Του τουρισμού το “θαύμα” εμείς το έχουμε χτίσει…
Οι εργαζόμενοι στον τουρισμό και τον επισιτισμό έδωσαν με τη σημερινή τους απεργία μήνυμα στα αφεντικά πως θα τους βρίσκουν μπροστά τους σε κάθε επιχείρηση, κάθε σύγχρονο κάτεργο, όπου δεν εφαρμόζονται οι συλλογικές συμβάσεις.
Μαζική ήταν η απεργιακή συγκέντρωση των εργαζομένων στον κλάδο του τουρισμού και του επισιτισμού, μπροστά από το Υπουργείο Εργασίας. Εκατοντάδες εργαζόμενοι σε ξενοδοχειακές μονάδες και αλυσίδες καταστημάτων ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Σωματείου Τουρισμού-Επισιτισμού της Αττικής, και πραγματοποίησαν πορεία, μαζί με Λαϊκές Επιτροπές, φοιτητές που συσπειρώνονται στο ΜΑΣ κι άλλους μαζικούς φορείς, φωνάζοντας συνθήματα, όπως: “εξάμηνη δουλειά και μισή ζωή, αυτή είναι η ανάπτυξη η τουριστική”, “του τουρισμού το θαύμα εμείς το έχουμε χτίσει, ματώνουμε για κέρδη, πληρώσαμε την κρίση”, “θέλουμε συμβάσεις συλλογικές, για όλη την Ελλάδα, υποχρεωτικές”.
Υπήρξαν βέβαια και μερικές γραφικές “παρουσίες”, όπως οι απόντες ιθύνοντες της Ομοσπονδίας, που έστησαν μια μεγάλη εξέδρα στην Πλατεία Κλαυθμώνος, για να την αφήσουν άδεια ως το τέλος. Και ένας γραφικός ηλικιωμένος με μια πλακέτα στο Σύνταγμα, που καλούσε το Χριστό να σώσει την Ελλάδα μας, αγνοώντας ίσως το “συν Αθηνά και χείρα κίνει”. Δεν ήταν όμως περισσότερο γραφικός από τους εργατοπατέρες της Ομοσπονδίας.
Η πορεία κατέληξε έξω από τα γραφεία του ΣΕΤΕ (του συλλόγου ελληνικών τουριστικών επιχειρήσεων), του “συλλογικού οργάνου των εκμεταλλευτών μας”, όπως είπε ο εκπρόσωπος των εργαζομένων, που έγραψαν με σπρέι στην είσοδο το σύνθημα “εδώ είναι αυτοί που πίνουν το αίμα των εργατών”, αυτοί που επιβάλλουν 12ωρη εργασία χωρίς διάλειμμα και μαύρα μεροκάματα πείνας.
Οι εργαζόμενοι προειδοποίησαν τα αφεντικά πως θα τους βρίσκουν μπροστά τους, σε κάθε επιχείρηση, κάθε σύγχρονο κάτεργο, όπου δεν εφαρμόζεται η συλλογική σύμβαση. Κι έδωσαν το μήνυμα πως η κινητοποίησή τους δεν ήταν το τέλος αλλά η κλιμάκωση του αγώνα, και ότι δεν είναι διατεθειμένοι να γίνουν δούλοι του 21ου αιώνα.
