Το «Πριν» κατηγορεί τους κομμουνιστές δημάρχους ότι δεν έκαναν σοβιέτ τις πόλεις τους

Λάβαμε κι αναδημοσιεύουμε το κείμενο – απάντηση της εφημερίδας “Πριν” στο σχόλιο του συνεργάτη μας, Μάνου Δούκα, σχετικά με το κείμενο του εντύπου “Και η “κόκκινη” διαχείριση δεν είναι ανατρεπτική”, όπου ασκούνταν κριτική στους κομμουνιστές δημάρχους. Στη συνέχεια ακολουθεί η ανταπάντηση εκ μέρους της συντακτικής ομάδας της “Κατιούσα”:

Το άρθρο μας στο Πριν στις 10/2/2019 για τα κριτήρια της στάσης των κομμουνιστών απέναντι στην αστική διαχείριση και τα πεπραγμένα στους δήμους που τη διοίκηση έχουν παρατάξεις του ΚΚΕ και προβάλλονται ως υποδείγματα, είχε αποδοχή και ταυτόχρονα αντιμετωπίστηκε με πληθώρα σχολίων σε Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Θεωρούμε θετικό να εκφράζονται διαφωνίες, διαφορετικές προσεγγίσεις και να υπάρχει διάλογος για το χαρακτήρα της τοπικής διοίκησης, τα περιθώρια άσκησης φιλολαϊκής πολιτικής και για τα κριτήρια που θέτουμε για το πώς χρειάζεται να σταθεί ένας κομμουνιστής δήμαρχος στο μνημονιακό περιβάλλον της δημοσιονομικής σταθερότητας, της επιτροπείας και του Κλεισθένη.

Προφανώς και επιδέχεται κριτική η κριτική μας στη μυθοποίηση των πεπραγμένων αυτών των δήμων. Όμως, διαβάσαμε επιθετικά σχόλια από φίλους του ΚΚΕ με διαστρεβλώσεις, ειρωνείες και προσβλητικές εκφράσεις που δεν απαντούσαν στην ουσία της συλλογιστικής του άρθρου, ούτε αμφισβητούσαν τα στοιχεία που αναφέραμε, αλλά έκαναν λόγο για τις προθέσεις και τη σκοπιμότητά του. Σχόλια που δεν προσφέρουν καθόλου καλή υπηρεσία στην αναζήτηση, το δημιουργικό διάλογο και την υπεράσπιση των θέσεων του ΚΚΕ. Θα ασχοληθούμε με ένα ενδεικτικό από αυτά.

Το κείμενο στον ιστότοπο Κατιούσα του Μάνου Δούκα με τίτλο «Οι επαναστατικές ονειρώξεις του Πριν και η ”αριστερή” κριτική του στον Πελετίδη και τους άλλους κομμουνιστές δημάρχους» (που όμως δεν παραπέμπει στο ίδιο το άρθρο), ανάμεσα σε διάφορους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, αναφέρει και τα παρακάτω :

«Το Πριν αντί να τα ρίχνει στην Ε.Ε., στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, στα αστικά κόμματα… αυτοί πάλι στο ΚΚΕ τα ”ρίχνουν”». Είναι προφανές ότι ο συντάκτης γνωρίζει, αλλά παραπληροφορεί, ώστε να καλλιεργείται φανατισμός σε όσους δεν έχουν πληροφόρηση από την πηγή, ότι η αρθρογραφία του Πριν και η δράση των δυνάμεων του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση όχι μόνο σήμερα αλλά από τη δημιουργία τους πρώτο στόχο έχουν το αστικό στρατόπεδο. Το κεφάλαιο, την ΕΕ, τα αστικά κόμματα και τις αστικές κυβερνήσεις, είτε ήταν η συγκυβέρνηση το ’89 της ΝΔ με τον ενιαίο Συνασπισμό (ΚΚΕ και ΕΑΡ), είτε η Οικουμενική στη συνέχεια με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τον ενιαίο Συνασπισμό, είτε οι κυβερνήσεις με ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ, ΑΝΕΛ , ΣΥΡΙΖΑ. Γι αυτό άλλωστε και τολμηρά και «αριστερίστικα» σύμφωνα την παραδοσιακή λογική, ανάμεσα στα άλλα λέμε: «Κάτω η αντεργατική πολιτική και κάθε κυβέρνηση που την εφαρμόζει».

«Το ”κόκκινη” διαχείριση σε εισαγωγικά. Αμφισβητείται η ”κοκκινίλα” του Πελετίδη και των άλλων». Και όμως, τα εισαγωγικά στον τίτλο του άρθρου «Η ”Κόκκινη” διαχείριση…» δεν αμφισβητούν την κομμουνιστική ιδιότητα ή ταυτότητα του Πελετίδη και των άλλων δημάρχων, γιατί το αντικείμενο του άρθρου εξετάζει το αν υπήρχε και αν μπορεί να υπάρξει «κόκκινη» διαχείριση σε δήμους εντός του αστικού πλαισίου, πως ορίζεται, από πού ξεκινάει και μέχρι που μπορεί να φτάσει, πράγμα εντελώς διαφορετικό από το να μετατίθεται συναισθηματικά το θέμα στα πρόσωπα, την ιδεολογία και τις προθέσεις τους. Εν κατακλείδι στο άρθρο μας ισχυριστήκαμε με επιχειρήματα και στοιχεία ότι κόκκινη διαχείριση του αστικού πλαισίου δεν υπάρχει. Αντίθετα, Κομμουνιστική κόκκινη στάση υπάρχει και εκεί βάζουμε τον πήχη.

«Η ζωή των ανθρώπων στην Πάτρα, στο Χαϊδάρι, στην Καισαριανή, την Πετρούπολη και την Ικαρία, τους δίνει τις απαντήσεις». Και όμως υπάρχει ακόμα καπιταλισμός και μνημονιακή πολιτική σε όλες αυτές τις περιοχές και ο κόσμος υποφέρει, αλλιώς οι υπόλοιποι θα μετακομίζαμε εκεί. Δεν αρκούν θετικά επιμέρους μέτρα ανακούφισης για να αλλάξει η ζωή μας, όσο θετικά και να είναι και όσο και να τα επικροτούμε όταν αυτά παίρνονται, άλλωστε και εμείς πχ ζητάμε απαλλαγές και μειώσεις των δημοτικών τελών για τους οικονομικά αδύναμους και για τη λαϊκή κατοικία μέχρι την οριστική απαλλαγή από τη φορολογία κάθε λαϊκού νοικοκυριού και τη φορολόγηση του κεφαλαίου. Αλλά, δυστυχώς η πραγματικότητα είναι ότι δεν έχουμε συνολικά «καλύτερα αποτελέσματα» στη ζωή των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

«Οι συσχετισμοί είναι αρνητικοί. Κι η καλή εφημερίδα με τέτοια άρθρα, παλεύει να τους κάνει πιο αρνητικούς ακόμα». Ο ισχυρισμός ότι οι αρνητικοί συσχετισμοί για την κομμουνιστική αριστερά επιδεινώνονται, όταν εξετάζονται τα πεπραγμένα και εξάγονται συμπεράσματα με κριτήριο τις απαιτούμενες ανατροπές και ρήξεις με το αστικό πλαίσιο, σημαίνει «βουλώστε το, γιατί χανόμαστε». Αντίθετα, χρειάζεται να σκύψουμε και να δούμε ποια είναι η γραμμή μας και πως μπορεί η κομμουνιστική αριστερά να πάει ένα βήμα παραπέρα την εκτίμηση που κερδίζει από τον κόσμο, να στρατεύσει για την επανάσταση και την κομμουνιστική κοινωνία, να συμβάλλει για τη συνολική ανατροπή των συσχετισμών.

«Αντί να επιτίθενται στον Πελετίδη και το Σελέκο θα ήταν προτιμότερο να επιτεθούν κατ’ αρχήν στο ίδιο το “πλαίσιο”, στη νομοθεσία και σε αυτούς που τα ψηφίζουν». Κριτική στον καπιταλισμό και στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της τοπικής Διοίκησης κάνουμε χρόνια τώρα και είναι γνωστή. Παραπέμπουμε και στις τελευταίες μας ανακοινώσεις, άρθρα και αναλύσεις για τον Κλεισθένη Ι και το ρόλο του στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στο τοπικό κράτος.

«Έχει εκτεθεί σε μια σειρά δήμους σε συνεργασίας με ευρωΣΥΡΙΖΑ… μόνιμος συνεργάτης του ΣΥΡΙΖΑ… κοινά ψηφοδέλτια… αριστερά προεδρεία … μόνιμος ακόλουθος της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ… σεσημασμένος επίδοξος διαχειριστής του συστήματος όπως δείχνουν οι συμμετοχές του στους “αγανακτισμένους”, στην φανατική υπηρέτηση του γνωστού “ΟΧΙ”….υπήρξε επί πολλά χρόνια αρνητής ακόμα και του συνθήματος “Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους» στα συνδικάτα». Δεν θα μπούμε στη διαδικασία να αποδείξουμε πως δεν είμαστε ελέφαντες. Εξάλλου είναι γνωστό τοις πάσι, το ότι δεν στηρίξαμε ούτε συνεργαζόμαστε με το ΣΥΡΙΖΑ. Κατ’ αρχήν στο μακρινό ’89 εμείς ήμασταν αντίθετοι στη συγκρότηση του ενιαίου Συνασπισμού, πρόδρομο/πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ, που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία του ΚΚΕ και νομιμοποίησε αστικές κυβερνήσεις με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Όσο για τους δήμους του ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπάρχει καμιά ανακοίνωση ή δήλωση στήριξης από το ΝΑΡ για την εκλογή τους. Αντίθετα, ακόμα και πρόσφατα υπάρχει σαφέστατη πολεμική, όπως σε δισέλιδο άρθρο στις 3 Φεβρουαρίου. Ο Μ.Δ αραδιάζει μαζί τόσες συκοφαντίες, λάσπη και τερατώδη ψέματα, που δεν μπορεί να τα πιστεύει ούτε ο ίδιος. Ο φανατισμός τυφλώνει. Υπάρχουν ντοκουμέντα για το ποιος πρώτος διαχωρίστηκε στις συγκεντρώσεις και σε όλα τα επίπεδα από τον αστικό συνδικαλισμό των ΓΣΣΕ-ΑΔΕΔΥ, για τη συμμετοχή μας στο κίνημα των πλατειών για λαϊκές συνελεύσεις για «να φύγουν όλοι και να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας», για το περιεχόμενο και τις δράσεις μας στα συνδικάτα και στους εργατικούς αγώνες. Παρά τις μικρές μας δυνάμεις δεν είμαστε αόρατοι και αν κάποιοι δεν μας ξέρουν μπορούν να διαβάσουν και να μάθουν.

«Δεν έχει ούτε πρόταση για την ανατροπή του καπιταλισμού, ούτε πρόταση εξουσίας στο σοσιαλισμό. Γεγονός που τον κατατάσσει στη ευρύχωρη παρέα των κάθε λογής ρεφορμιστών». Πρόκειται για αγνωστικισμό και αυθαίρετο συμπέρασμα. Θα του προτείναμε να διαβάσει την Προγραμματική Διακήρυξη, τις επεξεργασίες και τις αποφάσεις των συλλογικών μας σωμάτων. Άλλο να πεις ότι διαφωνώ με τα όσα προτείνεις και άλλο ότι δεν έχεις πρόταση. Συνεχίζουμε να εκτιμούμε ότι κανείς ούτε φίλος, ούτε σύμμαχος είναι υπεράνω κριτικής. Ο φανατισμός και η υπεράσπιση του αλάθητου, που εκπέμπουν κάποιοι φίλοι του ΚΚΕ, δεν υπηρετεί την κομμουνιστική υπόθεση. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτοί μέσω διάφορων περιφερειακών sites διεκπεραιώνουν με αυτόν τον τρόπο την αντιπαράθεση σε σοβαρά ζητήματα και έτσι γίνεται υπεκφυγή της ανάγκης για ουσιαστικές απαντήσεις.

Ας μας πει λοιπόν, ο Μ.Δ αφού μιλά για λογαριασμό του ΚΚΕ, τώρα με τον Κλεισθένη Ι στους δήμους που θα πάρει το ΚΚΕ τη δημαρχία από το δεύτερο γύρο και δεν θα έχει απόλυτη πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο, πως θα καταφέρει να ασκήσει τη φιλολαϊκή πολιτική; Θα θεωρήσει ότι είναι εγκατάλειψη ευθυνών το να αρνηθεί τη συνδιοίκηση ή θα πάει όπως με τη συνταγή που έχει στο εργατικό κίνημα για αντιπροσωπευτικά-αναλογικά προεδρεία και θα επιδιώξει συναινέσεις με άλλες παρατάξεις δίνοντας και αντιδημάρχους, ώστε να διοικήσει και να συνεχίζει να βελτιώνει τη ζωή των ανθρώπων και να εξυπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες;

Τελειώνοντας. Το άρθρο του Μ.Δ, παρότι, κάπου γράφει ότι έχει ο καθένας δικαίωμα κριτικής, στην πράξη το αρνείται και γράφει μάλιστα παρακάτω «Δεν έχει δικαίωμα κριτικής όποιος … δεν έχει πρόταση …». Καταναλώνεται σε διαστρεβλώσεις και απαξιωτικά σχόλια και προσπερνά τα επιχειρήματα της κριτικής μας δηλώνοντας ότι «Δεν θα το κάνω, γιατί το θεωρώ πολύ εύκολο και αστείο.». Όμως, αντιδράσεις τέτοιου τύπου θυμίζουν την αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ στην αριστερή κριτική που του γίνεται (και από το ΚΚΕ) για τα αντίδωρα/αντίμετρα που παίρνει και που φυσικά δεν αντισταθμίζουν τις επιπτώσεις της συνολικής αντεργατικής του πολιτικής.

Θα μπορούσαμε να συζητήσουμε σε ουσιαστική βάση, αν πιάναμε το νήμα από την αρχή, χωρίς παρωπίδες και προκαταλήψεις. Σε συνέχεια προηγούμενων επεξεργασιών μας που βρίσκονται στις ιστοσελίδες του Πριν και του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, καταθέσαμε πολιτικές τοποθετήσεις στο Πριν για τις τοπικές εκλογές. Με 2σέλιδο στις 13/1 για τα όρια θεσμικού πλαισίου λειτουργίας δήμων και περιφερειών και το πώς επιβάλλονται κατακτήσεις και με 2σέλιδο στις 3/2 με σκληρή κριτική στις διοικήσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε Περιφέρειες και Δήμους. Στις 10/2 με μονοσέλιδο αναφερθήκαμε στους δήμους του ΚΚΕ, γράφοντας εξ αρχής ότι «Οπωσδήποτε, δεν απαξιώνουμε θετικά μέτρα και ενέργειες συμβολικής σημασίας, όπως η πορεία κατά της ανεργίας που οργάνωσε ο δήμος Πάτρας, καθώς και τις δηλώσεις των δημοτικών αρχών κατά των μνημονίων, της κυβέρνησης, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, της ελαστικής εργασίας, του Κλεισθένη και υποστήριξης εργατικών αγώνων.» και παρακάτω αναπτύξαμε τη δική μας οπτική για τα τεκταινόμενα και τη μυθοποίηση των πολιτικών αυτών των δημοτικών αρχών.

Θα συνεχίσουμε σε επόμενα φύλλα για σχετικά θέματα. Με βάση τις θεωρητικές μας γνώσεις, τις αναλύσεις μας και τη δική μας εμπειρία από τους κομμουνιστές συμβούλους της αντικαπιταλιστικής αριστεράς σε περιφέρειες και δήμους θα τοποθετηθούμε και στο ερώτημα: «Πώς εμείς αντιλαμβανόμαστε τη στάση και δράση μιας αντικαπιταλιστικής κίνησης και την αντιπροσώπευση στα συμβούλια, την πορεία προς την κατάκτηση της στράτευσης της κοινωνικής πλειοψηφίας και όταν μια κίνηση πάρει τη διοίκηση ενός δήμου».

Γιατί τα προβλήματα για την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα είναι δραματικά και τα πραγματικά ερωτήματα για την κομμουνιστική αριστερά στο πως θα συμβάλλει σε μια νέα έφοδο στον ουρανό είναι κρίσιμα.

Η απάντηση του περιοδικού Κατιούσα: 

Διαβάζοντας κανείς το επίμαχο άρθρο του “Πριν”, μείναμε με την εντύπωση ότι η βασική κατηγορία προς τις δημοτικές αρχές που στήριξε το ΚΚΕ είναι πως επέφεραν την επανάσταση και τη λαϊκή εξουσία. “Μα δεν γράψαμε ποτέ κάτι τέτοιο,” μπορεί ν’ απαντήσει η συντάκτρια της εφημερίδας. Μα ούτε οι κομμουνιστές δήμαρχοι ισχυρίστηκαν ποτέ ότι μπορούν ν’ ασκήσουν την πολιτική που θέλουν στο συγκεκριμένο ασφυκτικό πλαίσιο και να μετατρέψουν τις πόλεις τους σε σοσιαλιστικές νησίδες σ’ έναν καπιταλιστικό ωκεανό. Επί της ουσίας όμως, γι’ αυτό ακριβώς κατηγορούνται. Τι άλλο να υποθέσει κανείς από αποστροφές σαν αυτή:  «Και όμως υπάρχει ακόμα καπιταλισμός και μνημονιακή πολιτική σε όλες αυτές τις περιοχές και ο κόσμος υποφέρει, αλλιώς οι υπόλοιποι θα μετακομίζαμε εκεί.» Ωσάν να ισχυρίστηκε ποτέ κανείς το αντίθετο.

Αντί λοιπόν, όπως σωστά σημειώνει ο Μάνος Δούκας, να χτυπηθεί το πλαίσιο, κάποιοι χτυπάνε τους κομμουνιστές δημάρχους που έχουν δεμένα τα χέρια. Ή τους μέμφονται επειδή δεν πήγαν με δεμένα χέρια (χειροπέδες) στη φυλακή. Προφανώς οι δικαστικές διώξεις εναντίον του Πελετίδη, τόσο γιατί δεν παρέδωσε ατομικούς φακέλους εργαζομένων του δήμου για επανέλεγχο, όσο και γιατί δεν παραχώρησε χώρο στη ναζιστική ΧΑ, δεν είναι αρκετές. Κάτι μας λέει όμως πως ακόμα και στη φυλακή να πήγαιναν – όπως γινόταν με το Ιδιώνυμο στο μεσοπόλεμο – θα βρισκόταν μια χαριτωμένη αναλογία του στιλ «ε κι ο Γκλέτσος είχε συλληφθεί τότε με τα διόδια».

Αν οι κομμουνιστές δήμαρχοι δεν έκαναν πολλά πράγματα, ακριβώς λόγω ασφυκτικού διοικητικού πλαισίου που τους περιορίζει με τις προσλήψεις, θα έλεγαν πως τα παραπέμπουν όλα στη Δευτέρα Παρουσία του σοσιαλισμού. Τώρα που δείχνουν πως υπάρχει άλλος δρόμος, που αμφισβητεί αυτό το πλαίσιο, λένε πως δε φτάνει.

Τι έχουν κάνει όμως οι κομμουνιστές δήμαρχοι;

Έχουμε και λέμε:

Κατάργηση τροφείων στους παιδικούς σταθμούς για τα λαϊκά εισοδήματα και φροντίδα να μη μείνει κανένα παιδί εκτός παιδικών σταθμών. Μόνο στο Δήμο Πάτρας φέτος δημιουργήθηκαν 4 νέα βρεφικά τμήματα με χρήματα του δήμου, δηλαδή των φορολογουμένων Πατρινών, που βλέπουν τα χρήματά τους να πιάνουν τόπο. Προφανώς οι ανάγκες είναι πολύ μεγάλες και δεν μπορούν να καλυφθούν στο σύνολό τους με τους περιορισμένους πόρους του δήμου, κάτι που ο Πελετίδης δεν κρύβει και πιέζει την κεντρική διοίκηση για περισσότερη χρηματοδότηση.

Σημαντική ήταν η μείωση, έως και απαλλαγή σε κάποιες περιπτώσεις, φτωχών οικογένειών από τα δημοτικά τέλη. Γεγονός το οποίο η συντάκτρια προσπερνάει ως έναν απλό νόμο του αστικού κράτους, παρουσιάζοντας μάλιστα ότι άλλοι δήμοι, με “συστημικές” δημοτικές αρχές, τα έχουν καταφέρει υποτίθεται καλύτερα από τον Πελετίδη, με χαμηλότερα τέλη ανά τετραγωνικό, σε μια λογική σύγκρισης μήλων με πορτοκάλια.

Προχωρούν την αντιπλημμυρική προστασία, μια μέριμνα που άλλοι δήμοι αντιμετωπίζουν με μπαλώματα της τελευταίας στιγμής ή κατόπιν εορτής, καθώς δεν φέρνουν κερδοφορία.

Ήταν δίπλα στους συμβασιούχους, μονιμοποιώντας τους με πρωτόδικες αποφάσεις.

Ο δήμος Πάτρας έκανε τη μεγάλη μαραθώνια πορεία για την ανεργία.

Έστησαν, λαϊκές συνελεύσεις, κινητοποίησαν κόσμο.

Είναι θλιβερό όλ’αυτά να αντιμετωπίζονται συγκαταβατικά, με ένα «ναι μεν αναγνωρίζουμε, αλλά», κι ακόμα χειρότερο επιχείρημα να παρουσιάζονται ως μια λογική διαχείρισης με κάποια επιμέρους επιτεύγματα, που εξάλλου έγιναν και σε άλλους Δήμους (σε πόσους αλήθεια, ποιοι άλλοι δήμαρχοι  οργάνωσαν Μαραθώνιες πορείες για την ανεργία, ποιοι όρθωσαν το ανάστημά τους στα σουλατσαρίσματα του ΝΑΤΟ ανά την επικράτεια;) Κι αποφεύγουμε τον πειρασμό να μπούμε σε συγκρίσεις για το τι έκαναν κάποιοι δήμαρχοι που είχαν τη στήριξη οργανώσεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κι αν συγκρούστηκαν με τη λογική της διαχείρισης.

Θα μας πουν ότι δεν είχαν τη στήριξη του ΝΑΡ ίσως, αλλά έχει κουράσει λίγο η επιλεκτική αναφορά στην αυτονομία των οργανώσεων, που ενώνεται τελικά μόνο σε ένα εκλογικό μέτωπο κι αυτό ούτε καν στις δημοτικές εκλογές.

Είναι κατανοητή η ανάγκη του χώρου να ετεροπροσδιοριστεί ενόψει εκλογών από το κόμμα των κόκκινων (εντός ή εκτός εισαγωγικών δημάρχων, δε θα αντιδικήσουμε παραπάνω για τη σημειολογία των σημείων στίξης εδώ), υπάρχουν όμως και κομψότεροι τρόποι για να γίνει αυτό.

Ας σταματήσουν οι επικλήσεις στο ’89 για να καλύψουν τις … αναξιοπρεπείς «ανάσες αξιοπρέπειας» στο Σύνταγμα την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης του Σύριζα και το πρόσφατο αλληθώρισμα στον αριστερό κυβερνητισμό, όπου στην καλύτερη το ΚΚΕ τσουβαλιαζόταν με το Σύριζα – δηλαδή το νέο ΠΑΣΟΚ – στο σακί της «ρεφορμιστικής αριστεράς».

Αν δε θέλουν να μιλήσουν πχ. για τη δημοτική σύμβουλο του ΣΕΚ (στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ της Πάτρας, η οποία προσχώρησε στο κυβερνητικό στρατόπεδο), ας φροντίσουν τουλάχιστον να μη συντονίζουν τα βέλη της «κριτικής» τους στον Πελετίδη με αυτά της κυβερνώσας αριστεράς, που προεκλογικά εγκατέλειψε τις «επιθέσεις φιλίας» κι έριξε τη μάσκα της.

Αν δε θέλουν ν’ στηρίξουν τον Πελετίδη ή όποιον άλλο δήμαρχο της Λαϊκής Συσπείρωσης, αν το ’14 δεν είχαν πάρει θέση στην Καισαριανή στο β’ γύρο, μεταξύ του κομμουνιστή δημάρχου και του Συριζαίου υποψηφίου, ας το πουν ανοιχτά στον κόσμο τους, χωρίς να ψάχνουν τρόπους να του δώσουν θεωρητικό υπόβαθρο. Σεβαστή η επιθυμία εκλογικής επιβίωσης, όχι όμως κατ’ ανάγκη και οι τακτικές επίτευξής της.

Τέλος, δυο λόγια ακόμα σχετικά με τη σελίδα. Στο παρακάτω απόσπασμα «Ο φανατισμός και η υπεράσπιση του αλάθητου, που εκπέμπουν κάποιοι φίλοι του ΚΚΕ, δεν υπηρετεί την κομμουνιστική υπόθεση. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτοί μέσω διάφορων περιφερειακών sites διεκπεραιώνουν με αυτόν τον τρόπο την αντιπαράθεση σε σοβαρά ζητήματα και έτσι γίνεται υπεκφυγή της ανάγκης για ουσιαστικές απαντήσεις», όπως και στο αμέσως επόμενο, όπου ο συντάκτης Μάνος Δούκας εμφανίζεται να «μιλά για λογαριασμό του ΚΚΕ», εμμέσως πλην σαφώς η συντάκτρια του “Πριν” μας κατηγορεί, εμάς, το «περιφερειακό site», ότι «βγάζουμε τη λάντζα» εν ονόματι του ΚΚΕ. Δε θα επιμείνουμε σε χιλιοειπωμένα πράγματα, δηλαδή στο ότι η σελίδα ουδεμία οργανωτική σχέση έχει με το κόμμα, ούτε το εκφράζει καθ’ οιονδήποτε τρόπο. Θα τονίσουμε όμως πως αν το ΚΚΕ έχει διάθεση να απαντήσει στο δημοσίευμα του «Πριν», θα το πράξει μέσω των κομματικών του οργάνων, όπως κάνει πάντοτε, δίχως να αναθέτει «ειδικές αποστολές» σε τρίτους. Επιπλέον, ομολογούμε ότι μας προκάλεσε κατάπληξη η χρήση ανοίκειων εκφράσεων, για τις οποίες κατά τα άλλα κατηγορείται ο συνεργάτης μας, όπως «βουλώστε το, γιατί χανόμαστε». Θεωρούμε τουλάχιστον αμετροέπεια να κατηγορούμαστε ουσιαστικά για λογοκρισία, επειδή δημοσιεύσαμε απάντηση σε μια πολιτική κριτική, με οξείς, αλλά πάντα αυστηρά πολιτικούς όρους. Τα δείγματα γραφής που έχει δώσει το περιοδικό μας θεωρούμε πως αποτελούν από μόνα τους απάντηση σε υπονοούμενα περί επιθυμίας «φίμωσης» της διαφορετικής άποψης. Οι αντιπαραθέσεις, ακόμα και η πολεμική είναι ευπρόσδεκτες, η ανταπάντηση σε αυτές όμως είναι δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση για έναν έντιμο διάλογο, με τελικό κριτή τους αναγνώστες.