Το “πολιτικό” MEGA – 29 στιγμές “στρατευμένης” τέχνης απ’ τις σειρές του καναλιού

Έφυγε το MEGA τις πρώτες πρωινές ώρες, από ανακοπή σήματος.

Το MEGA έφυγε, αλλά αφήνει πίσω τις σειρές του, σαν μνημεία “πολιτικής κληρονομιάς”. Φαίνεται περίεργο ίσως, αλλά έστω και ξώφαλτσα οι σειρές του MEGA ασχολήθηκαν σε διάφορες περιστάσεις με την πολιτική, σε επίπεδο επικαιρότητας ή και γενικότερης φιλοσοφίας. Εδώ ισχύει εν πολλοίς ο κανόνας “όσο παλιότερα, τόσο καλύτερα”. Αρκετά παλιά στιγμιότυπα γίνονται πια κατανοητά σε λίγους «διαβασμένους», αλλά η αντίδραση κερδίζει τους συσχετισμούς όσο περνούν τα χρόνια. Λάμπουν διά της απουσίας τους, με μία καλτ εξαίρεση, οι δραματικές-κοινωνικές σειρές οι οποίες είτε ήταν εποχής με κάποια στο βάθος πολιτική αναφορά ή ήταν τύπου Παπακαλιάτη με τις γνωστές κοινωνικές αναφορές για τη φτώχεια στο λοφτ του Λονδίνου.

Εμείς επιλέξαμε ενδεικτικά μερικά χαρακτηριστικά στιγμιότυπα με τις καλύτερες πολιτικές σκηνές-επεισόδια. Ο αριθμός 29 δεν έχει να κάνει με τους ισάριθμους κατασκευαστές πλυντηρίων και συνειδήσεων, αλλά με τα χρόνια που έζησε το κανάλι, φεύγοντας στην “καλύτερη ηλικία”. Σκεφτήκαμε να φτιάξουμε λίγο σασπένς, πηγαίνοντας αντίστροφα, και να μείνει το καλύτερο για το τέλος. Η σειρά όμως δεν έχει να κάνει με τη σειρά, απαραίτητα. Μπορεί κάποια σειρά να μας άρεσε περισσότερο, αλλά να μην είχε κάποια δυνατή στιγμή, και αντιστρόφως. Κάποιες σειρές έχουν διπλή και τριπλή εκπροσώπηση, γιατί δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Όπως και να το κάνουμε, δεν είναι τυχαίο που η τελευταία στιγμή πριν το “μαύρο” ήταν με τους Απαράδεκτους. Κάποιες αξίες είναι σταθερές κι αναλλοίωτες στο χρόνο…

Συνεπώς, φώτα, κάμερα, πάμε. It’s the final countdown.

29. Εραστής Δυτικών Προαστιων – Το gucci φόρεμα καταργεί την πάλη των τάξεων

Δεν είναι σειρά MEGA. Δεν είναι αστεία. Δεν έχουν ταλέντο. Δε θα μπει βίντεο (από άποψη). Αλλά μετά την επιτυχία του Gucci φορέματος, αποφάσισαν να κάνουν το τραγούδι σε σειρά και να καταργήσουν την πάλη των τάξεων, λόγω του έρωτα. Υπάρχει όμως και ο αριστερός κολλητός του Γεωργούλη που προσπαθεί να τους λογικέψει και να τους πει ότι το κεφάλαιο και η εργατική τάξη δε συμβιβάζονται (και αυτός με πλούσια τα φτιάχνει αρχικά, αλλά μετά βρίσκει την πτωχή πλην τίμια αδερφή του Γεωργούλη).

28. Η γενιά των 592 ευρώ – Καλή ιδέα αλλά…

Αρχή της κρίσης. Τέλος εποχής αθωότητας. Μηδενική πολιτικοποίηση. Σειρά για τη νέα γενιά και τη δυσκολία της αγοράς εργασίας. Καλή ιδέα αλλά χώλαινε στην πράξη. Η νέα γενιά πουθενά δε διεκδικούσε, ούτε το φανταζόταν, απλά υπέμενε και περίμενε να τα καταφέρει μόνη. Bonus track ο Σπύρος Παπαδόπουλος στο ρόλο του σκεπτόμενου παραγωγού που θέλει να μιλήσει για τα προβλήματα της νεολαίας και βασικά να βγάλει λεφτά από αυτό, στην αρχή του επεισοδίου.

27. S1ngles – Χίπστερ, η γένεση

Η σειρά χίπστερ πριν τους χίπστερ. Εννοείται ότι δεν έχουν καμία πολιτική αναφορά, γιατί δεν είχε βγει ακόμα το Ποτάμι. Πάλι καλά που λείπει το καφάσι δηλαδή. Γενικές αναφορές σε δικαιώματα και δράσεις τύπου Αtenistas (πριν τους Atenistas). Παραπολιτική λεπτομέρεια, ο γάμος του Μάξιμου Μουμούρη, πρωταγωνιστή του πρώτου κύκλου, με Πασόκα βουλευτή.

26. Κάπου σε ξέρω – Cause I’m in trance…

Σειρά αρκετά μπροστά από την εποχή της γιατί αναφέρεται σε μία τρανς γυναίκα. Βέβαια, το ρόλο δεν τον έπαιζε μια “κανονική” τρανς και αυτό σήμερα θα στενοχωρούσε πολλούς, αλλά τι να κάνουμε; Η τρανς τελικά γίνεται αποδεκτή και αυτό μάλλον αποδείχθηκε υπεραισιόδοξο για την κοινωνία μας. Παράλληλα, έχουμε και μια τυπική ιστορία των αρχών των 00ς με την απολιτίκ παρουσιάστρια σόου που γίνεται βουλευτής απλά και μόνο επειδή είναι διάσημη.

25. To Κόκκινο Δωμάτιο – Πώς δε δενότανε τ’ ατσάλι

Ε, δεν είναι και τόσο κόκκινο το δωμάτιο. Εργαζόμενοι ξενοδοχείου ξεκινούν απεργία επειδή βαριούνται να δουλέψουν, ακούν σκυλάδικα, δεν έχουν αιτήματα και στο τέλος τους καταστέλλει το τσιράκι των αφεντικών που δηλώνει θαυμάστρια του Καρατζαφέρη. Πάνω-κάτω δηλαδή αυτά που έδειχνε την ίδια έποχη και το δελτίο του MEGA ή δείχνουν σήμερα όλα τα υπόλοιπα κανάλια.

24. Πολυθρόνα για 3 – Για Περισσό καλά πάμε;

Αδιάφορη σειρά για σχετικά ταλαντούχους ηθοποιούς. Την παράσταση κλέβει η μάνα της πρωταγωνίστριας, που είναι ΚΚΕ (αλλά και θρήσκα και λέει τον καφέ) που αγωνίζεται, σπάει κεφάλια μπάτσων, προσπαθεί να καθοδηγήσει τη (γιάπισσα) κόρη της, μιλάει στο τηλέφωνο με την Αλέκα και τη συμβουλεύει για μόδα (γιατί είναι καλύτερος ο Κολοζώφ;) και πάει για φωτογράφιση στον Περισσό. Καρικατούρα θα έλεγε κανείς αλλά στην πραγματικότητα ήταν δοσμένο με αγάπη.

23. Αναστασία – Η ΠΚΣ είναι παντού

Όπως έχουμε ήδη πει, τελικά η ζωή τρία κόκκινα γράμματα…

22. Το σόι μας – Ακόμα οι Άγγλοι μας κυνηγούν

Ηθογραφία της ελληνικής κοινωνίας της δεκαετίας του 80′ (και ας προβλήθηκε αρχές 90). Πάρτε έναν από κάθε πολιτικό χώρο και βάλτε τον σε μια οικογένεια. Αυτό που προκύπτει είναι ένας ενδοοικογενειακός εμφύλιος όπου έχουν αριστερό, δεξιά θρήσκα, πασόκο λαμόγιο που συνεργάζεται με το δεξιό λαμόγιο, αναρχική εγγονή και έναν παππού που νομίζει ότι τον κυνηγούν οι Άγγλοι και προσπαθεί να γλιτώσει τους συντρόφους του. Ναι, κάποτε στην ελληνική τηλεόραση υπήρχαν και τέτοιες αναφορές.

21. Κακός βεζύρης – Ο σοσιαλισμός μας έκανε άρχοντες

Είναι έτσι κι αλλιώς πολιτική σειρά. Το ΝΑΚΑ είναι το ΠΑΣΟΚ το παλιό το ορθόδοξο. Στο επεισόδιο αυτό όμως, με τον κίνδυνο της βασιλείας, η Ρόζα Μόσχου γίνεται Ρόζα Λούξεμπουργκ και έρχεται με σφυριά και δρεπάνια να σαρώσει βασιλιάδες γιατί για το σοσιαλισμό αγωνιζόμαστε όλοι στην τελική. Ο Βεζύρης, όπως πάντα, συμμαχεί και με το διάβολο, σαν τυπικός Πασόκος.

Δεν είναι το ίδιο βίντεο, αλλά διαφορετικό απόσπασμα.

20. Απαράδεκτοι – Παιδιά αυτά είναι επικίνδυνα πράγματα, εθνικισμοί του κερατά

Μην τρομάζετε, οι Απαράδεκτοι έχουν πολλαπλή εκπροσώπηση και γι’ αυτό τους συναντάμε τόσο νωρίς στην αντίστροφη μέτρηση. Δύο πράγματα πρέπει να κρατήσετε. Πρώτον: μη με λες πατριώτη, αφεντικό να με λες. Δεύτερον ότι, αυτά είναι εθνικισμοί του κερατά, πολύ επικίνδυνα πράγματα και ένας κομμουνιστής το καταλαβαίνει πολύ καλά. Τα υπόλοιπα μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ ή να τα δείτε στο επεισόδιο.

19. Εμείς κι εμείς – Μαχητική Πρωτομαγιά

Αυτό το επεισόδιο ισορροπεί μεταξύ προόδου και συντήρησης. Είναι προοδευτικό και πρωτοπορεί γιατί αναφέρεται στην εργατική Πρωτομαγιά, αλλά ταυτόχρονα είναι σκέτη αντίδραση γιατί παρουσιάζει τη συντρόφισσα που προσπαθεί να τους πείσει να κατέβουν στην πορεία σαν ξύλινη και απολιθωμένη καρικατούρα, και την Παρθένα (Ελένη Γερασιμίδου) σε αντισοβιετικό ρόλο-έκπληξη γιατί εγώ τα έζησα αυτά και ξέρω. Βέβαια, σε επόμενα επεισόδια η Παρθένα μιλούσε για την αλληλεγγύη και τη φιλία των λαών που τους μάθαιναν στην ΕΣΣΔ και άρχισε να χειραφετείται παίρνοντας τον καθημερινό μας σύντροφο, το Ριζοσπάστη. Τελικά, στην πορεία δεν πήγε κανείς γιατί και η Αντωνία (Μαρία Κανελλοπούλου, μετέπειτα βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ) που το σκεφτόταν, προτίμησε το μαγιόξυλο. Τέτοιοι είναι οι οπορτουνιστές.

18. Σ’ αγαπώ Μ’ αγαπάς – ΠΑΣΟΚ, Κωστόπουλος, ξεβλάχεμα

Αν και ήταν διασκευή ξένης σειράς, η Δήμητρα Παπαδοπούλου την άλλαξε εντελώς φέρνοντάς την στα ελληνικά δεδομένα. Και βλέπουμε όλη την εποχή του χρηματιστηρίου και την ελιά του Σημίτη να μας χαιρετά. Αναφορές στον Πέτρο Κωστόπουλο και τις συμβουλές που τους είχαν ξεβλαχέψει όλους. Πρώτη επαφή με βιολογικά προϊόντα και superfood, ψυχανάλυση, άγχος για καριέρα, και συζητήσεις για το αν υπήρξε αστική ταξη στην Ελλάδα πάνω σε μια παρτίδα γκολφ. Πόσο μακρινά φαίνονται όλα αυτά;

17. Ντόλτσε Βίτα – Δεν είναι αργία, είναι απεργία

Το καμίνι της ταξικής πάλης κάνει τις καρδιές να φλέγονται. Η συνέχεια επί της οθόνης και στην εμπεριστατωμένη, γαργαλιστική ανάλυση του Κappa

16. Δέκα Λεπτά Κήρυγμα – Μαρξ, Στάλιν, Τρότσκι

Ναι, οι φοιτητές στην Ελλάδα πολιτικοποιούνται. Και ναι, γίνονται αριστεροί. Και έχουν σημαντικές διαφωνίες αν είχε δίκιο ο Στάλιν ή ο Τρότσκι. Και ο δεξιός φίλος τους δεν καταλαβαίνει τι λένε και ποιοι είναι αυτοί στον τοίχο μας; Αλλά τα 10 λεπτά διαφώτιση της γιαγιάς για την ιστορία της Εθνικής Αντίστασης, του Εμφυλίου και των διώξεων που υπέστησαν οι Αριστεροί καταφέρνουν να πείσουν και το δεξιό πως οι αριστεροί είναι οι καλοί και με αυτούς πρέπει να είμαστε. Και να κάνουν το σταλινικό και τον τροτσκιστή να μονοιάσουν (προσωρινά). Ο στόχος της γιαγιάς βέβαια ήταν να τους φοβίσει, αλλά η ιστορία αλλιώς τους μίλησε.

15. Σαββατογεννημένες – Συνωστισμός της αριστεράς και της προόδου

Ευτυχισμένα χρόνια που στο Συνασπισμό ήταν τρεις κι ο κούκος. Και τώρα τόσοι είναι, αλλά έχουν λεφτά για μετακλητούς. Ίσως φέτος ο Χοσέ να είναι ένας από αυτούς. SYRIZA PODEMOS VENCEREMOS

14. Εθνική Ελλάδος – Αντιφά Καπουτζίδης

Ξέρετε πολλές σειρές που να έχουν ασχοληθεί με το αυγό του ναζιστικού φιδιού; Πού να δείχνουν πώς δρουν πραγματικά; Ότι είναι δολοφόνοι; Η σειρά δεν κάνει καμιά τρομερή ανάλυση αλλά καλύπτει το κενό αυτών που θα έπρεπε να την κάνουν.

13. Το Ρετιρέ – Το Ρετιρέ

Δεν είναι ωραίο αυτό που κάνει το Ρετιρέ στο τέλος κάθε σκηνής με τις επαναλαμβανόμενες ατάκες; Δεν είναι ωραίο αυτό που κάνει το Ρετιρέ στο τέλος κάθε σκηνής με τις επαναλαμβανόμενες ατάκες; Μια σειρά οδηγός στην παρακμή του ριζοσπαστισμού της μεταπολίτευσης. Για όλα φταίνε οι κακοί δημόσιοι υπάλληλοι, η γραφειοκρατία, οι απεργίες, τα κόμματα, το κακό το ριζικό μας και ο Θεός που μας μισεί. Και όλοι ζητούν ρουσφέτι για τα πάντα. Γιατί βασικά μαζί τα φάγαμε και όλοι φταίμε. Και η βουλευτής λέγεται Πετράκη-Λεχράκη. Ναι τόσο προφανές.

12. Παρά Πέντε – Οι κομμουνιστές της Εκάλης

Το κεφάλαιο (Ντάλια) έχει αλλοτριώσει τους υπόλοιπους και κάθονται στην πισίνα πίνοντας σαμπάνια, αντί να κυνηγούν τους κακούς. Η φωνή της συνείδησής τους, ο Φώτης τους κράζει για την κατάντια τους λέγοντας τους ότι του θυμίζουν αυτούς που λέει ο μπαμπάς του (ο σύντροφος Ορκόπουλος) κομμουνιστές των βορείων προαστίων. Και η Ζουμπουλία, ως γνήσιο τέκνο των Σερρών, ακούει κομμουνιστές και τρομάζει.

-Με είπε κομμουνίστρια;
-Περίπου.
-Δηλαδή;
-Συνασπισμό

Τα έλεγε ο Καπουτζίδης από τότε…

11. Τι ψυχη θα παραδώσεις μωρή – ΚΚΕ χωρίς Αλέκα δε γίνεται

Η Αλέκα είναι ΚΚΕ. Δηλαδή δεν είναι αλλά έτσι λέει. Λέει ότι δουλεύει και στο Ριζοσπάστη αλλά δουλεύει σε κίτρινο έντυπο. Αγχώνεται όμως μη βγει ο γιος της Δεξιός. Και ξέρετε ποιος τον καθοδηγεί στην ΟΝΝΕΔ; Ο Πάνος ο Καμμένος -πριν γίνει Σαράφης.

Η Αλέκα είναι σε αέναη ταξική σύγκρουση με τη δεξιά Ντομινίκ. Και απειλεί να της σπάσει τα πανάκριβα κρύσταλλα λες και τα έχει φέρει απ’ τον Περισσό. Πού όλοι ξέρουν ότι μόνο ρούβλια και όπλα έχει.

10. Δις εξαμαρτείν – Ήρεμα-ήρεμα, δεν είμαι τρομοκράτης…

Τι σχέση έχει η τρομοκρατία με την Αριστερά; Τι κάνουν τα κανάλια για να την αξιοποιήσουν. Ήταν η Άννα Ραγιά και ο Ανδρέας Παπανδρέου μαοϊκοί; Ποιος ήταν πιο φλώρος; Ο κνίτης Γιάννης ή ο ρηγάς Πέτρος; Αυτά και άλλα ερωτήματα ταλανίζουν το κοινό της σειράς, σε μια εποχή που ο κόσμος ήταν πιο υποψιασμένος και τα σακουλευόταν τα υψηλά τα νοήματα.

9. Τρεις Χάριτες – Μπεμπέκα Λούξεμπουργκ

Αν και εσείς είστε από αυτούς που η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο δε σας αρέσει καθόλου, δεν μπορεί παρά να ταυτιστείτε με το ταξικό μίσος της Μπεμπέκας και το ξέσπασμά της για τα εργαζόμενα κορίτσια που υφίστανται διπλή εκμετάλλευση. Εμπρός της γης οι κολασμένες.

8. Απαράδεκτοι – Ο Σπύρος σαρώνει αστούς

Τι δουλειά έχει ένας προλετάριος στην ψυχή διαφημιστής, που έχει περάσει κι απ’ το Πολυτεχνείο, με τις μπίζνες και το κεφάλαιο; Κάτω το κεφάλαιο, ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά.
–Ζήτω δεν έχω εγώ κανένα πρόβλημα.

Εκτός κι αν είναι να γεφυρώσει το ταξικό χάσμα με έναν ιστορικό συμβιβασμό και ένα φιλί. Γιατί κατά βάθος δεν υπάρχει γυναίκα που να μπορεί να αντισταθεί στο βαθιά ερωτικό Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά.

7. Δυο ξένοι – Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι;

Ο Τόλης είναι εναντίον του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία. Φοράει και στόχο και κράζει τους Αμερικάνους όπου σταθεί. Μέχρι πού γίνεται στόχος για τα βέλη του έρωτα και οι ευλύγιστες ιδέες του μπαίνουν σε δοκιμασία. Κι η συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης τον οδηγεί στην αγκαλιά του αμερικάνου στρατιώτη που ήρθε να τον κατακτήσει #diplis. Η σκηνή έγινε αργότερα πετυχημένο σποτάκι από την ΚΝΕ…

6. Εμείς κι εμείς – Το Πολυτεχνείο ζει

Πολύ ωραία σειρά δεν ήταν. Αλλά ήταν η μοναδική που είχε επεισόδιο για το Πολυτεχνείο. Που οι πρωταγωνιστές της πήγαν στην πορεία. Που άκουγαν τραγούδια του αγώνα και συγκινούνταν. Εντάξει μπορεί να ασκούν κριτική στο ότι ο εορτασμός έχει γίνει σαν πανηγύρι. Μπορεί να τους κουράζει πλέον η πορεία στην πρεσβεία. Αλλά η Παρθένα πήρε την ντουντούκα και άρχισε τα συνθήματα στα ποντιακά. Πώς είναι άραγε το Πολυτεχνείο ζει, έξω οι Αμερικανοί στα ποντιακά;

5. Εκμέκ Παγωτό – Οσφυοκαμψία

Ο ορισμός της τραγικής ειρωνείας είναι όταν ο Σπύρος Παπαδόπουλος κριτικάρει τους οσφυοκάμπτες που τον περιβάλλουν για να αφεθεί μερικά χρόνια αργότερα στην αγκαλιά του συστήματος και να απολαύσει τα καλά του νέου του ρόλου. Που’ σαι νιότη του κοσμου που δειχνες πώς θα γινόμουν άλλος…

4. Αυθαίρετοι – 1992, να δεις τι σου ‘χω για μετά

Αν θες να καταλάβεις τι ήταν οι Αυθαίρετοι, αρκεί να δεις το σήμα έναρξης. Πολλά παιδιά της εποχής μου μαρτυρούν ότι τρόμαζαν απ’ τις πρώτες κιόλας νότες, αλλά αν ήξεραν πώς θα ήμασταν σήμερα ως ενήλικες, θα τρόμαζαν πολύ περισσότερο. Γίνεται λόγος για το ορόσημο του 92′ με το Μάαστριχτ, αλλά αυθαίρετα μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι όλα τα χρώματα (πράσινο, μπλε, κόκκινο). Άραγε, ο κάπελας και ο χασοδίκης σήμερα ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ ή Χρυσή Αυγή; Κι η Ζανέτ να έχει καμία σχέση με τη Ζανέτ Τσίπρα;

3. Δύο ξένοι – Η Ντένη στα λέει ωραία, στα εξηγεί καλά

Οι Δύο ξένοι ήταν μια εξαιρετικά επιτυχημένη σειρά. Αλλά αυτό που την έκανε ξεχωριστή στα δικά μου μάτια, ήταν τα εξαιρετικά αντανακλαστικά στην έναρξη των βομβαρδισμών τη Γιουγκοσλαβίας. Γύρισαν μια έξτρα σκηνή που προβλήθηκε στην έναρξη του επεισοδίου, όπου η αστή Ντένη εκφράζει τα αντιπολεμικά αισθήματα των Ελλήνων και σφάζει με το γάντι την κυβέρνηση Σημίτη για τη στάση της στους βομβαρδισμούς. Λέει και τον πόνο της για τον Παναθηναϊκό, αλλά και αυτό είναι μάλλον διαχρονικό.

2. Τρεις χάριτες – Βύρωνας Πολύδωρας

Ποιος σημερινός τηλεθεατής καταλαβαίνει τι είναι η Προλεταριακή σημαία, το Φωτιά και Τσεκούρι, οι κοριοί του Μαυρίκη και το σύνθημα για τους καπιταλιστές που θα κρεμαστούν απ’ τα έντερα των τελευταίων γραφειοκρατών; Από αυτούς που βλέπουν ακόμα τηλεόραση στις μέρες μας, μπορεί και κανείς. Αρχές 90′ όμως και ποιος δε θα το καταλάβαινε… Αν θέλουμε να ξαναβγούν τέτοιες σειρές, πρέπει να ξαναβγάλουμε τέτοιες εποχές. Ευτυχώς που υπάρχει και ο Βύρωνας Πολύδωρας ως συνδετικός κρίκος.

1. Απαράδεκτοι – Η Παπαρήγα η καλή

– Είμαι κομμουνίσταρος εγώ.

Αν είστε και εσείς όπως ήταν και ο Σπύρος, ξέρετε πως η πολιτική συνδέεται διαλεκτικά με τον έρωτα, η Φώφη θα πέσει μαζί με τη χούντα, κι ας απορείτε τι δουλειά έχει η συντρόφισσα Αλέκα ως συνθηματικό για αισθησιακές ταινίες. Το Κόμμα μπορεί να σε κυνηγά παντού, γιατί το κουβαλάς μέσα σου, αλλά καλό είναι να τα έχεις καλά μαζί του, γιατί μπορεί να έχεις προσβάσεις. Στο τίποτα. Ακόμα είναι θέμα συζήτησης αν η σειρά είναι τελικά αντιδραστική ή όχι.

BONUS TRACK – Μαλβίνα Χόστες…

Τιμής ένεκεν κι ας μην ήταν σειρά. Δεν ήταν από ταξική σκοπιά, αλλά ήταν έξυπνη, στοχευμένη και  κατάφερε να μπει στο μάτι της εκσυγχρονιστικής κυβέρνησης, που απαίτησε και πέτυχε να κοπεί από το ΜΕΓΚΑ.

Αντί επιλόγου

Ενστάσεις, συμπληρώσεις, διορθώσεις, δεκτές στα σχόλια. Αλλά και μια απαραίτητη διευκρίνιση.

Όχι, δε θα μας λείψει το ΜΕΓΚΑ σαν κανάλι. Κυρίως γιατί τα παπαγαλάκια της κυρίαρχης προπαγάνδας έχουν βρει αλλού στέγη και θα συνεχίσουν την ίδια δουλειά από νέο “μετερίζι”. Οι ιδιοκτήτες του εξακολουθούν να κάνουν αποτελεσματικά τις μπίζνες του και με “αριστερή κυβέρνηση”. Και οι περισσότερες σειρές έχουν ανέβει στο YouTube, για όποιον τις νοσταλγεί και θέλει να τις ξαναθυμηθεί.

Να ζήσουμε να τις θυμόμαστε λοιπόν…

Mariori