“Τρία Κόκκινα Γράμματα”, άλλη μια σελίδα θύμα της διαδικτυακής λογοκρισίας
Αλήθεια με ποιους όρους εφαρμόζεται η λογοκρισία στο διαδίκτυο; Ποιοι κρίνουν τη φωτό με την κόκκινη σημαία στο Ράιχσταγκ ως “ρητορική μίσους”; Ποιοι κρίνουν πως τα άρθρα για την προφυλάκιση του Κασιδιάρη “παραβιάζουν τους όρους της κοινότητας”;
Αλήθεια, η λογοκρισία με ποιους όρους εφαρμόζεται στο διαδίκτυο;
Ποιοι είναι αυτοί που θα κρίνουν άρθρα, που έχουν να κάνουν με τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των Αμερικανών, του ΝΑΤΟ, και τον όλεθρο που σκόρπισαν και σκορπίζουν σε κράτη ανά τον κόσμο, χαρακτηρίζοντάς τα ως “μη συμβατά με τους όρους της κοινότητας”; Ποιοι είναι αυτοί που κρίνουν ιστορικές φωτογραφίες, όπως του γυμνού μικρού κοριτσιού στο Βιετνάμ, που τρέχει να σωθεί από την φωτιά και τον θάνατο , ή του μικρού Αϊλάν, του νηπίου που ξεβράστηκε νεκρό στις ακτές του Αιγαίου, θύμα της προσφυγιάς, ως “περιεχόμενο που παραβιάζει τους όρους της κοινότητας”;
Ποιοι είναι αυτοί που ιστορικές φωτογραφίες, όπως αυτή της Κόκκινης Σημαίας στην κορφή του Ράιχσταγκ, θα τις κρίνουν ως “μη ασφαλές περιεχόμενο για την παγκόσμια κοινότητα”; Η νίκη δηλαδή ενάντια στον φασισμό – ναζισμό είναι μη ασφαλές περιεχόμενο για την ανθρωπότητα;
Ποιοι είναι αυτοί που θα κρίνουν άρθρα, στην Ελλάδα του σήμερα, άρθρα που ενημερώνουν τον κόσμο για το τι είναι η Χρυσή Αυγή, άρθρα για την προφυλάκιση του φασίστα Κασιδιάρη, θεωρώντας και πάλι ότι “παραβιάζουν τους όρους της κοινότητας”;
Ποιοι είναι αυτοί που θα κρίνουν ένα σύνθημα, που είναι εναντίον του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, των καπιταλιστών, των φασιστών, που θα του αποδώσουν τον όρο “ρητορική μίσους”; Συνθήματα όπως , “ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΤΟΝ ΤΣΑΚΙΣΕ Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ , ΑΝΙΚΗΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ”.
Τα Τρία Κόκκινα Γράμματα, είχαν αυτή τη θεματολογία και για αυτό την έριξαν. Φιλοξενούσε όμως και άλλα θέματα, για το ξεσκέπασμα των εληνικών αστικών κυβερνήσεων, για όσα έχουν κάνει στο λαό μας και όσα σχεδιάζουν να κάνουν.
Η σελίδα αναδείκνυε καθημερινά θέματα που έδειχναν πως σε αυτόν τον τόπο υπάρχουν άνθρωποι που αγωνίζονται, που δε μένουν σε λιμνάζοντα νερά. Αυτό πονούσε περισσότερο τους επικριτές της.
Υ.Γ. Πριν λίγες μέρες, έπεσε σα βόμβα το κόψιμο της Ελληνοφρένειας από γνωστό ραδιοφωνικό σταθμό. Κάποιοι είπαν “δεν τα βρήκαν στα λεφτά”. Η δική μου άποψη είναι ότι η Ελληνοφρένεια “έπρεπε να σταματήσει” γιατί ενοχλούσε, νυν και πρώην κυβερνώντες. Μήπως τελικά πάμε στο απόλυτο forte λογοκρισίας και όχι μόνο σε αυτή τη χώρα;
