Λαϊκή Συσπείρωση Κρήτης – Επερώτηση για το μεγάλο στεγαστικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι στην Κρήτη

Επερώτηση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Κρήτης για το μεγάλο στεγαστικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι στην Κρήτη, που κατατέθηκε για να συζητηθεί στο ΠΣ της 24/10/2024.

Για το οξυμένο στεγαστικό πρόβλημα εργαζομένων και φοιτητών στην Κρήτη

Οξυμένο είναι το στεγαστικό πρόβλημα φοιτητών και εργαζόμενων τόσο στον ιδιωτικό τομέα όσο και στο Δημόσιο (εκπαιδευτικών, υγειονομικών κ.α.), που βρίσκονται αντιμέτωποι με την έλλειψη σπιτιών προς ενοικίαση, αλλά και με τα δυσθεώρητα κόστη για την εξασφάλιση στέγης στην Κρήτη, όπως και πανελλαδικά. 

Ειδικότερα, το πρόβλημα της στέγης αποτελεί ανυπέρβλητο εμπόδιο για τις σπουδές των φοιτητών και για την  αξιοπρεπή και οικονομικά βιώσιμη διαμονή των εργαζόμενων στην Κρήτη, που με μισθούς πείνας καλούνται να δαπανούν πάνω από το 50% του εισοδήματός τους για τη διαμονή τους, γεγονός  που τους οδηγεί ακόμα και σε μαζικές παραιτήσεις. (776 ευρώ είναι ο πρώτος μισθός νεοδιόριστου εκπαιδευτικού και 950 ευρώ ο πρώτος μισθός αναπληρωτή).  Αυτή η οξυμένη κατάσταση για τα εργατικά – λαϊκά νοικοκυριά γίνεται ανυπόφορη,  με βάση και το συνολικό κόστος στέγασης, δηλαδή συμπεριλαμβανομένων των λογαριασμών «κοινής ωφέλειας», ιδιαίτερα το κόστος της Ενέργειας. 

Την ίδια ώρα ετοιμάζεται νέος γύρος χιλιάδων πλειστηριασμών προς χάριν των κορακιών των τραπεζών, των funds και των servicers, με βάση τους υπαγορευμένους από αυτούς νόμους της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ και τις ευρωενωσιακές οδηγίες.

Τα εμπόδια στη στέγη που βρίσκουν μπροστά τους φοιτητές και εργαζόμενοι έχουν αιτία την αντιλαϊκή πολιτική διαχρονικά όλων των κυβερνήσεων, που – με μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων και με την τεράστια ακρίβεια σε Ενέργεια και είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης- μειώνει το διαθέσιμο εισόδημα και την αγοραστική ικανότητα των λαϊκών στρωμάτων. 

Αυτήν την πορεία ακολουθούν και οι τιμές των ενοικίων, που εκτοξεύτηκαν τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της συνολικής υποτίμησης του εισοδήματος, της ραγδαίας αύξησης του πληθωρισμού, της ανόδου της τουριστικής κίνησης που τελικά ωφελεί μια χούφτα μεγαλοξενοδόχους και tour operators, της μετατροπής της στέγης σε «επενδυτικό προϊόν», για τουριστική κυρίως χρήση. Χαρακτηριστικό είναι ότι τα ενοίκια έχουν αυξηθεί πανελλαδικά κατά 37% την τελευταία πενταετία. Αύξηση έχει σημειωθεί και στις τιμές των εμπορικών ακινήτων κατά 33% επιβαρύνοντας αυτοαπασχολούμενους και μικρούς επαγγελματίες. 

Από την άλλη μεριά δημόσια κτίρια που ανήκουν στους Δήμους, στην Περιφέρεια ή ευρύτερα στον δημόσιο τομέα και μάλιστα με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική ιστορία και αξία, (πχ πρώην Ψυχιατρείο στα Χανιά, κλπ) καταρρέουν αντί να αξιοποιούνται για την στέγαση εκπαιδευτικών, υγειονομικού προσωπικού και άλλων εργαζομένων.

Επιβεβαιώνεται ότι η άνοδος των τιμών της κατοικίας, όπως κάθε εμπορεύματος, δεν αποτελεί «έκτακτο» ή «τυχαίο» φαινόμενο,  αλλά προϊόν της στρατηγικής του κεφαλαίου και της ΕΕ και της «φυσιολογικής» λειτουργίας του καπιταλισμού, όπου η στέγη είναι ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ. Ως τέτοια την αντιμετωπίζουν άλλωστε όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις και τα κόμματα, στηρίζοντας την κερδοφορία του κατασκευαστικού τομέα και όσων επενδύουν στην αγορά στέγης, σε βάρος της ανάγκης των εργαζομένων και του λαού για φτηνά, ασφαλή και ποιοτικά σπίτια. 

Τα μέτρα – κοροϊδία που ανακοινώνει η κυβέρνηση της ΝΔ, για την επιδότηση ενοικίου σε «ευάλωτα» νοικοκυριά,  με την επιδότηση επιτοκίου στα στεγαστικά δάνεια,  με Προγράμματα τύπου  «Σπίτι μου ΙΙ», «Κοινωνική Αντιπαροχή», «Ανακαινίζω – Νοικιάζω», κτλ, δεν μπορούν να δώσουν ούτε καν ανάσα στα λαϊκά νοικοκυριά που υποφέρουν, ενώ το επίδομα στέγασης για φοιτητές δίνεται διαχρονικά σε ελάχιστους και το ύψος του είναι πολύ μικρότερο από το πραγματικό κόστος στέγασής τους. 

Στην πραγματικότητα τα νέα προγράμματα της κυβέρνησης αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό του πλήθους των εργαζομένων, περιλαμβάνοντας μόλις 20.000 δικαιούχους για αγορά πρώτης κατοικίας και 2.500 για παροχή κατοικιών με χαμηλό ενοίκιο και δικαίωμα αγοράς, ενώ επιβάλλουν τον τραπεζικό δανεισμό των «ωφελούμενων». Οι εργαζόμενοι παραμένουν «ενοικιαστές» του σπιτιού τους, όμηροι της επόμενης γενιάς πλειστηριασμών. Ταυτόχρονα, ο λαός πληρώνει τα κεφάλαια των κρατικών ενισχύσεων μέσω της ληστρικής κρατικής φορολογίας, που αφήνει ανέγγιχτα τα κέρδη των ομίλων, και μέσω των περικοπών δαπανών για τις κοινωνικές ανάγκες, για τα ματωμένα πλεονάσματα που αναδιανέμουν τη φτώχεια μεταξύ φτωχότερων και φτωχών. Επιπλέον, ο λαός χρεώνεται την «Κοινωνική Αντιπαροχή» της δωρεάν παραχώρησης ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, που μέσω ΣΔΙΤ παραχωρούνται στους αναδόχους ομίλους για δεκαετίες.

Η τοπική και περιφερειακή διοίκηση έχουν τις δικές τους ευθύνες, αφού κλείνουν τα μάτια στο πρόβλημα στέγασης που δημιουργείται στην Κρήτη,  καθώς προτεραιότητά τους είναι η προώθηση της τουριστικής ανάπτυξης, ο σχεδιασμός του κεφαλαίου για μετατροπή της Κρήτης σε διεθνή προορισμό για «υψηλού επιπέδου» τουρισμό, με την προσέλκυση εγχώριων και ξένων κεφαλαίων, που μεταφράζεται σε νέες επενδύσεις ακινήτων (real estate), στην εκτόξευση των βραχυχρόνιων μισθώσεων (τύπου Airbnb),  εκτοξεύοντας περαιτέρω τις τιμές. 

Καμία διεκδίκηση ή απαίτηση από το κεντρικό κράτος. Καμία συστράτευση με τους αγώνες και τα αιτήματα μαζικών φορέων, ΕΛΜΕ, ΣΕΠΕ, Φοιτητών, Γιατρών, κλπ. 

Επιπλέον, η «πράσινη μετάβαση» της ΕΕ που στηρίζει η περιφερειακή αρχή επιβάλλει ενεργειακά αναβαθμισμένες παλαιότερες κατοικίες και νέες «πράσινες» και «έξυπνες» κατασκευές, που -σε συνδυασμό με το πανάκριβο «πράσινο» ρεύμα- κάνουν αβάσταχτο το κόστος στέγασης.

Με βάση τα παραπάνω επερωτάται ο κ. Περιφερειάρχης σε ποιες ενέργειες θα προχωρήσει η διοίκηση της Περιφέρειας για:

Να παρέχει επίδομα στέγασης τουλάχιστον 300 ευρώ και σίτισης σε νεοδιόριστους και αναπληρωτές εκπαιδευτικούς και υγειονομικούς και επίδομα ενοικίου για εργαζόμενους της Περιφέρειας;

Να πιέσει για ασφαλείς μεταφορές και μείωση του κόστους μετακίνησης των φοιτητών; 

Εάν προτίθεται να πιέσει την κυβέρνηση για:

Δωρεάν εστίες που να καλύπτουν τις ανάγκες όλων των φοιτητών.

Να γίνουν οι απαραίτητες παρεμβάσεις στις υπάρχουσες εστίες για τη βελτίωση των υποδομών.

Άμεση ανακαίνιση, με κρατική ευθύνη και χρηματοδότηση, υπαρχουσών δημόσιων εγκαταστάσεων -όπως το πρώην Ψυχιατρείο στα Χανιά – με σκοπό τη λειτουργία τους ως ξενώνες. 

Επανασύσταση του ΟΕΚ και ενίσχυση του αποκλειστικά κρατικού κατασκευαστικού προγράμματος. 

Απαγόρευση των πλειστηριασμών των λαϊκών κατοικιών όσο και επαγγελματικής στέγης αυτοαπασχολουμένων. 

 

Οι περιφερειακοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Κρήτης 

ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ ΑΛΕΚΟΣ – ΒΡΥΣΑΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ – ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ