Άχεντ Ταμίμι: «Είμαι με τη λαϊκή αντίσταση, με όλες τις μορφές της…»
Πιστεύω ότι όλα τα μέσα αντίστασης παράγουν αποτελέσματα. Είμαι με τη λαϊκή αντίσταση με όλες τις μορφές της και οπωσδήποτε θα υποστήριζα τον λαό και θα ήμουν στο πλευρό του λαού, όποιο δρόμο και αν διαλέξει να βαδίσει ενάντια στην κατοχή.
Η παλαιστίνια ακτιβίστρια Άχεντ Ταμίμι βρέθηκε στην Ελλάδα μόλις δύο μήνες μετά την απελευθέρωσή της από τις ισραηλινές φυλακές, φιλοξενούμενη του Φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή. Στη συνέντευξη που έδωσε στο Sputnik μιλάει για τις ισραηλινές φυλακές, την παλαιστινιακή αντίσταση και τα σχέδιά της για το μέλλον.
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη της Άχεντ Ταμίμι:
Αρχικά θα θέλαμε να μας πεις μερικά πράγματα για το πώς σας φέρονται οι Ισραηλινοί στην καθημερινότητά σας στο χωριό σου στην Παλαιστίνη.
Φυσικά, υπάρχουν πολλές εισβολές (σε σπίτια) σε καθημερινή βάση. Επίσης κατά τις εισβολές στα σπίτια στοχοποιούν τα παιδιά, πολιορκούν το χωριό μας και μας απαγορεύουν να πάμε στις δουλειές μας, στο σχολείο, στα πανεπιστήμια. Εμποδίζουν την καθημερινή ζωή.
Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής σου αντιμετώπισες πρακτικές και ψυχολογικές δυσκολίες. Μπορείς να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία που δε θα ξεχάσεις ποτέ από την περίοδο στη φυλακή;
Βέβαια, κατά τη διάρκεια της φυλάκισής μου υπέφερα πολύ και βίωσα παραβιάσεις. Όμως η δυσκολότερη περίοδος που πέρασα ήταν όταν ο ξάδελφός μου έγινε μάρτυρας (σκοτώθηκε) όσο βρισκόμουν στη φυλακή. Όταν έμαθα τα νέα πραγματικά κατέρρευσα. Αυτό είναι κάτι που είναι αδύνατον να ξεχάσω. Επίσης, όταν συνέλαβαν τον αδελφό μου όσο βρισκόμουν ακόμη στη φυλακή.
Αν και είσαι πολύ νέα έχεις βιώσει πολλές φάσεις το παλαιστινιακού αγώνα. Κάποιες φορές ήταν ειρηνικός, κάποιες πιο επιθετικός. Ποιος πιστεύεις ότι είναι ο ιδανικός τρόπος αντίστασης των Παλαιστινίων ενάντια στην ισραηλινή κατοχή;
Πιστεύω ότι όλα τα μέσα αντίστασης παράγουν αποτελέσματα. Είμαι με τη λαϊκή αντίσταση με όλες τις μορφές της και οπωσδήποτε θα υποστήριζα τον λαό και θα ήμουν στο πλευρό του λαού, όποιο δρόμο και αν διαλέξει να βαδίσει ενάντια στην κατοχή. Όσο οι διεθνείς νόμοι δίνουν στους λαούς που βρίσκονται υπό κατοχή το δικαίωμα να αντισταθούν με οποιοδήποτε τρόπο επιλέξουν για να λήξει η κατοχή, τότε δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα με οποιοδήποτε μέσο αντίστασης. Πιστεύω ότι όλες οι μορφές είναι σωστές και δεν υπάρχει λανθασμένος τρόπος να το κάνεις.
Είχες δηλώσει ότι σκοπεύεις να σπουδάσεις Διεθνές Δίκαιο όταν τελειώσεις το σχολείο. Ισχύει ακόμη αυτό το σχέδιο;
Φυσικά, επιμένω στην απόφασή μου να σπουδάσω Διεθνές Δίκαιο και βέβαια θα συνεχίσω με αυτό και θα σπουδάσω.
Έχεις εμπλακεί στον παλαιστινιακό ακτιβισμό από πολύ μικρή ηλικία. Πιστεύεις ότι πλησιάζει ο καιρός, ίσως όχι αμέσως αλλά αρκετά σύντομα, για την παλαιστινιακή κοινωνία να αποδεχτεί μια γυναίκα ως ηγέτιδα στον αγώνα τους;
Οπωσδήποτε πρέπει να αποδεχτούν ότι οι γυναίκες αποτελούν τη μισή κοινωνία που μεγαλώνει την άλλη μισή. Άρα, αν μια γυναίκα έχει συνείδηση και είναι μορφωμένη σχετικά με τον (παλαιστινιακό) σκοπό, και είναι ικανή να ηγηθεί, τότε θα μπορεί να μεγαλώσει μια γενιά που θα κατανοεί τον σωστά τον σκοπό και θα αντιστέκεται με τον σωστό τρόπο για να μας απαλλάξει από την κατοχή. Οπωσδήποτε, αν μια παλαιστίνια γυναίκα είναι αρκετά ικανή, θα μπορέσει να δημιουργήσει τη γενιά της απελευθέρωσης.
Κατά τη διάρκεια της κράτησής σου, η υπόθεσή σου συζητήθηκε πολύ στην Ελλάδα. Δημιουργήθηκαν σκίτσα για σένα που μάλιστα σου δόθηκαν ως δώρο το βράδυ του Σαββάτου, γράφτηκε για σένα ακόμη και ένα τραγούδι. Είχες εικόνα αυτής της αλληλεγγύης από τους Έλληνες;
Όσο βρισκόμουν στη φυλακή δεν άκουσα τίποτα, δεν έμαθα τίποτα, γιατί ήταν κατά τη διάρκεια της δικαστικής μου περιόδου. Ο πατέρας μου μού έλεγε «οι ‘τάδε’ στέκονται αλληλέγγυοι μαζί σου», όμως δε φανταζόμουν αυτή την έκταση.
Γιατί πιστεύεις ότι τα διεθνή ΜΜΕ ενδιαφέρθηκαν τόσο για την υπόθεσή σου, την ίδια ώρα που πολλοί ακόμη ανήλικοι Παλαιστίνιοι κρατούνται από τις ισραηλινές αρχές;
Σε αυτή την υπόθεση νομίζω ότι υπάρχει μεγάλη ανεπάρκεια από τα ΜΜΕ, και τα τοπικά και τα διεθνή. Για τα παιδιά-κρατούμενους θα έπρεπε να υπάρχει μεγαλύτερη (κάλυψη). Πιστεύω ότι αν υπήρχαν πραγματικά διεθνείς και ανθρωπιστικές οργανώσεις και πραγματικά ενδιαφέρονταν για τους ανθρώπους και όχι για τα δικά τους συμφέροντα, τότε αυτά τα παιδιά θα είχαν ήδη απελευθερωθεί από τη φυλακή εδώ και πολύ καιρό.
Πόσα παιδιά από την Παλαιστίνη βρίσκονται τώρα στις ισραηλινές φυλακές;
350 παιδιά.
Αντώνης Ρηγόπουλος
Πηγή: Sputnik
