Μας συγχωρείτε, ήταν πολύ μικρό το Τρα Λα Λα…

Συνήθως τέτοια κείμενα έχουν πανηγυρικό τόνο και μια στερεότυπη διατύπωση που σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν λένε αλήθεια ή απλώς γράφονται για το εθιμοτυπικό της υπόθεσης: “με μεγάλη επιτυχία διοργανώθηκε χτες το πάρτι της Κατιούσα στο Τρα Λα Λα…”

Εμείς πάλι είμαστε μπερδεμένοι κι αναποφάσιστοι, κάπου ανάμεσα στο “ευχαριστούμε” και το “συγγνώμη”.

Ευχαριστούμε πολύ τον κόσμο που συνέρευσε και κατέκλυσε κάθε γωνιά του Τρα Λα Λα, επώνυμους και… “πιο” επώνυμους -δεν υπάρχουν άσημοι και ανώνυμοι σε αυτά, για εμάς. Σας ευχαριστούμε που ήρθατε μαζικά και… με όρους κινήματος, κι ας ήταν δύσκολο να κινηθεί κανείς μες στον πανικό. Ευχαριστούμε που ήρθατε να πείτε ένα γεια ή το κρατήσατε τελικά μέσα σας, που στριμωχτήκατε για ένα ποτό, που ήρθατε με τις στολές σας ή όπως είστε, που γδυθήκατε για να αντέξετε τη ζέστη και τον πολύ χορό, όσο ανέβαιναν οι ρυθμοί, αλλά και που θυμηθήκατε να πάρετε μαζί σας τα περισσότερα από τα πανωφόρια που φέρατε και τα νέα σας αποκτήματα με το σήμα της “Κατιούσα”.

Ευχαριστούμε όλους τους φίλους, αυτούς που γνωρίσαμε και αυτούς που θα γνωρίσουμε καλύτερα στην πορεία. Όλους εσάς που κάνατε τα πάντα για να μας αποδείξετε πως… “είναι μικρό το γήπεδο”. Και ζητούμε συγγνώμη από όσους έγιναν σαρδέλες και στριμώχτηκαν ή έχουν μελανιές σήμερα από τη χτεσινή βραδιά. Το μήνυμα ελήφθη και την επόμενη φορά θα είμαστε σε ακόμα μεγαλύτερο χώρο, που θα έχει όλα τα χαρακτηριστικά του Τρα Λα Λα, επί δύο τουλάχιστον, σε τετραγωνικά και σε τραπέζια.

Ευχαριστούμε ακόμα κι όσους το σκέφτονταν, ταλαντεύτηκαν, μα τελικά δεν ήρθαν, γιατί γινόταν ούτως ή άλλως το αδιαχώρητο. Την άλλη φορά όμως τους θέλουμε μαζί μας. Και ως τότε, μπορούν να πάρουν μια γεύση, να δουν τι έχασαν.

Και όσοι δε ζήλεψαν, μπορεί να το κάνουν τώρα, αν μάθουν πως αυτοί που ήρθαν, έφυγαν παίρνοντας πρώτοι φουτεράκια με την οβίδα μας και τα νέα μπρελόκ “Κατιούσα”. Αλλά για αυτά, λεπτομέρειες στην οθόνη σας, προσεχώς…