Βλέποντας το αόρατο

Το νέο του μήνα, και βασικά της χρονιάς μέχρι τώρα, ήταν η πρώτη φωτογραφία της μαύρης τρύπας που βρίσκεται στην καρδιά του γαλαξία μας.

Η πρώτη φωτογραφία της “δικής” μας μαύρης τρύπας. [Event Horizon Telescope collaboration]

Η μαύρη τρύπα καθ’αυτή είναι η μαύρη περιοχή στο κέντρο της φωτογραφίας. Θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι λογικό, αφού είναι κάτι που δε φαίνεται. Για την ακρίβεια όμως, η μαύρη περιοχή είναι η σκιά της τρύπας, καθώς ελκεί το φως που εκπέμπεται από τη φωτεινή περιοχή και δεν το αφήνει να ταξιδέψει προς εμάς. Η φωτεινή περιοχή δείχνει το αέριο που στριφογυρίζει γύρω της, με κάποια τμήματα να απομακρύνονται και άλλα να κινούνται προς το μέρος μας. 

Επόμενη στάση: Καθαρότερες φωτογραφίες σε λίγα χρόνια καθώς το Event Horizon Telescope προσθέτει περισσότερα τηλεσκόπια στην ομάδα του και νέες παρατηρήσεις.

Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα σκέφτηκαν να δουν αν μπορούν να μεγαλώσουν φυτά σε χώμα από τη Σελήνη. Και είδαν πως ναι. Η ζωή βρίσκει τρόπους. 

Το εν λόγω χώμα προήλθε από τις αποστολές Apollo και το φυτό ήταν μικροσκοπικό κάρδαμο. Οι επιστήμονες είπαν ότι τα φυτά έδειξαν σημάδια στρες, αλλά το ότι τα κατάφεραν είναι το πρώτο βήμα για να γίνουν οι μελλοντικές διαστημικές αποστολές πολύ ευκολότερες, ειδικά αν πρόκειται να θρέψουν τους συμμετέχοντες. 

Δεξιά: Κάρδαμο φυτεμένο σε σεληνιακό ρεγόλιθο. Αριστερά: Σε γήινη ηφαιστειακή τέφρα για λόγους σύγκρισης. [Tyler Jones/UF/IFAS, AP]

Αστρονόμοι που χρησιμοποιούν το διαστημικό τηλεσκόπιο TESS ανακοίνωσαν τον εντοπισμό τριάντα εξωκομητών στο σύστημα του άστρου Beta Pictoris, 64 έτη φωτός μακριά μας. 

Οι εξωκομήτες, κατ’αντιστοιχία με τους εξωπλανήτες, είναι κομήτες που τριγυρίζουν άλλα άστρα πέρα από το δικό μας. Και παρ’όλο που η τωρινή ανακοίνωση τράβηξε την προσοχή, ο εντοπισμός τους έχει γίνει σταδιακά εδώ και μερικά χρόνια, ενώ βέβαια ο αριθμός των παρατηρήσεων συνεχίζει να αυξάνεται. 

Το Beta Pictoris προσφέρεται ιδιαίτερα για τον εντοπισμό τους γιατί είναι πολύ λαμπερό αστέρι αλλά και γιατί τυχαίνει να βλέπουμε την “κόψη” του δίσκου τού πλανητικού του συστήματος. Έτσι κάθε κομήτης που περνάει από μπροστά του θα εμφανιστεί και στο οπτικό μας πεδίο. 

Όσο κι αν οι ίδιοι οι οι εξωκομήτες είναι θεαματικοί, αυτή είναι η μορφή που παίρνει η ανακάλυψή τους: Χαρακτηριστική μείωση στο φως που συλλέγουμε παρατηρώντας άστρα, καθώς οι κομήτες περνούν από μπροστά τους. [CNRS]