Ακόμα κι οι ατενίστας θα ντρέπονταν – Τα δέντρα δεν ψηφίζουν πια, αλλά ψάχνουν για υιοθεσία με τη βοήθεια του Μπακογιάννη

Κάποιοι μπορεί να νόμιζαν ότι ο κολοφώνας του φιλελέ χιπστερισμού στην πρωτεύουσα ήταν πριν λίγα χρόνια τα πλεκτά των ατενίστας στα δέντρα, υπάρχουν όμως και άλλες, απάτητες κορυφές, τις οποίες έχει βάλει στο μάτι ο Κώστας Μπακογιάννης και τίποτε δε φαίνεται ικανό να τον σταματήσει.

Με τη νέα πρωτοβουλία (νέα ως προς την έκτασή της, αφού ήδη από πέρσι είχε εφαρμοστεί πιλοτικά) του Δήμου Αθηναίων λοιπόν, ανήσυχοι και ευαίσθητοι πολίτες καλούνται να “υιοθετήσουν” μέσω εφαρμογής ένα ως τρία από τα 600-700 νεοφυτεμένα δέντρα της επιλογής τους, για να τα ποτίζουν μέρα παραμέρα με 15 λίτρα νερό ώστε να μην ξεραθούν.

Η στόχευση αυτής της καμπάνιας είχε ομολογηθεί ανοιχτά από την αρμόδια αντιδήμαρχο πρασίνου ήδη από πέρσι, όταν είχε ξεκινήσει η πιλοτική φάση του προγράμματος: “Τα νεοφυτεμένα δέντρα χρειάζονται τρία χρόνια πότισμα και αυτό το κάνουμε με βυτία με υδροφόρες. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια, με την αγωνία μας και την ανησυχία μας για τις φωτιές να είναι όλο και μεγαλύτερη, ειδικότερα μετά το Μάτι, οι υδροφόρες μας ήταν σε επιφυλακή πάνω στους βασικούς λόφους και τα άλση. Ετσι για πρώτη φορά πέρσι χάσαμε ένα 40% των νεοφυτεμένων δέντρων που είχαμε φυτέψει στην πόλη. Οπότε προσπαθώντας να βρω μία λύση και αφού μίλησα και με τους ανθρώπους στη διεύθυνση πρασίνου αποφάσισα ότι θα έπρεπε να στραφούμε στις νέες τεχνολογίες και στους πολίτες και να τους ζητήσουμε να βοηθήσουν το καλοκαίρι αυτά τα δέντρα έτσι ώστε να σώσουμε έναν μεγαλύτερο αριθμό αυτή τη χρονιά. Κάπως έτσι ξεκίνησε η σκέψη γι αυτό το πρόγραμμα». Ούτε λίγο ούτε πολύ δηλαδή, οι πολίτες εμμέσως πλην σαφώς εκβιάζονται μεταξύ του να επιλέξουν μεταξύ πρασίνου και πυρασφάλειας. Εξάλλου πού χρήματα για προσωπικό και μηχανήματα για να καλυφθούν επαρκώς όλες οι ανάγκες, όταν υπάρχουν άλλες προτεραιότητες πρώτης γραμμής, όπως τα τσίγκινα τσέρκια στο Σύνταγμα (ιδανικά για οικογενειακά μπάρμπεκιου με αυτές τις θερμοκρασίες) και η λοιπή αισθητική πανδαισία του “Μεγάλου περιπάτου”.

Οπότε, μετά την ατομική ευθύνη για τον κορονοϊό, ο πολίτης οφείλει να καταστήσει ατομική του ευθύνη και το πράσινο της Αθήνας, γιατί όχι αύριο και των άλλων αστικών κέντρων που τόσο ανάγκη έχουν τις κατά κανόνα λιγοστές οάσεις χλωροφύλλης στις πόλεις τους Ειδικότερα δε στο περιβάλλον, η συγκεκριμένα ατομοκεντρική αντίληψη δεν είναι φυσικά έμπνευση του Μπακογιάννη, αλλά κεντρική γραμμή των περισσότερων καπιταλιστικών κυβερνήσεων και περιβαλλοντικών οργανισμών διεθνώς.

Το μόνο που δεν μπορούμε όμως να κατηγορήσουμε τη δεξιά, είναι ότι δεν προσαρμόζεται στο πνεύμα των καιρών. Αν κάποτε ο άμεσος πρόγονος του κόμματος του δημάρχου έβαζε τα δέντρα να ψηφίζουν, τώρα ο ίδιος απλά κάνει το μεσολαβητή για να βρουν ανάδοχο.