ΜΑΤ-Βία-Αυταρχισμός – Τελικά ποιος είναι ο εισβολέας στα νησιά; Γλυκά ρωτάμε…

Φιλιά και δακρυγόνα, στο τέλος του χειμώνα
Τα μάτια σου θα καίνε, από χαρά θα κλαίνε

Αυτό τραγουδούσαν τριάντα και βάλε χρόνια πριν οι “Λαθρεπιβάτες”, σε μια αρκετά διαφορετική εποχή, που δεν είχαν εισβάλει ακόμα στη ζωή μας χυδαίοι, φασιστικοί όροι, όπως “λαθρο-εισβολείς” -είχαμε μείνει απλώς στους “λαθρεπιβάτες”.

Σήμερα βρισκόμαστε στο 2020. Η κυβέρνηση στέλνει στρατιές ΜΑΤ και χημικών, για να καταλάβει τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Και οι στίχοι αυτοί μόνο ειρωνικά μπορεί να ηχούν. Τα μάτια καίνε, αλλά δεν κλαίνε από χαρά. Δακρύζουν γιατί βλέπουν τις δυνάμεις κατοχής να εισβάλουν στο νησί τους, να πνίγουν στα χημικά απλούς κατοίκους, γέρους και γυναικόπαιδα, να χτυπάνε στο ψαχνό τον εχθρό λαό. Και το μόνο παρήγορο είναι αυτό που λέει ένας άλλος στίχος των Υπεραστικών.

Το άγρυπνο το μάτι αυτό δεν είναι απ’ τα δακρυγόνα
Περιμένει μες στα χρόνια άγριο ξεσηκωμό…

Μένει όμως ένα ρητορικό ερώτημα για τους φασίστες “αιλλοινώ-ψυχους”, που βγήκαν παγανιά να διασπείρουν το δηλητήριό τους, για να μάθουν από πρώτο χέρι πως σε αυτά τα νησιά δεν έχει θέση ο ρατσισμός και ο φασισμός.

Έδειξαν πόσο σκατόψυχοι είναι βγάζοντας μίσος και χολέρα για της γης τους κολασμένους, τους πρόσφυγες που ξεριζώθηκαν από τον τόπο τους. Είπαν ότι έρχονται να αλλοιώσουν τη θρησκεία μας και τον πολιτισμό μας, τους βάφτισαν μάλιστα “λαθρο-εισβολείς”.

Και τώρα βλέπουν όλοι μαζί τη γλύκα της νόμιμης εισβολής των ΜΑΤ στο νησί τους. Και ζουν εικόνες που μοιάζουν πρωτόγνωρες, αλλά κατά βάση παραπέμπουν στα πιο μαύρα χρόνια της Κατοχής και το ιστορικό “γκομπακ” ενάντια στους “απελευθερωτές” Βρετανούς.

Οι κάτοικοι της Λέσβου και της Χίου είδαν τα ΜΑΤ να αποβιβάζονται σαν δυνάμεις Κατοχής και να γίνονται viral με το γελοίο θέαμα που προσφέρουν, πριν αναλάβουν δράση ενάντια στους κατοίκους.

Είδαν ή μάλλον δεν πρόλαβαν να δουν καν τις δυνάμεις των ΜΑΤ, που σε κάποιες περιπτώσεις έριξαν χημικά πριν καν έρθουν σε επαφή με τον συγκεντρωμένο κόσμο. Και από τη στιγμή που πάτησαν το πόδι τους στο νησί, δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να ρίχνουν χημικά και να δέρνουν τους κατοίκους, για να τους τρομοκρατήσουν και να τους στείλουν στα σπίτια τους.

Έριξαν χημικά τα ξημερώματα στην Καράβα, για να διαλύσουν τους κατοίκους του ηρωικού Μανταμάδου, της Κάπης και της Κλειούς, που άκουσαν τις καμπάνες στα χωριά τους να χτυπάνε ξημερώματα, δίνοντας το σύνθημα για την επίθεση των δυνάμεων καταστολής. Έριξαν χημικά ακόμα και σε μαγαζί στη Μυτιλήνη, δηλαδή σε κλειστό χώρο, βάζοντας σε άμεσο κίνδυνο την ακεραιότητα των θαμώνων, σύμφωνα με καταγγελίες.

Έριξαν πάλι χημικά σε όσους έρχονταν από τη Μυτιλήνη για να ενωθούν με τους κατοίκους των γειτονικών χωριών και να βροντοφωνάξουν πως δε θέλουν ανθρώπινες φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης στο νησί τους. Τους εμπόδισαν να ενωθούν με τους Μανταμαδιώτες που ήταν από την άλλη πλευρά της κλούβας. Και έριξαν εκ νέου χημικά και δακρυγόνα -για να τριτώσει το “καλό”- από την άλλη πλευρά, που έχουν συγκεντρωθεί για άλλη μια φορά οι κάτοικοι της περιοχής.

Η Καράβα είναι πεδίο μάχης των ΜΑΤ ενάντια στον άοπλο πληθυσμό. Οι εικόνες που μεταδίδει η ιστοσελίδα “Στο Νησί” από ερασιτεχνικές λήψεις είναι χαρακτηριστικές.

Τα ΜΑΤ φέρονται σαν στρατός Κατοχής. Λες και είναι σε “κατειλημμένη χώρα” -για να θυμηθούμε μια εντολή του Τσώρτσιλ από τις μέρες του “γκομπακ”.

Το ερώτημα είναι προληπτικό αλλά προκύπτει εύλογα. Τελικά ποιος είναι εισβολέας; Ποιος απειλεί τους νησιώτες, ποιος αλλοιώνει ήθη και έθιμα του πολιτισμού μας -όπως πχ ο σεβασμός στους γέροντες και στους ανυπεράσπιστους;

Γλυκά ρωτάμε και περιμένουμε μια απάντηση -κι ας είναι ρητορικό το ερώτημα.