“Αφήστε με να ζήσω” – Μέρα “αγέννητου παιδιού” καθιερώνει η Εκκλησία της Ελλάδος

Στο πρώτο άκουσμα της είδησης θα μιλούσε κανείς για Μεσαίωνα, στην πραγματικότητα όμως τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Κανένας μεσαιωνικός άνθρωπος δε θα σκεφτόταν ποτέ να θεσπίσει “ημέρα αγέννητου παιδιού” Η αλήθεια είναι μάλιστα, πως στη μεσαιωνική περίοδο, ήταν πολύ σπάνια η αντίληψη πως η ζωή ξεκινάει από τη στιγμή της σύλληψης. Άλλοι χριστιανοί στοχαστές μιλούσαν για 40 μέρες, άλλοι έθεταν ως προϋπόθεση το σχηματισμό των άκρων του εμβρύου, ενώ στη μουσουλμανική σκέψη δεν έλειπαν περιπτώσεις που για να χαρακτηριστεί “παιδί” το έμβρυο, έπρεπε να έχουν περάσει 120 μέρες. Αυτό δε σήμαινε φυσικά πως δεν ήταν σοβαρό αμάρτημα η έκτρωση. Είναι όμως ενδεικτικό πως το 16ο και 17ο αιώνα, σε μεμονωμένες προτεσταντικές γερμανικές πόλεις, οι καταδίκες γυναικών σε θάνατο λόγω άμβλωσης είναι περισσότερες απ’ ό,τι για το σύνολο της Μεσαιωνικής Ευρώπης. Η Προτεσταντική Μεταρρύθμιση, αποτελεί καμπή στην καθιέρωση της αντίληψης πως από τη στιγμή της σύλληψης υπάρχει ένας κανονικός άνθρωπος, άρα ο τερματισμός της κύησης ισοδυναμεί με φόνο. Δεν είναι τυχαίο πως και σήμερα προτεσταντικές εκκλησίες κι οργανώσεις των ΗΠΑ πρωτοστατούν στην αυστηροποίηση του θεσμικού πλαισίου κατά των αμβλώσεων, έχοντας ήδη καταστήσει σε μια σειρά πολιτείας πρακτικά ακατόρθωτη μια νόμιμη διακοπή της κύησης.

Αυτή τη δόξα τη ζήλεψαν και οι εγχώριοι pro-lifers, του “κινήματος” με τον καθόλου εκβιαστικό συναισθηματικά τίτλο “Αφήστε με να ζήσω”, βρίσκονταν έναν πρόθυμο σύμμαχο, την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Σύμφωνα με απόφασή της, καθιερώνεται ως μέρα του “Αγέννητου παιδιού” κάθε πρώτη Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα. Ο φρέσκος αέρας που έχει φέρει εδώ και χρόνια ο “μετριοπαθής” αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος δεν κρύβεται. Ενθουσιασμένο το κοπάδι μισογύνηδων που ενδιαφέρεται περισσότερο για τη ζωή ενός κυττάρου από εκείνη των ίδιων των γυναικών, που στην τελική, ας πρόσεχαν, ευχαρίστησε δεόντως την Ιερά Σύνοδο.

Η οργάνωση που αντιμάχεται τις αμβλώσεις υποστηρίζει ότι «με την καθιέρωση της Ημέρας υπέρ της Ζωής του Αγέννητου Παιδιού, αποδίδεται τιμή στο παιδί από την πρώτη κιόλας στιγμή της ύπαρξής του, στιγμή κατά την οποία, ενώ είναι μόνο ένα μονοκύτταρο έμβρυο, είναι ήδη άνθρωπος με αιώνια αξία και προοπτική, και τίθεται υπό την προστατευτική αγκαλιά της Εκκλησίας μας».

Δεν ξέρουμε αν η Εκκλησία της Ελλάδος, εκτός από τους μιμητές του αμερικανικού προτεσταντικού φονταμενταλισμού, αποφασίσει να αντιγράψει και την Καθολική Εκκλησία, κηρύσσοντας ανένδοτο κατά των προφυλακτικών και γενικότερα της αντισύλληψης. Ούτε αν θα προσεταιριστεί ακόμα πιο “προχωρημένες” οργανώσεις χριστιανοταλιμπάν, που θεωρούν τον αυνανισμό γενοκτονία. Το μόνο σίγουρο είναι πως το θέμα μόνο αστείο δεν είναι, καθώς μέσα σε ένα γενικότερο κλίμα συντηρητικοποίησης της κοινωνίας πάνε να εδραιωθούν αντιλήψεις που θέλουν να κουτσουρέψουν τα ήδη ελλιπή στην πράξη δικαιώματα της γυναίκας στην επιλογή της μητρότητας και του καθορισμού του σώματός της.