Δήμος Πατρέων – Κανένα λαϊκό σπίτι χωρίς νερό

Φως-νερό-τηλέφωνο. Λογαριασμοί κι έξοδα που συσσωρεύονται κάθε μήνα, και θυμίζουν το μαρτύριο της σταγόνας για τα λαϊκά νοικοκυριά -σχεδόν στην κυριολεξία, εφόσον μιλάμε για τους κατά τόπους οργανισμούς ύδρευσης, που κάνουν τον κόσμο να πει το νερό-νεράκι. Και το άνοιγμα κάθε φακέλου είναι ένα μικρό θρίλερ, μέχρι να δει τη λυπητερή και να σιχτιρίσει για το πόσο που πρέπει να βγει από την τσέπη σου. Λες και δεν πληρώνει νερό, αλλά βελούδο -όπως έλεγε και μια παλιότερη διαφήμιση.

Στο Δήμο Πατρέων, ωστόσο, τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Όχι πως περισσεύουν λεφτά στους δημότες, για να πληρώνουν λογαριασμούς με το χαμόγελο στα χείλη. Τουλάχιστον, όμως, δε σιχτίρισαν με το περιεχόμενο του τελευταίου φακέλου. Ή μάλλον ήξεραν πού να κατευθύνουν αυτό το σιχτίρισμα και ποιος ευθύνεται πραγματικά για αυτήν την κατάσταση. Ενώ παράλληλα, βλέπουν σε καθημερινή βάση την προσπάθεια της δημοτικής τους αρχής να ανακουφίσει με κάθε τρόπο τις λαϊκές οικογένειες, που δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα.

Μαζί με τους τελευταίους λογαριασμούς, λοιπόν, οι δημότες της Πάτρας πήραν κι ένα “αγωνιστικό ραβασάκι” από τη ΔΕΥΑΠ, που τους ενημέρωνε μεταξύ άλλων:

-για την τιμολογιακή πολιτική της δημοτικής αρχής, τις κοινωνικές κατηγορίες που απαλλάσσονται εντελώς και τις τρεις χιλιάδες οικογένειες (πολύτεκνων, μακροχρόνια άνεργων, κτλ) που έχουν ενταχθεί στο μειωμένο τιμολόγιο.
-για την κρατική αδιαφορία απέναντι στις ΔΕΥΑ, που καλούνται να είναι κερδοφόρες εις βάρος των πολιτών που εξυπηρετούν.
-για τη στρατηγική επιλογή της ιδιωτικοποίησης των αγαθών που ακολουθεί η ΕΕ κι όλες διαδοχικά οι κυβερνήσεις.
-για τις σχετικές αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου και του Δ.Σ. της ΔΕΥΑΠ.
-για το φράγμα Πείρου-Παραπείρου, που θα μπορούσε να καλύψει πολλές ανάγκες της πόλης, αν το διαχειριστεί ένας εθνικός, δημόσιος φορέας, κι όχι κάποια ιδιωτική ή δημοτική επιχείρηση που θα οδηγήσει στην ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση.

Επίσης το ενημερωτικό φυλλάδιο συμπύκνωνε τα αιτήματα και τους στόχους πάλης στα εξής συνθήματα:

-Κανένα λαϊκό σπίτι χωρίς νερό
-Νερό καθαρό, φτηνό κι ελεγμένο για τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας.
-Αγώνας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, την εμπορευματοποίηση και κάθε επιχειρηματική δράση.
-Έργα ύδρευσης, αποχέτευσης κι αντιπλημμυρικής προστασίας.
-Στελέχωση των υπηρεσιών με προσλήψεις επιστημονικού προσωπικού.
-Κατάργηση του ΦΠΑ στην τιμή του νερού.

Οι δημότες της Πάτρας έχουν το προνόμιο να βλέπουν σε καθημερινή βάση έμπρακτα δείγματα γραφής μιας διαφορετικής δημοτικής αρχής. Κανένα “προνόμιο” όμως δε χαρίζεται, χωρίς τη δική μας συμμετοχή και το δικό μας αγώνα, ιδίως όσο έχουμε ανοιχτούς… λογαριασμούς με το σύστημα της εκμετάλλευσης και της κοινωνικής αδικίας, που θεωρεί τα κοινωνικά αγαθά κερδοφόρο εμπόρευμα κι όχι λαϊκή, κοινωνική περιουσία.