Net Neutrality: ενδοαστικό μίσος κι αλληλοσπαραγμός

Την Πέμπτη 14 Δεκέμβρη, η αμερικάνικη Ομοσπονδιακή Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών (FCC, Federal Commission of Communications) αποφάσισε την άρση των κανονισμών περί Δικτυακής Ουδετερότητας (Νet Νeutrality – στο εξής ΝΝ) βασισμένη στο νόμο περί επικοινωνιών (Communications Act), μια ιστορική απόφαση για το μέλλον του ίντερνετ στην Αμερική και ίσως στο ντουνιά ολάκερο. Ο πρόεδρος του FCC, ο πολύς κύριος Ρατζίτ Πάι (ινδικής καταγωγής γιάπης, τσιράκι των ρεπουμπλικάνων) ο οποίος είχε προταθεί απ’ τον Ομπάμα για μέλος της επιτροπής, καθ’ υπόδειξιν των ρεπουμπλικάνων που είχαν την πλειοψηφία στο κονγκρέσο, διορίστηκε απ’ τον πρόεδρα Τραμπ στη θέση του προέδρου και είναι ο πρωτεργάτης στην κατάργηση του ΝΝ. Ο κύριος αυτός υπήρξε, τι έκπληξη, σύμβουλος του τηλεπικοινωνιακού κολοσσού Verizon που ανήκει στο καρτέλ των μονοπωλίων που ζητάν την κατάργηση του ΝΝ.

Τι θα πει “δικτυακή ουδετερότητα”; Είναι μια αρχή που διατυπώθηκε από τον Αμερικάνο πανεπιστημιακό και νομικό Tim Wu και λέει με απλά λόγια ότι οι εταιρείες που παρέχουν υπηρεσίες ίντερνετ πρέπει να αντιμετωπίζουν κάθε πληροφορία που διακινείται στο Διαδίχτυ χωρίς διάκριση. Δηλαδή, ο τύπος που κατεβάζει ταινίες και σειρές με τόρρεντ, ο άλλος που βλέπει τσόντες, η σαψάλω που ανεβάζει τρακόσες σέλφι την ημέρα στο ίνσταγκραμ απ’ το στολισμένο με ροζ γατούλες άιφον, ο τεμπελχανάς συνάδελφος που αντί να δουλεύει βλέπει αστεία βίντεο στο γιουτιούμπ,  εγώ ο φιλομαθής (τρομάρα μου) που διαβάζω γουικιπέντια να μορφωθώ, ο συνάδελφος ο Γιαννάκης που ξοδεύει τη μισή ζωή του στο κυνήγι των λάικς στο φέισμπουκ, ο ανιψιός μου που βλέπει όλες τις σειρές στο νέτφλιξ απ’ το κινητό, τελωσπάντων όσοι “μπαίνουν” στο ίντερνετ για οποιοδήποτε λόγο, οι πληροφορίες που “καταναλώνουν” πρέπει να παρέχονται σ’ αυτόν χωρίς καμιά διάκριση ως προς τη μορφή, το περιεχόμενο ή τον πελάτη τον ίδιο και να μη χρεώνονται διαφορετικά. Ο πάροχος το μόνο που προσφέρει είναι η ονομαστική ταχύτητα χρεώνει μόνο την ποσότητα, δηλαδή 2 GB το μήνα ή απλώς πλερώνεις μια μηνιαία ταρίφα για ορισμένη ονομαστική ταχύτητα π.χ 20 mbps κι όσο “κάψεις”.
Η αρχή αυτή έχει τις ρίζες της σε μια αντίστοιχη παλιά νομοθεσία στην Αμερική απ’ τη δεκαετία του ‘30 για τα τελέφωνα, που έλεγε ότι μέσα στην Αμερική όπου και να είσαι, όποιος και να είσαι, είτε παίρνεις τη θεία σου τη Ντολόρες να δεις αν πήρε τα χάπια της, είτε παίρνεις στον ίδιο πρόεδρο (και βγαίνει η τελεφωνήτρια) η γραμμή έχει την ίδια ποιότητα κλπ, θα χρεωθείς μόνο το χρόνο.
Ποιοι είναι κατά του NN; οι πάροχοι υπηρεσιών ίντερνετ και πληροφορίας: Comcast, Verizon, Spectrum και AT&T, τηλεπικοινωνιακοί οργανισμοί – μονοπώλια που έχουν το 76% της αμερικάνικης αγοράς, ο Τραμπ, το FCC, οι ρεπουμπλικάνοι. Η κατάργησή του λοιπόν μπορεί να σημαίνει ότι οι πάροχοι μπορεί να σε χρεώνουν περισσότερο ανάλογα με το περιεχόμενο, π.χ περισσότερο για βίντεο που θέλει και πιο πολύ bandwidth, θα μπορούν όμως και να περιορίζουν την πρόσβαση σε ιστοσελίδες που βλάπτουν κάποια συμφέροντα, π.χ πρόσβαση σε ιστοσελίδες και υλικό ακτιβιστών, ανεξάρτητων δημοσιογραφικών οργανισμών κλπ.

Ποιοι είναι υπέρ; ο λαός, ο απλός χρήστης, μικρές επιχειρήσεις, διάφορες πολιτικές ομάδες ΑΛΛΑ και… η Google, Microsoft, Facebook, Apple, Oracle, Netflix τεράστια μεγαθήρια δηλαδή του κυβερνοχώρου! Τι γίνεται εδώ; Τι διαφορές έχουν τα μονοπώλια που είναι αντίθετοι στο ΝΝ με τα μονοπώλια που είναι υπέρ;
Είναι απλό. Αυτοί που είναι κατά είναι τηλεπικοινωνιακοί κολοσσοί που έχουν τις υποδομές: τα καλώδια, τις οπτικές ίνες, τις κεραίες, τα gateways. Όλη η πληροφορία του ντουνιά τρέχει μέσα στα καλώδια αυτών των εταιρειών, είναι οι τροχονόμοι κάθε πληροφορίας που περνάει απ’ τα μηχανήματά τους. Οι υπέρ είναι εταιρείες που έχουν ανάγκη αυτές τις υποδομές για να πουλήσουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους. Η Amazon που πουλάει εκατομμύρια προϊόντα και παρέχει υπηρεσίες cloud έχει ανάγκη την δικτυακή υποδομή. Τα άιφον δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν αν δεν υπήρχαν οι κεραίες των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας. Το facebook έχει δισεκατομμύρια χρήστες οι οποίοι όμως ταυτόχρονα είναι και πελάτες των παρόχων ίντερνετ.
Όπως βλέπετε είναι μερικά από τα μεγαλύτερα μονοπώλια παγκοσμίως, που όλους μαζί αμα τους βάλεις έχουν ΑΕΠ ολόκληρων κρατών.
Οι τηλεπικοινωνιακές εταιρείες σαν συνεπείς καπιτάλες λοιπόν θέλουν ένα γερό κομμάτι απ’ αυτή την πίτα π.χ για το Netflix πληρώνεις εξτρά στην εταιρεία το περιεχόμενο που βλέπεις ανεξάρτητα την υποδομή που χρησιμοποιείς. Σου λέει ο πάροχος, γιατί να τα παίρνει όλα ο κύριος Netflix και να χρησιμοποιούν τα δικά μου καλώδια που τα νοικιάζω εξευτελιστικά; Δεν θέλει δηλαδή και πολύ μυαλό να καταλάβει κανείς ότι το FCC, ο Τραμπ και η συντηρητική πτέρυγα των ρεπουμπλικάνων εκπροσωπούν ένα συγκεκριμένο κομμάτι του κεφαλαίου κι έχουν βάλει τα κατάλληλα άτομα σε στρατηγικές θέσεις γι’ αυτό το σκοπό, ενώ ο Ομπάμα που το 2015 που είχε απαιτήσει απ’ το FCC να γίνει πιο αυστηρό στην εφαρμογή της εν λόγω αρχής, εκπροσωπούσε άλλο, πανίσχυρο κομμάτι του κεφαλαίου.

Οι σιχαμένοι λιμπερτάριανς, η πιο δεξιά και μισάνθρωπη εκδοχή του φιλελευθερισμού στην Αμερική, ξερνούσαν πιγκουίνους με τη νομοθεσία του Ομπάμα σαν υποστηριχτές της ελεύθερης αγοράς, λέγαν ότι περιόριζε την “ελευθερία” των πολυεθνικών. Αυτή η ηλιθιότητα των λιμπερτάριανς είναι η αρχή του de-regulation, του να πιέζεις την κυβέρνηση δηλαδή να πάψει να νομοθετεί για όλες τις πτυχές της κοινωνικής ζωής. Πρέπει να τα αφήνεις όλα χύμα και η ίδια η ζωή, ή μάλλον οι άγραφοι νόμοι της αγοράς θα καθορίζουν πώς θα εξελιχτεί ένα πράμα. Εξ ου και το μίσος τους για το Obamacare, τις κάθε είδους επιδοτήσεις της ομοσπονδιακής κυβέρνησης προς την υγεία, τις αγροτικές καλλιέργειες, την προώθηση συγκεκριμένων αγαθών κλπ. Φυσικά τα ίδια καθάρματα δεν έχουν πρόβλημα με τους εξοπλισμούς, την αστυνόμευση, τον περιορισμό των μεταναστών κλπ. Ως αναρχίζοντες στα νιάτα τους, όπως και ο κάθε εξεγειρόμενος απειθής βλάκας που θέλει να ξεφύγει απ’ την οικονομική εξάρτηση των γονιών του, ήθελαν την ελευθερία στα πάντα, σκατά στο κράτος κλπ. Όσο μεγάλωναν και υπό τις πιέσεις και τη χρηματοδότηση των συντηρητικών γονιών τους, εγκατέλειψαν τον αναρχομηδενισμό και γίναν λιμπερταδόρες. Όχι να εξαφανιστεί το κράτος, καλό είναι να υπάρχει για τα σώματα ασφαλείας και την καταστολή των ταραξιών, διάβαζε καταστολή των εφηβικών τους ορμών για τις οποίες ντρέπονται πια, που θέλουν να τις ξεχάσουν και θέλουν να επιβάλλουν το ίδιο στην πιτσιρικαρία.
Ο Τραμπ και όλο το δεξιό – συντηρητικό (αλλά και λιμπερταδόρικο) σκυλολόι που είναι κατά του ΝΝ, εκπροσωπούν το στατικό, παρασιτικό, “κομπραδόρικο” κεφάλαιο. Ο ίδιος ο Τραμπ τι μπίζνες είχε; Κατασκευαστική, ντουβάρια, ακίνητη περιουσία. Είναι δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ μεγαλοεργολάβος και μεγαλοσπιτονοικοκύρης που μαζεύει νοίκια. Απεχθάνεται φυσικά τον δυναμικό χαραχτήρα των σύγχρονων πολυεθνικών της πληροφορικής που βγάζουν παρά με ουρά πουλώντας άυλα πράματα, προγράμματα, σοσιαλ μήντια, υπηρεσίες (εκτός απ’ την apple που πουλάει τα κινητά που όμως κατασκευάζει στην “κομμουνιστική” Κίνα).  Κάπως έτσι σκέφτονται και οι τηλεπικοινωνικοί κολοσσοί που έχουν επενδύσει δις σε υλικά πράματα, ίνες, σωλήνες, κεραίες και δεν αντέχουν να βλέπουν τους άλλους να βγάζουν λεφτά από αέρα κοπανιστό. Μπορείτε να κάνετε την αναγωγή με τον εργολάβο που γκρινιάζει επειδή έδωσε ένα κάρο λεφτά π.χ για τούβλα, μπετά, ψευδοροφές, γυψοσανίδες, εργατικά κλπ και ζηλεύει τον χιπστερά αντρεπρενέρ με το μακμπούκ που βγάζει τσουβάλια λεφτά πουλώντας βιολογικά σαπούνια από κάνναβη, ελαιόλαδο και εκχύλισμα γαϊδουράγκαθου μέσω ίντερνετ σ’ όλο τον κόσμο χωρίς να κουνήσει τον κώλο του απ’ την καρέκλα. Σου λέει θα σου χρεώσω παραπάνω την καρέκλα που κάθεσαι, το μισό τετραγωνικό του οικοπέδου που στέκεσαι.

Στην “αριστερή” πτέρυγα της διαπάλης, μαζί με τα προαναφερθέντα μεγαθήρια είναι και οι μικρές επιχειρήσεις, τα σταρτ-απς που χρησιμοποιούν τις φτηνές cloud υπηρεσίες ως υποδομή και πλατφόρμες χωρίς να ξοδέψουν πολύ αρχικό κεφάλαιο, είναι φυσικά κι ο απλός χρήστης, ο λαός που την πληρώνει πάντα.
Στην προκειμένη περίπτωση με ποιον είμαστε; Μακάρι να βρισκόταν κάποιος στην Αμερική να βροντοφωνάξει στο λαό “αυτά είναι ψευτοδιλήμματα – these are false dilemmas”. Η συζήτηση στις διάφορες ομάδες ακτιβιστών εκτρέπεται σε μια άλλη κατεύθυνση, αυτήν του ελέγχου την πληροφορίας που υπάρχει στο ίντερνετ. Πρέπει να υπάρχει έλεγχος ή οχι; Η ελτζιμπιντί κοινότητα, ακτιβιστές της μαύρης κοινότητας λεν ότι ουσιαστικά ανοίγει ο δρόμος για τους παρόχους να επιβάλλουν περιορισμούς στην πρόσβαση σε περιεχόμενο που δεν είναι αρεστό στην εξουσία, κι αυτό είναι γενικά σωστό. Ωστόσο βρίσκονται στο ίδιο στρατόπεδο με άλλους καπιτάλες, δηλαδή μάχονται “κάτω από άλλη σημαία” και γενικά δεν έχουν ξεκαθαρίσει τις σχέσεις τους με την πλευρά τους. Ίσα ίσα μάλιστα, οι υπερ-ΝΝ πολυεθνικές χρησιμοποιούν τις οργανώσεις πολιτών για να δείξουν ότι “νοιάζονται” για τα λαϊκά δικαιώματα και όλοι έχουν ίσα δικαιώματα στην πληροφορία κλπ”.
Δεν έλειψαν φυσικά και οι φωνές από τους υποστηριχτές του ΝΝ ότι ο Τραμπ εφαρμόζει “βορειοκορεάτικα” μέτρα για τον έλεγχο της πληροφορίας, καταπιέζει την ελευθερία του λόγου, μέχρι και ρατσιστικά σχόλια ακούστηκαν για τον πρόεδρο του FCC λόγω της ινδικής καταγωγής του! Εύγε συναγωνιστές. Ο αμερικάνικος λαός λοιπόν απαντά με “μέτωπο” στους καπιταλιστές, έχοντας βάλει στο δικό του μέτωπο άλλους καπιταλιστές. Δεν το λες και αντιμονοπωλιακό ετούτο το μέτωπο.
Το ζήτημα του ελέγχου της πληροφορίας είναι ελαφρώς διαφορετικό και είναι εντελώς λανθασμένη επιλογή ως βάση για τον αγώνα υπέρ του ΝΝ. Δεν πρέπει τάχα να υπάρχει και κάποιος έλεγχος; Ως πού φτάνει η ελευθερία της πληροφορίας; Π.χ ιστοσελίδες με παιδική πορνογραφία, με διεστραμμένα βίντεο, με αποκεφαλισμούς αιχμαλώτων, πρέζα που πουλάν στο dark web, πρέπει όλα να είναι εντελώς ελεύθερα; Απλά να “μορφώσουμε” το κοινό να επιλέγει; Εύκολες κουβέντες.
Εκεί που έπρεπε να παιχτεί μπάλα είναι να υποστηρίξεις τα λαϊκά συμφέροντα, να χεις πλαίσιο να γίνουν λαϊκή περιουσία οι τηλεπικοινωνιακές και δικτυακές υποδομές, αλλά ποιος να τους τα πει αυτά; Το ΚΚ ΗΠΑ απ’ ό,τι είδα ακόμα να πάρει χαμπάρι, ακόμα δεν πήρε θέση για το θέμα.

Η πραγματικότητα ασφαλώς στον αγγελικά και καπιταλιστικά πλασμένο κόσμο είναι ότι ποτέ δεν εφαρμόστηκε τυπικώς ή ατύπως το ΝΝ. Αποδείχτηκε ότι δυο μεγαθήρια-πάροχοι, η Comcast και η Verizon έκαναν ούτως ή άλλως διακρίσεις στο traffic, συγκεκριμένα η πρώτη -που σύμφωνα μ’ ένα γκάλοπ οι αμερικανοί τη θεωρούν μια απ’ τις πιο μισητές εταιρείες- έριχνε την ταχύτητα από πελάτες της που έτρεχαν το πρωτόκολλο peer-to-peer, δηλαδή κατέβαζαν ταινίες με torrent. Δεν περίμεναν δηλαδή το αστικό πολιτικό σύστημα να τους δώσει το οκ, απλά τώρα έχουν και την επίσημη κάλυψη του νόμου.
Έτσι λοιπόν το συμπέρασμα είναι αναπόδραστο: Ο αμερικάνικος λαός που έχει μεγάλη παράδοση στους αγώνες, δεν έχει μια πολιτική δύναμη ισχυρή να τους εκπροσωπήσει αυτοτελώς όχι μόνο σ’ αυτό αλλά και σε όλους τους αγώνες για τις λαϊκές ελευθερίες. Γιατί απ’ το ΚΚ ΗΠΑ, παρόλο που έχει cool σφυροδρέπανο και cool σάιτ, μεγάλη προκοπή μην περιμένετε.