Όχι, Μαρία Ιωαννίδου, ο βιασμός δεν είναι κομμάτι της ανθρώπινης φύσης
Η ανθρώπινη φύση δεν είναι ο βιασμός, ούτε τα αρσενικά παλιάς κοπής που πηδάν και δέρνουν. Και αν ένα θύμα βιασμού φτάνει στο σημείο να βρίσκει τέτοιες δικαιολογίες για τους βιαστές, καταλαβαίνουμε πόσο βαθιά είναι η ρίζα του προβλήματος…
Η προφυλάκιση του Πέτρου Φιλιππίδη για τις βαρύτατες κατηγορίες που αντιμετωπίζει (βιασμός και απόπειρες βιασμού) ήταν λογικό να πυροδοτήσει δημόσιες τοποθετήσεις από συναδέλφους του και άλλους καλλιτέχνες για το ζήτημα. Εξίσου κατανοητό, ως ένα βαθμό, είναι ότι κάποιοι εξ αυτών διατηρούσαν μαζί του φιλικές σχέσεις και τώρα προσπαθούν να βρουν μια ισορροπία, καταδικάζοντας μεν τις πράξεις αλλά μετριάζοντας την κριτική τους απέναντι στον ίδιο.
Αυτό που δε χωράει όμως καμία συζήτηση είναι η (εκούσια ή ακούσια) προσπάθεια να δικαιολογηθούν οι ίδιες οι πράξεις, επειδή… αυτή είναι η φύση του ανθρώπου! Και αυτό να ακούγεται μάλιστα από τα χείλη ενός θύματος, που πιθανότατα έχει εσωτερικεύσει απόλυτα την πατριαρχική λογική που βγάζει λάδι τον βιαστή και τον βλέπει απλώς ως έναν άνδρα με αδυναμίες…
Αυτή ήταν η περίπτωση της Μαρίας Ιωαννίδου που μιλώντας σε εκπομπή της μεσημβρινής ζώνης, είπε μεταξύ άλλων τα εξής.
Είμαι μαζί με τις κοπέλες, αλίμονο να μην ήμουν. Εγώ επειδή τον γνώρισα, είχε πάντα μια περίεργη αδυναμία στις γυναίκες. Μου την έπεσε και εμένα. Βρήκα όμως τον τρόπο και το απέφυγα. Δε μιλάω για φλερτ, το λέω κομψά, δεν με πίεσε όμως. Με βίασε και ο θείος μου εμένα, τι να κάνουμε όμως, έτσι είναι η ανθρώπινη φύση. Το θέατρο τι φταίει; Μια λέξη, σιωπή, καταδικάστηκαν…
Μη μου βάζετε στο στόμα μου λόγια που δεν είπα. Συμπαραστέκομαι στις κοπέλες, ο Πέτρος Φιλιππίδης τελείωσε αλλά δε μπορώ να χαρώ με αυτό. Με πονάει που είπατε ότι είναι μια χαρούμενη μέρα, ρωτάτε τη γυναίκα του, το παιδί του; Ο Πέτρος πέθανε, τι άλλο θέλετε; Είμαι στο θέατρο από έξι ετών, έχω κάθε δικαίωμα να μιλάω και να λέω την άποψή μου…
Ασφαλώς και έχει δικαίωμα να εκφράσει την άποψή της, ακόμα και τη συμπάθειά της ή την καλλιτεχνική της εκτίμηση για τον Φιλιππίδη. Αυτό που δε δικαιολογείται να κάνει είναι να βρίσκει δικαιολογίες για τους βιαστές και να ρίχνει το κρίμα στην ανθρώπινη φύση.
Όχι, Μαρία Ιωαννίδου, δεν είναι στοιχείο της ανθρώπινης φύσης ο βιασμός, τα αρσενικά παλιάς κοπής που πηδάν και δέρνουν για να κατακτήσουν το θηλυκό ως θήραμα. Και αν ένα θύμα βιασμού, όπως λέει η ίδια, φτάνει στο σημείο να βρίσκει τέτοιες δικαιολογίες για τον θείο της και κάθε βιαστή, είναι βαθιά άρρωστο να ενσωματώνει την νοοτροπία του κυρίαρχου και μας δείχνει πόσο βαθιά φτάνει η ρίζα του προβλήματος…
