Δρομολόγιο-απαρτχάιντ για πρόσφυγες από τον ΟΑΣΘ φέρνει στα Διαβατά ο κεντροαριστερός δήμαρχος

Κάποτε στις ΗΠΑ, οι αφροαμερικανοί ήταν υποχρεωμένοι να κάθονται στο πίσω μέρος των λεωφορείων για να μη συγχρωτίζονται με τους λευκούς πολίτες. Σήμερα στην Ελλάδα, κάποιοι νοσταλγούν αυτές τις “παλιές, καλές εποχές” -που δεν έχουν αλλάξει πάντως και τόσο πολύ- έχοντας μάλιστα την ταμπέλα του κεντροαριστερού. Της “προοδευτικής συμμαχίας” που θα έλεγαν και κάποιοι…

Όπως αποκάλυψε το alterthess, ο κεντροαριστερός δήμαρχος του δήμου Δέλτα, δυτικά της Θεσσαλονίκης, ζήτησε και πέτυχε την έγκριση-δημιουργία ενός ειδικού δρομολογίου του ΟΑΣΘ μόνο για τους πρόσφυγες που διαμένουν στη δομή φιλοξενίας των Διαβατών. Η γραμμή θα έχει τον αριθμό 55Χ και θεωρητικά, το σκεπτικό της δημιουργίας της είναι να ελαφρυνθεί η γραμμή 54 που εξυπηρετεί τα Διαβατά. Με τον τρόπο αυτό, υλοποιείται, με “αριστερό πρόσημο” μάλιστα, ένα παλιότερο αίτημα της συνδικαλιστικής παράταξης της ΧΑ στον ΟΑΣΘ, που αποτελεί και πάγια επιθυμία τύπων όπως οι θρυλικοί πια σουβλακοφάγοι του ελληνοχριστιανικού μπάρμπεκιου στα Διαβατά. Μόνο και εις ανώτερα μπορούμε να ευχηθούμε στο δήμαρχο Γιάννη Ιωαννίδη, που από καιρό εξάλλου είχε δείξει τις προθέσεις του, δίνοντας το παρόν σε ακροδεξιές ξενοφοβικές μαζώξεις “ανησυχούντων” στο δήμο Δέλτα.

Κι όταν λέμε ανώτερα, εννοούμε για παράδειγμα να μαρκάρονται οι επιβάτες της νέας γραμμής με Χ, προκειμένου να μην παρεισφρήσει κανείς στη γραμμή 54, που θα μπορούσε να προσθέσει κι ένα “Μόνο για Έλληνες” στη φωτεινή εμπρόσθια επιγραφή των οχημάτων, ή τουλάχιστον κάτι σε “δεν επιτρέπονται σκύλοι και αιτούντες άσυλο”.

Ανάμεσα σε όλα τα υπόλοιπα, το αίτημα και κυρίως η απαράδεκτη έγκρισή του από τον ΟΑΣΘ, θέτουν ένα επικίνδυνο προηγούμενο, όχι μόνο για τις αστικές συγκοινωνίες όπου υπάρχουν δομές προσφύγων, αλλά και σε άλλα ζητήματα, όπως η εκπαίδευση των προσφυγόπουλων, όπου είναι γνωστό εδώ και χρόνια ότι μερίδα γονέων ζητά διαχωρισμό τους από τα “υγιή και χριστιανικά” τέκνα τους. Στην πραγματικότητα, το τελευταίο μοιάζει ήδη δρομολογημένο, εφόσον η κυβέρνηση υλοποιήσει το σχεδιασμό της για κλειστά κέντρα κράτησης, όπου προβλέπονται ξεχωριστά σχολεία για τα παιδιά, μακριά από οποιαδήποτε δυνατότητα όσμωσης και κοινωνικοποίησης με ντόπιους συμμαθητές τους και όχι μόνο.

Η “κανονικότητα” τους είναι εδώ και θυμίζει αμερικάνικο νότο του ’50 και Νότια Αφρική πριν 25 χρόνια. Όπως τότε, έτσι και τώρα ρατσισμός και η ξενοφοβία δε θα νικήσουν, όσο κι αν η προέλασή τους μοιάζει σε κάποιες περιπτώσεις ανίκητη. Κι είναι στο χέρι του καθενός μας να επισπεύσουμε την ήττα όσων στοχευμένα ποντάρουν εκεί για να σταθεροποιήσουν την κυριαρχία τους.