Ναρκωτικά: Η χρήση και η εξάρτηση δεν είναι επιλογή, αληθινή διέξοδος η πάλη για ζωή

Για ακόμα μία χρονιά η χρήση και εξάρτηση από ναρκωτικά, συνολικά οι εξαρτητικές συμπεριφορές, ακολουθούν ανοδική πορεία τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς, καθώς οι αιτίες που στρέφουν τους νέους σε αναζήτηση ψευδεπίγραφων διεξόδων από μία αφόρητη προσωπική και κοινωνική πραγματικότητα είναι πιο οξυμένες από ποτέ.

Και ενώ διαχρονικά οι κυβερνήσεις στη χώρα μας προσπαθούν να πείσουν ότι στέκονται με υπευθυνότητα και ευαισθησία απέναντι στο πρόβλημα, χρόνο με τον χρόνο γινόμαστε αποδέκτες της πλέον κατάφορης παραβίασης της αλήθειας και αντιστροφής της πραγματικότητας που δεν μπορούν παρά να μας πονηρεύουν όσον αφορά τα κίνητρα και τους σκοπούς. Γιατί δεν είναι δυνατόν στις σελίδες των εκθέσεων όλων των επίσημων οργανισμών (ΕΚΤΕΠΝ, EMCDDA, UNODC κλπ.) που μελετούν το φαινόμενο να καταγράφονται συνεχώς:

Αύξηση της χρήσης, ιδιαίτερα στους νέους, της εξάρτησης και των αιτημάτων για θεραπεία από κάνναβη, κίνδυνοι από την υπερπροσφορά, τη διαφήμιση και το διάτρητο ρυθμιστικό πλαίσιο που διέπει την ιατρική της χρήση, αυξημένα προβλήματα ψυχικής υγείας και ατυχήματα συνδεόμενα με τη χρήση της, καμία μείωση του παράνομου εμπορίου της ή της εγκληματικότητας …και να υπάρχουν ακόμα φωνές που υποστηρίζουν το διαχωρισμό ναρκωτικών σε «μαλακά και σκληρά», τη νομιμοποίηση της «ψυχαγωγικής» χρήσης ή να πανηγυρίζουν για τις «επενδυτικές ευκαιρίες» που ανοίγονται από το βιομηχανία κάνναβης.
Αύξηση της εξάρτησης και των θανάτων από υποκατάστατα οπιοειδών, συντριπτική κυριαρχία της πολυτοξικομανίας, αύξηση θανάτων των χρηστών από υπερδοσολογία, παρά τη λειτουργία Χώρων Εποπτευόμενης Χρήσης και την αυξημένη διαθεσιμότητα και πρόσβαση σε ναλοξόνη …και να ενισχύεται συνεχώς η πολιτική «μείωσης της βλάβης» που έχει αποτύχει επιστημονικά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα σε βάρος της «στεγνής» θεραπείας με την αδιάσειστη αποτελεσματικότητά της σε κάθε μορφής εξάρτηση.
Αιτιότητα ανάμεσα στους επιβαρυντικούς κοινωνικο-οικονομικούς παράγοντες (ανεργία, κοινωνικές ανισότητες, συρρίκνωση εισοδήματος και υποστηρικτικών υπηρεσιών, μετανάστευση, κ.ά.) και στις εξαρτητικές συμπεριφορές …και την ίδια ώρα, με περίσσιο θράσος, η εξάρτηση να βαφτίζεται «δικαίωμα», «ελεύθερη επιλογή» ή «αυτοπροκαλούμενη νόσος».
Το ΕΣΥΝ καλεί τον λαό, ιδιαίτερα τους νέους ανθρώπους, να κάνουν τη μόνη επιλογή που μπορεί να δώσει μία πραγματικά ελπιδοφόρα διέξοδο:

Να επιλέξουν τη διεκδίκηση της κάλυψης των αναγκών τους ενάντια σε όσους τους ζητούν να παραιτηθούν.
Να μην επιτρέψουν σε κανέναν να κάνει business με το μυαλό, τη ζωή και το μέλλον τους.
Να μαζικοποιήσουν το ΕΣΥΝ για να δυναμώσει ο αγώνας για ουσιαστική θεραπεία και κοινωνική επανένταξη των εξαρτημένων και, πάνω από όλα, για μέτρα πρόληψης ώστε να σπάσει επιτέλους ο φαύλος κύκλος της αναπαραγωγής του φαινομένου.

Γιατί δεν μας αξίζει «να συνηθίσουμε τη φρίκη και να μας τρομάζει η ομορφιά» Μάνος Χατζιδάκις

Εθνικό Συμβούλιο Κατά των Ναρκωτικών