Νίκη του ΠΜΣ στο “Από Μηχανής”!
Η νίκη αυτή δείχνει καθαρά πως το να παλεύει κανείς μέσα από το Σωματείο του δεν είναι απλά μια καλή ιδέα, αλλά είναι ο δρόμος που έχει πρακτική σημασία και αποτελέσματα, που δίνει συνέχεια στους αγώνες και ο τρόπος να δείξει κανείς αλληλεγγύη σε κάθε συνάδελφο και συναδέλφισσα, είτε τον/την ξέρει προσωπικά είτε όχι.
Όλοι οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες στα κάτεργα των ελληνικών θεάτρων γνωρίζουν πολύ καλά την εργασιακή πραγματικότητα: Υπο-πληρωμένη δουλειά, απλήρωτες πρόβες, καθυστερήσεις μηνών ή και ετών στις πληρωμές (ή ακόμα και κατακράτηση της αμοιβής τους επ’ αόριστον), μηδαμινή ασφάλιση, κακοί όροι εργασίας. Εκτός αυτών, η ίδια η συμπεριφορά των αφεντικών πολλές φορές μετατρέπεται σε απαξία για την εργασία και την αξιοπρέπειά τους.
Μια τέτοια εικόνα είχε να αντιμετωπίσει και ο συνθέτης που εργάστηκε σε σειρά παραστάσεων του συγκεκριμένου εργοδότη γράφοντας μουσική για πολλές παραστάσεις, για να καταλήξει να εκδιωχθεί αγρίως όταν αρνήθηκε να δουλέψει παραπάνω τζάμπα, και έχοντας δεδουλευμένα που δεν είχαν εξοφληθεί.
Ο ΠΜΣ επί μήνες προσπάθησε να συνεννοηθεί με τον εργοδότη για να εξοφλήσει τα χρωστούμενά του στον εργαζόμενο, αλλά αυτός καθυστερούσε με διάφορες προφάσεις, ενώ είχε εγγράφως αναγνωρίσει το χρέος του με επιστολή του στον ΠΜΣ. Την τελευταία φορά μάλιστα αθέτησε και την υπόσχεση για εξόφληση που είχε δώσει στον εργαζόμενο ενώπιον της Επιθεώρησης Εργασίας. Την ίδια περίοδο, βέβαια, διαφήμιζε τα sold out του και τις επιχορηγήσεις που έπαιρνε!
Η παρέμβαση του ΠΜΣ στο Από Μηχανής Θέατρο, την Κυριακή 2 Οκτωβρίου ζητούσε αλληλεγγύη από το κοινό του θεάτρου και την στήριξη του αγώνα τους.
Την συμπεριφορά του εργοδότη αντίκρυσαν με τα μάτια τους και οι ίδιοι οι θεατές της παράστασης του, αφού ο ίδιος επιτέθηκε φραστικά στα μέλη του σωματείου μπροστά στο κοινό, καταγγέλλοντας το για “ψέματα”, “συκοφαντίες”, “εκφοβισμό προς το κοινό” (;).
Όμως, το κοινό είχε άλλη άποψη: Με ενδιαφέρον πήρε την ανακοίνωση του ΠΜΣ και άρχισε να φωνάζει στον θεατρώνη «Σταμάτα να ακούσουμε τα παιδιά!», «Εσύ μας παρενοχλείς όχι τα παιδιά!», και προς τον εργαζόμενο και το σωματείο «Μη σταματάτε παιδιά, προχωράτε και εμείς μαζί σας».
Οι απειλές εντείνονταν και ο θεατρώνης απειλούσε με «αγωγές που θα είναι όλες δικές σας», και «τέτοιες μηνύσεις δεν θα έχετε ξαναδεί», ενώ κάλεσε από το τηλέφωνό του την αστυνομία η οποία όμως δεν ήρθε ποτέ. Ποιος ξέρει, κάτι θα της έτυχε.
Τα μέλη του σωματείου με πολλή ψυχραιμία συνέχισαν την ενημέρωση του κοινού, χωρίς να εμπλακούν στις παγίδες έντασης που έστηνε ο εργοδότης.
Το αποτέλεσμα: Όχι μόνο το σωματείο και ο εργαζόμενος δεν έπαθαν κάποια βλάβη από τις απειλές του θεατρώνη, αλλά την επόμενη κιόλας μέρα ο εργαζόμενος κλήθηκε από την επιχείρηση και μέσα σε δύο μέρες έλαβε όλα τα χρωστούμενα.
Πρόκειται για μια σημαντική νίκη του ΠΜΣ, που ήρθε σε περίοδο όπου η εργοδοσία σε όλους τους χώρους έχει εξαπολύσει επίθεση εναντίον των δικαιωμάτων των καλλιτεχνών, αξιοποιώντας και το αντεργατικό νομικό πλαίσιο.
Η νίκη αυτή δείχνει καθαρά πως το να παλεύει κανείς μέσα από το Σωματείο του δεν είναι απλά μια καλή ιδέα, αλλά είναι ο δρόμος που έχει πρακτική σημασία και αποτελέσματα, που δίνει συνέχεια στους αγώνες και ο τρόπος να δείξει κανείς αλληλεγγύη σε κάθε συνάδελφο και συναδέλφισσα, είτε τον/την ξέρει προσωπικά είτε όχι.
Γι αυτό είναι σημαντικό όλοι οι καλλιτέχνες και όλες οι καλλιτέχνιδες να παλέψουν μέσα από τα σωματεία τους για τα ζητήματά τους. Ακόμα και στην πιο δύσκολη συγκυρία, αυτή η μάχη έχει νόημα και μπορεί να πετύχει νίκες στο τώρα!
