«Δεν υπάρχουν ουτοπίες, μόνο νίκες υπάρχουν…» – Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή ο Γιώργος Χουρμουζιάδης

«Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη και θα ήθελα να πεθάνω στην Κεντρική Ασία, ακριβώς πάνω στο Δρόμο του Μεταξιού. Άρχισα να γράφω από οκτώ χρονώ. Στην αρχή έγραφα κρυφά, προσευχές και βωμολοχίες. Ύστερα εκθέσεις ιδεών, ποιήματα. Αποπειράθηκα να γράψω κι ένα μυθιστόρημα: “Το κορίτσι με τα γκρίζα μαλλιά”. Από τότε δε σταμάτησα να γράφω παντού και τα πάντα. Διηγήματα, θεατρικά μονόπρακτα, σενάρια, αρχαιολογικά άρθρα, βιβλιοκρισίες, διαλέξεις, δοκίμια, ευθυμογραφήματα, συστατικές επιστολές, εγκυκλοπαιδικά λήμματα, ανακοινώσεις για επιστημονικά συνέδρια, πολιτικές προκηρύξεις και πολιτικά άρθρα, επιφυλλίδες σε εφημερίδες, στίχους για λαϊκά τραγούδια, χαιρετισμούς για πολιτικές συγκεντρώσεις, ακόμα και για ένα γάμο στο Ασχαμπάτ, όπου με είχανε καλέσει, όταν επισκέφτηκα το Τουρκμενιστάν. Έγραψα εισηγητικές εκθέσεις για διδακτορικές διατριβές και εκλογές καθηγητών, κείμενα διαφημίσεων, “αγορεύσεις” για τη βουλή, κατ’ αρχήν και κατ’ άρθρον. Έγραψα και δυο επικήδειους, έναν για τον Κίτσο Μακρή και έναν για τον Μανόλη Ανδρόνικο! Και σε έναν τοίχο, όταν ήμουνα πρόσκοπος, έγραψα με μεγάλα κόκκινα γράμματα “Σ’ αγαπώ”. Κι όσο περνάει ο καιρός γράφω ασταμάτητα, γιατί εκείνο που θέλω να γράψω δεν το έγραψα ακόμα! Κι όταν πια δεν έχω τι άλλο να γράψω θα πάρω το Δρόμο του Μεταξιού!»

Γιώργος Χουρμουζιάδης

Πρότυπο δασκάλου, πρωτοπόρος επιστήμονας ερευνητής που άνοιξε νέους δρόμους στην επιστήμη του, μαχητής για το δίκιο του εργαζόμενου λαού, ο ομότιμος καθηγητής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Γιώργος Χουρμουζιάδης υπήρξε ένας σπουδαίος άνθρωπος, με «βαριά» σκιά.

Ο Γιώργος Χουρμουζιάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 26 του Νοέμβρη 1932 και έφυγε από τη ζωή στις 16 του Οκτώβρη 2013.

Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ. Διακρίθηκε για το πλούσιο επαγγελματικό, ακαδημαϊκό και επιστημονικό του έργο, ιδιαίτερα στους κλάδους της ιστορίας, της αρχαιολογίας και της μουσειολογίας. Δίδαξε στη Μέση Εκπαίδευση τα χρόνια 1961-1964 και το 1965 ορίστηκε Έφορος Αρχαιοτήτων Θεσσαλίας. Το 1973 έγινε Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, ενώ την περίοδο 1976-1978, ως υπότροφος της Alexander v. Humbolt στη Χαϊδελβέργη, μετεκπαιδεύτηκε στην Ευρωπαϊκή Ιστορία.

Το 1981 εκλέχθηκε καθηγητής της Προϊστορικής Αρχαιολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και κοσμήτορας το 1983. Το 1985 έγινε αντιπρύτανης στο ΑΠΘ. Ασχολήθηκε με την έρευνα της Νεολιθικής Περιόδου κάνοντας ανασκαφές σε προϊστορικούς οικισμούς της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας, επίσης ασχολήθηκε συστηματικά με τη Μουσειολογία και οργάνωσε ειδικά φροντιστήρια στο ΑΠΘ.

Υπήρξε πρωτοπόρος στη διάδοση και στην Ελλάδα των θεωρητικών “κινημάτων” της Αρχαιολογίας, που αναπτύχθηκαν στην Αμερική και στην Ευρώπη και εξέδωσε και διηύθυνε γι’ αυτό τον σκοπό τα περιοδικά “Ανθρωπολογικά” (1978-1982), “Γόρδων” (1991-1995) και “Ανάσκαμμα” (2008-2013). Συνέγραψε 5 βιβλία και ανέπτυξε πλούσια αρθρογραφία, ενώ ταυτόχρονα υπήρξε μέλος πολλών Ευρωπαϊκών Αρχαιολογικών Ινστιτούτων.

Από το 1992 ο διηύθυνε τις ανασκαφές στον προϊστορικό λιμναίο οικισμό του Δισπηλιού Καστοριάς και υπήρξε, επίσης, επιστημονικός υπεύθυνος για το πρόγραμμα LIFE, για την οργάνωση στην περιοχή της λίμνης Καστοριάς του πρώτου Οικομουσείου, με βάση τα αποτελέσματα των ανασκαφών στο Δισπηλιό.

Από το 1981 μέλος του ΚΚΕ, ο Γιώργος Χουρμουζιάδης στο 13ο Συνέδριο, το 1991, εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής. Υπηρέτησε το Κόμμα και το λαό της Θεσσαλονίκης από διάφορες θέσεις και ως βουλευτής της Α’ Θεσσαλονίκης, όπου εκλέχθηκε στις εκλογές του 2000 και του 2004. Παρέμεινε μέλος του ΚΚΕ ως το τέλος της ζωής του.

Σ’ αυτούς που λένε ότι η γλώσσα των κομμουνιστών είναι «ξύλινη» ο Γ, Χουρμουζιάδης απαντούσε: «Να τους πούμε, σύντροφοι, πως εμείς τις λέξεις τις παίρνουμε μέσα από τη ζωή. Ο λόγος μας δεν είναι ξύλινος, είναι γεμάτος αίμα, ζέστα από τη ζέστα των χεριών που δουλεύουν. Χρησιμοποιούμε λέξεις, που είναι γεμάτες με αγώνες, με αναμνήσεις νεκρών και ηρώων. Είναι λέξεις, τις οποίες, αν τις ανοίξει κανείς, θα βγει η αλήθεια της καθημερινής ζωής. Δεν αλλάζουμε με κανένα τρόπο το λόγο μας, γιατί είναι λόγος της αλήθειας, είναι ο λόγος που παραπέμπει στα προβλήματα, είναι ο λόγος που παραπέμπει στον αγώνα και στα οράματα. Εμείς μιλάμε τη γλώσσα του λαού και με αυτή θα συνεχίσουμε».

Καλώντας όλους και τον καθένα ξεχωριστά στην εκλογική μάχη του Απρίλη του 2000, ως  υποψήφιος του ΚΚΕ στην Α’ Θεσσαλονίκης, ο Γιώργος Χουρμουζιάδης τόνιζε: «Βγες στη γειτονιά σου και εξήγησέ τους πως τα πράγματα δεν αλλάζουν μόνα τους. Εμείς τα αλλάζουμε. (…) Και εξήγησέ τους ακόμα πως το ΚΚΕ ούτε τους κυβέρνησε ποτέ, ούτε τους κορόιδεψε. Τους λέει πάντα την αλήθεια! Καιρός, λοιπόν, να του δώσουν τη δύναμη που του χρειάζεται, για να κάνει πραγματικότητα το όραμα που φαίνεται για τους κακόπιστους και τους ηττοπαθείς σαν ουτοπία, μα δεν είναι. Για έναν Λαό που είναι ενωμένος και αποφασισμένος να πει ΟΧΙ σ’ αυτούς που τον εκμεταλλεύονται και τον κοροϊδεύουν δεν υπάρχουν ουτοπίες, μόνο νίκες υπάρχουν και για μια τέτοια ΝΙΚΗ σάς καλούμε την 9η Απριλίου. Για κείνη τη ΝΙΚΗ που θα βγει γελαστή και ξεκάθαρη από την κατακόκκινη κάλπη της αγανάκτησης και της αισιοδοξίας!».

Πατώντας εδώ μπορείτε να περιηγηθείτε σε όλες τις ενδιαφέρουσες αναρτήσεις του περιοδικού για τον Γιώργο Χουρμουζιάδη