Με ένα νεκρό 4χρονο παιδί από το Ιράκ γιόρτασε η χώρα μας την Παγκόσμια Ημέρα των Προσφύγων

Ένα μικρό αγόρι 4 χρονών ιρακινής υπηκοότητας, βρήκε χτες φρικτό θάνατο σε κέντρο φιλοξενίας προσφύγων στη Θήβα, πέφτοντας σε ένα βόθρο. Παρά τις προσπάθειες διάσωσής του, ανασύρθηκε τελικά νεκρό, σκορπώντας το θρήνο στον καταυλισμό, όπου οι πρόσφυγες ήταν εξοργισμένοι με το περιστατικό και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσής τους. Είναι χαρακτηριστικό πως για την επιχείρηση διάσωσης κινητοποιήθηκε μια μονάδα της ΕΜΑΚ από τη Λαμία (!), που φυσικά δε χρειάστηκε να επέμβει, αφού ήταν ήδη πολύ αργά.

Τα περισσότερα ρεπορτάζ κάνουν λόγο για (αρχαία τραγωδία), λες και πρόκειται για Ειμαρμένη και για της μοίρας το γραφτό. Δε μας εξηγούν όμως πώς θα επελθει η κάθαρση και μένουν σε γενικές περιγραφές, για να αποφύγουν την ουσία. Κι αυτή αφορά τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων, που στοιβάζονται σαν τα ζώα στα κέντρα “φιλοξενίας”, που θα έπρεπε να λέγονται στρατόπεδα συγκέντρωσης, εκτεθειμένοι στα καιρικά φαινόμενα, χωρίς στοιχειώδη μέτρα προστασίας και υγιεινής.

Αν κάποιοι αντιδράσουν, διεκδικήσουν ανθρώπινες συνθήκες, σηκώσουν ανάστημα, τότε παρουσιάζονται ως απειλή για τον πολιτισμό μας, και άμεσο κίνδυνο για την αλλοίωση του έθνους. Αν μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια, περιμένοντας στωικά τη σειρά τους, γίνονται απλώς στατιστικό στοιχείο, κι ένα σύντομο θέμα στα ειδησεογραφικά site, που καταγράφουν ξερά τα γεγονότα.

Κι η ζωή συνεχίζεται, διαφέροντας ολοένα και λιγότερο από το θάνατο…

Με αυτόν τον άκρως συμβολικό τρόπο τίμησε η χώρα μας την παγκόσμια ημέρα των προσφύγων. Αλήθεια, το Νόμπελ από πού το παραλαμβάνουμε;