οι εξής κινηματογράφοι:Αγιος Νικόλαος Κρήτης: «REX», Αγρίνιο: «Ανεσις», Αίγινα: «Σινέ Τιτίνα», 6/12 και 7/12 στις 8.30 μ.μ., 8/12 στις 6.30 μ.μ. και 8.30 μ.μ., 9/12 στις 11.30 π.μ. και 6.30 μ.μ., Αλεξανδρούπολη: «Ηλύσια», Αμαλιάδα: «Cine Cinema», Αμφισσα: Κορδώνειο Πνευματικό Κέντρο και Κινηματογραφική Λέσχη, Ανδρος: Κινηματογραφική Λέσχη, Αργος: «VALIA plus Cinema», 3/12 – 5/12, 6 μ.μ., Αρτα: «Σινέ Παλλάς», Βέροια: «Cinema Σταρ», 2/12 – 5/12, Γιάννενα: Πνευματικό Κέντρο, Γρεβενά: Δημοτικός Κινηματογράφος, 3/12 – 5/12, Γύθειο: Κινηματογραφική Λέσχη, Ζάκυνθος: «Φώσκολος», Ηράκλειο:«Βιτσέντζος Κορνάρος», 7/12 και 10/12 έως 12/12, 6 μ.μ., Ιωάννινα:Πνευματικό Κέντρο, Καβάλα: «Απόλλων», 3/12 – 5/12, 7.30 μ.μ., Καλαμάτα:«Cine Center», 5/12, Καστοριά: «City Center Cinemas», Κατερίνη:«Ευκαρπίδη», 3/12 – 7/12, 5.30 μ.μ., Κέρκυρα: «Σινέ Ορφεύς», 10/12 – 12/12, 7.30 μ.μ., Κιλκίς: «Αστρον», Κοζάνη: «Ολύμπιον», 5/12, 7 μ.μ., Κόρινθος: «Απόλλων», 3/12 – 5/12, 7.30 μ.μ., Κως: «Cine Orfeas», Λευκάδα: Πνευματικό Κέντρο, Λέσβος: «Cine Αρίων», 4/12, 7 μ.μ., Ικαρία:Αίθουσα Εκδηλώσεων Παλαιού Δημαρχείου, 7 και 8/12, 8.30 μ.μ., στην Αίθουσα του Συλλόγου Μάραθου στις 9/12, 8.30 μ.μ., Λάρισα: «Cine Victoria», 10/12 – 12/12, 7.30 μ.μ., Πύργος: «Ορφέας», Ρέθυμνο: «CINE Απόλλων», Ρόδος: «Pallas 5 Cinemas Center», 6/12, 7/12, 10/12, Σέρρες:«Σινεμά Κρόνιο», Σπάρτη: «Cinema Center», Σύρος: «Παλλάς» (Ερμούπολη), Τρίκαλα: «Τηλέμαχος» 6/12 έως 9/12, Χανιά: «Αττικόν», 6/12 έως 9/12, 8 μ.μ., Κύπρος: «Πάνθεον Λευκωσία», 10/12 – 13/12.
Διανομή «NEW STAR»
Πρόγραμμα προβολών Χειμερινού Κινηματογράφου Δήμου Πετρούπολης
Ο χειμερινός Κινηματογράφος Πετρούπολης ξεκίνησε τις προβολές του και μας καλεί να ζήσουμε και φέτος τη μαγεία της 7ης τέχνης και να απολαύσετε τις προβολές στον φιλόξενο χώρο του Πνευματικού Κέντρου της πόλης (Μπουμπουλίνας 59 και Αθ. Διάκου), με ποικίλες καλλιτεχνικές παραγωγές ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου, μεταξύ των οποίων και βραβευμένες ταινίες.
Η επιλογή των ταινιών είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας της Κινηματογραφικής Λέσχης με το Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΗ.ΚΕ.ΠΕ. (Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση Πετρούπολης).
Ακολουθεί το πρόγραμμα των προβολών:
Πάνω από 10 συμμετοχές σε Διεθνή Φεστιβάλ. Ειδικά Βραβεία Κριτικής επιτροπής (22ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αριζόνα, 29ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Long Island). Βραβείο Καλύτερου Ξένου Ντοκυμαντέρ στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφο St Trope.
Το ανατρεπτικό ιστορικό ντοκιμαντέρ του Camilo Tavares «Η μέρα που διήρκεσε 21 χρόνια», ένα ιστορικό θρίλερ που παρέχει αποδείξεις για τη χειραγώγηση και τη χρηματοδότηση των επενδύσεων από την πλευρά της αμερικανικής κυβέρνησης, για τη διεξαγωγή του στρατιωτικού πραξικοπήματος στη Βραζιλία το 1964, προβάλλεται ξανά από τη New Star, από την Πέμπτη 1 του Νοέμβρη 2018 στο ΑΛΚΥΟΝΙΣ και STUDIO new star art cinema
Δείτε το trailer της ταινίας:
“Εξαιρετικό αρχειακό ντοκιμαντέρ που εξετάζει τους τοπικούς παράγοντες και την εμπλοκή των ΗΠΑ, που κατέστησαν τη Βραζιλία στρατιωτική δικτατορία… Καθηλωτικό Ντοκυμαντέρ” . The Hollywood Reporter
“Η ανάμειξή των Ηνωμένων Πολιτειών στη Νοτιοαμερικανική πολιτική ξεσκεπάζεται εντελώς στο «Η μέρα που διήρκεσε 21 χρόνια». Ένα ντοκυμαντέρ που ανοίγει τα μάτια και χαίρει επιδοκιμασίας.” Variety
“«Η μέρα που διήρκεσε 21 χρόνια» προσφέρει μια ενδελεχή εικόνα των πολιτικών μηχανισμών. Μια συναρπαστική εμβάθυνση στα αμερικανικά κυβερνητικά σχέδια και τα σχέδια της CIA.” ScreenDaily
«Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΔΙΗΡΚΕΣΕ 21 ΧΡΟΝΙΑ»
Βραζιλία, 2012 – Διάρκεια 77΄
Σκηνοθεσία: Camilo Tavares.
Φωτογραφία: Andre Macedo.
Μουσική: Ντίνο Βισέντε.
“Ένας θησαυρός!” –Estado // “Μία αληθινή ταινία.” –Filmmaker // “Excellent, gripping story” -The Hollywood Reporter USA
“Revelator deserves fest” -Variety- USA // “Fascinating” –ScreenDaily- USA // “A gem” – Luiz Carlos Merten -Estado
“A real movie” – Nelson Pereira dos Santos – Filmmaker // “Hard-hitting, helps to build the country’s history” – Luis Nassif -Carta Maior
***
Από το γεμάτο εναλλαγή ιστορικό και ακατέργαστο οπτικό υλικό των περίπου 600 ωρών που γύρισε σε διάστημα 30 ετών, ο Αστέρης Κούτουλας συμπυκνώνει μέσα σε μιάμιση ώρα στιγμές που παρουσιάζουν την αυθεντική εικόνα του «πνευματικού αναρχικού» Μίκη Θεοδωράκη. Ο δημιουργός παντρεύει στην ταινία του πολλές προσωπικές στιγμές του καλλιτέχνη με ιστορικό υλικό, πλάνα τεκμηρίωσης με μυθοπλασία και τη μουσική του Θεοδωράκη με τον αντίκτυπό της σε νέους καλλιτέχνες της κλασικής μουσικής, της τζαζ, της electro ή της rap. Μια ταινία-δοκίμιο, που δεν ακολουθεί μια χρονολογική σειρά, αλλά παρουσιάζεται σε μια ιδιόμορφη χρονική μίξη επιτρέποντας στον θεατή να ζήσει συναρπαστικές, εύθυμες, μυστηριώδεις, αλλά και πολύ χαρακτηριστικές στιγμές από την «on the road» ζωή ενός μοναδικού και χαρισματικού καλλιτέχνη. Στο παράλληλο σύμπαν της ταινίας –εμπνευσμένης από τη μυθιστορηματική αυτοβιογραφία του Μίκη Θεοδωράκη– οι σκέψεις γίνονται εικόνα, προβληματισμοί, πίνακες μιας αγνής θεότητας, μιας ερωτικής ιερότητας, μιας μυστηριακής αγάπης.
ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΚΗ
Μια ταινία docufiction του Αστέρη Κούτουλα
Στους κινηματογράφους 25 Οκτωβρίου 2018
Διανομή: NEW STAR
Συντελεστές/Ηθοποιοί (επιλογή):
Μίκης Θεοδωράκης
Marina – Sandra von Ruffin
Akar – Στάθης Παπαδόπουλος
Panaretos – Carlos Rodriguez
Sofia Pintzou, Rafika Chawishe, Maria Kousouni, Kat Voltage, Katharina Hein, Inka Neumann, Rosa Merino Claros, Stella Kalafati, Constantine Isaiah, Marilyn Rose κ.ά.
Μουσικοί (επιλογή): Air Cushion Finish, Αλέξια, Anna RF, Bejarano & Microphone Mafia, Çiğdem Aslan, Deerhoof, Francesco Diaz, Γιάννης Ζώτος, Γιώργος Θεοδωράκης, Κώστας Θωμαΐδης, Eves Karydas, Johanna Krumin, Zülfü Livaneli, Melentini, Γιώργος Νταλάρας, Πέτρος Πανδής, Μαρία Παπαγεωργίου, Dulce Pontes, Άννα Ρεζάν, Henning Schmiedt, Sebastian Schwab, Μαρία Φαραντούρη κ.ά.
Σκηνοθεσία: Αστέρης Κούτουλας
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Σενάριο: Αστέρης & Ίνα Κούτουλα
Κάμερα: Μάικ Γερανιός
On the Road Kamera (1987-2017): Aστέρης Κούτουλας
Μοντάζ: Κλεοπάτρα Δημητρίου & Γιάννης Σακαρίδης
Mίξη Μουσικής & Mastering: Αλέξανδρος Καρόζας
Ήχος: Αλέξανδρος Καρόζας & Klaus Salge
Kοστούμια: Heike Hartmann & Annabell Johannes
Mακιγιάζ: Johanna Rosskamp
Διεύθυνση Παραγωγής: Μάρσια Τζιβάρα
Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Aχιλλέας Γκατσόπουλος
Καλλιτεχνική Οργάνωση & Συμβουλευτική: Ινα Κούτουλα , DomQuichotte, James Chressanthis (ASC) & Klaus Salge
Συμπαραγωγοί: Schott Music, Γιάννης Σακαρίδης & EΡΤ
Παραγωγοί: Αστέρης Κούτουλας & Ίνα Κούτουλα
Διάρκεια: 88 λεπτά / Έγχρωμο, DCP / Διανομή: NEW STAR
Παγκόσμια Πρεμιέρα στο γερμανικό φεστιβάλ Internationale Hofer Filmtage 2017.
Σημείωμα Σκηνοθέτη
Το «Ταξιδεύοντας με τον Μίκη» στην πραγματικότητα παρουσιάζει την γέννηση μιας ταινίας από το πνεύμα της μουσικής. Ως παιδί προσφύγων του ελληνικού εμφυλίου, μεγάλωσα με την μουσική του Θεοδωράκη και τους στίχους του Ρίτσου και του Ελύτη. Για μένα ως Έλληνας της διασποράς, η «Ελλάδα της Τέχνης» υπήρξε ανέκαθεν το «σπίτι» μου, η «πατρίδα» μου.
Το «Ταξιδεύοντας με τον Μίκη» συνοψίζει μια οπτική προσέγγιση, μια «καταδίωξη», την δημιουργία ενός πεδίου στον ορίζοντα μέσα, πέρα, προς και από τον κόσμο του μεγάλου Έλληνα συνθέτη. Είναι μια υβριδική ταινία για μια υβριδική ζωή, που τρέχει υποδειγματικά μεταξύ δύο αντίθετων πόλων: της περιφέρειας και του κέντρου, της Ελλάδας και της Γερμανίας, της Ευρώπης και των άλλων ηπείρων, των ιδιωτικών στιγμών και της δημόσιας παρουσίας, του ασπρόμαυρου και του έγχρωμου, της προσωπικής γκαρνταρόμπας (backstage) και της μεγάλης σκηνής. Ως καλλιτέχνης του Βερολίνου είχα πάντα μπροστά στα μάτια μου το Τείχος και γυρισμένη την πλάτη μου στην βερολινέζικη ουδέτερη ζώνη (No Man’s Land). Το «Ταξιδεύοντας με τον Μίκη» ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.
Αστέρης Κούτουλας
Λίγα λόγια από τον Μίκη
Η μεγάλη ποικιλία του μουσικού μου έργου ήταν ο συνεκτικός καμβάς και συγχρόνως το αίνιγμα που έπρεπε να λύσει ο σκηνοθέτης Αστέρης Κούτουλας στην καινούργια του ταινία ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΚΗ, ώστε από αυτή την φανταστική ποικιλία τόπων, ανθρώπων και ήχων να συνθέσει ένα ενιαίο και αυτοτελές έργο.
Κιόλας μέσα από το πρώτο έργο του Αστέρη, το ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΜΗΔΕΙΑ (Recycling Medea), διέκρινα την ιδιαίτερη προσωπική του ματιά, που πραγματικά ήταν μια ευτυχής έκπληξη για μένα, γιατί μου αποκάλυπτε εντελώς νέους εκφραστικούς τρόπους στη διαχείριση της ζωής και του έργου μου.
Σας διαβεβαιώ, ότι αυτή η παραδοχή δεν ήταν εύκολη για μένα λόγω του όγκου του έργου μου και της πολυτάραχης ζωής μου μέσα από τους δύσκολους δρόμους της σύγχρονης ιστορίας μας. Κι ακόμα γιατί ήταν επόμενο να έχω καταλήξει στους δικούς μου προσωπικούς κωδικούς ως προς την φιλοσοφία και την αισθητική, όπως σμιλεύτηκαν μέσα από τις εμπειρίες και τις σκέψεις μου.
Αντιθέτως όμως, θα έλεγα ότι αντί να με απωθήσουν οι νέοι ορίζοντες που άνοιγε με βάση τη ζωή και το έργο μου στον τομέα της κινηματογραφικής σκηνοθεσίας, με πλούτισαν ψυχικά, πνευματικά και διανοητικά, γιατί με βοήθησαν να δω τον εαυτό μου και το έργο μου με το ανανεωμένο και τολμηρό βλέμμα του σήμερα και του αύριο.
Θα ‘λεγα ότι αυτή η προσέγγιση με κάνει να νοιώθω νέος ανάμεσά σας, καθώς συντρίβει τα δεκάδες χρόνια με τα οποία με έχει φορτώσει η αδάμαστη ζωή μου.
Μίκης Θεοδωράκης
Λίγα λόγια από την συγγραφέα Ιωάννα Καρατζαφέρη
«Το δώρο»
… Η βραδιά στο σπίτι του Μίκη ανήκε στην προβολή της ταινίας του Αστέρη Κούτουλα, αφιερωμένη στον Μίκη Θεοδωράκη να διευθύνει ορχήστρες σε μουσικούς χώρους, στάδια, θέατρα και αλλού, με πλήρεις ορχήστρες σε διάφορες πόλεις του κόσμου, με ακροατές κάθε φορά και μιας άλλης εθνικότητας, φυλής και πολιτισμού να συνωστίζονται, να τραγουδούν, άλλοτε στη γλώσσα του συνθέτη και του ποιητή που είχε μελοποιήσει τους στίχους του, ή μεταφρασμένα στη δική τους γλώσσα, ακόμα και στα Ιμαλάια, που σε κάποια κορυφή πέντε μουσικοί παίζουν με τα δικά τους παραδοσιακά όργανα τη μουσική Θεοδωράκη.
Η ιδιοφυΐα του σκηνοθέτη Αστέρη Κούτουλα να διαμοιράσει τον χρόνο διάρκειας της ταινίας σε εξάλεπτες παρουσιάσεις του Μίκη να διευθύνει τις ορχήστρες δεν διαχωρίζεται από την καλλιτεχνική του επιδίωξη να ταυτιστεί μαζί του. Παρακολουθούσαμε την εξέλιξη της ταινίας καθηλωμένοι στις θέσεις μας, έχοντας ανάμεσά μας δυο δημιουργούς που δεν αφήνουν κανένα κενό ανάμεσα στη δημιουργία και την παρουσίασή της ενώπιον σ’ ένα κοινό, κάθε φορά διαφορετικό. Ο Θεοδωράκης, καθισμένος αναπαυτικά, παρακολουθούσε μ’ ένα πλατύ, ευτυχισμένο χαμόγελο να απλώνεται στο πρόσωπό του, απολαμβάνοντας ευτυχισμένες μουσικές αναμνήσεις από το παρελθόν, διάσπαρτες στον χρόνο και τον χώρο.
Τον έβλεπα, με τα εσωτερικά μου μάτια, να ψηλώνει καθώς από νέος συμπλήρωνε κάθε του πεντάγραμμο, να απογειώνεται, να αγκαλιάζει με τα μακριά του χέρια τον κόσμο, τον Αστέρη να τον απαθανατίζει μέσα από μια άλλη μεικτή έκφραση τέχνης και τεχνολογίας, και τα έργα των δυο δημιουργών να σμίγουν και να γίνονται ένα σώμα, στιβαρό και αδιάσπαστο σαν διαμάντι.
Η ταινία του Αστέρη Κούτουλα, όπως και η δική του Μήδεια, γεννούσαν μέσα μου, κρυφά από τους άλλους, την ελπίδα για έναν άλλο κινηματογράφο, χωρίς εγκλήματα, όπλα, πολεμικές ιαχές και καταστροφικές επιδρομές.
Το δώρο μεγάλωνε και απογειωνόταν και ο Θεοδωράκης έλεγε στην ταινία πως από μικρός ήθελε να πετάξει στο Διάστημα, όπως τα πουλιά, και δεν καταλάβαινε γιατί δεν μπορούσε.
Είχαμε μείνει όλοι, χωρίς να εξαιρείται ούτε ο Μίκης, εκστατικοί και από δέος, μην μπορώντας να αγκαλιάσουμε τον ίδιο, τον χειροκροτήσαμε όπως και τον Αστέρη.
Αυτό δεν ήταν δώρο, ήταν θεία κοινωνία.
«Το δώρο» της Ιωάννας Καρατζαφέρη – © diastixo.gr
Βιογραφικό του σκηνοθέτη
Ο Αστέρης Κούτουλας γεννήθηκε στην Οραντέα της Ρουμανίας από γονείς πολιτικούς πρόσφυγες. Το 1968 μετακόμισε οικογενειακά στην Δρέσδη της τότε Ανατολικής Γερμανίας και σπούδασε γερμανική Φιλολογία την Λειψία. Από το 1981 εργάζεται ως συγγραφέας, δημοσιογράφος και μεταφραστής. Υπήρξε εκδότης της σειράς «Bizarre Städte» (1987-1989) και του περιοδικού Sondeur (1990-1991). Aπό το 1986 εργάζεται ως μάνατζερ διοργάνωσης συναυλιών, από το 1989 ως παραγωγός event και μουσικών δρώμενων και παράλληλα ως παραγωγός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης. Είναι στενός συνεργάτης του Μίκη Θεοδωράκη από το 1981. Είναι εμπνευστής του Hellas Filmbox Berlin, του μεγαλύτερου φεστιβάλ ελληνικών ταινιών και ελληνικής θεματολογίας της Ευρώπης. Η ταινία «Ταξιδεύοντας με τον Μίκη» είναι μέρος της τετραλογίας «Θάνατος» (Thanatos Tetralogy). Τα άλλα μέρη είναι το «Ανακυκλώνοντας την Μήδεια» του 2014, το «Ηλέκτρα» που τα γυρίσματα μόλις ξεκινούν και το «Αντιγόνη» που θα ακολουθήσει. Ζει και εργάζεται μεταξύ Βερολίνου και Αθήνας.
***
Χειμερινός κύκλος κινηματογραφικών προβολών στην Ικαρία
O Δήμος Ικαρίας ολοκληρώνοντας τις προβολές στον θερινό δημοτικό κινηματογράφο, που διοργάνωσε φέτος για 4η συνεχή θερινή περίοδο, ενημερώνει ότι από τις αρχές Οκτωβρίου διοργανώνει – στην ανακαινισμένη αίθουσα εκδηλώσεων του Παλιού δημαρχείου στον Άγιο Κήρυκο– για πρώτη φορά ένα χειμερινό κύκλο κινηματογραφικών προβολών (κάθε Παρασκευή και Δευτέρα) πάντα με ελεύθερη είσοδο για όλους, ανοίγοντας ένα παράθυρο σε αξιόλογα κινηματογραφικά έργα, προσφέροντας μια πολιτιστική διέξοδο στις πολιτιστικά «κρύες νύχτες του χειμώνα».
Η πρωτοβουλία αυτή της Δημοτικής Αρχής, σε συνδυασμό με την προσπάθεια αναβάθμισης των υποδομών (π.χ νέο προβολικό σύστημα στον θερινό, δημιουργία χειμερινής αίθουσας προβολών) αποδεικνύει τον ουσιαστικό ρόλο που μπορεί και πρέπει να παίξει ένας Δήμος, κόντρα στη ραγδαία εμπορευματοποίηση και την πολιτιστική υποταγή.
Ταυτόχρονα παραχωρείται δωρεάν η χρήση του χώρου σε όσους συλλόγους ενδιαφέρονται (Κινηματογραφική λέσχη – συλλόγους γονέων, κλπ) για την παρουσίαση ενός παραλλήλου προγράμματος προβολών.
«Τσε: Ο Αργεντίνος»
Από την προηγούμενη βδομάδα κυκλοφορεί για πρώτη φορά στους ελληνικούς κινηματογράφους το πρώτο μέρος της ταινίας του Στίβεν Σόντερμπεργκ, «Τσε: Ο Αργεντίνος» (2008), για τη ζωή του θρυλικού επαναστάτη Τσε Γκεβάρα. Θα ακολουθήσει και το δεύτερο μέρος, με τον τίτλο: «Τσε: Ο επαναστάτης».
Στο πρώτο μέρος ο θεατής παρακολουθεί την καθοριστική γνωριμία του Τσε με τον Φιντέλ και την απόφασή του να τον ακολουθήσει στην Κούβα. «Φύγαμε μια νύχτα του 1956 από το Μεξικό με προορισμό την Κούβα με ένα σαπιοκάραβο και 82 άντρες…».
Ξεχωρίζει η καθηλωτική ερμηνεία του Μπενίσιο Ντελ Τόρο ως Τσε. Άλλωστε, δεν είναι λίγες οι φορές που ο ηθοποιός έχει αναφερθεί στην πολύχρονη μελέτη του για την προσωπικότητα του Τσε Γκεβάρα, για την επανάσταση στην Κούβα, για την επαφή και γνωριμία του με Κουβανούς που είχαν πάρει μέρος στην Επανάσταση. Η σκηνοθεσία του Στίβεν Σόντερμπεργκ κερδίζει το θεατή.
***
Προβάλλεται για πρώτη φορά στους ελληνικούς κινηματογράφους το δεύτερο μέρος της ταινίας του Στίβεν Σόντερμπεργκ για τη ζωή του θρυλικού επαναστάτη Τσε Γκεβάρα,«Τσε: Ο επαναστάτης» (2008).
Αμέσως μετά την Κουβανική Επανάσταση, ο Τσε είναι πιο διάσημος από ποτέ. Ξαφνικά τα ίχνη του χάνονται μέχρι που εμφανίζεται στη Βολιβία. Εκεί θα οργανώσει μια μικρή ομάδα από Κουβανούς συντρόφους και Βολιβιανούς νεοσύλλεκτους με σκοπό να ξεκινήσουν τη μεγάλη επανάσταση της Λατινικής Αμερικής. Η Βολιβιανή επιχείρηση καταλήγει σε αποτυχία και οδηγεί τον Τσε στον θάνατο.
Σκηνοθεσία: Στίβεν Σόντερμπεργκ
Παραγωγή: Λόρα Μπίκφορντ, Μπενίσιο Ντελ Τόρο
Σενάριο: Πίτερ Μπάκμαν
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Πίτερ Άντριους
Σχεδιασμός Παραγωγής: Αντσόν Γκόμεζ
Μουσική: Αλμπέρτο Ιγκλέσιας
Με τους: Μπενίσιο Ντελ Τόρο, Κάρλος Μπαρδέμ, Ντεμιάν Μπισίρ, Χοακίμ Ντε Αλμέιντα, Εντουάρντ Φερνάντεζ, Μαρκ-Αντρέ Γκροντέν, Όσκαρ Χαενάδα, Καλίλ Μέντεζ, Ελβίρα Μίνγκεζ, Ματ Ντέιμον, Τζόρντι Μογιά, Φράνκα Ποτέντε.
Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ
Διάρκεια: 131′
Έτος Παραγωγής: 2008.
***
Εκθέσεις
«Μια κόκκινη γραμμή τον δρόμο μάς δείχνει»: Η μεγάλη έκθεση της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 100χρονα του Κόμματος
Στον όμορφο εκθεσιακό χώρο του Πολιτιστικού Κέντρου του δήμου Αθηναίων «Μελίνα», στο κέντρο της Αθήνας, στο Θησείο, θα φιλοξενηθεί από τις 5 έως τις 30 Νοέμβρη η μεγάλη έκθεση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τα 100 χρόνια από την ίδρυσή του, με τίτλο ««Μια κόκκινη γραμμή το δρόμο μάς δείχνει».
Μπροστά στην τελική ευθεία του γιορτασμού, οι επισκέπτες της έκθεσης θα έχουν την ευκαιρία να δουν να ξεδιπλώνεται μπροστά τους η μεγαλειώδης διαδρομή του ΚΚΕ μέσα από τις κορυφαίες στιγμές της δράσης του, σε όλη τη ζωή του. Μια «κόκκινη γραμμή» που περιπλέκεται με τις μεγάλες εθνικές και διεθνείς εξελίξεις, αλλά και με γεγονότα όπου το ίδιο το ΚΚΕ πρωτοστάτησε και δημιούργησε.
Συγκλονιστικό φωτογραφικό και αρχειακό υλικό
Στην έκθεση θα παρουσιαστούν χιλιάδες φωτογραφικά και αρχειακά ντοκουμέντα, μαρτυρίες της συναρπαστικής πορείας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.
Πολλά από αυτά τα ντοκουμέντα έρχονται για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας, ενώ τα περισσότερα από αυτά είναι ελάχιστα γνωστά.
Η πλειοψηφία του υλικού προέρχεται από το Αρχείο του Κόμματος. Υπάρχουν όμως και καινούργια αρχεία που προστέθηκαν από προσφορές συγγενών κομμουνιστών που τα φύλαγαν ως προσωπικά και οικογενειακά κειμήλια.
Ολο αυτό το θαυμάσιο υλικό επιλέχτηκε ύστερα από έρευνα, μελέτη και αξιολόγηση από ειδικά συγκροτημένη επιτροπή, η οποία είχε επιμεληθεί και το Λεύκωμα των 100 χρόνων του Κόμματος, που κυκλοφόρησε φέτος το Σεπτέμβρη.
Τα εκθέματα θα εμπλουτίζουν ειδικές προθήκες με πρωτότυπα αρχειακά υλικά από το συντηρημένο Αρχείο του ΚΚΕ.
Επίσης, μέσα στο χώρο θα προβάλλονται βίντεο με ιστορικά αρχειακά πλάνα που συγκεντρώθηκαν για τις ανάγκες του νέου Ντοκιμαντέρ της ΚΕ για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ. Πολλά από αυτά είναι σπάνια και λόγω έλλειψης χρόνου δεν έγινε κατορθωτό να ενσωματωθούν στο Ντοκιμαντέρ.
Μια έκθεση – σημείο αναφοράς για να μάθουμε την Ιστορία του ΚΚΕ, τη σύγχρονη Ιστορία του τόπου
Μέσα από όλο αυτό το πλούσιο υλικό, ο επισκέπτης θα μπορεί να έρθει σε επαφή με τον πρωτοπόρο, συνειδητό και ανιδιοτελή αγώνα του Κόμματος.
Την προσήλωσή του στο δίκιο του λαού, στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης και στη σοσιαλιστική επανάσταση.
Θα μπορέσει να δει με γλαφυρό τρόπο ότι το ΚΚΕ είναι εκείνο το κόμμα που άνοιξε τις πιο πρωτοπόρες και ριζοσπαστικές ιδέες σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής του, ακόμη και σε σκληρές ιστορικές συνθήκες και κόντρα στο ρεύμα.
Ο επισκέπτης θα κάνει ένα ταξίδι από τις πρώτες σοσιαλιστικές ιδέες και σκιρτήματα του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα, την ίδρυση του Κόμματος στον Πειραιά το 1918, και θα συνεχίσει με τις μεγάλες ιστορικές φάσεις όπως ήταν ο Μεσοπόλεμος και η Κατοχή, ο αγώνας του ΔΣΕ, η πάλη μέσα σε συνθήκες εκτελέσεων, εξορίας και φυλακών, ο αγώνας ενάντια στη χούντα και θα καταλήξει στους μεγάλους σύγχρονους αγώνες στην Ελλάδα και διεθνώς.
Ο επισκέπτης θα διαπιστώσει, μέσα από τις ιδιαίτερες ιστορικές φάσεις, ότι ο διαχρονικός στόχος του ταξικού αντίπαλου να πλήξει το ΚΚΕ είχε μόνο προσωρινές επιτυχίες. Οτι δεν κατάφερε να καθυποτάξει ή να περιθωριοποιήσει το Κόμμα μας.
Μέσα και από αυτήν την πρωτοβουλία γίνεται μια σημαντική προσπάθεια να αναδειχθούν πολύτιμα συμπεράσματα και διδάγματα από όλη αυτή την πορεία, χωρίς βέβαια να μπορούν να καλυφθούν αναλυτικά λόγω και των περιορισμένων πλαισίων που έχει μια έκθεση. Πιο ολοκληρωμένα δίνονται στο Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1918 – 1949, που θα κυκλοφορήσει σύντομα από τη «Σύγχρονη Εποχή».
Ολο το εκθεσιακό υλικό, το διαπερνά σαν κόκκινο νήμα ο ρόλος της ταξικής πάλης ως αντικειμενικής και κινητήριας δύναμης της κοινωνίας. Γίνεται ολοφάνερος ο ρόλος των ηγετικών στελεχών του Κόμματος που έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα, αλλά και ο αστείρευτος ηρωισμός των απλών μελών, των φίλων, των πρωτοπόρων αγωνιστών της εργατικής τάξης, που ρίχνονται πάνω στον τροχό της Ιστορίας για να τον ξεκολλήσουν από τη λάσπη.
Αυτήν τη μεγάλη έκθεση αξίζει να επισκεφτεί κάθε εργαζόμενος, προοδευτικός άνθρωπος, κάθε νέος, επιστήμονας, ερευνητής, αλλά και απλός μελετητής της Ιστορίας, που προβληματίζεται για το παρόν και το μέλλον και που έχει πολλά να μάθει ακόμη από την Ιστορία του επαναστατικού κόμματος της εργατικής τάξης και τη σύγχρονη Ιστορία του τόπου.
Η λειτουργία της έκθεσης
Η έκθεση θα λειτουργήσει από τις 5 έως τις 30 Νοέμβρη στο Πολιτιστικό Κέντρο του δήμου Αθηναίων «Μελίνα» (Ηρακλειδών 66 & Θεσσαλονίκης, στο Θησείο).
Οι ώρες των επισκέψεων είναι:
— Τρίτη – Σάββατο: 10 π.μ. – 8 μ.μ.
— Κυριακή: 10 π.μ. – 2 μ.μ.
(Δευτέρα κλειστά)
Ο κοντινότερος σταθμός πρόσβασης είναι αυτός του μετρό «Κεραμεικός».
Για ομαδικές επισκέψεις και οργανωμένες ξεναγήσεις να προηγείται επικοινωνία με την Κομματική Οργάνωση Αττικής στο τηλέφωνο 210.5282.607 Δευτέρα έως Παρασκευή 10 π.μ. – 12 μ. και 6 μ.μ. – 8 μ.μ. και το Σάββατο 11 π.μ. – 1 μ.μ.
«Στενή κι αδιάβατος, τραχεία η οδός. Νίκος Πλουμπίδης 1902- 1954» – Έκθεση του Ιδρύματος της Βουλής με αρχειακό υλικό για τον Νίκο Πλουμπίδη
Η έκθεση του Ιδρύματος της Βουλής περιλαμβάνει ποικίλα τεκμήρια της περιόδου (φωτογραφίες, έγγραφα, έντυπα κ.ά.), καθώς και πολλά προσωπικά αντικείμενα του Νίκου Πλουμπίδη, όπως το χαρακτηριστικό λευκό κουστούμι που φορούσε κατά τη διάρκεια της δίκης του. Τα τεκμήρια προέρχονται από τη συλλογή του καθηγητή Δημήτρη Πλουμπίδη, τις συλλογές της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων, τα Ιστορικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη, τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας, το Ιστορικό Αρχείο του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και την Εταιρεία Εικαστικών Τεχνών Α. Τάσσος.
Η έκθεση εντάσσεται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «12 Οκτωβρίου 1944. Η Αθήνα ελεύθερη»
Διάρκεια έκθεσης: 2 Οκτώβρη 2018 – 13 Γενάρη 2019
Χώρος εκδηλώσεων της Βουλής των Ελλήνων: Αμαλίας 22 -24 (είσοδος από οδό Σουρή)
Ώρες λειτουργίας: καθημερινά, 10.00 – 19.00). Είσοδος ελεύθερη για το κοινό.
«Τιμή μου εγώ, πάνω από όλα, έχω την τιμή του Κόμματος». Λόγια του Νίκου Πλουμπίδη, που στις 14 Αυγούστου 1954, εκτελέστηκε στη θέση Αγία Μαρίνα στο Δαφνί. Οι εφημερίδες της εποχής έγραψαν: «Εξετελέσθη ζητωκραυγάζων υπέρ του ΚΚΕ, αντιμετώπισε με απόλυτον ψυχραιμίαν τας σφαίρας του αποσπάσματος» και «δεν εδέχθη ούτε να κοινωνήση, ούτε να του δέσουν τους οφθαλμούς του».
Ο Νίκος Πλουμπίδης συνελήφθη στις 25 Νοέμβρη του 1952. Η δίκη του ξεκίνησε στις 24 Ιούλη 1953. Μαζί του δίκαζαν ερήμην και τους Ν. Ζαχαριάδη, Γ. Ιωαννίδη, Β. Μπαρτζιώτα, Μ. Πορφυρογένη, Π. Ρούσο, Λ. Στρίγγο, Μ. Βλαντά, Γ. Βοντίτσιο – Γούσια κ.ά. Βασική κατηγορία ήταν η «παράβαση» του ΑΝ 375 της μεταξικής δικτατορίας περί κατασκοπείας. Η δίκη ολοκληρώθηκε τη Δευτέρα 3 Αυγούστου του 1953, με την έκδοση της απόφασης. Ο Πλουμπίδης και η καθοδήγηση του ΚΚΕ καταδικάστηκαν δύο φορές σε θάνατο.
Οπως για τον Μπελογιάννη και τους συντρόφους του, έτσι και για τον Πλουμπίδη δολοφόνοι ήταν η αστική τάξη σε συνεργασία με τους Αμερικανούς συμμάχους της.
Στις 25/7/1952, το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στηριζόμενο – σε μεγάλο βαθμό – και σε πληροφορίες στελεχών από την Ελλάδα, καθώς και στην πρωτοβουλία του Πλουμπίδη να δημοσιοποιήσει επιστολή με την οποία αναλάμβανε την ευθύνη του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ, ενώ υπεύθυνος ήταν ο Μπελογιάννης, βγάζει απόφαση «για τον Νίκο Πλουμπίδη (Μπάρμπα)», με την οποία τον διαγράφει, χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα σκληρούς, άδικους και απαράδεκτους χαρακτηρισμούς.
Ο Πλουμπίδης, απομονωμένος και χαρακτηρισμένος από την ηγεσία του Κόμματος, όχι μόνο δεν το αποκήρυξε, αλλά και το υπεράσπισε μέχρι την τελευταία του πνοή. Στην άδικη κατηγορία ο Νίκος Πλουμπίδης απάντησε γράφοντας: «Τιμή μου εγώ πάνω απ’ όλα έχω την τιμή του Κόμματος (…) Εγώ εκείνα που δίδασκα τα εφάρμοζα πρώτος εγώ. Ημουν πιστός στο Κόμμα τότε που με ανέβαζε στα ανώτατα αξιώματά του, είμαι πιστός και τώρα που, καλά ή κακά, δίκαια ή άδικα, με κατηγορεί και με στιγματίζει. Θα παραμείνω για πάντα πιστός και θα πεθάνω κομμουνιστής.
Ο εχθρός δουλεύει και δουλεύει με πολλά μέσα για να διαλύσει το Κόμμα, να σπείρει τη σύγχυση στις μάζες και να στρέψει τα στελέχη και τα μέλη του Κόμματος ενάντια στην ηγεσία. Αυτό που επείγει δεν είναι η ανασκευή της κατηγορίας. Αυτό θα το κάνει το Κόμμα αργότερα, αλλά η διαφύλαξη της ενότητας του Κόμματος και της εμπιστοσύνης στην ηγεσία του Κόμματος (…) Κρατιέμαι με τα δόντια στη ζωή και θα δώσω ακόμα δύο μάχες. Τη μάχη της δίκης και τη μάχη του εκτελεστικού αποσπάσματος (…) Πάντως, πιστεύω ότι το Κόμμα θα επανεξετάσει εν καιρώ το ζήτημα».
Η 9η Ολομέλεια (1958) διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να στηρίζει την κατηγορία του προβοκάτορα και του χαφιέ και αποφάσισε την αποκατάστασή του.
***
«Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Πηγή αστείρευτης έμπνευσης και αιτία βαθιάς αισθητικής συγκίνησης, το Ωραίο, αποτυπώνεται οπτικά στα αρχαία έργα τέχνης, συνιστώντας μια διαρκώς μεταβαλλόμενη εικόνα στην ιστορία της ανθρώπινης δημιουργίας.
Η νέα περιοδική έκθεση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου «Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» αναδεικνύει τις διαφορετικές εκφράσεις αισθητικής σε ετερογενή κοινωνικά και πολιτισμικά περιβάλλοντα από τη νεολιθική περίοδο μέχρι την ύστερη αρχαιότητα, αξιοποιώντας το εξαιρετικά ευρύ χρονολογικό φάσμα που καλύπτουν οι συλλογές του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Τριακόσιες σαράντα αρχαιότητες από τις πλούσιες συλλογές του σε συνδυασμό με σύγχρονα ψηφιακά μέσα, προσφέρουν μια αισθητική πανδαισία και υπόσχονται ένα ταξίδι στο χρόνο γεμάτο αισθητικές απολαύσεις.
Η περιοδική έκθεση «Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» αποτελεί το τελευταίο μέρος της εκθεσιακής τριλογίας που σχεδιάστηκε για να τιμήσει την επέτειο των 150 χρόνων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου από τη θεμελίωση του εμβληματικού κτιρίου που το στέγασε.
Η τριλογία άνοιξε το 2015 με την έκθεση «”Ένα όνειρο ανάμεσα σε υπέροχα ερείπια…” Περίπατος στην Αθήνα των περιηγητών, 17ος-19ος αιώνας», όπου μεταξύ άλλωναναδείχθηκε το πολιτισμικό περιβάλλον μέσα στο οποίο διαμορφώθηκε η ανάγκη για την ίδρυση του Εθνικού Μουσείου, και συνεχίστηκε με τις «Οδύσσειες», μια έκθεση που αποτύπωσε αφαιρετικά και συμβολικά τη διαχρονική προσπάθεια του ανθρώπου για δημιουργία και εξέλιξη.
Η έννοια του Ωραίου, την οποία πραγματεύεται η τρίτη στη σειρά έκθεση, συνιστά τον ιδανικό επίλογο, αφού η καλλιέργεια έρωτος προς τας καλάς τέχνας ήταν θεμελιώδης ανάμεσα στους καταστατικούς σκοπούς του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (ΒΔ 31.7.1893). Επικεντρωμένη στην πνευματικότερη και υψηλότερη στιγμή της ανθρώπινης δημιουργίας, η έκθεση υποστηρίζει την αισθητική ενατένιση, καλώντας ταυτόχρονα τους θεατές να διερευνήσουν την πνευματική βάση των αισθητικών επιλογών.
Το εκθεσιακό αφήγημα αρθρώνεται σε τέσσερα μέρη
Στην «Αιώνια αισθητική» παρουσιάζονται επιλεγμένα αντικείμενα της καθημερινότητας, που καταγράφουν τις συνεχείς εναλλαγές και τις διαφορετικές εκφράσεις αισθητικής στην ανθρώπινη διαχρονία. «Το ωραίο και το επιθυμητό» επιχειρεί μια ουσιαστική προσέγγιση στις αισθητικές προτιμήσεις των αρχαίων κοινωνιών με βάση όσα αποκαλύπτουν οι αρχαίοι ελληνικοί μύθοι για την ομορφιά και τα αρχαιολογικά ευρήματα που αφορούν την ένδυση, την κόμμωση, τα κοσμήματα και τον καλλωπισμό. Το τρίτο μέρος με τίτλο «Προβάλλοντας το σώμα» παρακολουθεί την έκφραση του ωραίου στην εικαστική απόδοση του ανθρώπινου σώματος από τη νεολιθική περίοδο μέχρι τους ιστορικούς χρόνους. Στο τέλος, «Η ατέρμονη αναζήτηση»αποσκοπεί στον αισθητικό στοχασμό ως προς τη σημασία του ωραίου και την αξία του για τον άνθρωπο.
Την έκθεση θα πλαισιώσουν καθ’ όλη τη διάρκειά της πολλά πειραματικά εργαστήρια. Επιστήμονες, καλλιτέχνες και τεχνίτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό θα προσφέρουν την ειδική τους γνώση για να εξηγήσουν στους επισκέπτες τις πειραματικές τους προσεγγίσεις στην υφαντική της νεολιθικής περιόδου, το ένδυμα στο Αιγαίο κατά τη δεύτερη χιλιετία π.Χ., τη μυκηναϊκή ενδυμασία, την πολυχρωμία των αρχαίων γλυπτών και την απόδοση του Ωραίου στην αρχαία ελληνική μουσική.
Την έκθεση συνοδεύει επιστημονικός κατάλογος στα ελληνικά, έκδοση του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων. Θα επακολουθήσει σύντομα και η αγγλική έκδοση.
Η έκθεση θα είναι ανοιχτή για το κοινό από τις 26 Μάη.
Ώρες λειτουργίας (θερινό ωράριο ως 31/10):
Δευτέρα 13.00-20.00
Τρίτη – Κυριακή 8.00-20.00
***
Το Moυσείο Μπενάκη Παιχνιδιών με πυρήνα την συλλογή της Μαρίας Αργυριάδη, η οποία συγκαταλέγεται στις δέκα καλύτερες της Ευρώπης, παρουσιάζει παιχνίδια, βιβλία, έντυπα, ρουχισμό και αντικείμενα της παιδικής ηλικίας από την Ευρώπη, την Αφρική, την Ασία και την Αμερική.
Η ελληνική συλλογή περιλαμβάνει βρεφικά και παιδικά παιχνίδια και άλλα αντικείμενα από τους αρχαίους έως τους νεότερους χρόνους: χειροποίητα παραδοσιακά παιχνίδια, πανηγυριώτικα και εμπορικά παιχνίδια του 20ού αι., επιτραπέζια παιχνίδια, καθώς και ομαδικά παιχνίδια δρόμου και παιδικά έθιμα. Ξεχωρίζουν τα παιχνίδια που έφτιαξαν μέλη των Κ.Α.Π.Η. (Κέντρων Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων), αναβιώσεις αυτών που έπαιζαν ως παιδιά.
Η ευρωπαϊκή συλλογή αποτελείται από αστικά και λαϊκά παιχνίδια από το 18ο έως τον 20ό αι., κυρίως από την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία, καθώς και από ευρωπαϊκές κούκλες με φορεσιές από διάφορες περιοχές της Ελλάδας.
ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ – Λεωφ. Ποσειδώνος 14 & Τρίτωνος 1, 175 61 Παλ. Φάληρο
Μέρες και ώρες λειτουργίας: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή: 10:00 – 18:00
Επικοινωνία: τηλ. 213 0258498