Nα καίω βενζίνη χωρίς λόγο

Nα καίω βενζίνη χωρίς λόγο. Να ξεκινάω για βόλτα παραλιακή και να βρίσκομαι στην Αθηνών-Λαυρίου. Να είναι τρείς το πρωί και το πίσω λάστιχο να τσιρίζει απο τα παντηλίκια στις πλατείες της Αργυρούπολης. Να καίω βενζίνη χωρίς λόγο. Το φανάρι να ανάβει ταυτόχρονα με την ύψωση του μπροστινού τροχού. Νυχτερινά στροφιλίκια στην Π.Ε.Ο.Α.Κ με το κρύο να τρυπώνει μέσα απο το μπουφάν και η υγρασία να διώχνει τον πίσω τροχό σε κάθε στροφή, ενώ το τσιγάρο ατελείωτο καθισμένος στην μπάρα, χαζεύοντας τον Κορινθιακό. Η μυρωδιά της βενζίνης από το ζεσταμένο τεπόζιτο. Ο φίλος που με χαιρέτησε λίγο πρίν μπει μαλλιοκούβαρα στην επόμενη στροφή. Ο φίλος που δεν βγήκε ποτέ απο την στροφή. Να καίω βενζίνη χωρίς λόγο. Πρώτη, δευτέρα, τρίτη, τετάρτη και κατέβασμα σε δευτέρα για να πλασαριστώ όμορφα στην επόμενη στροφή, να μην μπω άτσαλα, να μην φύγω και εγώ. Το κοντέρ να βαράει εξάρες καθώς περνάω από επαρχιακά βενζινάδικα, ξυπνώντας τα σκυλιά απο ύπνο γλυκό και κάνοντάς τα να με κυνηγήσουν για μερικά μέτρα.

Να καίω βενζίνη χωρίς λόγο. Να ετοιμάζομαι να πάρω γραμμή για στροφή και ένας ντελιβεράς να με περνάει σαν να μην υπάρχει αύριο. Αργότερα σε κάποιο φανάρι θα κοντοσταθώ παρατηρώντας σε κάποια πολυκατοικία την μάνα που σκεπάζει τον γιό για να κοιμηθεί, το ζευγάρι που μαλώνει, την γιαγιά που φιλάει τον παππού για καληνύχτα. Να καίω βενζίνη χωρίς λόγο. Άλλη μια μέρα άγχους, άλλη μια μέρα που το αφεντικό με «πάτησε» στη δουλειά, που τσακώθηκα με την δικιά μου, που ο γείτονας έγινε ενοχλητικός, άλλη μια μέρα που πνίγηκα στην μεγαλούπολη. Άλλη μια νυχτερινή βόλτα που τα έσβησε όλα. Το κοντέρ μηδένισε.

Να καίω βενζίνη χωρίς λόγο. Επειδή μου τα πήρατε όλα αλλά όχι τον τελευταίο λόγο.