Ιστορική κοσμοσυρροή…
Παρ’ όλο αυτό το μεγαλείο, η ανάλγητη, η τυφλή, η ανώνυμη με ταυτότητα βία, φρόντισε με μελετημένες προεργασίες και προαναγγελθείσες, να παρεισφρύσει ως αγκάθι ανάμεσα στα γιασεμιά. Ξέχασε όμως αυτό το αγκάθι, πως τα γιασεμιά δεν πληγώνουν, δεν ματώνουν, δεν κρύβονται, δεν απαξιώνουν…
Mετά την κατάρρευση των πραξικοπηματιών, την πτώση της επτάχρονης δικτατορίας και υπό το βάρος της προδοσίας της Κύπρου και της τουρκικής εισβολής τότε το 1974, σ’ αυτό το πολιτικό πλαίσιο και στο πέρασμα στην μεταπολίτευση τα ρεπορτάζ της εποχής έλεγαν και έγραφαν:
“Η μεγαλύτερη συγγέντρωση λαού από την εποχή της απελευθερώσεως-όπως την εχαρακτήρισαν ξένοι δημοσιογράφοι-πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα”.
Όμως οι συγκεντρώσεις της Παρασκευής 28/2/25 για το έγκλημα των Τεμπών σ ένα “άλλο” πολιτικό πλαίσιο, ήταν μια καθολική, μια ιστορική κοσμοσυρροή, προσπερνώντας
Τόπο,
Χρώμα,
Ηλικία,
Επάγγελμα,
Περγαμηνές..!!!
Κι όχι μόνο στην Αθήνα, όχι μόνο σ’ ολάκερη την Ελλάδα, μα απ’ άκρη σ’ άκρη της γης, όπου υπάρχουν Έλληνες και όχι μόνο…
Παρ’ όλο αυτό το μεγαλείο, η ανάλγητη, η τυφλή, η ανώνυμη με ταυτότητα βία, φρόντισε με μελετημένες προεργασίες και προαναγγελθείσες, να παρεισφρύσει ως αγκάθι ανάμεσα στα γιασεμιά. Ξέχασε όμως αυτό το αγκάθι, πως τα γιασεμιά δεν πληγώνουν, δεν ματώνουν, δεν κρύβονται, δεν απαξιώνουν…
Τα γιασεμιά ευωδιάζουν ακόμα και με τις πληγές τους..!!!
Και η ιστορική κοσμοσυρροή της Παρασκευής με ποιαν από τις δύο περιόδους προσομοίαζε περισσότερο της μεταπολίτευσης ή της απελευθέρωσης, αφήνεται στην Ιστορία να το κρίνει.
Ας μη μας διαφεύγει, πως η Ιστορία δεν παίρνει το μέρος του ενός ή του άλλου. Απλά καταγράφει…
Χρύσα Μπαΐρα
