Συμφωνία Κιμ-Νότιας Κορέας: Αποχαιρέτα το κουμπί που χάνεις…

Η διαφαινόμενη αποπυρηνικοποίηση της κορεατικής χερσονήσου θάβει τις ελπίδες που είχαν εναποθέσει εκατοντάδες χιλιάδες χρήστες του ελληνικού διαδικτύου στην καθάρσια καταστροφικότητα του κουμπιού του Κιμ.

Ο Κιμ Γιονγκ-Ουν μπήκε δυναμικά στη ζωή μας το Δεκέμβρη 2011, όταν ανέλαβε την ηγεσία της Βόρειας Κορέας μετά το θάνατο του πατέρα του, Κιμ Γιονγκ-Ιλ. Το κράμα υπερβολών και τερατωδών ψεμμάτων για τη χώρα και τους ηγέτες της δεν ήταν κάτι καινούργιο για τα δυτικά ΜΜΕ, με αρχική πηγή συνήθως συντηρητικές νοτιοκορεατικές εφημερίδες, ταμπλόιντ του Χονκ-Κονγκ ή  ιστοσελίδες της Ταϊβάν.

Με τον Supreme Leader ωστόσο η προπαγάνδα γνώρισε νέα, σουρεαλιστικά ύψη, τόσο που χάνει κανείς το λογαριασμό για τις ιστορίες που κυκλοφόρησαν κατά καιρούς. Αξίζει ωστόσο να θυμηθούμε τις καλύτερες στιγμές μέχρι σήμερα, αρχής γενομένης από την είδηση που αναπαρήγαγαν και “σοβαρά” αστικά μέσα στην Ελλάδα (γέλια κοινού), ότι όσοι δεν είχαν κλάψει αρκετά στην κηδεία του πατέρα Κιμ φυλακίστηκαν για πολλούς μήνες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το ίδιο το πένθος των βορειοκορεατών εξάλλου είχε απασχολήσει με το βαθμό γνησιότητάς του για βδομάδες τα δυτικά μέσα, σε αντίθεση με εκείνο των Ταϊλανδέζων για το θάνατο του βασιλιά τους, που χαρακτηρίστηκε “μεγαλειώδης αποχαιρετισμός”. Μια άλλη δημοφιλής ιστορία, η οποία μάλιστα κατά καιρούς συνεχίζει να επανεμφανίζεται, αφορά το κούρεμα του Κιμ, το οποίο δήθεν επέβαλε σε όλους τους φοιτητές της χώρας, ενώ παραλλαγή του στόρι κάνει λόγο για κρατικά καθορισμένα κουρέματα, 10 για τους άνδρες και 18 για τις γυναίκες.

Πολύ δυνατή ήταν και η υπόθεση της Hyon Song-Wol, πασίγνωστης τραγουδίστριας της χώρας, φερόμενης πρώην ερωμένης του Κιμ, που εκτελέστηκε επειδή είχε γυρίσει πορνογραφική ταινία. Μόνο που λογάριαζαν χωρίς τις θεϊκές ιδιότητες του Κιμ, που στη συνέχεια επιβεβαιώθηκαν και με τη νεκρανάσταση άλλων και καλά εκτελεσμένων-από αντιαεροπορικά πυροβόλα λέει- αξιωματούχων, χάρη στις οποίες η κοπέλα εμφανίστηκε λίγους μήνες μετά στην κρατική τηλεόραση, ενώ η τελευταία της δημόσια εμφάνιση ήταν στους χειμερινούς Ολυμπιακούς της Νότιας Κορέας. Ακόμα και στην περίπτωση της επιβεβαιωμένης εκτέλεσης του θείου του Κιμ ως προδότη, στα τέλη του 2013, ήταν αναγκαίο προπαγανδιστικό συμπλήρωμα μια ευφάνταστη θεωρία για 120 σκυλιά (ακριβώς 19 παραπάνω από εκείνα της Δαλματίας) που κατασπάραξαν το δύσμοιρο Γιανγκ-Σονγκ Τεκ. Αλλά για όσους ακόμα δεν είχαν πειστεί ότι ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας είναι ανθρωπόμορφο τέρας, ήρθε η υπόθεση του πυρηνικού προγράμματος της χώρας να κατατρομοκρατήσει την ανθρωπότητα, ή έστω να την κατατρολάρει.

Τότε γεννήθηκε στην Ελλάδα η έκφραση “Κιμ, πατά το κουμπί”, που μάλλον περνάει στις πιο viral εκφράσεις από καταβολής ελληνόφωνου διαδικτύου, κατορθώνοντας να υποσκελίσει ακόμα και την παρόμοιας σημασίας επωδό “Μνημόνια μέχρι να σβήσει ο ήλιος”. Το κουμπί λοιπόν, ήτο μια κάποια λύσις, από τα μέτρα της κυβέρνησης, τον ενοχλητικό γείτονα που ακούει Παντελίδη στις 3 το μεσημέρι Κυριακής, μέχρι και για το στραβοκοίταγμα της πεθεράς.

Μόνο που κι αυτή τη χαρά, βάσει τον τελευταίων εξελίξεων  τουλάχιστον, φαίνεται να μας τη στερεί ο στρουμπουλός ηγέτης. Καθότι χθες, μετά από μια πολύμηνη διαδικασία επαναπροσέγγισης Βόρειας και Νότιας Κορέας, που εκφράστηκε δημόσια στους Ολυμπιακούς της Πγιονγκ-Τσανγκ, αλλά και με την επίσκεψη νοτιοκορεατικού κλιμακίου σε συναυλία Κ-ποπ στην Πγιονγκ-γιανγκ, φαίνεται οι επικεφαλής των δύο χωρών να προχωρούν  σε αποκλιμάκωση της έντασης στην κορεατική χερσόνησο. Στη διακήρυξη που υπέγραψαν οι δυο ηγέτες, τερματίζοντας επί τους ουσίας κι επίσημα τον πόλεμο της Κορέας μετά από 65 χρόνια, συμφώνησαν μεταξύ άλλων σε μείωση εξοπλισμών, μετατροπή της αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης σε “ζώνη ειρήνης”, ενώ η Β. Κορέα δεσμεύτηκε για το πάγωμα του πυρηνικού της προγράμματος. Υπό συζήτηση βρίσκεται και το ενδεχόμενο συνάντησης Κιμ και Ντόναλντ Τραμπ, τα εφηβικού τύπου ξεσπάσματα του οποίου προς τον ομόλογό του (“Little rocket man”), έγραψαν τη δική τους ιστορία.

Κανείς δεν μπορεί να προδιαγράψει τις ακριβείς εξελίξεις στην περιοχή, ωστόσο αν επιβεβαιωθεί η διαφαινόμενη τάση, είναι αδύνατον να μην προσυπογράψουμε την εξής διαπίστωση:

 

Στην τελική, δε γίνεται πέρσι να βραβεύεις τη “Διεθνή εκστρατεία για την κατάργηση των πυρηνικών όπλων”, και να αφήσεις αβράβευτους (sic), αυτούς που όντως παίζει και να τα καταργήσουν. Δεν τρέφουμε βέβαια αυταπάτες, διότι για αρκετά από τα ονόματα που κατά καιρούς έλαβαν την εν λόγω διάκριση, ο τίτλος του είναι καθαρά ευφημιστικός. Εν πάσει περιπτώσει, αν δε δώσετε το Νόμπελ, φέρτε μας πίσω τον τρελό δικτάτορα που μας τάξατε. Ο αιμοχαρής τύρρανος μας βγαίνει παιδί των λουλουδιών και τι θ’απογίνουμε χωρίς βαρβάρους…

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: