Δροσερό νεράκι για τους αδέσποτους φίλους μας

Από τον καύσωνα δεν κινδυνεύει μόνο ο άνθρωπος, αλλά και οι τετράποδοι φίλοι του. Ειδικότερα τα αδέσποτα που δεν έχουν μόνιμη στέγη και δεν τους παρέχεται σταθερά τροφή και νερό.

Τις μέρες με καύσωνα κρατάμε τα ζωάκια στο σπίτι σε σκιερό μέρος με αερισμό και τους παρέχουμε μπόλικο νερό, το οποίο πρέπει να το ανανεώνουμε ταχτικά.

Οι μετακινήσεις με αυτοκίνητο πρέπει να γίνονται σε ώρες όπου η θερμοκρασία δεν βρίσκεται σε ψηλά επίπεδα, δηλαδή νωρίς το πρωί ή μετά το απόγευμα, που πέφτει ο ήλιος. Το ίδιο ισχύει και για τη συνηθισμένη καθημερινή «ποδαράτη» βόλτα.

Προσοχή! «Πεταχτήκαμε» για μια δουλειά και… «έλα μωρέ, δε θ’ αργήσουμε»; Δεν αφήνουμε το σκυλάκο μας ούτε λεπτό μόνο του στο αυτοκίνητο καθώς κινδυνεύει άμεσα από θερμοπληξία (με ό,τι αυτό συνεπάγεται)… Ούτε λόγος, βέβαια, για κλείσιμο στο πορτ-μπαγκάζ,  ισοδυναμεί με απόπειρα δολοφονίας!

Τα αδέσποτα «αλητάκια» της γειτονιάς που δεν έχουν ιδιοκτήτη για να τα φροντίζει περιμένουν από όσους αγαπάνε τα ζώα, με πράξεις κι όχι διακηρύξεις, να τοποθετήσουν σε διάφορα σημεία, σε δρόμους και πλατείες, δοχεία με νερό και τροφή. Κι αν τα αδέσποτα μπορούν να κάνουν λίγη «υπομονή» μέχρι να φάνε, η έλλειψη νερού τέτοιες μέρες μπορεί να σημάνει ακόμα και το θάνατό τους.

Α, και κάτι ακόμα. Για τα ζώα και τη σχέση τους με τον άνθρωπο υπάρχουν νόμοι. Όμως, όπως συμβαίνει και με την ανθρωπιά, έτσι και την αγάπη προς τα ζώα (που δεν μπορεί να διαχωρίζεται από την αγάπη προς τον άνθρωπο), κανένας νόμος δεν μπορεί να την επιβάλλει.

ΥΓ. Τα παραπάνω δεν αποτελούν συμβουλές κάποιου ειδικού, αλλά λόγια από καρδιάς για τους τετράποδους φιλαράκους, στο σπίτι και «έξω», που, ενώ περιμένουν από εμάς ελάχιστα, μας προσφέρουν πολλά περισσότερα και μόνο με την ύπαρξή τους.