Νικολέττα Βλαβιανού: «Ξέρω πού ανήκω. Μπορεί κατά καιρούς να δελεάστηκα… Αλλά επέστρεψα στο κόκκινο!»

Η αγαπημένη ηθοποιός, μίλησε στο Ριζοσπάστη για την «Ευθαλία του Γαλατά» αλλά και για τη ζωή των ηθοποιών και την επιλογή της να είναι υποψήφια με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στην Περιφέρεια Αττικής στις επερχόμενες εκλογές.

Κατ’ αρχάς ζητάμε από τη Ν. Βλαβιανού να μας πει λίγα λόγια για την παράσταση. «Η παράσταση βασίζεται στο βιβλίο “Φαχισέ Τσίκα”, του βραβευμένου συγγραφέα Θωμά Κοροβίνη. Η Ευθαλία είναι ένα κορίτσι από την Κερασούντα, που κατάφερε να επιβιώσει, μέσα στην προσφυγιά, στη γενοκτονία, με την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή. Μέσα από τη ζωή της Ευθαλίας καθρεφτίζεται και η ταραγμένη εποχή, του Ελληνισμού της Μαύρης Θάλασσας και της Κωνσταντινούπολης. Ο θεατής παρακολουθεί την Ευθαλία, που ξεδιπλώνει το νήμα της ταραγμένης μνήμης της και καταλήγει να αφηγείται το χτες, ενώνοντας κομμάτια της ζωής της. Μαζί της ταξιδεύουμε στα δαιδαλώδη σοκάκια του Γαλατά, όπου όλες οι φυλές σμίγουν, δημιουργώντας ένα μωσαϊκό από γεύσεις, χρώματα, αρώματα, μουσικές και τραγούδια».

Καθώς μας περιγράφει το έργο, της ζητάμε να μας πει τι είναι αυτό που τη συγκίνησε περισσότερο στην Ευθαλία. «Είναι το κείμενο. Είναι η αληθινή ιστορία μιας γυναίκας, η οποία αυτόν τον ορυμαγδό που έχει συμβεί στη ζωή της, τον περνά με έναν “ανάλαφρο” τρόπο. Τι θέλω να πω… Διηγείται την ταραγμένη της ζωή με χιούμορ. Η ελπίδα που έχει για τη ζωή, για το αύριο δεν την εγκαταλείπει. Σηκώνεται και αγωνίζεται ξανά. Και αν θέλεις, αυτό είναι το σημείο, όπου ταυτίζομαι και εγώ μαζί της. Αυτό είναι το στοίχημα της ζωής: Να βλέπεις την ομορφιά της και να αγωνίζεσαι για να την κατακτήσεις».

Είναι η δεύτερη χρονιά που ανεβαίνει το έργο, λόγω και της μεγάλης επιτυχίας που συνάντησε. Ποια είναι τα συναισθήματα με τα οποία φεύγουν οι θεατές από την παράσταση, είναι η ερώτησή μας. «Νομίζω ότι πάλλεται η ψυχή τους. Αυτός άλλωστε ήταν ο στόχος και ο δικός μας και της Ρέινας Εσκενάζυ, της σκηνοθέτριας. Το γέλιο εναλλάσσεται με το κλάμα και με αυτόν τον τρόπο βιώνουν και την κάθαρση των συναισθημάτων τους. Παράλληλα, δημιουργείται και ένα έναυσμα, για να ασχοληθούν, να ψάξουν περισσότερο για εκείνα τα δύσκολα χρόνια. Νιώθω μεγάλη ευτυχία, που υπάρχει κόσμος που έρχεται και ξαναέρχεται, για να το παρακολουθήσει. Ευτυχία, γιατί κάτι συμβαίνει μέσα τους. Αυτός άλλωστε είναι και ο ρόλος του θεάτρου, όπως έχω μάθει από τους δασκάλους μου: Να ανοίγει το μυαλό και την ψυχή του θεατή».

Της ζητάμε να μας πει, πώς προέκυψε η απόφασή της να συστρατευτεί ως υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στην Περιφέρεια της Αττικής. «Πλέον έχω κατασταλάξει. Δεν προβληματίζομαι. Όπου και να κοιτάξουμε τριγύρω μας… Βιώνουμε όλοι τη λαίλαπα των αντεργατικών νόμων, όλο αυτόν τον μεσαίωνα, όπου ευτελίζουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Έχουν ειπωθεί όλα πια. Γνωρίζω ποιος λέει την αλήθεια, ποιος βρίσκεται πάντα δίπλα στους εργαζόμενους. Ψηφίζω ΚΚΕ και το στηρίζω όπου μπορώ και όπου μου ζητηθεί. Ξέρω πού ανήκω. Μπορεί κατά καιρούς να δελεάστηκα… Αλλά επέστρεψα στο κόκκινο!».

Όσο για την κατάσταση που επικρατεί στο θέατρο, σύμφωνα με την Ν. Βλαβιανού μπορεί και πρέπει να καταστεί κριτήριο ψήφου για όλους τους ηθοποιούς, παλιότερους και νεότερους. «Η κατάσταση στον δικό μας κλάδο είναι τραγική. Αν δεν έχει κάποιος κάπου να σταθεί, είναι χαμένος. Όμως, δεν μπορεί κανείς πια να περιμένει σωτηρία από αλλού. Χρειάζεται να κινητοποιηθούν. Να πάνε στο Σωματείο, να αγωνιστούν αλλά και να στηρίξουν το ΚΚΕ στις επερχόμενες εκλογές».

*«Η Ευθαλία του Γαλατά» συνεχίζει για δεύτερη χρονιά το ταξίδι της. Αυτήν τη φορά στο θέατρο «Αλκμήνη» (Αλκμήνης 8 – 12, Πετράλωνα), για λίγες παραστάσεις, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 20.00.