Με αφορμή την αντιδραστική απόφαση για τις αμβλώσεις στις ΗΠΑ

Με την ανακοίνωση της απόφασής του, την περασμένη Παρασκευή, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ επιβεβαίωσε τις ανησυχίες που είχαν δημιουργήσει οι σχετικές διαρροές στις αρχές Μάη. Πιο συγκεκριμένα, με 6 ψήφους υπέρ έναντι 3 κατά, το Δικαστήριο ακύρωσε την ισχύουσα από το 1973 απόφαση στην υπόθεση «Ρόου κατά Γουέιντ», με βάση την οποία είχε κριθεί ως αντισυνταγματική η αδικαιολόγητα περιοριστική κρατική ρύθμιση των αμβλώσεων, με το σκεπτικό ότι αυτή παραβιάζει το συνταγματικό δικαίωμα της γυναίκας στην ιδιωτική ζωή.

Η συγκεκριμένη εξέλιξη ανοίγει τον δρόμο στην επιβολή περιορισμών, ακόμα και πλήρους απαγόρευσης των αμβλώσεων, περίπου στις μισές Πολιτείες της χώρας! Η απόφαση συνιστά οπισθοδρόμηση για τα αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών, ένα ζήτημα που βρίσκεται συχνά στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης και αντιπαράθεσης στην αμερικανική κοινωνία εδώ και δεκαετίες. Η ανακοίνωσή της έχει ήδη προκαλέσει διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις σε μια σειρά μεγάλες πόλεις της χώρας.

Η απόφαση αυτή έρχεται να γιγαντώσει τα εμπόδια που συναντούν οι εργαζόμενες, άνεργες, ανασφάλιστες γυναίκες στις ΗΠΑ, στο πλαίσιο του ιδιωτικοποιημένου συστήματος Υγείας, όπου και οι αμβλώσεις γίνονται σε ιδιωτικές κλινικές. Τα δεσμά είναι ήδη πιο βαριά για εκατομμύρια γυναίκες που δεν έχουν τα οικονομικά μέσα να ξεπεράσουν τους νομικούς περιορισμούς, ταξιδεύοντας σε κάποια άλλη Πολιτεία.

Γύρω από την εξέλιξη αυτή ξεδιπλώνεται ήδη ένα «γαϊτανάκι» δηλώσεων, παρεμβάσεων και πρωτοβουλιών, που αναδεικνύει τους σφοδρούς ανταγωνισμούς και τις ενδοαστικές συγκρούσεις που εκδηλώνονται στις ΗΠΑ, τη διαπάλη ανάμεσα σε Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους που οξύνεται μπροστά στις ενδιάμεσες εκλογές του ερχόμενου Νοέμβρη. Τα δικαιώματα των γυναικών αποτελούν μέρος της προεκλογικής ατζέντας, με βάση την οποία στήνονται κάλπικες διαχωριστικές γραμμές περί «προόδου» και «συντήρησης». Κοινός τους παρονομαστής, όμως, παραμένει η πολιτική που λογαριάζει την αναπαραγωγική υγεία των γυναικών ως «κόστος» για το κράτος και πεδίο για κερδοφόρες επενδύσεις στον τομέα της Υγείας.

«Μπορείτε να έχετε τον τελευταίο λόγο. Η υπόθεση αυτή δεν έχει τελειώσει», είπε στο μήνυμά του ο σημερινός Πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν. Ο …πρώτος και τελευταίος λόγος που μπορούν να έχουν οι γυναίκες και όσοι οργίζονται με τη συντηρητική ανατροπή των ρυθμίσεων για την έκτρωση είναι, σύμφωνα με τον εκλεγμένο με το Δημοκρατικό Κόμμα Πρόεδρο, η ψήφος στις εκλογές του Νοέμβρη. «Αυτό το φθινόπωρο», ανέφερε, «οι προσωπικές ελευθερίες είναι στο ψηφοδέλτιο. Το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή, στην ελευθερία, στην ισότητα, είναι όλα στο ψηφοδέλτιο».

Ομως οι Δημοκρατικοί, που τώρα ζητούν την ψήφο, παρουσιάζοντας την ενίσχυση των δυνάμεών τους στο Κογκρέσο ως μονόδρομο για να επανέλθουν σε ισχύ οι ρυθμίσεις του «Ρόου κατά Γουέιντ», δεν έδειξαν τον ίδιο ζήλο κατά το παρελθόν. Καμία από τις πολλές και διαφορετικές κυβερνήσεις που σχημάτισαν τις τελευταίες πέντε δεκαετίες δεν πήρε τις απαραίτητες νομοθετικές πρωτοβουλίες για το καθολικό κοινωνικό δικαίωμα της γυναίκας στη δημόσια και δωρεάν άμβλωση. Το αποτέλεσμα είναι να διατηρούνται διαφορετικά μέτρα και σταθμά ανάμεσα στις διαφορετικές Πολιτείες, οι διαφορές αυτές να μεγαλώνουν, αλλά και να παραμένουν οι αμβλώσεις ανοιχτό πεδίο για παρεμβάσεις του Δικαστηρίου.

Ακόμα και με την απόφαση «Ρόου κατά Γουέιντ», την επαναφορά της οποίας υπόσχεται προεκλογικά το στρατόπεδο των Δημοκρατικών, οι κυβερνήτες μιας σειράς Πολιτειών, προσκείμενοι κατά κανόνα στους Ρεπουμπλικάνους, έθεταν σημαντικά εμπόδια στην πραγματοποίηση εκτρώσεων, εισάγοντας περιορισμούς, απαγορεύσεις και επιβάλλοντας αυστηρές προϋποθέσεις.

Επιπλέον, στο οπλοστάσιο των πολέμιων της άμβλωσης υπάρχει εδώ και χρόνια η λεγόμενη «τροπολογία Χάιντ», που επίσης δεν παραμερίστηκε από καμία κυβέρνηση. Πρόκειται για μια νομοθετική διάταξη που απαγορεύει τη χρήση ομοσπονδιακών κονδυλίων για τη χρηματοδότηση εκτρώσεων, εκτός από την περίπτωση που κινδυνεύει η ζωή της γυναίκας ή η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα αιμομιξίας ή βιασμού, αναγκάζοντας γυναίκες από τις φτωχότερες εργατικές – λαϊκές οικογένειες να καταφεύγουν σε επικίνδυνες πρακτικές για την υγεία τους.

Η εξέλιξη με την εν λόγω απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ πυροδότησε και στην Ελλάδα τις αντιδράσεις της κυβέρνησης της ΝΔ, όπως και των αστικών κυβερνητικών κομμάτων του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ. Ομως η καταδίκη της κατάπτυστης απόφασης δεν μπορεί να γίνει «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» για τη διαχρονική πολιτική των αστικών κυβερνήσεων, που αντιμετωπίζουν το δικαίωμα των γυναικών στην αναπαραγωγική υγεία με τη λογική του «κόστους – οφέλους».

Στερούν από τη γυναίκα την ατομική απόφαση και επιλογή να προχωρήσει σε άμβλωση, στηριγμένη σε ένα εκτεταμένο δίκτυο δημόσιων και δωρεάν υπηρεσιών Υγείας, με έμφαση στην πρόληψη, σεξουαλικής αγωγής, οικογενειακού προγραμματισμού κ.λπ. Δεν δικαιώνονται βέβαια ούτε οι αντιδραστικές – σκοταδιστικές φωνές και στην Ελλάδα, που προσπαθούν να αμβλύνουν τις αντιδράσεις απέναντι στην καταδικαστέα απόφαση, επικαλούμενες μέχρι και το δημογραφικό ζήτημα.

«Ασπίδα προστασίας» απέναντι στην αντιδραστικοποίηση και την οπισθοδρόμηση είναι η πάλη για τα σύγχρονα δικαιώματα των γυναικών, για το καθολικό κοινωνικό δικαίωμα της γυναίκας στη δημόσια, δωρεάν, ασφαλή άμβλωση, στην προστασία της αναπαραγωγικής υγείας της. Για να σπάσει ο φαύλος κύκλος της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, της ανισοτιμίας της γυναίκας, σε αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ.