«Και τι δουλειά έχει ο Δήμος να ασχολείται με τις τιμές στο λάδι, στο γάλα ή στο κρέας;»
Το «δε γίνονται αυτά» και το «εσείς ξέρετε μόνο να κάνετε αντιπολίτευση» τέλειωσαν, από τότε που βγήκαν κομμουνιστές δήμαρχοι κι έκαναν όσα δεν είδαν οι άλλοι, οι κυβερνητικοί κάθε είδους δήμαρχοι (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Ανεξάρτητοι) ούτε στον ύπνο τους.
«Το γάλα είναι πιο φτηνό από το νερό». «Με 5 κιλά γάλα που πουλάει ο παραγωγός, μετά βίας αγοράζει ένα παγωτό». «Με 1 κιλό κρέας που πουλάει, ίσα ίσα αγοράζει 1 σουβλάκι». Και τον καιρό του εκβιασμού του μεσάζοντα, «πουλά 15 κατσίκες για 100 ευρώ». «Σχεδόν 4 κιλά λάδι χρειάζεται να πουλήσει ο ελαιοπαραγωγός για να αγοράσει 1 μπουκάλι λάδι των 750 ml». Τα έχετε ακούσει όλοι και ξέρετε ότι είναι αλήθεια. Όπως κι ότι συνέχεια ακριβαίνουν οι ζωοτροφές, τα λιπάσματα, τα δίχτυα και την ίδια στιγμή συνέχεια πέφτουν οι τιμές του γάλακτος, του κρέατος και του λαδιού. Αλλά οι περισσότεροι υποψήφιοι δήμαρχοι, σύμβουλοι, περιφερειάρχες, αυτά δε θα τα γράψουν στα προγράμματά τους, ούτε έστω υποκριτικά. Θα τα γράψουν στα παλιά τους τα παπούτσια και θα τυρβάζουν περί ότι τους λέει η ΕΕ κι η φιλελεύθερη πολιτική τους σκέψη.
Γιατί οι περισσότεροι από αυτούς, στηρίζουν την πολιτική της Ε.Ε. και των κυβερνήσεων για συγκέντρωση της αγροτικής παραγωγής σε λίγα χέρια. Στηρίζουν την «ελευθερία της αγοράς», δηλαδή τις πολυεθνικές, τους βιομήχανους, τους μεσάζοντες. Μιας αγοράς ελεύθερης στο να εγγυάται στο Μπόμπολα το ποσό που θα εισπράξει από τα διόδια, αλλά δε μπορεί να εγγυηθεί κατώτατη τιμή στο γάλα. Στηρίζουν τις περίφημες «επενδύσεις» των αρπακτικών που παίρνουν δωράκια από το κράτος, για να πλουτίζουν κλέβοντας τον ιδρώτα των αγροτών. Έχουν στις γραμμές τους αυτούς που υλοποιούν το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας και τις ιδιωτικοποιήσεις (π.χ. σφαγείων), αλλά και αυτούς που ωφελούνται από αυτό. Μιλάνε (και εγκαλούν) τον αγρότη για το … περιβάλλον, αυτοί που σχεδίασαν την τοποθέτηση ανεμογεννητριών – τεράτων πάνω σ’ αυτό ακριβώς το περιβάλλον. Μηρυκάζουν τις καραμέλες της νέας τάξης για «επιχειρηματικότητα», «καινοτομία», «προσωπική ευθύνη του παραγωγού», «brand names» και πολλά … «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε». «Ανεξάρτητοι» βέβαια λένε ότι είναι, για να κοροϊδεύουν τον κόσμο.
Άλλοι πάλι «ανεξάρτητοι», λένε μόνο κάποια γενικά λόγια, γιατί όλο αυτό, είναι υποτίθεται «έξω από τις αρμοδιότητες του Δήμου». Λες κι ο δήμος είναι μόνο για να κάνει φιέστες και προεκλογικές ασφαλτοστρώσεις. Λες και μπορεί ένας δήμαρχος να αδιαφορεί για τα επαγγελματικά βιοποριστικά προβλήματα των δημοτών του. Λες και μπορεί ένας δήμαρχος να βλέπει τους πολίτες του αγρότες να μη βγάζουν τα έξοδά τους, να καταστρέφονται, να τα παρατάνε κι αυτός να λέει … «οι θεσμοί κι οι αρμοδιότητες». Όλους αυτούς, όσο και να τους ρωτάτε, ό,τι και να κάνετε, τη φράση «εγγυημένες τιμές ασφαλείας για τον παραγωγό» δε θα την πάρετε από το στόμα τους.
Κι υπάρχουν κι οι «Πελετίδηδες», που λένε «Δήμος είναι οι άνθρωποι που τον αποτελούν». Που λένε «Καλός δήμος είναι αυτός που δεν έχει φτωχούς, απλήρωτους, κακοπληρωμένους και άνεργους». Κι ότι ο δήμος πρέπει να συμβάλει σ’ αυτό, ακόμα κι αν χρειαστεί να πάει κόντρα με το «νομικό πλαίσιο» και τις «αρμοδιότητες», προκειμένου να στηρίξει τους δημότες του και τον αγώνα τους.
Τι πρέπει και μπορεί λοιπόν να κάνει ο Δήμος κι η Περιφέρεια για τους αγρότες;
Μαζί με τους αγρότες στον αγώνα…
Το πρώτο που έχει να κάνει ένας δήμαρχος ή περιφερειάρχης, είναι να πάρει καθαρή θέση υπέρ των αγροτών. Συμμετέχοντας στον αγώνα τους και στις αγωνίες τους. Να κάνει σημαία του Δήμου τα γενικότερα αιτήματα των αγροτικών συλλόγων.
Ο δήμος μπορεί και πρέπει να συμβάλει στον αγώνα για να έχουν οι αγρότες – κτηνοτρόφοι φτηνό αγροτικό ρεύμα, αφορολόγητο πετρέλαιο, φτηνά αγροεφόδια και ζωοτροφές χωρίς ΦΠΑ, έτσι ώστε να ελαφρύνεται το κόστος παραγωγής. Να αγωνίζεται για κατώτατες εγγυημένες τιμές σε γάλα, κρέας, λάδι.
Έχει λόγο ο δήμος να συμμετέχει στον αγώνα για να αυξηθεί το αφορολόγητο, να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ σε σπίτια και χωράφια. Να καταργηθούν τα τεκμήρια. Να αυξηθούν οι συντάξεις και να μειωθούν τα όρια ηλικίας. Να σταματήσουν οι κατασχέσεις σε λογαριασμούς και σε σπίτια και χωράφια.
Μπορεί ο δήμος να βοηθάει στο να πληρώνονται οι παραγωγοί στην ώρα τους από τους εμπόρους και τους συνεταιρισμούς και να διεκδικεί μαζί με τους αγρότες, τις αποζημιώσεις φυσικών καταστροφών.
Μπορεί ο δήμος να παίζει ρόλο στην απαίτηση για στελέχωση των ανάλογων υπηρεσιών με υπαλλήλους (κτηνιάτρους, γεωπόνους κλπ.) και για εμβολιασμούς, για υποδομές και μέτρα προστασίας και μη εξάπλωσης ζωονόσων, κλπ.
Πρέπει ο δήμος να φροντίζει για την παραγωγή ποιοτικών αγροτικών προϊόντων, με στόχο την κάλυψη των αναγκών του νησιού σε φρέσκα και φθηνά αγροτικά προϊόντα.
Έργα του Δήμου για τους αγρότες…
Τα έργα που προγραμματίζει και υλοποιεί ο δήμος πρέπει να έχουν μόνιμο προσανατολισμό στην υπηρέτηση των αγροτών και των κτηνοτρόφων και να ενισχύουν την πρωτογενή παραγωγή, αντί να τους αντιμετωπίζει μόνο φοροεισπρακτικά.
Να εξασφαλίζει τις αναγκαίες βοσκήσιμες εκτάσεις στους κτηνοτρόφους και να εισπράττει συμβολικό τίμημα για τις χρήσεις αυτές. Τα δε χρήματα αυτά, να ανταποδίδονται με σχετικά έργα. Γιατί να μη κατασκευάσουμε ξανά δημοτικά ποιμνιοστάσια, ποτίστρες, σκίαστρα κλπ; Κάποτε οι κομμουνιστές δήμαρχοι τα έκαναν αυτά.
Ο Δήμος να φροντίζει μόνιμα για τη διάνοιξη νέων αγροτικών δρόμων, για τη συντήρηση των παλιών όπου χρειάζεται, για τα απαραίτητα τεχνικά έργα, γεφύρια, φρεάτια, τοιχία, τσιμενταρίσματα, ώστε να διευκολύνεται η πρόσβαση των κτηνοτρόφων στα ζώα τους, των ελαιοπαραγωγών στα χωράφια τους, της πυροσβεστικής στα δάση κλπ.
Να εξασφαλίσει παροχή ρεύματος στις μάντρες, για βελτίωση των συνθηκών ζωής των κτηνοτρόφων και προστασία των ζώων και των προϊόντων τους.
Πλήρη ανάληψη της δακοκτονίας από την Περιφέρεια, όπως γινόταν και μέχρι το 2011. Η χρηματοδότηση γι’ αυτό να φτάσει στα προ κρίσης επίπεδα. Πρόσληψη επαρκούς προσωπικού για την κάλυψη και του πιο απομακρυσμένου ελαιώνα.
Φοροαπαλλαγές στους αγρότες…
Καθήκον του δήμου είναι να μειώσει δραστικά τα δημοτικά τέλη και την όποια δημοτική φορολογία. Να τα «μοιράσει» κλιμακωτά, ανάλογα με το εισόδημα. Να απαλλάξει αυτούς που τα φέρνουν βόλτα δύσκολα και να αυξήσει τους συντελεστές σ’ αυτούς που βγάζουν κέρδη από τον ιδρώτα των πολλών, που μολύνουν τα ποτάμια με τα τυρόγαλα, που θησαυρίζουν.
Να μειώσει τις τιμές του νερού στους αγρότες. Να επισκευάζει, να συντηρεί και να δημιουργεί έργα έγγειων βελτιώσεων όπου πρέπει για την υδροδότηση κτημάτων και κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων.
Η Λαϊκή Συσπείρωση μπορεί και ξέρει…
Το «δε γίνονται αυτά» και το «εσείς ξέρετε μόνο να κάνετε αντιπολίτευση» τέλειωσαν, από τότε που βγήκαν κομμουνιστές δήμαρχοι κι έκαναν όσα δεν είδαν οι άλλοι, οι κυβερνητικοί κάθε είδους δήμαρχοι (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Ανεξάρτητοι) ούτε στον ύπνο τους. Και μπόρεσαν οι κομουνιστές δήμαρχοι να τα κάνουν αυτά, επειδή έχουν την έννοια και τον προσανατολισμό στις λαικές ανάγκες. Κι επειδή έχουν ξεκάθαρο ότι για να τις ικανοποιήσεις πρέπει να πας κόντρα στο κεφάλαιο και στους νόμους του.
Υ.Γ. Τα αναλυτικά αιτήματα των αγροτών μπορείτε να τα δείτε στο κάλεσμα της πρόσφατης κινητοποίησής τους: