Η εγκατάλειψη στα Αναφιώτικα συνεχίζεται και από τη δημοτική Αρχή Μπακογιάννη
Ν. Σοφιανός: “Υπάρχουν από το 1995 τα ερείπια στην οδό Στράτωνος, στον ιερό λόφο της Ακρόπολης. Ένας χώρος με μπάζα, προβληματικός για τους ελάχιστους κατοίκους που έχουν απομείνει. Χρειάζεται μήπως κάποιο επενδυτικό σχέδιο για τους πρόποδες της Ακρόπολης για να τα γκρεμίσετε;”
Στην εκτός ημερήσιας διάταξης συζήτηση της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου στις 24 Φλεβάρη 2020, ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και δημοτικός σύμβουλος, έθεσε τα εξής θέματα:
«Ήρθε σε όλα τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου το υπόμνημα της Επιτροπής Κατοίκων του οικισμού Αναφιώτικα. Είναι ένα θέμα που με επιμονή στην προηγούμενη θητεία είχαμε αναδείξει. Έχουμε κάνει αρκετές παρεμβάσεις, στη συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο το Φεβρουάριο του 2019, στην Περιφερειακή Ενότητα του Κεντρικού Τομέα, στο αρμόδιο τμήμα του Δήμου, έχει κατατεθεί ερώτηση στη Βουλή.
Υπάρχουν από το 1995 τα ερείπια στην οδό Στράτωνος, στον ιερό λόφο της Ακρόπολης. Ένας χώρος με μπάζα, προβληματικός για τους ελάχιστους κατοίκους που έχουν απομείνει. Παραμένουν και δεν τα γκρεμίζει κανείς. Χρειάζεται μήπως κάποιο επενδυτικό σχέδιο για τους πρόποδες της Ακρόπολης για να τα γκρεμίσετε;
Συμφωνούμε να γίνει συζήτηση για το Γηροκομείο, όμως δεν έχουμε περιθώρια να χάνουμε χρόνο με μια γενική συζήτηση. Θα πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένο εισηγητικό. Το Δημοτικό Συμβούλιο έχουν κάνει μέχρι τώρα συγκεκριμένες ενέργειες που πρέπει να συνεχιστούν.
Υπάρχει από το Σεπτέμβρη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για το οικόπεδο ΒΟΤΡΥΣ. Υπάρχει δέσμευση για συνεννοήσεις με την ΚΤΥΠ. Για να μην περιμένουμε 15 χρόνια, όπως με το παρκάκι Μουσών για το οποίο πρόσφατα εκδόθηκε η δικαστική απόφαση, θα πρέπει να γίνει ενημέρωση στο Δημοτικό Συμβούλιο σε ποιο στάδιο βρίσκονται αυτές οι συνεννοήσεις. Ο χώρος αυτός πρέπει να ξεκινήσει να λειτουργεί, μέχρι να λυθούν και τα ζητήματα με την ΚΤΥΠ, γιατί σήμερα στο χώρο αυτό υπάρχουν πάρα πολλά προβλήματα.
Θα πρέπει να δούμε συνολικότερα για το θέμα των οικοπέδων της ΚΤΥΠ στο κέντρο της Αθήνας, γιατί τα θέματα αυτά επανέρχονται. Συζητώντας με το σύλλογο κατοίκων της Ριζούπολης, μπαίνει στην επικαιρότητα το θέμα με το οικόπεδο στην οδό δίπλα από το πάρκο Αυλωνίτη.
Υπάρχουν πολλά προβλήματα στην πόλη που χρειάζονται άμεσες παρεμβάσεις, και αυτά δεν αρχίζουν ούτε τελειώνουν με την πλατεία Ομονοίας και τις πολλές φωτογραφίες. Μιλώντας για την Ομόνοια και το σιντριβάνι, πρέπει να απαντηθεί ένα θέμα που εδώ και χρόνια βάζουμε: τι θα γίνει με την καθίζηση στη συμβολή Αιόλου & Σταδίου στο κέντρο της Αθήνας, μια εικόνα που συνεχίζει να παραμένει έτσι;
Χρειάζεται αντίστοιχη δράση, σχεδιασμός, ενημέρωση, αποφασιστικότητα του Δημοτικού Συμβουλίου για τέτοιους χώρους.
Τέλος, οι 23 εργαζόμενοι, ιατρικό & παραϊατρικό προσωπικό, που έχουν προσληφθεί από τις 6 Ιανουαρίου 2020, φτάνοντας στο τέλος του Φεβρουαρίου, παραμένουν απλήρωτοι. Δεν έχει δημοσιευτεί το ΦΕΚ, όμως με βάση το Νόμο, θεωρούμε ότι μπορούν να πάρουν αυτοί οι άνθρωποι ένα έναντι για να ζήσουν. Θα πρέπει η δημοτική Αρχή να δείξει μια ευαισθησία. »
Στην ίδια συνεδρίαση, ο Χάρης Βουρδουμπάς, δημοτικός Σύμβουλος, έθεσε το θέμα της επιτροπής κατοίκων ενάντια σε μια σειρά από κεραίες στην περιοχή της Νεάπολης Εξαρχείων. Στην τοποθέτηση του τόνισε ότι « τρεις από αυτές τις κεραίες βρίσκονται σε απόσταση 40-50 μέτρων από τα κτίρια του 46ου Γυμνάσιο και του 46ου Λυκείου Αθηνών. Υπάρχει ένα σχετικό κείμενο καταγγελίας. Βρίσκεται σε εξέλιξη μια σειρά από κινήσεις που κάνουν οι κάτοικοι της περιοχής με μάζεμα εκατοντάδων υπογραφών, απαιτώντας να φύγουν αυτές οι κεραίες. Οι κάτοικοι έχουν μεγάλη ανησυχία και σε επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο θα καταθέσουν αυτό το αίτημα.
Αυτό που θέλουμε να αναδείξουμε σήμερα, επειδή έχει γίνει αντίστοιχη συζήτηση για την κεραία στο 102ο Δημοτικό Σχολείο της οδού Βαφειοχωρίου, είναι να μη μένουμε σε ένα νομοθετικό πλαίσιο που είναι κομμένο και ραμμένο στα συμφέροντα και τις ανάγκες μεγάλων επιχειρήσεων της κινητής τηλεφωνίας. Δεν είναι νομικό ζήτημα, είναι ζήτημα ουσίας. Ο Δήμος έχει τα περιθώρια να παρέμβει ώστε να αντιμετωπιστούν τέτοια ζητήματα. Ειδικά σε αυτές τις συνθήκες που η τεχνολογία έχει προχωρήσει τόσο πολύ, δεν είναι δυνατόν να μπαίνει σε κίνδυνο η δημόσια υγεία προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα αυτών των επιχειρήσεων.»