Διαβάζοντας την ανθρώπινη ιστορία μέσα από τις πυραμίδες των ηλικιών (3) – Ηλικιακές πυραμίδες Μέσης Ανατολής

Η ηλικιακή πυραμίδα του Ισραήλ και άλλα στατιστικά στοιχεία (δημογραφικός πόλεμος).

Η ηλικιακή πυραμίδα του Ισραήλ αλλά και τα δημογραφικά του στοιχεία παρουσιάζουν ενδιαφέρον γιατί εμφανίζουν ένα σκηνικό πολέμου σε αυτή τη στενή λωρίδα γης. Κάποιες λέξεις-κλειδιά έπαιζαν και παίζουν σημαντικό ρολό στην σύσταση και πορεία του συγχρόνου εβραϊκού κράτους και στην δημογραφία του.

Ο Σιωνισμός είναι πολιτικό κίνημα που ξεκίνησε τον 19ο αιώνα με σκοπό τη δημιουργία ενός νέου εβραϊκού κράτους στην περιοχή της Παλαιστίνης,  το οποίο με τη σειρά του θα συγκέντρωνε όλους τους Εβραίους της διασποράς. Το όνομα του προέρχεται από τον λόφο της Σιών στην Ιερουσαλήμ. Στην Παλαιά Διαθήκη η λέξη Σιών χρησιμοποιείται συνεκδοχικά για την πόλη Ιερουσαλήμ. 

Πολλοί Εβραίοι έχουν ασκήσει κριτική στον Σιωνισμό ως εθνικιστικό κίνημα. Στο στόχαστρο βρίσκεται η μετατροπή του Ιουδαϊσμού από θρησκεία σε έθνος. Ο Ουμπέρτο Έκο, αναφερόμενος στο παράδοξο και τον αφορισμό, χρησιμοποιεί σαν παράδειγμα έναν ορισμό του Τριστάν Μπερνάρ για τον σιωνισμό: «ένας πλούσιος Εβραίος που ζητά χρήματα από έναν άλλο πλούσιο Εβραίο για να στείλει έναν τρίτο Εβραίο στην Παλαιστίνη»  (πηγή: wikipedia)

Για να καταλάβουμε την ουσία της δημογραφίας του Ισραήλ θα πρέπει να αναλύσουμε μια ακόμα πιο σημαντική λέξη – έννοια η οποία παίζει σημαντικό ρόλο στην ψυχοσύνθεση του βαρβάρου σιωνιστικού κράτους του Ισραήλ. 

Η λέξη αυτή “Aliyah” είναι ο θεμέλιος λίθος της ίδρυσης του κράτους του Ισραήλ και μεταφράζεται ως “ανάβαση” σύμφωνα με το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ. “Aliyah” (ανάβαση) είναι η μετανάστευση των Εβραίων από τη διασπορά στην ιστορικά γεωγραφική περιοχή του Ισραήλ όπου σήμερα εκπροσωπείται κυρίως από το κράτος του Ισραήλ. Η λέξη “αναβάθμιση” θα ήταν μια πιο σωστή, πιο ορθολογιστική μετάφραση γιατί η “Aliyah” εσωκλείει την έννοια της πολυεπίπεδης βελτίωσης για όποιον Εβραίο αποφασίσει να επιστέψει στα πατρογονικά εδάφη από την διασπορά.

Η πρώτη “Aliyah” (ανάβαση-βελτίωση-αναβάθμιση) έχει να κάνει με την επιστροφή στα πατρογονικά εδάφη έπειτα από ένα τεράστιο χρονικό διάστημα απουσίας χιλιετιών. Η επομένη “Aliyah” συνδέεται με την ασφάλεια. Το Ισραήλ αποτελεί ένα ασφαλές καταφύγιο για όποιον Εβραίο-α αποφασίσει να μεταναστεύσει σε αυτό εξαιτίας της ανασφάλειας που δημιούργησε το ολοκαύτωμα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Τέλος η “Aliyah” θα βελτιώσει πολιτιστικά – οικονομικά – ακόμα στην εύρεση κατοικίας για όποιον Εβραίο-α αποφασίσει να μεταναστεύσει στο κράτος  του Ισραήλ. Τέλος η “Aliyah” με την έννοια της “ανάβασης” έχει να κάνει με την προσέγγιση στον θεό. Στην Ιερουσαλήμ βρισκόταν οι τόποι λατρείας των Ιουδαίων όπως ο Ναός του Σολομώντα  και σήμερα το τείχος των δακρύων.

Όλα αυτά θα γίνουν υπό προϋποθέσεις και σε βάρος των αυτοχθόνων παλαιστινίων.  Οι έποικοι και το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ θα τους εκδιώξει από τις πατρογονικές εστίες και θα τους χρησιμοποιήσει ως σκλάβους στα γκέτο που θα δημιουργήσει. 

Σε περίπτωση όμως πολέμου, οικονομικής κρίσης ή οπουδήποτε άλλου είδους εθνικής κρίσης η “Aliyah” αλλάζει ως έννοια και σημαίνει  γενναιότητα ή ανδρεία. Ελάχιστοι Εβραίοι επιχείρησαν να εγκατασταθούν στο Ισραήλ ως νέοι μετανάστες ή να επιστρέψουν πίσω σε αυτό μετά από κάποιο χρονικό διάστημα απουσίας λόγω σπουδών εργασίας κ.ο.κ στους 8 μήνες του πολέμου της 7ης Οκτωβρίου.

Αυτοί που έφυγαν ή φεύγουν από το Ισραήλ προς άλλες χώρες κάνουν “Yerida” (κάθοδος). Η “Yerida” είναι το αντίθετο του “Αliyah” (ανάβαση). Οι Σιωνιστές είναι γενικά επικριτικοί για την πράξη της “Yerida” και ο όρος είναι κάπως υποτιμητικός γιατί εκφράζει την δειλία ειδικά σε καιρό πολέμου. Η μετανάστευση μη Εβραίων Ισραηλινών δεν περιλαμβάνεται στον όρο. Τα τελευταία χρόνια και ειδικά στους μήνες του πολέμου η “Yerida” (φυγή από το Ισραήλ) υπερτερεί της “Αliyah” (μετεγκατάσταση στο Ισραήλ). Υπάρχει σχετικό άρθρο ακριβώς μια μέρα πριν τον πόλεμο της 7 Οκτωβρίου!  Ένα άλλο άρθρο τον Δεκέμβριο του 2023 μιλάει για έναν εξωφρενικά μεγάλο αριθμό Εβραίων (500.000 πολίτες) οι όποιοι έφυγαν από το Ισραήλ μέσα σε μόλις δύο μήνες πολέμου. Αυτοί ίσοι σε αριθμό με τους Έλληνες που έφυγαν στο εξωτερικό μετά από 10 χρόνια μνημονίων (2010-2020). Μια τέτοια σύγκριση μπορεί να γίνει γιατί οι δύο χώρες είναι ισοδύναμες πληθυσμιακά.

Στο παρακάτω γράφημα βλέπουμε κορύφωση της “Αliyah” λίγο μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο (ολοκαύτωμα) και κατά την διάρκεια της οικονομικής ύφεσης που ακολούθησε κατά την μετάβαση στην ελεύθερη οικονομία των ανατολικών χωρών και της Ε.Σ.Σ.Δ. Έτσι η “Αliyah” σχετίζεται με την ανάγκη για επιβίωση πάρα με την επιθυμία για επιστροφή στις πατρογονικές ρίζες. Ακόμα και η “Yerida” (αντίστροφη μετανάστευση) έχει να κάνει και αυτή με ανάγκη για επιβίωση (πόλεμοι εντός του Ισραήλ κ.ο.κ). Αυτές οι δύο αντιθέτου είδους μεταναστεύσεις εκφράζουν ταυτόχρονα έναν ατομικισμό και μια ιδιοτέλεια των Εβραίων του κράτους του Ισραήλ. 

Η “Αliyah” ήταν σημαντική στην δημιουργία και στην συνέχεια του σιωνιστικού κράτους γιατί οι 50.000 Εβραίοι της δεκαετίας του 1940 δεν θα μπορούσαν να δημιουργήσουν τον σημερινό πληθυσμό των 7.500.000 Εβραίων. (Δες το παρακάτω γράφημα μετανάστευσης προς το κράτος του Ισραήλ)

Το πιο κάτω διάγραμμα έχει να κάνει με την έκρηξη γεννήσεων Εβραίων και Αράβων (2021). Ήδη το 2021 η μετανάστευση προς το Ισραήλ είχε περιοριστεί σημαντικά. Ο πόλεμος είναι πλέον και δημογραφικός.

Ο χάρτης της πληθυσμιακής πυκνότητας του Ισραήλ παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Το κράτος του Ισραήλ μαζί με τα παλαιστινιακά εδάφη (Δυτική όχθη-Γάζα) μέσα στα 76 χρόνια από την ίδρυση του (1948) δεκαπλασίασε τον πληθυσμό του από 1,5 εκατομμύρια κατοίκους σε 15 εκατομμύρια (κατά προσέγγιση).  Η συνολική έκταση του κράτους του Ισραήλ μαζί με την Παλαιστίνη είναι 28.170 Km2. Αν λάβει κάνεις υπ’ όψη ότι το 60% του εδάφους είναι έρημος τότε απομένουν μόλις 11.200 Km2 κατοικήσιμης έκτασης. Αυτή η έκταση είναι τριπλάσια της έκτασης του νομού Αττικής (3.800 Km2) και εκεί στοιβάζονται 15 εκατομμύρια κάτοικοι.

Αυτή η έκταση είναι άνυδρη-άγονη και δεν είναι “η γη της επαγγελίας” την οποία ευαγγελίζονται οι σιωνιστές για να προσελκύσουν Εβραίους – έποικους και να αυξήσουν τον αριθμό των γεννήσεων. Οι Παλαιστίνιοι κάνουν και αυτοί το ίδιο (υψηλό αριθμό γεννήσεων) ως απάντηση στον δημογραφικό ιμπεριαλισμό του κράτους του Ισραήλ. Σε ένα ενδεχόμενο εμπάργκο αντίστοιχο της Κούβας το κράτος του Ισραήλ θα είχε “γονατίσει” μέσα σε μερικούς μήνες.

Αυτό το δημογραφικό παράδοξο μου φέρνει στο νου μου την Γροιλανδία (Greenland – πράσινη γη). Ο Βίκινγκ Έρικ ο κόκκινος (Erik the Red) την ονόμασε έτσι γιατί πίστευε ότι θα προσελκύσει εποίκους. Αυτό το τεράστιο νησί μεγέθους ηπείρου το οποίο βρίσκεται στον βόρειο παγωμένο Αρκτικό ωκεανό εκείνη την εποχή (περίπου το έτος 1000) δεν είχε ούτε ένα δένδρο!

Αντίστοιχα σε πολύ μικρά κομμάτια ερήμου δημιουργούνται πόλεις-τερατουργήματα όπως το Ντουμπάι οι οποίες απαιτούν τεράστιες ποσότητες ενέργειας για να δημιουργήσουν ένα κατάλληλο και βιώσιμο μικροκλίμα για τους κατοίκους τους. Αυτές οι πόλεις δεν παράγουν τίποτα και εισάγουν αγροτικά προϊόντα και τρόφιμα. 

Λαμβάνει χώρα και το αντίστροφο φαινόμενο. Υπάρχουν χώρες που χάνουν πληθυσμό αρκετά μεγαλύτερες σε έκταση από το Ισραήλ (Βουλγαρία – Μολδαβία – Γεωργία) οι οποίες είναι ταυτόχρονα εξαιρετικά γόνιμες. Λόγω των βάρβαρων οικονομικών πολιτικών της ελεύθερης οικονομίας οι οποίες εφαρμόστηκαν σε αυτές οι κάτοικοι φεύγουν ως οικονομικοί μετανάστες.  Αυτές οι χώρες σημειώνουν επιπροσθέτως χαμηλό αριθμό γεννήσεων. Έτσι ακόμα και το δημογραφικό κάθε χώρας είναι ζήτημα πολιτικής οικονομίας.

Ηλικιακές πυραμίδες κρατών του Αραβικού κόλπου. Το φαινόμενο της σημαίας.

Στις αραβικές χώρες της μέσης ανατολής και ειδικότερα στην περιοχή του περσικού κόλπου έχουμε ένα περίεργο είδος ηλικιακής πυραμίδας. Σε αυτές εμφανίζεται το φαινόμενο της “σημαίας”. Οι άνδρες ηλικίας 20 έως 45 είναι πολύ περισσότεροι από τις γυναίκες. Το περίεργο αυτό φαινόμενο οφείλεται στο χρήμα που έφερε το πετρέλαιο σε αυτές τις χώρες. Ακολούθησε ένας κατασκευαστικός οργασμός οποίος οδήγησε εκατομμύρια φτωχούς εργάτες να μεταναστεύσουν και να εργαστούν εκεί. 

Οι παρακάτω ηλικιακές πυραμίδες δείχνουν ότι αυτό το φαινόμενο του κατασκευαστικού οργασμού είναι πιο έντονο στο Κατάρ από ότι στο Κουβέιτ. Και εδώ ο καπιταλισμός δημιουργεί ανισομετρίες επενδύοντας οικονομικά και δημογραφικά σε άγονες περιοχές της ερήμου.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η εξέλιξη-γιγάντωση των ηλικιακών πυραμίδων των πετρελαιοπαραγωγών χωρών του κόλπου. Το 1990 η πυραμίδα του Κουβέιτ συρρικνώνεται εξαιτίας του πρώτου πολέμου του κόλπου. Στις δεκαετίες του 2000 και 2010 φαίνεται ο κατασκευαστικός οργασμός. Υπάρχει και πρόβλεψη για το μέλλον. 

Δείτε το σχετικό βίντεο (animation) της ηλικιακής πυραμίδας του Κουβέιτ.

ΠΗΓΗ:Wikipedia

Στην συνέχεια: Ηλικιακές πυραμίδες Αφρικής-Κίνας-Η.Π.Α

Στάθης  Γεωργούλης 

ΠΕ 86 ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ
Δ’ ΕΛΜΕ Ανατολικής Αττικής